لوگو پزشکت

مشاوره آنلاین پزشکی - پزشکت

سلامت زنان

جراحی فیبروم رحم و انواع مختلف آن

جراحی فیبروم رحم و انواع مختلف آن

فرم با 5 گزینه

تا دیر نشده علائمتو بگو، پزشکتو بگم:

-----------------------------------------

تعیین جراحی فیبروم رحم و انواع مختلف آن برای بیمار به عوامل مختلفی بستگی دارد. زنانی که قصد انجام جراحی فیبروم رحمی دارند بهتر است انواع مختلف آن را بشناسند. فیبروئیدهای رحمی که به آنها لیومیوم یا میوم نیز گفته می شود، در رحم یا دیواره رحم رشد می کنند. فیبروئیدها ممکن است کوچکتر از یک سر سنجاق تا اندازه یک هندوانه یا بزرگتر متفاوت است. اکثریت قریب به اتفاق فیبروم رحمی خوش خیم هستند (سرطانی نیستند). فیبروئیدها نسبتاً شایع هستند و تا 80 سالگی 80 درصد زنان را درگیر می کنند.

در حالی که فیبروم ها اغلب بدون علامت هستند و نیازی به درمان ندارند، علائم در 20 تا 50 درصد بیماران ظاهر می شود و ممکن است نیاز به درمان داشته باشد.

عوامل موثر بر تعیین نوع جراحی فیبروم رحمی

هنگام تعیین گزینه های درمانی و ضرورت عمل جراحی، برخی عوامل مهم باید در نظر گرفته شوند، از جمله:

  • سن یک فرد
  • شدت علائم
  • تعدادفیبروم
  • محل قرارگیری فیبروم

هیستروکتومی و جراحی فیبروم رحمی 

هیسترکتومی جراحی برای برداشتن رحم زن است. هیسترکتومی تنها گزینه درمانی است که برداشت کامل فیبروم و علائم ناشی از آن را تضمین می کند. هیسترکتومی تضمین می کند که فیبروم باز نخواهند گشت. میزان موفقیت فیبروم بالا است.

موسسه ملی سلامت و تعالی مراقبت (NICE) توصیه می کند که هیسترکتومی فقط در موارد زیر مورد استفاده قرار گیرد:

  • فرد مبتلا به فیبروم دیگر نمی خواهد عادت ماهانه شود.
  • درمان های دیگر موثر نبوده یا امکان استفاده از آنها وجود ندارد.
  • فرد مبتلا به فیبروئید به طور کامل از روش و خطرات احتمالی مطلع شده و درخواست جراحی می کند.

انواع مختلف هیسترکتومی

 جراحی فیبروم رحم و انواع مختلف آن | پزشکت

در طی هیسترکتومی، رحم برداشته می شود، قاعدگی برای همیشه پایان می یابد، توانایی باردار شدن و احتمال بازگشت فیبروم ها وجود دارد.

سه نوع هیسترکتومی وجود دارد:

  • هیسترکتومی کامل: برداشتن رحم و دهانه رحم.
  • زیرمجموعه: هیسترکتومی فوق سرویکسی نیز نامیده می شود – برداشتن رحم بدون برداشتن دهانه رحم.
  • رادیکال: برداشتن رحم، دهانه رحم، هر دو تخمدان، هر دو لوله فالوپ و بافت مجاور.

سایر روش هایی که ممکن است همزمان با هیسترکتومی انجام شود عبارتند از:

  • اووفورکتومی: برداشتن تخمدان
  • اووفورکتومی دوطرفه: برداشتن هر دو تخمدان
  • سالپنگو اوفورکتومی دو طرفه: برداشتن لوله ها و تخمدان ها
هیسترکتومی کامل شکمی

هیسترکتومی کامل شکمی، روش هیسترکتومی سنتی است. این یک جراحی تهاجمی است که نیاز به برش پنج تا هفت اینچ در پایین شکم دارد. برش ممکن است عمودی یا افقی باشد.

سلامت بانوان

یک برش افقی درست بالای استخوان شرمگاه ایجاد می شود، جایی که به عنوان برش بیکینی شناخته می شود. برش افقی سریعتر بهبود می یابد و کمتر از برش عمودی نمایان است. برش عمودی برای موارد پیچیده تر یا برای برداشتن فیبرومهای بزرگ استفاده می شود.

هیسترکتومی کامل شکمی نیز تحت بیهوشی کامل انجام می شود و بیمار نیاز به بستری در بیمارستان از یک تا سه روز دارد. بهبودی کامل بعد از حدود چهار تا شش هفته حاصل می شود.

هیسترکتومی واژن

هیسترکتومی واژینال به عنوان اولین انتخاب، در صورت امکان، توسط کالج متخصصان زنان و زایمان آمریکا (ACOG) توصیه می شود و فقط به یک برش واژن نیاز دارد که از طریق آن رحم (و اغلب دهانه رحم) برداشته می شود.

این روش نیاز به بستری در بیمارستان از یک تا سه روز و استراحت به مدت دو هفته دارد.

هیسترکتومی واژینال با کمک لاپاراسکوپی (LAVH)

هیسترکتومی واژینال با کمک لاپاراسکوپی (LAVH) از چندین برش کوچک شکمی استفاده می کند و جراح اتصالات رحم و – در صورت نیاز – تخمدان ها را تقسیم می کند. بخشی از عمل به صورت واژینال انجام می شود. هیسترکتومی واژینال با کمک لاپاراسکوپی بستری کوتاهتر در بیمارستان و زمان بهبود سریعتر از هیسترکتومی شکمی است.

هیسترکتومی کامل لاپاراسکوپی

در این روش از لاپاراسکوپ استفاده می شود (یک لوله نازک و انعطاف پذیر که از طریق آن یک دوربین فیلمبرداری کوچک و ابزار جراحی وارد می شود). مزایای هیسترکتومی کامل لاپاراسکوپی بستری کوتاه تر در بیمارستان و زمان بهبود سریعتر از هیسترکتومی شکمی وجود دارد.

هیسترکتومی لاپاراسکوپی با کمک روباتیک

این یک نوع هیسترکتومی لاپاراسکوپی است که در آن ابزارهای جراحی به یک ربات متصل می شوند و جراح از یک کنسول رایانه در اتاق عمل برای کنترل حرکات ربات استفاده می کند. ACOG نشان می دهد که هیسترکتومی روباتیک برای هیسترکتومی های پیچیده مناسب ترین است. بنابراین یافتن یک جراح که آموزش و تجربه گسترده ای در این تکنیک دارد بسیار مهم است.

برخی موارد را باید در نظر گرفت:

  • انجمن آمریکایی لاپاراسکوپیست های زنان (AAGL) می گوید که در حال حاضر جراحی روباتیک هیچ مزیت قابل توجهی در جراحی های خوش خیم زنان ندارد.
  • هزینه هیسترکتومی لاپاراسکوپی با کمک روباتیک بیشتر از جراحی لاپاراسکوپی معمولی است.

قدرت لاپاراسکوپی روشی است که با استفاده از دستگاه پزشکی، با یک برش کوچک در شکم فیبروم رحم را به قطعات کوچک تقسیم می کند. سازمان غذا و دارو (FDA) در مورد این روش هشدار داده است. اگر فرد مبتلا به سرطان رحم است، این روش ممکن است باعث گسترش سرطان در شکم و لگن شود و درمان سرطان را دشوارتر می کند.

میومکتومی و جراحی فیبروم رحمی

 جراحی فیبروم رحم و انواع مختلف آن | پزشکت

میومکتومی به جای کوچک کردن فیبروم ها، آنها را از بین می برد. این روش می تواند به عنوان جایگزین هیسترکتومی برای افرادی باشد که می خواهند رحم خود را حفظ کنند. اگر فیبروئید بزرگ باشد، ممکن است میومکتومی بسیار پیچیده و خطرناک باشد و خطر بازگشت فیبروم را در پی دارد. بعد از میومکتومی، رحم معمولاً به عملکرد طبیعی خود از جمله در مورد قاعدگی باز می گردد. خونریزی قاعدگی ممکن است نسبت به قبل از جراحی سبک تر باشد. بارداری پس از میومکتومی امکان پذیر است، اما ممکن است نیاز باشد که بارداری برای خطرات احتمالی کنترل شود. نتایج حاملگی بستگی به این دارد که فیبروئیدها چقدر عمیق بوده اند و آیا دیواره رحم را درگیر کرده اند؟

انواع میومکتومی عبارتند از:

میومکتومی باز

میومکتومی باز، که به آن میومکتومی شکمی نیز گفته می شود، روشی برای برداشتن فیبروئیدهای زیر سروزال (آنهایی که به دیواره بیرونی رحم متصل شده اند) یا فیبرومهای داخل شکمی (آنهایی که در دیواره رحم قرار گرفته اند) است. میومکتومی باز زمانی مناسب خواهد بود که اندازه فیبروئیدهای بسیار بزرگ به قطر 4 اینچ یا بزرگتر باشد و یا تعداد زیادی فیبروم در ناحیه ای از رحم قرار بگیرند که دسترسی به آن دشوار است، یا بیمار مشکوک به سرطان باشد.

این جراحی شامل موارد زیر است:

  • بیهوشی عمومی
  • استفاده از برش افقی یا عمودی
  • برداشتن فیبروم ها از طریق برش در شکم
  • بستری شدن چند روز در بیمارستان و به دنبال آن شش تا هشت هفته بهبودی کامل

میومکتومی استاندارد لاپاراسکوپی

میومکتومی لاپاراسکوپی استاندارد جراحی است که نیاز به قرار دادن لاپاراسکوپ (یک تلسکوپ کوچک و روشن) از طریق شکم، نزدیک ناف دارد. چندین برش کوچک دیگر نیز لازم است تا بتوان ابزارهای مخصوصی را برای برداشتن فیبروم ها وارد کرد. برخی از جراحان نیز از یک دستگاه رباتیک برای کنترل دقیق حرکت ابزارها استفاده می کنند.

در این روش، ممکن است فیبروم ها از طریق واژن برداشته شوند. سایر نکاتی که باید در مورد این روش بدانید عبارتند از:

  • تحت بیهوشی عمومی انجام می شود.
  • دوره نقاهت کوتاه (حداکثر یک هفته) دارد.
  • روی بدن راحت تر از میومکتومی باز است.
  • زمانی استفاده می شود که رحم بزرگتر از حاملگی 12 تا 14 هفته نباشد.
  • زمانی استفاده می شود که تعداد کمی فیبروئید زیر سروز وجود داشته باشد.

میومکتومی تک پورت

در میومکتومی تک پورت فقط از یک دهانه نزدیک ناف برای همه ابزارها استفاده می شود اما نیاز به یک برش نسبتاً بزرگ است. میومکتومی تک پورت تحت بیهوشی عمومی انجام می شود. میومکتومی تک پورت معمولاً زمان بهبودی سریع تری (تا یک هفته) دارد و راحت تر از میومکتومی باز است.

میومکتومی هیستروسکوپی

میومکتومی هیستروسکوپی برای فیبروئیدهای زیر مخاطی (که در حفره رحم یافت می شود) استفاده می شود و نیازی به برش ندارد. یک دوربین تخصصی از طریق واژن داخل رحم قرار می گیرد تا فیبروم را از بین ببرد. عمل میومکتومی هیستروسکوپی تحت بیهوشی عمومی یا منطقه ای انجام می شود.

مقایسه مزایا و معایب انواع حراجی فیبروم رحمی

جراحی فیبروم رحم و انواع مختلف آن | پزشکت

جراحی میومکتومی نسبت به سایر جراحی فیبروم رحمی مزایایی دارد، از جمله بعد از آن:

  • بارداری امکان پذیر است.
  • احتمال برگشت دوره های قاعدگی وچود دارد.
  • رحم معمولاً به عملکرد طبیعی خود باز می گردد.
  • علائم خونریزی در 90 درصد موارد پس از پیگیری ناپدید می شوند.

اما جراحی هیسترکتومی هم مزایایی دارد، از جمله:

  • فیبروم و علائم را به طور دائم از بین می برد و فیبروم ها دیگر بر نمی گردند.
  • می تواند به تسکین علائم شدید که بر کیفیت زندگی تأثیر منفی می گذارد، کمک کند.

اما از طرفی هم میومکتومی با معایبی همراه است، مانند:

  • زمان عمل طولانی تر از هیسترکتومی است.
  • فیبروم ها 15 درصد احتمال بازگشت دارند.
  • ممکن است عوارض ناشی از جراحی داشته باشد.
  • خطر خون ریزی نسبت به هیسترکتومیب یشتر است.
  • حدود 10 درصد از افرادی که میومکتومی دارند طی پنج تا 10 سال نیاز به هیسترکتومی خواهند داشت.
  • اگر هریک از فیبروم ها قسمت وسیعی از دیواره رحم را فراگرفته باشد، ممکن است برای حاملگی های بعدی سزارین لازم باشد.

معایب احتمالی هیسترکتومی عبارتند از:

  • جراحی پیچیده است.
  • نیاز به بیهوشی دارد.
  • قاعدگی را متوقف می کند.
  • افزایش خطر بی اختیاری ادرار
  • اگر تخمدان ها برداشته شوند، یائسگی شروع می شود.
  • بسته به نوع هیسترکتومی یک دوره بهبود از دو تا شش هفته لازم است.
  • هیسترکتومی می تواند تأثیر روانی منفی مانند افسردگی داشته باشد.
  • ممکن است احساس بی حسی در اطراف برش و ساق پا داشته باشید که معمولاً حدود دو ماه طول می کشد. 
  • افرادی که هیسترکتومی کرده اند به طور متوسط ​​دو سال زودتر از کسانی که هیسترکتومی انجام نداده اند به یائسگی می رسند.

عوارض یا خطرات جراحی فیبروم رحمی

عوارض این جراحی ها مشابه جراحی های بزرگ است. آنها ممکن است شامل موارد زیر باشند:

  • تب
  • عفونت
  • انسداد روده 
  • عفونت ادراری
  • لخته شدن خون
  • مشکلات بیهوشی
  • آسیب مجاری ادراری
  • آسیب به اندام های مجاور
  • خونریزی (ممکن است نیاز به تزریق خون داشته باشد).

جایگزین های جراحی های فیبروم رحمی

 جراحی فیبروم رحم و انواع مختلف آن | پزشکت

گزینه های درمانی غیر جراحی برای فیبروم نیز در دسترس است. فیبروم هایی که مشکلی ایجاد نمی کنند یا علائم آزاردهنده ای ندارند، لزوماً نیاز به درمان ندارند. در این موارد یک روش انتظار و دیدن مناسب است. با انتظار هوشیار، فیبروئیدها از طریق معاینات منظم لگن و یا سونوگرافی از نظر تغییرات و رشد تحت نظر هستند.

برخی از داروهایی که برای درمان فیبروم استفاده می شوند عبارتند از:

  • ترانکسامیک اسید (TXA)
  • قرص پروژستین (پروژسترون مصنوعی)
  • قرص های ضد بارداری خوراکی ترکیبی
  • IUD آزاد کننده پروژستین (دستگاه داخل رحمی)
  • آگونیست های هورمون آزاد کننده گنادوتروپین (GnRH)
  • داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)
آمبولیزاسیون شریان رحمی

آمبولیزاسیون شریان رحم – که آمبولیزاسیون فیبروم رحمی (UFE)  نیز نامیده می شود، فیبرومها را با قطع خون آنها کوچک می کند. نکاتی که باید در مورد این روش رعایت شود:

  • فرد هوشیار است اما آرام است.
  • حدود 60-90 دقیقه طول می کشد.
  • یک کاتتر از طریق یک برش کوچک در کشاله ران قرار داده می شود و داخل شریان رحم می شود.
  • ذرات پلاستیکی کوچکی به شریان تزریق می شود تا خون رسانی به رگ های کوچک تغذیه کننده سلول های فیبروم را مسدود کند.
فرسایش بسامد رادیویی

فرسایش فرکانسی رادیویی یک روش لاپاراسکوپی با حداقل تهاجم است که از گرمای تولید شده توسط امواج با انرژی بالا برای از بین بردن فیبروم ها، استفاده می کند. از سونوگرافی برای تأیید قرار دادن صحیح دستگاه رادیوفرکانسی در داخل هر فیبروم قبل از انجام فرسایش استفاده می کند. این را در مورد این روش توجه کنید:

  • معمولاً به عنوان یک عمل سرپایی انجام می شود.
  • جایگزینی ایمن و نسبتاً کم خطر برای هیسترکتومی محسوب می شود.
تصویربرداری تشدید مغناطیسی – سونوگرافی متمرکز با هدایت (MRgFUS)

سونوگرافی متمرکز با هدایت تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRgFUS) یک روش غیرتهاجمی است که از امواج فراصوت با شدت بالا برای تولید گرما و از بین بردن فیبروم ها استفاده می کند. این روش با دستگاهی به نام ExAblate انجام می شود که تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) و سونوگرافی را ترکیب می کند.

این یک روش سه ساعته است که در آن فرد در حالتی که هوشیار است در دستگاه MRI دراز می کشد اما آرامبخش ملایمی دریافت می کند. یک رادیولوژیست از MRI ​​برای هدف قرار دادن بافت فیبروم و هدایت پرتو اولتراسوند استفاده می کند.

مواردی که باید در مورد این روش توجه شود عبارتند از:

  • تحت پوشش بسیاری از بیمه نامه ها نیست.
  • فقط برای افرادی مناسب است که قصد بارداری ندارند.
  • نیاز به مدت زمان طولانی در داخل تجهیزات MRI دارد.
  • شواهد موجود نشان می دهد که این روش نسبتاً موثر است.
  • نتایج طولانی مدت در دسترس نیست زیرا روش نسبتاً جدیدی است.
  • نمی توان همه فیبروم ها یا آنهایی را که نزدیک روده و مثانه هستند، یا خارج از ناحیه تصویربرداری درمان کرد.
برداشتن آندومتر

برداشتن آندومتر لایه داخل رحم را از بین می برد. این روش معمولاً برای توقف خونریزی شدید قاعدگی و برداشتن فیبرومهای کوچک استفاده می شود. برای فیبرومهای بزرگ یا فیبروئیدهایی که خارج از پوشش داخلی رحم رشد کرده اند مفید نیست.

تخلیه آندومتر معمولاً قاعدگی ماهانه را متوقف یا به طور قابل توجهی کاهش می دهد و می تواند احتمال بارداری را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. مواردی که باید در مورد این روش توجه شود عبارتند از:

  • بهبود معمولاً چند روز طول می کشد.
  • ممکن است تشخیص سرطان رحم را به تاخیر بیندازد یا مشکل ساز باشد.
  • افرادی در روش برداشتن آندومتر باید تست پاپ و معاینه لگن را انجام دهند.
  • افرادی که این روش را انتخاب می کنند باید اقدامات لازم را برای جلوگیری از بارداری انجام دهند.
  • در صورت وقوع حاملگی، خطرات عوارض (مانند سقط جنین یا حاملگی خارج رحمی) را افزایش می دهد.

منبع:

https://www.verywellhealth.com/fibroids-surgery-5190100

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

مشاوره آنلاین پزشکی در هر ساعت از شبانه روز