عوارض شیمی درمانی روی ناخن

ناخن‌ های پا به بستر ناخن روی هر انگشت پا متصل می ‌شوند که خون و مواد مغذی مورد نیاز برای حفظ سلامت ناخن‌ ها را تامین می ‌کند. عوارض شیمی درمانی روی ناخن چیست؟ تغییر در ناخن های پا می تواند یک اتفاق نسبتاً شایع در طول شیمی درمانی باشد. یک مشکل شایع، آنیکولیز، یا آسیب به بافت بستر ناخن است که ناخن های پا را در جای خود نگه می دارد.

با وجود اینکه در طول شیمی درمانی، احتمال ایجاد آسیب در ناخن های انگشتان پا وجود دارد، با این حال ممکن است به کمک برخی روش ها، شدت عوارض ایجاد شده را کاهش داد. در مورد آنچه ممکن است تجربه کنید، نحوه مراقبت از ناخن های پا در طول درمان، و زمانی که ممکن است به درمان بیشتری نیاز داشته باشید، می توانید با مطالعه این مقاله از پزشکت، بیشتر بیاموزید.

مشکلات شایع ناخن پا در طول شیمی درمانی

وقتی اختلال اونیکولیز اتفاق می افتد، معمولا بدون درد بروز پیدا می کند. با این حال، اگر شرایط دیگری مانند تعداد کم گلبول های سفید نیز وجود داشته باشد، می تواند منجر به بروز ناراحتی و عفونت شود. علاوه بر اونیکولیز، سایر مشکلات ناخن پا که ممکن است در اثر شیمی درمانی رخ دهند، عبارت اند از:

• ترک ناخن
• افتادن ناخن
• برآمدگی ناخن
• لکه های تیره زیر ناخن

در صورت مشاهده هر کدام از این علائم، بهتر است که سریعا با یک پزشک تماس بگیرید. اگر درباره هر کدام از این علائم سوالی دارید، با یک پزشک تماس بگیرید و با او مشورت کنید.

برای آشنایی بیشتر مقاله علائم کمبود مواد مغذی بر روی ناخن ها را مطالعه کنید.

زمان بروز مشکلات ناخن در اثر شیمی درمانی

به طور کلی، مشکلات ناخن می ‌تواند هر زمانی پس از شروع شیمی ‌درمانی بروز پیدا کند. اما معمولاً تا پس از چند انفوزیون اول ظاهر نمی‌شود. مشکلات ناخن انگشتان دست معمولاً حدود شش ماه پس از اتمام شیمی درمانی برطرف می شود، اما بهبودی ناخن های پا ممکن است کمی طولانی تر شود.

عوارض داروهای شیمی درمانی به احتمال زیاد باعث ایجاد مشکلات ناخن ها می شوند. هر داروی شیمی درمانی ممکن است باعث بروز مشکلات ناخن پا شود، اما برخی از داروهای شیمی درمانی وجود دارند که احتمال ایجاد آنها را بیشتر می کنند. انواع شیمی درمانی که معمولاً باعث تغییر ناخن می شوند، عبارت اند از:

• 5- فلوئورواوراسیل
• تاکسول (پاکلیتاکسل)
• تاکسوتر (دوستاکسل)
• آدریامایسین (دوکسوروبیسین)

اگر درباره هر کدام از این داروها سوالی دارید، با یک پزشک تماس بگیرید و با او مشورت کنید.

مطالعه بیشتر: تاکسول در شیمی درمانی

پیشگیری از بروز مشکلات ناخن در طول شیمی درمانی

ممکن است نتوان به طور کامل از بروز تغییرات ناخن پا در حین انجام شیمی درمانی پیشگیری کرد. انجام مراقبت های مناسب از ناخن بهترین گزینه است. با این حال، یک مطالعه در سال 2018 به استفاده از روغن گیاهی طبیعی غنی از پلی فنول (PolyBalm) که در طول شیمی درمانی روی ناخن ها اعمال می شود، پرداخت.

این کارآزمایی تصادفی دو سو کور، نشان داد که استفاده از این مواد “عمیقا” آسیب ناخن مرتبط با شیمی درمانی را در مقایسه با گروه کنترل کاهش می دهد. اگر درباره روش های کاهش شدت عوارض ناشی از شیمی درمانی بر ناخن ها سوالی دارید، می توانید با یک پزشک تماس بگیرید و با او مشورت کنید‌.

عوارض شیمی درمانی در ناخن ها

حتی هنگام انجام پیشگیری، مشکلات دیگری مانند عفونت قارچی یا باکتریایی نیز ممکن است رخ دهند. این وضعیت می تواند به ویژه در هنگام دریافت داروهای شیمی درمانی که می توانند گلبول های سفید خون را که با عفونت مبارزه می کنند، دچار مشکل کند، نگران کننده باشد. هر روز ناخن ها را بررسی کنید تا هر گونه تغییری را سریعا پیدا کنید.

اگر تب و قرمزی یا ترشح در اطراف ناخن‌ های خود دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. ممکن است به مصرف آنتی بیوتیک، کرم های ضد قارچ یا هر نوع درمان دیگری نیاز داشته باشید. روغن درخت چای برای عفونت قارچی ناخن های پا استفاده شده است، اما ممکن است به مصرف یک داروی ضد قارچ نیاز باشد.

به این ترتیب، جهت تعیین داروهای مناسب و موثر و نیز برای انتخاب بهترین روش درمانی برای رفع مشکلات بروز پیدا کرده، باید با یک پزشک متخصص مشورت کنید.

نکات مراقبت از ناخن پا

شما می توانید برای اینکه ناخن ‌های پا را به بهترین شکل حفظ کنید، برخی از اقدامات را انجام دهید. از جمله این موارد، عبارت اند از:

 ناخن‌ های پا را مستقیماً ببندید و کوتاه نگه دارید.

زیرا این کار از شکافته شدن و شکستن ناخن پیشگیری می‌کند. علاوه براین، می توانید ناخن های پا را تمیز و مرطوب نگه دارید. هنگامی که برای انجام پدیکور می روید، مطمئن شوید که تمام وسایل استریل شده اند (این به این معنی است که در اتوکلاو قرار داده  شده اند، نه فقط در محلول ضد عفونی کننده).

 کوتیکول های شل را به آرامی جدا کنید، آنها را نچینید یا نکشید.

این کار می تواند باعث بروز خونریزی شود که به راحتی می تواند منجر به ایجاد عفونت شود. سعی کنید از انجام کارهایی که باعث ایجاد آسیب در انگشتان پا و ناخن های پا می شوند، خودداری کنید، زیرا ناخن ها به راحتی کبود می شوند.

برای آشنایی بیشتر با عوارض شیمی درمانی روی لینک کلیک کنید.

کفش ‌های پهن‌ تری بپوشید که فضای زیادی در قسمت پنجه پا داشته باشید.

علاوه براین، کفش ‌های پهن‌ تر، گردش خون بیشتری را در انگشتان و ناخن ‌های پا ایجاد می ‌کنند. همچنین مطمئن شوید که کفش ها به اندازه کافی بزرگ باشند، پیاده روی طولانی باعث بروز تورم می شود، بنابراین کفش پیاده روی خود را نیم سایز بزرگتر از کفش های معمولی بخرید.

باید به این نکته توجه داشته باشید که ناخن های پا فقط نصف ناخن های دست رشد می کنند. به عبارت دیگر، این ناخن ها هر سه ماه یکبار حدود 0.5 سانتی متر رشد می کنند. مانند ناخن‌ های دست، ناخن ‌های پا نیز می ‌توانند سایر اختلالات، خطوط، برآمدگی ‌ها و تغییر رنگ ‌را تجربه کنند و حتی در طول شیمی ‌درمانی دچار مشکل شوند. با این وجود، می توان با انجام برخی اقدامات، از بروز عوارض شدید و نامطلوب پیشگیری کرد.

به عنوان مثال، شما می توانید برای حفظ سلامتی ناخن های پا در طول درمان و بهبودی، روش های زیر را امتحان کنید:

از بسته های یخ استفاده کنید.

قرار دادن کیسه های یخ روی پاها در حین تزریق داروی شیمی درمانی ممکن است به پیشگیری از آسیب به ناخن های پا کمک کند. کمپرس یخ باید حدود 15 دقیقه قبل از شیمی درمانی استفاده شود. استفاده از آنها را در طول انفوزیون و حدود 15 دقیقه پس از اتمام انفوزیون ادامه دهید.

ناخن های خود را با خیال راحت کوتاه کنید.

ناخن‌ های پا را مستقیماً اصلاح کنید. آنها را کوتاه نگه دارید. این کار به پیشگیری از شکستگی و شکافتن ناخن ها و همچنین رشد ناخن های پا کمک می کند. همچنین باعث می شود کمتر با اشیاء برخورد داشته باشند. سعی کنید قبل از کوتاه کردن ناخن، انگشتان پا را برای مدت کوتاهی در آب گرم خیس کنید. زیرا این کار باعث نرم شدن آنها می شود و ممکن است از شکافته شدن یا ترک خوردن پیشگیری کند.

ناخن های پا را تمیز و مرطوب نگه دارید. پزشک معالج شما ممکن است توصیه کند که از انجام پدیکور خودداری کنید. زیرا ممکن است منجر به بروز عفونت شود. کوتیکول های شل باید بریده شوند.

ناخن های پای خود را تقویت کنید.

مصرف مکمل بیوتین ممکن است به تقویت ناخن های شکننده کمک کند. بیوتین یک ویتامین B کمپلکس است، اما قبل از شروع مصرف مکمل ویتامین، با انکولوژیست خود صحبت کنید. برخی از مکمل های ویتامین ممکن است با شیمی درمانی تداخل داشته باشند. علاوه براین، لاک شفاف ممکن است به محافظت از ناخن های پا در طول درمان کمک کند.

۱۰ روش آسان برای تقویت ناخن ها را بشناسید.

پیشگیری از صدمات

سعی کنید از آسیب به انگشتان پا پیشگیری کنید. راه رفتن با پای برهنه را محدود کنید و مراقب موانع سر راه خود باشید. به کفشی که استفاده می کنید، فکر کنید و انتخاب های خوبی داشته باشید که بتوانند به احتمال زیاد از پاها و ناخن های شما محافظت کنند.

کفش‌های پنجه باز یا گشاد می ‌توانند به بهبود گردش خون کمک کنند، اما ممکن است محافظت زیادی از ناخن‌ های شل یا شکننده نداشته باشند. علاوه براین، از کفش یا جورابی که خیلی تنگ است، استفاده نکنید.

مراقب ترک ها و پینه ها باشید.

اگر استعداد ابتلا به پینه های ضخیم و ترک های پاشنه پا دارید، مراقب باشید. به طور مرتب از یک کرم مرطوب کننده غلیظ استفاده کنید. بعد از استفاده از کرم جوراب بپوشید. پینه ها را جمع نکنید. میزان رطوبت را در خانه افزایش دهید.

مشکلات ناخن پا ممکن است نسبت به سایر عوارض جانبی احتمالی شیمی درمانی جزئی به نظر برسند، اما می توانند کیفیت زندگی شما را کاهش دهند و به طور بالقوه خطر ابتلا به عفونت را افزایش دهند. سعی کنید با استفاده از کمپرس یخ در حین تزریق، کوتاه کردن ناخن ها با دقت و اجتناب از آسیب، از تغییر ناخن پیشگیری کنید.

اگر هر گونه تغییر ناخن را تجربه کردید، با تیم پزشکی معالج خود صحبت کنید تا ببینید آیا روش های درمانی مناسب دیگری برای شما وجود دارد که ممکن است به آن نیاز داشته باشید یا خیر.

بوی بد ناخن ها در طول شیمی درمانی

 در واقع داروهای شایع شیمی درمانی (آدریامایسین، تاکسول، 5-فلوراوراسیل، که فقط چند مورد از داروهای شیمی ‌درمانی هستند) باعث بروز آسیب و حمله به بافتی می شوند که ناخن پا را در جای خود نگه می دارد. به این وضعیت، به اصطلاح علمی، انیکولیز می گویند.

به طور کلی شایع است که در طول این اختلال، ناخن چسبندگی خود را به قسمتی یا تمام بستر ناخن از دست می‌ دهد. هنگامی که یک ناخن چسبندگی خود را از دست می دهد، به درماتوفیت ها (حشراتی که باعث بروز عفونت های قارچی نامطلوب می شوند) فرصتی ایجاد می شود تا زیر ناخن پا نفوذ کنند. این وضعیت باعث بروز انیکومایکوز یا قارچ ناخن پا می شود.

سخن آخر

اگر ناخن های پای شما عفونی، ملتهب یا دردناک شدند، باید با یک پزشک متخصص مشورت کنید. پارانیشیا یا عفونت اطراف ناخن می تواند خیلی سریع دردناک شود. برخی از روش های درمانی بدون نسخه وجود دارند که ممکن است برای نوع عفونت شما مناسب باشند، یا ممکن است برای کمک به مبارزه با این مشکل به یک داروی تجویزی نیاز داشته باشید.

به طور کلی، اختلال Onychomycosis می تواند گسترش یابد، بنابراین درمان سریع اقدامی مهم و ضروری است. علاوه براین، روش های درمانی بسیار پیشرفته ‌ای وجود دارد که در حال حاضر در دسترس هستند، از جمله درمان ‌های موضعی، داروهای خوراکی و درمان لیزری برای ناخن‌ های قارچی پا.

فقط به این علت که شیمی درمانی کرده اید به این معنی نیست که باید ناخن های زشتی داشته باشید. برای یافتن پاسخ سوالات خود در مورد مشکلات ناخن پا با یک پزشک تماس بگیرید و‌ با او مشورت کنید.