نتایج تست گلوبولین نشان دهنده چیست؟

تست گلوبولین، آزمایش خونی است که سطح گروهی از پروتئین ها به نام گلوبولین ها را اندازه گیری می کند. چهار نوع پروتئین گلوبولین وجود دارد که شامل پروتئین های آلفا 1، آلفا 2، بتا و گاما گلوبولین است. گلوبولین ها کمی کمتر از نیمی از پروتئین های خون را تشکیل می دهند.

این پروتئین ها عملکردهای مختلفی از جمله دفاع ایمنی، انتقال مواد و فرآیندهای آنزیمی دارند. آزمایش پروتئین کل یا آزمایش الکتروفورز پروتئین سرم دو زیرگروه از آزمایش گلوبولین هستند که می توان برای آزمایش این پروتئین ها استفاده کرد.

آزمایش گلوبولین یک آزمایش خون است. این کار توسط پرسنل های آزمایشگاه ها انجام می شود که از بازوی شما نمونه خون می گیرد.

اگر پزشک شما آزمایش پروتئین کل را سفارش تجویز کند، می‌خواهد میزان پروتئین‌های آلفا ۱، آلفا ۲ و بتا گلوبولین را در خون شما اندازه‌گیری کند. آنها همچنین سطح آلبومین (پروتئین کبد) را بررسی می کنند. زیرا اندازه گیری پروتئین کل بخشی از آزمایشات عملکرد کبد است.

مطالعه بیشتر: آزمایش آلبومین چیست؟

 در طول آزمایشات عملکرد کبد چه انتظاری داریم؟

اگر علائمی مانند زردی پوست (یرقان)، حالت تهوع، استفراغ، خارش، خستگی مداوم، تورم یا تجمع مایعات و از دست دادن اشتها دارید، پزشک ممکن است آزمایشاتی را برای مشاهده عملکرد کبد شما تجویز کند.

پروتئین های گلوبولین برای عملکرد کبد و کلیه مهم هستند. آزمایش پروتئین کل نشانه خوبی از نحوه عملکرد کبد است. سطح پایین پروتئین کل می تواند نشانه ای از بیماری کبد باشد.

دومین نوع آزمایش گلوبولین، الکتروفورز پروتئین سرم است. این آزمایش گاما گلوبولین و سایر پروتئین های کمیاب در خون را اندازه گیری می کند. گاما گلوبولین ها حاوی آنتی بادی هایی هستند که به بدن در حمله به مواد خارجی و مبارزه با بیماری کمک می کنند.

آنتی بادی ها برای حفظ یک سیستم ایمنی سالم مهم هستند. تست هایی که گاما گلوبولین را اندازه گیری می کنند می توانند برای تشخیص مشکلات سیستم ایمنی بیش فعال از جمله آلرژی ها و اختلالات خود ایمنی استفاده شوند.

افزایش پروتئین های گاما گلوبولین می تواند نشان دهنده عفونت، التهاب مزمن و در موارد شدید، نوعی سرطان به نام مولتیپل میلوما باشد.

در حالی که این آزمایش‌ها می‌توانند به پزشک در تشخیص کمک کنند، یک متخصص همچنین از آزمایش‌ها و ارزیابی‌های دیگری برای تشخیص یک وضعیت یا بیماری خاص استفاده می‌کند.

آزمایش گلوبولین می تواند به تشخیص بیماری کبد، بیماری کلیوی، سوء تغذیه یا سوء جذب، اختلالات سیستم ایمنی و برخی از انواع سرطان کمک کند.

اگر پزشک شما به یکی از این شرایط مشکوک باشد یا به طور خاص در مورد عملکرد کبد یا کلیه شما نگران باشد، ممکن است فورا آزمایش گلوبولین را تجویز کند.

با این حال، آنها همچنان یک معاینه فیزیکی انجام می‌دهند، سابقه پزشکی شما را می‌گیرند و شاید برای تأیید تشخیص نیاز به انجام آزمایش‌های دیگری داشته باشند.

مطالعه بیشتر: اندازه کبد و وضعیت سلامتی بدن

خطرات و موارد منع مصرف

آزمایش گلوبولین نیاز به نمونه خون دارد. خونگیری یک روش معمولی است که می تواند در مطب، کلینیک یا آزمایشگاه سرپایی انجام شود.

اکثر افراد در طول یا بعد از خونگیری هیچ مشکلی را تجربه نمی کنند. با این حال، هنگامی که یک ورید سوراخ می شود، ممکن است موارد زیر رخ دهد:

• سرگیجه یا سبکی سر
• خون ریزی بیش از حد
• عفونت ناشی از سوراخ شدن پوست
• شکستگی عروق زیر پوست ( هماتوم )

در حالی که آنها معمولا رخ نمی دهند، این پیامدها می توانند فورا مورد توجه قرار گیرند و عموماً عوارض طولانی مدت ندارند.

برای افراد سالم، خطر کلی مرتبط با رگ‌گیری کم است. تکنسین هایی که خون گیری را انجام می دهند اقداماتی را برای کاهش خطر، مانند استفاده از سوزن های یکبار مصرف و اقدامات احتیاطی مناسب انجام می دهند.

در بیشتر موارد، مزایای این آزمایش بیشتر از خطر مرتبط با خونگیری است. اما مواردی وجود دارد که فرد نباید خونگیری کند. به عنوان مثال، اگر آنها یک عفونت پوستی ( سلولیت ) در ناحیه داشته باشند.

ممکن است لازم باشد قبل از انجام آزمایش گلوبولین برای چندین ساعت یا یک شب چیزی نخورید. پزشک به شما اطلاع می‌دهد که آیا باید چیزی بخورید یا خیر.

مطالعه بیشتر: آزمایش خون و 10 مورد از مهمترین آن

برخی داروها می توانند بر نتایج آزمایش تأثیر بگذارند. در صورت مصرف هر یک از داروهای زیر به پزشک خود اطلاع دهید.

• آندروژن ها
• کلرپرومازین
• کورتیکواستروئیدها
• دکستران
• هورمون های رشد
• انسولین
• ایزونیازید
• نئومایسین
• فناسمید
• پروژسترون و استروژن (از جمله قرص های ضد بارداری )
• سالیسیلات ها
• استروئیدها
• سولفونامیدها
• تولبوتامید

دوز داروی خود را نادیده نگیرید یا تغییر ندهید، مگر اینکه پزشک به شما بگوید. اگر آزمایش تحت تأثیر دارو قرار گیرد، شاید از شما بخواهند که دوز طبیعی خود را در زمان دیگری مصرف کنید.

مطالعه بیشتر: تست ایمونوگلوبولین E

پزشک شما سابقه پزشکی شما را می‌گیرد، فهرست داروهای شما را بررسی می‌کند، یک معاینه فیزیکی کامل می‌کند و قبل از تجویز آزمایش گلوبولین، درباره سابقه سلامت خانواده‌تان سؤال می‌پرسد. این اطلاعات، به علاوه نتایج آزمایش، به آنها در رسیدن به تشخیص کمک می کند.

اکثر خون گیری ها را می توان در مطب در همان روزی که پزشک شما تصمیم به تکمیل آزمایش می گیرد انجام داد. با این حال، اگر باید قبل از آزمایش ناشتا باشید، باید برای تاریخ بعدی برنامه ریزی شود.

گرفتن خون برای آزمایش گلوبولین معمولاً فقط چند دقیقه طول می کشد. با این حال، مراحل دیگری وجود دارد که باید انجام دهید که می‌تواند به کل زمان صرف شده برای کار اضافه کند.

با این حال، فردی که از شما خون می گیرد باید به سیاهرگ بازوی شما در محل چین آرنج شما دسترسی داشته باشد. پوشیدن لباس هایی با آستین‌هایی که به راحتی بالا می‌روند می‌تواند مفید باشد.

بهتر است یک روز قبل از خونگیری آب اضافی بنوشید. هنگامی که به درستی آب می نوشید، رگ‌های شما بزرگ‌تر می‌شوند و امکان دسترسی آسان‌تر را فراهم می‌کنند. کم آبی می تواند نمونه گیری خون را دشوارتر کند و ممکن است خطر عوارض را افزایش دهد.

پرسنل آزمایشگاه نواری را دور قسمت بالای بازوی شما می بندد تا به طور موقت جریان خون را متوقف کند. اینکار به آنها اجازه می دهد رگ های شما را بهتر ببینند. اگر وریدهای برجسته و به راحتی قابل مشاهده دارید، ممکن است نیازی به انجام این مرحله نباشد.

برخی از افراد با وارد کردن سوزن، احساس سوزش یا گزگز خفیفی را تجربه می کنند. این ناراحتی معمولاً خفیف است و مدت زیادی طول نمی کشد. هنگامی که به اندازه کافی آب بنوشید، این فرآیند معمولاً فقط چند دقیقه طول می کشد.

اگر در طول یا بعد از خون گیری دچار سرگیجه، سبکی سر یا احساس غش می شوید، به متخصص اطلاع دهید.

اقدامات پس از تست گلوبولین

ناحیه ای که رگ سوراخ شده با یک پد پنبه ای و نوار پوشانده می شود. پرسنل آزمایشگاه ممکن است به شما دستور دهد که اینها را برای چند ساعت آینده نگه دارید.

معمولاً توصیه می شود تا چند ساعت پس از خون گیری از بلند کردن اجسام سنگین، ورزش یا فعالیت های شدید خودداری کنید.

خونگیری معمولاً دوره نقاهت طولانی ندارد، بنابراین شما می توانید پس از آزمایش خود را به خانه برسانید. اگر دچار سرگیجه یا بیهوشی شدید، از شما خواسته می شود که برای استراحت، یک میان وعده و نوشیدنی کمی در آزمایشگاه بمانید. پس از خونگیری برای آزمایش گلوبولین دستورالعمل خاصی وجود ندارد.

شما نباید هیچ مشکل درازمدت مهمی در ارتباط با خونگیری داشته باشید. حتی اگر بعد از آزمایش دچار سرگیجه یا غش شدید، افراد سالم معمولاً با استراحت و مایعات به سرعت بهبود می یابند.

غش بعد از گرفتن خون معمولاً به دلیل کم آبی یا قند خون پایین (هیپوگلیسمی) است، به خصوص اگر قبل از آزمایش ناشتا بودید.

مطالعه بیشتر: تست ایمونوگلوبولین محرک تیروئید

نتایج آزمایش گلوبولین چه چیزی را نشان می دهد؟

معمولا چندین روز تا یک هفته طول می کشد تا نتایج به دست آید. پزشک شما نتایج را دریافت و سپس تفسیر می کند. نتایج حاصل از آزمایش گلوبولین به شکل مقادیر آزمایشگاهی است. این اعداد نشان می دهد که آیا یک فرد دارای سطوح سالم پروتئین در خون خود است یا خیر.

سطح پروتئین گلوبولین برای بزرگسالان به طور معمول بین 2.3 تا 3.4 گرم در دسی لیتر (g/dL) است. محدوده طبیعی پروتئین کل بین 6.4 تا 8.3 گرم در دسی لیتر است.

در برخی موارد، این پروتئین ها ممکن است افزایش یابند. به عنوان مثال، طبیعی است که این پروتئین ها در دوران بارداری بیشتر باشند.

آزمایش پروتئین کل نیز نسبت آلبومین به گلوبولین (نسبت A/G) را فراهم می کند. نسبت 1:1 به مقدار هر جزء در خون پاسخ می دهد (مثلاً اگر سطح آلبومین بالاتر از سطح گلوبولین باشد). به طور کلی، مقدار کمی بالاتر از 1 نرمال در نظر گرفته می شود.

نسبت پایین می تواند نشانه ای از اختلالات خود ایمنی، عملکرد ضعیف کلیه یا بیماری کبد باشد. نسبت بالا نشان دهنده انواع خاصی از سرطان یا شرایط ژنتیکی می باشد.

از نتایج آزمایش گلوبولین به تنهایی استفاده نمی شود. پزشک شما آنها را با یافته‌های معاینه فیزیکی، سابقه پزشکی و سایر آزمایش‌ها قبل از تشخیص تفسیر می‌کند.

اگر نتایج نرمال باشد، نیازی به پیگیری خاصی برای آزمایش نخواهید داشت. با این حال، پزشک احتمالا بخواهد در صورت داشتن علائم، انواع دیگر آزمایش ها را تجویز کند.

اگر نتایج خارج از محدوده طبیعی باشد، شاید پزشک از شما بخواهد آزمایش های خون دیگری را برای ارائه اطلاعات دقیق تر انجام دهید. اگر پزشک شما به یک بیماری خاص مانند سرطان مشکوک است، ممکن است برای جستجوی تومورها یا غدد لنفاوی متورم به آزمایش‌های تصویربرداری مانند MRI نیاز داشته باشید.

سخن آخر

هر عمل پزشکی می تواند بر سلامت عاطفی و جسمی فرد تأثیر بگذارد. خونگیری برای آزمایش گلوبولین عموماً برای اکثر افراد بی خطر است. همچنین زمان زیادی نمی خواهد. با این حال، هنوز باید روش و خطرات آن را درک کنید.

وقتی نتایج آزمایش برگشت، باید با پزشک خود در مورد آزمایش‌های اضافی مورد نیاز و همچنین گزینه‌های درمانی خود صحبت کنید.

اقداماتی وجود دارد که می توانید برای بهبود سلامت خود حتی قبل از انجام آزمایش و بدون توجه به نتایج آن انجام دهید. داشتن یک رژیم غذایی متعادل، ورزش، کاهش وزن در صورت نیاز، و ترک سیگار همگی می توانند سلامت کلی شما را بهبود بخشند.

اگر در مورد آزمایش، نتایج یا چیزهای بعدی مضطرب هستید، تکنیک‌های کنترل استرس و آرامش می‌توانند به شما کمک کنند.

گلوبولین باندینگ هورمون جنسی (SHBG) پروتئینی است که توسط کبد شما ساخته می شود و به هورمون های استروژن، دی هیدروتستوسترون و تستوسترون متصل می شود. پزشک ممکن است آزمایش خون را برای بررسی سطوح این پروتئین برای تشخیص اختلالات مرتبط با هورمون مانند کمبود آندروژن یا هیپوگنادیسم تجویز کنند.