عفونت پوستی چیست؟

عفونت پوستی هنگامی رخ می دهد که انگل ها، قارچ ها یا میکروب های و ویروس ها و هرگونه ارگانیسم به پوست نفوذ کرده و منجز به آلودگی می شوند. این عفونت می تواند باعث درد، التهاب، انواع دیگر ناراحتی و تغییر رنگ پوست شود. عفونت پوستی احتمال دارد خفیف یا جدی باشد.

عفونت های پوستی با بثورات پوستی فرق دارند. بثورات، ناحیه ای پوست ملتهب یا تحریک شده است. در حالی که بثورات می تواند علائم برخی از عفونت های پوستی را داشته باشد، اما فرد مبتلا به بثورات لزوماً عفونت ندارد.

برخی از عفونت های پوستی نیاز به درمان دارویی دارند. اما افراد می توانند عفونت های پوستی را با داروهای بدون نسخه یا داروهای خانگی مدیریت کنند. در صورت بروز بثورات بدون دلیل مشخص، در اسرع وقت به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.

پوست، بزرگترین اندام بدن است. عملکرد آن، محافظت از بدن در برابر عفونت است. گاهی اوقات پوست خودش آلوده می شود. عفونت های پوستی توسط طیف گسترده ای از میکروب ها ایجاد می شود و علائم انها می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. عفونت های خفیف با داروهای بدون نسخه و داروهای خانگی قابل درمان هستند، در حالی که سایر عفونت ها نیاز به مراقبت پزشکی دارند.

انواع عفونت های پوستی

چهار نوع عفونت پوستی وجود دارند که عبارتند از:

 عفونت های باکتریایی

عفونت های باکتریایی پوست، اغلب به صورت برجستگی های کوچک و قرمز شروع می شوند که به آرامی اندازه آنها افزایش می یابد. برخی از عفونت های باکتریایی خفیف هستند و به راحتی با آنتی بیوتیک های موضعی درمان می شوند، اما سایر عفونت ها به آنتی بیوتیک خوراکی نیاز دارند.

 عفونت های ویروسی

عفونت های ویروسی پوست ناشی از ویروس است. این عفونت ها از خفیف تا شدید متغیر است. انواع مختلف عفونت های ویروسی عبارتند از:

• زگیل
• سرخک
• ابله مرغان
• مولوسکوم مسری
• زونا (هرپس زوستر)
• بیماری دست، پا و دهان

 عفونت های قارچی

این نوع عفونت های پوستی توسط قارچ و به احتمال زیاد در نواحی مرطوب بدن مانند پا یا زیر بغل ایجاد می شوند. برخی از عفونت های قارچی مسری نبوده و این عفونت ها به طور معمول خطرناک نیستند.

انواع مختلف عفونت های قارچی، عبارتند از:

• قارچ ناخن
• درماتوفیتوز
• برفک دهانی
• عفونت مخمر
• پای ورزشکار
• بثورات پوشک

 عفونت پوستی انگلی

این نوع عفونت های پوستی توسط انگل ایجاد می شوند. این عفونت ها می توانند فراتر از پوست به جریان خون و اندام ها سرایت کنند. عفونت انگلی خطرناک نیستند اما می تواند ناراحت کننده باشد.

انواع مختلف عفونت های انگلی شامل موارد زیر است:

• گال
• شپش
• ساس ها
• لارو پوستی

علل و عوامل خطر عفونت پوستی

علت عفونت پوستی به نوع عفونت بستگی دارد.

عفونت باکتریایی پوست: این حالت زمانی رخ می دهد که باکتری ها از طریق زخم پوست

مانند بریدگی یا خراشیدگی وارد بدن شوند. هر گونه بریدگی و خراشیدگی لزوماً به معنای ابتلا به عفونت پوستی نیست، اما داشتن سیستم ایمنی ضعیف خطر ابتلا به این عفونت را افزایش می دهد. کاهش سیستم ایمنی بدن می تواند نتیجه یک بیماری یا عوارض جانبی دارو باشد.

عفونت ویروسی پوست: رایج ترین عفونت های ویروسی از یکی از سه گروه ویروس مانند ویروس پکس ویروس، ویروس پاپیلومای انسانی و ویروس تبخال ناشی می شوند.

عفونت قارچی: وضعیت بدن و سبک زندگی می تواند خطر ابتلا به عفونت قارچی را افزایش دهد. به عنوان مثال، قارچ ها اغلب در محیط های گرم و مرطوب رشد می کنند. پوشیدن لباس های عرق کرده یا خیس یک عامل خطر برای عفونت های پوستی است. بریدگی پوست می تواند باعث شود باکتری ها به لایه های عمیق پوست نفوذ پیدا کنند.

عفونت انگلی: حشرات یا ارگانیسم های ریزی که زیر پوست جاسازی و تخمگذاری می کنند می توانند باعث عفونت انگلی شوند.

علائم عفونت پوستی

علائم عفونت پوستی نیز بسته به نوع آن متفاوت است. علائم رایج شامل قرمزی و بثورات پوستی است. همچنین شاید علائم دیگری مانند خارش، درد و حساسیت را تجربه کنید.

در صورت داشتن تاول های چرکی یا عفونت پوستی که بهبود نیافته یا به تدریج بدتر می شود، با پزشک مشورت کنید. عفونت های پوستی می توانند فراتر از پوست و به جریان خون منتقل شوند. در این شرایط می تواند خطرناک شود.

علائم عفونت شدید عبارتند از:

• تاول
• چرک
• تیرگی پوستی، یا پوستی که بی رنگ و دردناک می شود.

سلولیت

این عفونت شایع باکتریایی، زمانی رخ می دهد که باکتری ها، لایه های عمیق پوست و بافت های مجاور را آلوده کنند.

طبق آکادمی پوست آمریکا، پزشکان هر ساله 14.5 میلیون مورد سلولیت را در ایالات متحده تشخیص می دهند. سلولیت می تواند منجر به عوارض جدی شود و تشخیص و درمان زود هنگام آن مهم است.

سلولیت قبل از ایجاد عوارض، به صورت پوستی ملتهب ظاهر می شود که رنگ آن با رنگ پوست معمول فرد متفاوت است. ناحیه آسیب دیده ممکن است تحریک پذیر و ملتهب شود. سلولیت می تواند در هر نقطه از بدن ایجاد شود. این بیماری در کودکان، معمولاً صورت را تحت تأثیر قرار می دهد و در بزرگسالان، اغلب در قسمت پایین ساق پا ظاهر می شود.

سلولیت باعث التهاب و تغییر رنگ ناحیه آسیب دیده می شود. قرمزي و ساير تغييرات پوست احتمال دارد به خوبي تشخيص داده نشوند.

زگیل

طبق آکادمی پوست آمریکا، زگیل ها رشد غیرسرطانی پوستی هستند که وقتی ویروس لایه بالایی پوست را آلوده می کند، رخ می دهد. زخم ها و انواع دیگر آسیب های پوستی فرد را در معرض خطر ابتلا به زگیل قرار می دهد.

زگیل، مسری است. فرد احتمال دارد با لمس مستقیم آن یا تماس با چیزی که زگیل لمس کرده است، آنها را منتشر کند. زگیل ها معمولاً به صورت نواحی برجسته شده از پوست دیده می شوند. به احتمال زیاد در جاهایی که آسیب پوستی به وجود می آید به خصوص در انگشتان، ناخن ها و پشت دست ها ایجاد می شود. زگیل ها ممکن است به صورت نواحی خشن و همرنگ پوست اطراف آن و همچنین تیره و صاف ظاهر شوند.

تبخال

سیمپلکس نوع 1 (HSV-1) مسئول ایجاد عفونت هرپس gladiatorum بر روی پوست است. طبق بهداشت وزارت امور خارجه نیویورک، 30-90 درصد کل افراد در بزرگسالی در معرض HSV-1 هستند، اما بسیاری از آنها هرگز علائمی تجربه نمی کنند. تبخال در اندام های تناسلی و اطراف دهان ایجاد می شود. حتی احتمال دارد برای چندین ماه یا چند سال علائمی نداشته باشد.

گرچه فرد می تواند تبخال را درمان کند، ولی ویروس همیشه باقی می ماند، به این معنی که علائم در هر زمان احتمال دارد برگردند. این ویروس همچنین بسیار مسری بوده و فرد ممکن است در زمان فعال شدن ویروس ها، حتی اگر هیچ علائمی نداشته باشند، ویروس را انتقال دهند.

تبخال می تواند باعث بروز علائم زیر شود:

• تب
• التهاب غدد
• احساس سوزن سوزن شدن در منطقه آسیب دیده
• ضایعات یا التهاب هایی که بین 7 تا 10 روز طول می کشد.
• تاول های شفاف و پر از مایعات که احتمال دارد دردناک باشد و توسط یک ناحیه تغییر رنگ داده شده احاطه شود.

مخمر

عفونت قارچی زمانی رخ می دهد که قارچ خارج از کنترل رشد می کند. عفونت مخمر می تواند در قسمت های مختلف بدن اتفاق بیفتد، اما بیشتر در مناطق مرطوب بدن دیده می شود. واژن به ویژه به عفونت های مخمری مانند برفک حساس است، این عفونت احتمال دارد در دهان نیز رخ دهد و اغلب نشانه ضعف سیستم ایمنی بدن است.

عفونت های مخمری می توانند بر روی پوست ایجاد شوند و دو مثال شناخته شده شامل بثورات پوشک و پای ورزشکاران است.

شایعترین علائم عفونت مخمری شامل جوش و خارش است. برخی از آنها می توانند تاول ایجاد کنند.

شپش

شپش ها، حشرات ریزی هستند که در مو زندگی می کنند و باعث عفونت انگلی پوست سر می شوند. آنها در سراسر جهان وجود دارند و می توانند هرکسی را تحت تأثیر قرار دهند. برخلاف تصور عمومی، شپش ها می توانند در موهای تمیز یا کثیف زندگی کنند.

شپش به راحتی و به ویژه در مکان های شلوغ مانند مدارس و خانه های سالمندان انتشار می یابند. شپش اگرچه آزار دهنده است، اما بیماری جدی ایجاد نمی کند. مانند بسیاری از انواع دیگر عفونت پوستی، خارش شایع ترین علامت آن است. به طور معمول، در اطراف گوش و نزدیک گردن ایجاد می شود.

طبق آکادمی اطفال آمریکا (AAP)، حساس شدن فرد به بزاق شپش و شروع خارش، احتمال دارد 4-6 هفته طول بکشد. حتی پس از درمان، ممکن است چندین هفته این احساس در فرد وجود داشته باشد.

علائم و انواع شپش بسته به مرحله زندگی متفاوت است. Nits یا تخم شپش بسیار ریز است. یک شخص احتمال دارد در ابتدا به دلیل شباهت زیاد، آن ها را با شوره سر اشتباه کند. شپش ها هنگام تخمگذاری، پوره نامیده می شوند. در این مرحله احتمال دارد فرد متوجه مایت های کوچک و سریعی در پوست سر خود شود. شپش بزرگسالان تقریباً به اندازه دانه کنجد و خاکستری روشن یا برنزه است.

گال

گال یکی دیگر از عفونت های انگلی است. در این وضعیت کنه های ریز در لایه بالایی پوست فرو می روند تا تخم بگذارند و آلودگی لایه های خارجی پوست را تحت تأثیر قرار می دهد. بر اساس مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، گال در سراسر جهان وجود دارد و عفونت پوستی می تواند انواع مختلف افراد را درگیر کند.

گال از طریق تماس طولانی مدت پوست با پوست انتشار می یابد. افرادی که در مکان های شلوغ مانند خانه های سالمندان زندگی می کنند، به احتمال زیاد شیوع را تجربه می کنند. در صورت آلودگی به گال، رایج ترین علائم عبارتند از:

• خارش شدید
• سوراخ در پوست
• بثورات جوش مانند
• تاول های کوچک و فلس مانند
• زخم های پوستی، ناشی از خاراندن بثورات

بثورات می تواند تقریباً در هر نقطه از بدن ظاهر شود. برخی از رایج ترین مکان بروز این بثورات، عبارتند از:

• آرنج
• باسن
• زیر بغل
• مچ دست
• بین انگشتان
• نوک سینه ها
• آلت تناسلی مرد
• دور کمر یا ناحیه کمربند