قرص خوراکی هیدرومورفون هم به عنوان داروی ژنریک و هم به عنوان داروی مارک دار با نام تجاری Dilaudid در دسترس است. هیدرومورفون یک اپیوئید است که برای درمان دردهای شدید که با دارو های های دیگر کنترل نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود کاربرد دارد.
هیدرومورفون نیز به اشکال زیر موجود است:
- محلول تزریقی
- مایع خوراکی
- محلول تزریقی با قدرت بالا
محلول های تزریقی فقط توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی تزریق می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.
قرص خوراکی هیدرومورفون یک ماده کنترل شده است، یعنی مصرف آن میتواند منجر به اعتیاد به دارو شود.
دارو هیدرومورفون چرا تجویز می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود؟
قرص خوراکی هیدرومورفون برای درمان درد شدیدی که با درمان های دیگر کنترل نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود استفاده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. قرص با رهش طولانی برای افرادی که نیاز به درمان روزانه و شبانه روزی درد دارند تجویز می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. این دارو ممکن است به عنوان بخشی از درمان ترکیبی استفاده شود. این بدان معناست که ممکن است لازم باشد آن را با سایر داروها مصرف کنید.
چگونه اثر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند؟
قرص خوراکی هیدرومورفون متعلق به دسته ای از داروها به نام مسکن های اپیوئیدی است. دقیقاً مشخص نیست که این دارو چگونه برای کاهش درد عمل می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند. ممکن است با اثر بر گیرنده های مواد افیونی خاص در مغز و نخاع، که سیستم عصبی مرکزی شما را تشکیل می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهند، درد را کاهش دهد.
عوارض مصرف هیدرومورفون چیست؟
قرص خوراکی هیدرومورفون میتواند باعث خواب آلودگی و سرگیجه شود. این اثرات ممکن است در چند ساعت اول پس از مصرف بیشتر و شدیدتر باشد. این دارو همچنین میتواند عوارض جانبی دیگری ایجاد کند.
هیدرومورفون میتواند عوارض جانبی خفیف یا جدی ایجاد کند. لیست زیر حاوی برخی از عوارض جانبی کلیدی است که ممکن است در هنگام مصرف هیدرومورفون رخ دهد. این لیست شامل همه عوارض جانبی احتمالی نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.
برای اطلاعات بیشتر در مورد عوارض جانبی احتمالی هیدرومورفون یا نکاتی در مورد نحوه مقابله با یک عارضه جانبی نگران کننده، با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.
عوارض جانبی رایج تر
عوارض جانبی رایج تر این دارو میتواند شامل موارد زیر باشد:
- سبکی سر
- تعریق
- خارش
- خشکی دهان
- سرگیجه
- استفراغ
- خواب آلودگی
- حالت تهوع
- سرخوشی، یا یک اثر احساس خوب
- برافروختگی، یا قرمزی و گرم شدن پوست
اگر این اثرات خفیف باشند، ممکن است ظرف چند روز یا چند هفته از بین بروند. اگر شدیدتر هستند یا از بین نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌روند، با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.
عوارض جانبی جدی
اگر عوارض جانبی جدی داشتید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. عوارض جانبی جدی و علائم آنها میتواند شامل موارد زیر باشد:
مشکلات قلبی.
علائم میتواند شامل موارد زیر باشد:
- نبض سریعتر
- درد قفسه سینه
- ضربان قلب بسیار سریع یا آهسته
تغییرات و اختلالات بینایی که علائم آن میتواند شامل موارد زیر باشد:
- دوبینی
- مشکل در بینایی یا تاری دید
- مردمک های کوچکی که شبیه نقطه نقطه ای هستند.
مشکلات معده.
علائم میتواند شامل یبوست و دل درد شود.
مشکلات سیستم عصبی و عضلانی.
علائم میتواند شامل موارد زیر باشد:
- سردرد
- لرزش یا حرکات غیر ارادی عضلات
- حرکت غیر ارادی یا غیر ارادی چشمان شما
- احساس عجیب یا خارش در پوست شما
نوسانات خلقی هم ممکن است یکی دیگر از عوارض مصرف هیدرومورفون باشد که با برخی علائم زیر بروز می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند:
- تحریک
- عصبی بودن
- اضطراب
- افسردگی
- سرگردانی
- مشکل خواب
- رویاهای عجیب
- توهم، یا دیدن یا شنیدن چیزی که وجود ندارد.
تغییر در فشار خون مانند فشار خون بالا یا پایین هم میتواند یکی از عوارض این دارو باشد.
نارسایی آدرنال.
علائم میتواند شامل موارد زیر باشد:
- ضعف عضلانی
- درد در شکم شما
- خستگی طولانی مدت
کمبود آندروژن که علائم آن میتواند شامل موارد زیر باشد:
- خستگی
- مشکل خواب
- کاهش انرژی
- خواب آلودگی شدید
- مشکل در تنفس یا تنگی نفس
نحوه مصرف هیدرومورفون
دوز هیدرومورفونی که پزشک تجویز می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله:
- سن بیمار
- نوع و شدت بیماری
- شکل هیدرومورفونی که پزشک تجویز می کند.
- سایر بیماری های زمینه ای که ممکن است بیمار داشته باشد.
به طور معمول، پزشک مصرف این دارو را با دوز پایین شروع و در طول زمان آن را تنظیم می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند تا به دوز مناسب با وضعیت بیمار برسد. آنها در نهایت کوچکترین دوزی را که اثر مورد نظر را برای بیمار دارد، تجویز می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند.
هنگام تجویز، توزیع و مصرف این دارو حتماً دقت کنید. اشتباهات دوز ناشی از سردرگمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بین “mg” و “mL” میتواند منجر به مصرف بیش از حد تصادفی و حتی مرگ بیمار شود.
دستورالعمل های خاص هنگام مصرف هیدرومورفون
مصرف این دارو برای برخی افراد با شرایط خاص ممکن است با دستورالعمل و احتیاط خاصی همراه باشد، مثلات:
مصرف هیدرومورفون افراد مبتلا به بیماری کلیوی: ممکن است پزشک دوز دارو را با 25 تا 50 درصد کمتر از دوز اولیه معمولی شروع کند.
افراد مبتلا به بیماری کبدی:
ممکن است پزشک دارو را با دوزی که 25 تا 50 درصد کمتر از دوز اولیه معمولی است شروع کند. اگر مشکلات شدید کبدی دارید، پزشک ممکن است به جای قرص طولانی رهش از داروی دیگری برای تسکین درد استفاده کند یا دوز کمتری از شکل دیگری از این دارو به شما بدهد.
قرص خوراکی هیدرومورفون به طور کلی برای درمان کوتاه مدت استفاده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. اگر این دارو را طبق دستور مصرف نکنید، خطرات جدی دارد.
- اگر مصرف دارو را به طور ناگهانی قطع کنید یا اصلا آن را مصرف نکنید احتمالاً درد شما بهتر نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.
- در صورتیکه دوز مصرفی را فراموش کردید یا دارو را طبق برنامه مصرف نکردید ممکن است داروی شما به خوبی اثر نکند برای اینکه این دارو خوب عمل کند، باید مقدار مشخصی همیشه در بدن شما باشد.
در صورت مصرف بیش از حد این دارو ممکن است سطوح خطرناکی از دارو در بدن شما تجمع پیدا کند و منجر به بروز علائم خاصی شود. علائم مصرف بیش از حد این دارو میتواند شامل موارد زیر باشد:
- مشکلات شدید تنفسی
- خواب آلودگی شدید
- از دست دادن هوشیاری
- ضربان قلب آهسته
- فشار خون پایین
هشدارهای مصرف قرص هیدرومورفون
هنگام تجویز، توزیع و مصرف قرص خوراکی هیدرومورفون باید کاملا دقت کنید و مراقب باشد. اشتباه در دوز مصرفی آن به دلیل سردرگمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بین میلی گرم و میلی لیتر میتواند منجر به مصرف بیش از حد تصادفی دارو و حتی مرگ بیمار شود. حتی مصرف آن میتواند خطر بروز بیماری های تنفسی را به شدت افزایش دهد. سالمندان، افراد مبتلا به مشکلات ریوی و بیماری های زمینه ای ممکن است در معرض خطر عوارض ناشی از مصرف قرص خوراکی هیدرومورفون قرار بگیرند.
مصرف این دارو با هشدارهای مختلفی همراه است، از جمله:
هشدار مصرف الکل، مواد افیونی و سایر داروهای آرام بخش- خواب آور
مصرف این دارو همراه با الکل، داروهای مخدر و سایر داروهای آرام بخش خواب آور میتواند باعث بروز مشکلات تنفسی جدی شود که ممکن است کشنده و حتی مرگ آور باشند.
هشدار اعتیاد و سوء استفاده
مصرف هیدرومورفون بیماران و سایر کاربران را در معرض خطرات اعتیاد، سوء استفاده حتی در معرض خطر مصرف مواد مخدر قرار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد که میتواند منجر به مصرف بیش از حد و مرگ شود.
اخطار ترک مواد افیونی در نوزادان
اگر خانمی در دوران بارداری این دارو را برای مدت طولانی مصرف کند، ممکن است منجر به سندرم ترک مواد افیونی در نوزاد شود. این وضعیت میتواند برای کودک بسیار جدی و خطرناک باشد. علائم ترک ممکن است شامل تحریک پذیری، بیش فعالی و الگوی خواب غیرعادی، گریه بلند، لرزش، استفراغ، اسهال و عدم افزایش وزن باشد.
هشدار فشار خون پایین
این دارو ممکن است باعث افت ناگهانی فشار خون ، سبکی سر، سرگیجه و حتی غش شود. اگر حجم خون پایین و در حفظ فشار خون سالم مشکل دارید، ممکن است خطر افت فشار خون در شما بیشتر هم باشد. همچنین در صورت مصرف داروهای خاصی مانند داروهایی به نام فنوتیازین ها یا بیهوشی های عمومی احتمال بروز این خطر بیشتر هم است.
هشدار تداخل الکلی
نوشیدن الکل میتواند خطر عوارض جانبی این دارو را افزایش دهد. اینها میتواند شامل مشکلات تنفسی، فشار خون پایین، خواب آلودگی شدید و کما باشد.
هشدار برای افراد با شرایط خاص
برای افراد مبتلا به آسیب سر و افزایش فشار سر: این دارو میتواند فشار داخل جمجمه (فشار خون در مغز شما) را افزایش دهد. حتی میتواند وضعیت شما را بدتر کند. از پزشک خود بپرسید که آیا این دارو برای شما بی خطر است یا خیر.
اگر مشکلات کبدی یا سابقه بیماری کبدی دارید، ممکن است بدن شما نتواند این دارو را به خوبی پردازش کنید. حتی ممکن است سطح دارو را در بدن شما افزایش دهد و عوارض جانبی بیشتری ایجاد کند. اگر مشکلات شدید کبدی دارید، پزشک ممکن است دوز کمتری به شما بدهد.
مصرف قرص هیدرومورفون در بارداری
مصرف این دارو برای مدت طولانی در دوران بارداری میتواند منجر به سندرم ترک مواد افیونی در نوزادان شود. اگر در حین مصرف این دارو باردار شدید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. حتی دارو ممکن است به شیر مادر منتقل شود و در کودکی که با شیر مادر تغذیه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود عوارض جانبی ایجاد کند. اگر به کودک خود شیر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهید با پزشک خود مشورت کنید. ممکن است لازم باشد تصمیم بگیرید که شیردهی و یا مصرف این دارو را متوقف کنید.
برای کودکان
این دارو در کودکان مطالعه نشده است. در افراد کمتر از 18 سال نباید استفاده شود. اگر کودک به طور تصادفی این دارو را قورت دهد، میتواند منجر به بروز عوارض جدی شود. حتی میتواند کشنده باشد (باعث مرگ شود).
تداخلات دارویی هیدرومورفون
قرص خوراکی هیدرومورفون میتواند با سایر داروها، ویتامین ها یا گیاهان دارویی که ممکن است مصرف کنید تداخل داشته باشد. تداخل زمانی است که یک ماده نحوه عملکرد دارو را تغییر دهد. این وضعیت میتواند مضر باشد یا از عملکرد خوب دارو جلوگیری کند.
برای پیشگیری از بروز هر گونه تداخل احتمالی، پزشک باید تمام داروهای شما را با دقت مدیریت کند. حتماً در مورد تمام داروها، ویتامین ها یا گیاهانی که مصرف می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنید به پزشک خود اطلاع دهید. برای اطلاع از نحوه تداخل این دارو با داروی دیگری که مصرف می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنید، با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.
نمونه هایی از داروهایی که می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند با هیدرومورفون تداخل ایجاد کنند، عبارتند از:
تداخلاتی که خطر عوارض جانبی را افزایش می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد
افزایش عوارض جانبی هیدرومورفون: مصرف هیدرومورفون با برخی داروها خطر عوارض جانبی را افزایش می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:
- پروکلروپرازین، پرومتازین و کلرپرومازین
- بنزودیازپین ها مانند لورازپام، کلونازپام و دیازپام
- داروهای بیهوشی عمومی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌مانند پروپوفول، میدازولام و اتومیدات
- مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs)، مانند فنلزین، ترانیل سیپرومین، ایزوکاربوکسازید و سلژیلین: MAOI ها می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند خطر سمیت هیدرومورفون (دارای سطوح خطرناک دارو در بدن شما) را تا حد زیادی افزایش دهند. در صورت مصرف MAOI یا در عرض 14 روز پس از قطع درمان با MAOI، استفاده از هیدرومورفون توصیه نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.
- داروهای آنتی کولینرژیک مانند دیفن هیدرامین، سولیفناسین، تولترودین و بنزتروپین: مصرف این داروها همراه با هیدرومورفون میتواند باعث احتباس ادرار (مشکل در دفع ادرار)، یبوست شدید و انسداد روده شود.
افزایش عوارض جانبی سایر داروها
مصرف هیدرومورفون با برخی داروها خطر عوارض جانبی آن داروها را افزایش می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:
داروهای سروتونرژیک، مانند مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)، مهارکننده‌های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین (SNRIs) و ضد افسردگی‌های سه حلقه‌ای (TCAs): مصرف این داروها با هیدرومورفون ممکن است باعث سندرم سروتونین شود که میتواند کشنده باشد. علائم میتواند شامل موارد زیر باشد:
- تحریک
- تعریق
- انقباضات عضلانی
- گیجی
تداخلاتی که میتواند اثربخشی داروهای شما را کاهش دهد.
وقتی هیدرومورفون را با داروهای خاصی مصرف می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنید، ممکن است برای درمان بیماری شما به خوبی کار نکند. نمونه هایی از این داروها شامل پنتازوسین، نالبوفین، بوتورفانول و بوپرنورفین هستند. مصرف این داروها همراه با هیدرومورفون نیز میتواند علائم ترک مواد افیونی را در صورت مصرف طولانی مدت هیدرومورفون ایجاد کند.
آخرین دیدگاه‌ها