شایع ترین عفونت های باکتریایی پوست

شایع ترین عفونت های باکتریایی پوست می توانند از عفونت هایی با شدت خفیف (البته آزار دهنده) تا خطرناک را شامل شوند. بیشتر عفونت های باکتریایی توسط استافیلوکوکوس اورئوس (استاف) و یا استرپتوکوک پیوژنس (همان باکتری مسئول استرپتال گلو) ایجاد می شوند. عفونت باکتریایی بسته به موقعیت، نوع، حتی سن فرد مبتلا می تواند اشکال مختلفی داشته باشد. پزشک داخلی یا پزشک عمومی می تواند بیشتر آنها را درمان کند. عفونت پوستی پیچیده تر ممکن است نیاز به مشاوره با یک پزشک متخصص پوست یا حتی یک روماتولوژیست داشته باشد.

شایع ترین عفونت های باکتریایی پوست

شایع ترین عفونت های باکتریایی پوست در جدی ترین موارد، می تواند به جریان خون منتقل شده و باعث سپسیس شوند. سپسیس ممکن است زندگی فرد را تهدید کند. در این مقاله خلاصه ای از شایع ترین عفونت های باکتریایی و نحوه شناسایی آنها آورده شده است.

سلولیت

سلولیت، دو لایه عمیق پوست یعنی درم و بافت زیر جلدی را تحت تأثیر قرار می دهد. اغلب به صورت ناحیه ای متورم و قرمز بر روی پوست ظاهر می شود که حساس است و هنگام لمس احساس گرما می کنید. سلولیت به طور معمول در مناطقی که پوست آسیب دیده است، مانند زخم های ناشی از جراحت، کبودی، سوختگی یا زخم های جراحی ایجاد می شود.

با وجود اینکه بسیاری از انواع باکتری ها می توانند باعث سلولیت شوند، استافیلوکوک و استرپتوکوک شایعترین عوامل ایجاد سلولیت هستند. اگر سلولیت به غدد لنفاوی و جریان خون شما نفوذ کند، می تواند جدی و خطرناک باشند. در صورت مشکوک بودن به ابتلا به این عفونت سریعاً به پزشک مراجعه کنید.

سلولیت، ابتدا احتمال دارد به صورت ناحیه ای ملتهب و قرمز ظاهر شود که در اثر لمس ،احساس گرما و ورم می کند. قرمزی و التهاب می تواند به سرعت انتشار یابد.

سلولیت، اغلب بر روی پوست پایین ساق پا تأثیر می گذارد، اگرچه عفونت می تواند در هر نقطه از بدن یا صورت فرد ایجاد شود. سلولیت معمولاً در سطح پوست اتفاق میفتد، اما احتمال دارد بر روی بافت های زیرین نیز تأثیر بگذارد. این عفونت می تواند به غدد لنفاوی و جریان خون انتشار یابد. عدم درمان این وضعیت می تواند خطرناک و جدی باشد. در صورت بروز علائم، بلافاصله با پزشک تماس بگیرید.

مطالعه بیشتر: عفونت های باکتریایی پوست سر

بیماری باد سرخ یا اریزیپلاس

این بیماری، دو لایه بالایی پوست را آلوده می کند. علائم این عفونت، شامل قرمزی شدید، تورم و مرز کاملاً مشخص بین بافت طبیعی و آلوده پوست است. از نظر ظاهری مشابه سلولیت است که در لایه های زیرین پوست ایجاد می شود. باد سرخ ناشی از باکتری های استرپتوکوک است. مشکلاتی مانند عفونت قارچی پای ورزشکار یا اگزما می تواند منجر به باد سرخ شود. یا ممکن است با انتشار باکتری به مجاری بینی، به دنبال عفونت بینی یا گلو، ایجاد شود.

فولیکولیت باکتریایی

فولیکولیت باکتریایی یک عفونت نسبتاً شایع در فولیکول های مو است که معمولاً در اثر قارچ، موهای وارد شده به پوست یا انسداد پوست و فولیکول مو توسط مواد مرطوب کننده یا سایر محصولات بهداشتی، ایجاد می شود. تراشیدن مو یا کندن آن نیز می تواند خطر ابتلا به این عفونت را افزایش دهد.

علائم فولیکولیت باکتریایی شامل برجستگی های ریز، قرمز یا جوش های سر سفید پر از

چرک است. این عفونت، در مقایسه با افرادی که پوست شفاف دارند، در بین افراد مبتلا به آکنه شیوع بیشتری دارد. در حالی که فولیکولیت باکتریایی معمولاً به خودی خود و بدون هیچ درمان خاصی بهبود می یابد. اما در موارد شدیدتر ممکن است به آنتی بیوتیک نیاز باشد. فولیکولیت بدون درمان، می تواند باعث ریزش دائمی مو شود.

فولیکولیت وان داغ یا Hot Tub

فولیکولیت وان داغ، با برجستگی های چرکی و بثورات قرمز خارش دار تشخیص داده می شود که از چند ساعت تا چند روز پس از قرار گرفتن در معرض باکتری ظاهر می شود. این بیماری گاهی اوقات ” سودوموناس فولیکولیت” یا “فولیکولیت جکوزی” نامیده می شود زیرا از طریق جکوزی های آلوده، وان های آبگرم (مخصوصاً چوبی)، سرسره های آبی، استخرهای فیزیوتراپی یا حتی اسفنج های لوفا منتقل می شوند.

فولیکولیت وان آب گرم، به طور معمول در قفسه سینه یا نواحی زیر لباس شنا رخ می دهد، جایی که آب و باکتری ها برای مدتی محبوس شده اند. این بیماری توسط باکتری سودوموناس آئروژینوزا ایجاد می شود. حتی می تواند در آب کلر زنده بماند که این باعث سخت تر شدن از بین بردن آن می شود.

جای تعجب نیست که کودکان مستعد ابتلا به فولیکولیت در وان آب داغ هستند. زیرا پوست آنها نازک است و تمایل دارند بیشتر از بزرگسالان در آب بمانند. فولیکولیت در وان آب داغ نیز بیشتر در افراد مبتلا به آکنه یا درماتیت دیده می شود. ابتلا به هر دو بیماری، پوست را برای نفوذ باکتری ها مساعد می کند.

کورک

کورک، که بیشتر به جوش معروف است، عفونت دردناکی است که در اطراف فولیکول مو ایجاد می شود. این عفونت به صورت یک توده قرمز شروع می شود که ممکن است حساس باشد و با بزرگ شدن به سرعت از چرک پر می شود. در صورت عدم درمان، کورک می تواند به آبسه تبدیل شود.

جوش های کورک، عموماً در صورت، گردن، زیر بغل، باسن و ران دیده می شود. استفاده از کمپرس گرم می تواند باعث تخلیه چرک شود، اما در موارد شدید، ممکن است مجبور به مراجعه به پزشک باشید.

کاربانکل یا کفگیرک

کفگیرک، مجموعه ای از چندین عارضه ی پوستی است که به طور متراکم در کنار هم قرار گرفته اند. عرض آن می تواند به اندازه 4 اینچ به صورت افقی باشد و معمولاً یک یا چند دهانه دارد که ممکن است چرک از آن خارج شود. گاهی اوقات، عفونت با تب و ضعف و خستگی عمومی همراه است.

کاربانکل، معمولاً در پشت، ران ها یا پشت گردن ایجاد می شود. این عفونت، عمیق تر و شدیدتر از مواردی است که توسط کورک ایجاد می شود.

شایعترین علت ابتلا به کفگیرک، باکتری های استاف است. خطر ایجاد زخم در اثر عفونت کاربانکل بیشتر است و ممکن است درمان آن بیش از کورک طول بکشد. به همین دلیل، کفگیرک اغلب نیاز به مراقبت پزشکی دارد. آنها مسری هستند و می توانند به سایر قسمت های بدن و افراد دیگر سرایت کنند.

ایمپتیگو یا زرد زخم

ایمپتیگو یا زرد زخم، یک عفونت باکتریایی در لایه بالایی پوست اپیدرمی است و بسیار مسری است و بیشتر در کودکان دیده می شود. این عفونت توسط استرپتوکوکوس و استافیلوکوکوس ایجاد می شود.

علامت مشخصه ایمپتیگو یک پوسته عسلی رنگ است. زخم های مرتبط با این عفونت باکتریایی معمولاً در اطراف بینی و دهان ایجاد می شوند اما می توانند از طریق تماس پوستی به لباس و حوله و سایر قسمت های بدن منتقل شوند. زرد زخم معمولاً با آنتی بیوتیک های موضعی درمان می شود.

علائم و نشانه های شایع بروز بیماری زرد زخم شامل زخم های قرمز رنگی است که به سرعت باز شده و بعد از چند روز تبدیل به پوسته پوسته های زرد- قهوه ای می شوند. این ضایعات پوستی معمولاً در اطراف بینی و دهان به وجود آمده اما می تواند با  انگشت، لباس و حوله به قسمت های دیگر بدن نیز انتقال پیدا کند.

این عارضه پوستی بیشتر در کودکان 2 تا 5 سال و در محیط هایی با آب و هوای گرم و مرطوب شایع است. این بیماری بسیار مسری بوده و از طریق تماس از فردی به فرد دیگر منتقل خواهد شد. به قدری این بیماری واگیر دار است که در گذشته به این بیماری زرد زخم مسری گفته می شود.

اریتراسما

اریتراسما، یک عفونت سطحی پوستی است که توسط باکتری های Corynebacterium minutissimum ایجاد می شود. در ابتدا، علائم، شامل ضایعات پوستی صورتی کاملاً مشخص و پوشیده از پوسته های ظریف و چین و چروک است که قرمز، سپس قهوه ای و نهایتا پوسته پوسته می شوند.

اریتراسما در مناطقی که پوست با پوست قسمت دیگر تماس پیدا می کند مانند زیر بغل، کشاله ران یا بین انگشتان پا، ایجاد می شود. افراد مبتلا به اریتراسما معمولاً بدون علامت هستند، اما ممکن است خارش یا سوزش خفیفی داشته باشند، خصوصاً اگر عفونت در ناحیه کشاله ران واقع شده باشد. اریتراسما معمولاً در آب و هوای گرم و مرطوب یا در نتیجه بهداشت نادرست، تعریق، چاقی، دیابت، سن بالا یا عملکرد ایمنی ضعیف ایجاد می شود.

عفونت های پوستی MRSA

استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین یا (MRSA) یک عفونت جدی باکتریایی بوده که به درمان استاندارد آنتی بیوتیکی مقاوم است. این عفونت اغلب باعث ایجاد زخم خفیفی در پوست می شود و گاهی اوقات منجر به عفونت های جدی می شود. در این موارد، MRSA می تواند از طریق جریان خون منتقل شود و اعضای دیگر بدن مانند ریه ها یا دستگاه ادراری را آلوده کند.

علائم عفونت MRSA به بخشی از بدن که آلوده است بستگی دارد و ممکن است شامل قرمزی، تورم، درد، چرک یا تب باشد. برخی از عفونت های MRSA از نظر ظاهری مانند سایر عفونت های باکتریایی پوستی به نظر می رسند و حتی می توانند با گزش عنکبوت اشتباه گرفته شوند. برای تشخیص دقیق MRSA معمولاً به آزمایشات آزمایشگاهی نیاز است. در صورت عدم درمان، MRSA سیستمیک می تواند به راحتی از فردی به فرد دیگر منتقل شود. گاهی اوقات ممکن است در بیمارستان بعد از جراحی به این عفونت مبتلا شد.