علت ضخیم شدن ناخن های پا چیست؟

داشتن ناخن های ضخیم یک بیماری ناخوشایند است که می تواند نه تنها ناخن های دست، بلکه ناخن های پا را نیز تحت تاثیر قرار دهد. این حالت اگر درمان نشود، می تواند بدتر و باعث درد شوند. دلایل بالقوه زیادی برای این حالت وجود دارد. اگر دلایل شناخته شده باشند، ممکن است فرد بتواند از این حالت جلوگیری کند و به سرعت آنها را درمان کند. در این مقاله از پزشکت به بررسی علل و همچنین علائم همراه و گزینه های درمانی برای این ناخن ها می پردازیم.

این حالت در پا ممکن است در اثر طیفی از عوامل مختلف از جمله عفونت قارچی و بیماری های پوستی ایجاد شود. ناخن های دست و پا به عنوان یک مانع قوی بین بافت نرم بستر ناخن و محیط اطراف آن عمل می کنند. اکثر مردم روزانه از ناخن های خود برای خارش یا کارهای دستی مانند برداشتن درب شیشه ها یا بطری ها استفاده می کنند.

با بالا رفتن سن، ناخن‌های فرد شروع به شکستن می‌کنند یا ممکن است دچار بیماری شوند که باعث ایجاد این حالت شود. اگرچه دلایل بالقوه زیادی برای این ناخن ها وجود دارد، اما در ناخن های پا عفونت قارچی شایع ترین علت است. سایر بیماری ها مانند پسوریازیس یا دیابت نیز ممکن است باعث ایجاد این حالت شوند. علت دقیق این حالت به تصمیم گیری در مورد درمان فرد برای اصلاح این وضعیت کمک می کند.

علائم

این حالت در پا ممکن است در مراحل اولیه مورد توجه قرار نگیرند. اغلب ناخن های پا بدون اینکه متوجه شوید شروع به این حالت می کنند. مراقبت خوب از پا از این امر جلوگیری می کند و باید به یک عادت روزانه تبدیل شود. هر بار که دوش می‌گیرید، پاها و بین انگشتانتان را پاک کنید و ناخن‌هایتان را برای تغییرات بررسی کنید. با این حالت، فرد ممکن است متوجه چندین علامت شود، از جمله:

• بوی بد ناخن
• كوتاه كردن ناخن دشوار است.
• درد یا التهاب در هر نقطه اطراف ناخن
• درد یا ناراحتی را می توان احساس کرد.
• ناخن های شکننده که به راحتی می شکنند.
• ناخن ها به راحتی از بستر ناخن بلند می شوند.
• کثیفی یا سایر مواد زائد زیر ناخن قرار می گیرد.
• شکافتن یا ترک خوردن ناخن به راحتی رخ می دهد.
• ناخن ها رنگ زرد، سبز یا قهوه ای به خود می گیرند.
• با ایاد تدریجی این حالت ناخن های پا در طول زمان، امكان پوسته پوسته شدن روی سطح وجود دارد.

علل و عوامل خطر

برخی از شایع ترین علل در زیر ذکر شده است:

عفونت های قارچی

عفونت های قارچی در محیط های گرم و مرطوب ایجاد می شود و می تواند به سرعت گسترش یابد. در درجه اول، عفونت های قارچی ناخن های پا را درگیر می کند. عفونت های قارچی مانند کچلی بیشتر در ناخن های پا رخ می دهد. نوعی عفونت قارچی به نام اونیکومیکوزیس یکی از شایع ترین علل کلفت شدن ناخن ها است.

عفونت های قارچی اغلب در ناخن های پا رشد می کنند زیرا ناخن پا محیط گرم و مرطوب برای رشد عفونت است. عفونت های قارچی به راحتی پخش می شوند و می توانند به سرعت ایجاد شوند و بسیاری از علائمی را که در بالا توضیح داده شد ایجاد کنند. برای جلوگیری از ابتلا به عفونت های قارچی، افراد باید از راه رفتن با پای برهنه در مکان های عمومی به ویژه اتاق های رختکن و دوش ها و خشک نگه داشتن کفش ها خودداری کنند. برخی از افراد بیشتر از دیگران مستعد ابتلا به عفونت های قارچی هستند.

برخی از علل اصلی عفونت قارچی در ناخن پا عبارتند از:

• کفش تنگ
• سیگار کشیدن
• آسیب به ناخن یا کنار آن
• سیستم ایمنی ضعیف شده
• قرارگیری مداوم در مناطق مرطوب
• بیماری ها، مانند پسوریازیس، مشکلات گردش خون و دیابت نوع 1 و 2

جراحت و ضربه

این حالت در نتیجه ضربه یا آسیب ناگهانی یا مکرر ایجاد می شود. این بیشتر برای افرادی که ورزش می کنند، مانند بازیکنان فوتبال، دوندگان و رقصندگان و همچنین برای افرادی که کفش های نامناسب دارند، اتفاق می افتد. اغلب، این ناخن ها به دلیل آسیب دیدگی با عفونت قارچی اشتباه گرفته می شود. افتادن یک جسم سنگین باعث آسیب و ضربه می شود. انداختن چیزی سنگین روی بستر ناخن، جایی که ناخن از آن رشد می کند، می تواند باعث این حالت شود.

سندرم ناخن زرد

این علت کمتر شایع، ناخن های دست و پا را تحت تاثیر قرار می دهد. این عارضه باعث زرد شدن و انحنا ناخن ها می شود. فرد مبتلا به سندرم ناخن زرد اغلب به دلیل تجمع مایع در اطراف ریه ها و اندام ها، مشکلات تنفسی و التهاب در بازوها و پاها را تجربه می کند. اگرچه پزشکان علت دقیق سندرم ناخن زرد را نمی دانند، برخی معتقدند که یک ارتباط ژنتیکی قوی وجود دارد.

پسوریازیس

پسوریازیس یک اختلال خود ایمنی است که معمولاً باعث ایجاد لکه های قرمز و پوسته پوسته روی پوست می شود. همچنین پسوریازیس ناخن اغلب با اختلالات پوستی همراه است و ناخن های دست و پا را درگیر می کند. هنگامی که پسوریازیس علت مستقیم این حالت باشد، احتمالاً بر روی ناخن ها برجستگی ایجاد می کند و ناخن ها ممکن است شل و از بستر ناخن جدا شوند.

پارونیشیا

پارونیشیا یک بیماری پوستی است که باعث قرمزی و التهاب اطراف ناخن می شود. با گذشت زمان و عفونت های متعدد، ناخن های دست و پا ممکن است این حالت را پیدا کنند. پارونیشیا حتی ممکن است ترشحات زرد رنگی در اطراف کوتیکول ایجاد كند.ممکن است فردی متوجه شود که لایه های ناخن شروع به کنده شدن می کنند. افراد به دلیل مکیدن مکرر انگشتان، شستن ظروف و کوتاه کردن بیش از حد ناخن ها یا کوتیکول ها بیشتر در معرض ابتلا به پارونیشیا هستند. تمیز و خشک نگه داشتن پاها و استفاده از لوسیون های ضد عفونی کننده یا کرم های مانع در صورت لزوم ضروری است.

چندین شغل نیز به دلیل پارونیشیا خطر بیشتری برای ایجاد این حالت دارند. این مشاغل عبارتند از:

• آشپزی
• پرستاران
• ماهیگیران
• ظرف شستن
• کارگران خشکشویی

افزایش سن

با افزایش سن، رشد ناخن‌های پا کندتر می‌شود، زیرا نوسازی سلولی کند می‌شود و کراتین کمتری تولید می‌شود. ناخن های پا ممکن است شکننده شوند، مستعد شکافتن شوند، همچنین ممکن است این حالت ایجاد شده و تغییر رنگ دهند. اغلب با افزایش سن، ناخن های انگشتان پا شروع به این حالت می کنند. اگرچه این بیماری در ناخن‌های پا شایع‌تر است، اما ممکن است ناخن‌های دست نیز مبتلا شوند. این ناخن ها و برآمدگی هایی که در اثر افزایش سن روی ناخن ایجاد می شوند قابل درمان نیستند. با این حال، می توان آنها را سوهان زد تا ظاهر آنها صاف شود.

این حالت اغلب نشانه عفونت یا اختلال دیگری می باشد. این حالت اگر درمان نشوند، ممکن است باعث درد شوند و پوشیدن کفش را عذاب آور کنند. ناخن های کلفت ممکن است یک عارضه اضافی باشد که توسط فردی که دیابت زمینه ای دارد به دست می آورد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

از آنجایی که بیماری‌های زمینه‌ای اغلب باعث این حالت می‌شوند، اگر فرد متوجه این حالت یا تغییر رنگ ناخن‌های دست یا پا شد، باید به پزشک مراجعه کند. ممکن است فردی با یک بیماری زمینه‌ای مانند دیابت یا پسوریازیس در حال درمان آن باشد. افرادی که ناخن زرد را تجربه می کنند بدون اینکه دلیلی برای آن بدانند، باید با پزشک خود صحبت کنند تا مطمئن شوند که این فقط یک عفونت قارچی است و چیز جدی تر نیست.

پزشک به سابقه بیماری فرد نگاه می کند و ناخن او را معاینه می کند. اگر این حالت در پای آنها به دلیل یک بیماری زمینه ای باشد، پزشک ممکن است درمان های بیشتری را برای کمک به رفع علائم جدید تجویز کند. برای مبتلایان به عفونت قارچی، پزشک ممکن است نیاز داشته باشد که زیر ناخن را سواب بکشد یا یک برش برای آزمایش رشد قارچ بگیرد. تشخیص زودهنگام عفونت قارچی برای کاهش رشد آن مهم است.

 درمان

هنگامی که این حالت به دلیل عفونت یا شرایط موجود ایجاد نمی شوند، صاف کردن سطح ناخن برای درمان آن کافی است. در غیر این صورت، درمان بر اساس هدف قرار دادن علت خواهد بود. علت این حالت عامل تعیین کننده در درمان مورد استفاده خواهد بود. در مواردی که افزایش سن باعث این حالت می‌شود، درمان احتمالاً فقط سوهان زدن خواهد بود.

در موارد پسوریازیس، پزشک احتمالاً به دنبال درمان با داروهای اضافی برای این حالت خواهد بود. عفونت های قارچی بهتر است زودتر درمان شوند و ممکن است با رشد ناخن به چندین ماه درمان نیاز داشته باشند. برخی از درمان های رایج برای عفونت های قارچی عبارتند از:

• لیزر درمانی
• داروهای خوراکی
• کرم ها یا پمادهای تجویزی
• برداشتن ناخن برای درمان بستر ناخن

ناخن‌های مبتلا به پسوریازیس ممکن است به درمان‌های خاصی نیاز داشته باشند که شامل استروئیدهای موضعی یا تزریق برای کمک به بهبودی ناخن‌ها می‌شود.

زمانی که این حالت درمان نشود، احتمالا در طول زمان بدتر می شوند. در برخی موارد، علت این حالت ممکن است خوش خیم باشد، مانند افزایش سن. در موارد دیگر، درمان برای از بین بردن عفونت زمینه ای مورد نیاز است. این امر به ویژه در مورد عفونت های قارچی صادق است. هنگامی که فردی متوجه این حالت یا تغییر رنگ ناخن ها می شود، به دنبال مشاوره و درمان پزشکی است.

پیشگیری

ما مراقبت روزانه از پا را توصیه می کنیم. دانستن اینکه چه اتفاقی برای پاها و ناخن های شما می افتد ممکن است بدیهی به نظر برسد، اما توجه مناسب از مشکلات بعدی جلوگیری می کند.

• کفش مناسب بپوشید تا ناخن پا به کفش ساییده نشود.
• برای محافظت از پاهای خود کفش بپوشید، به خصوص اگر کار شما مربوط به تجارت است.
• کفش‌های خود را تمیز و خشک نگه دارید – در صورت امکان مرتباً آن‌ها را بیرون زیر نور آفتاب قرار دهید.
• پاهای خود را خشک نگه دارید تا از رشد پارونیشیا و سایر عفونت های باکتریایی در ناخن پا جلوگیری کنید.
• در مکان‌های عمومی (مثلاً دوش‌های عمومی) با پاهای برهنه راه نروید تا از جمع شدن باکتری‌های دیگر جلوگیری کنید.
• اگر در محیطی کار می کنید که نمی توانید از خیس شدن پاهای خود جلوگیری کنید، از کرم ها یا لوسیون های ضد باکتری یا کرم ها استفاده کنید.
• همیشه بعد از حمام پاهای خود را به خوبی پاک کنید، مخصوصاً بین انگشتان پاها تا مطمئن شوید که خشک هستند. سپس ناخن خود را برای هر گونه تغییر بررسی کنید.