درد لگن در بارداری

درد لگن در بارداری بسیار شایع است. این درد می تواند ناشی از عوامل متعددی باشد که بیشتر آنها طبیعی و بی ضرر هستند. با این حال، گاهی اوقات درد لگن می تواند نشانه مشکلی باشد که نیاز به مراقبت پزشکی دارد. هر گونه درد در دوران بارداری می تواند خطرناک باشد، به خصوص اگر این درد در ناحیه لگن باشد. اگر در دوران بارداری دچار درد لگن شدید، به پزشک مراجعه کنید.

شایع ترین علل درد لگن در بارداری عبارتند از:

جداشدگی عضلات روده بزرگ

در دوران بارداری، ممکن است یک برآمدگی در وسط شکم خود مشاهده کنید. دو طرف راست شکم شما ماهیچه هایی که از بالا به پایین شکم شما کشیده می شوند می توانند در طول بارداری از هم جدا شوند و باعث ایجاد دیاستاز رکتی (DR) شوند. جدا شدن عضلات شکم شما می تواند باعث ضعف شود. شاید در بلند کردن اجسام سنگین مشکل داشته باشید. DR شایع است، در اواخر سه ماهه دوم و سوم شروع می شود و می تواند پس از بارداری ادامه یابد.

اگرچه دیاستاز رکتی خطرناک نیست، اما می تواند عوارضی ایجاد کند. احتمال دارد عوارض زیر را تجربه کنید:

• کنترل مثانه یا روده را از دست می دهید.
• ضعف یا دردی که در زندگی روزمره شما اختلال ایجاد می کند.

اگر دچار کمردرد یا ضعف شدید شدید، با پزشک مشورت کنید.

مطالعه بیشتر:عوارض بارداری

عفونت واژن و درد لگن در بارداری

عفونت واژن می تواند در دوران بارداری رخ دهد زیرا تغییر هورمون ها به ویژه افزایش استروژن تعادل طبیعی اسید واژن را مختل می کند. دو نوع عفونت واژن رایج در دوران بارداری واژینوز مخمری و باکتریایی است. عفونت‌های واژن می‌توانند باعث خارش، احساس سوزش، قرمزی، تورم و درد در اطراف فرج شوند که درست خارج از واژن است. درد ممکن است هنگام رابطه جنسی یا هنگام ادرار کردن نیز ایجاد شود. احتمال دارد مقداری لکه بینی و تغییراتی در ترشحات خود، مانند رنگ، بو یا مقدار غیر طبیعی مشاهده کنید.

اگر ترشحات شما رقیق و شیری رنگ، و علائم دیگری ندارید، احتمالاً افزایش ترشحات رایج در بارداری است. اگر سفید، دارای توده و ضخیم است، ممکن است مخمر باشد. ترشحات بدبو یا خاکستری می تواند به این معنی باشد که شما مبتلا به واژینوز باکتریایی هستید. عفونت واژن احتمالا در هر زمانی از بارداری اتفاق می افتد. قبل از مصرف هر گونه دارو، حتی درمان های بدون نسخه، با پزشک مشورت کنید.

اگر هر یک از موارد زیر را تجربه کردید، باید به پزشک خود مراجعه کنید:

• لرز
• درد در لگن
• تب 38 درجه سانتی گراد

مطالعه بیشتر:درد باسن در بارداری

کیست های تخمدان

کیست های تخمدان کیسه های کوچک پر از مایعی هستند که می توانند روی یا داخل تخمدان شما رشد کنند . به طور معمول، دو تخمدان کوچک بیضی شکل در پایین شکم قرار دارند. هر ماه یکی از آنها یک تخمک آزاد می کند. تخمدان ها هورمون های استروژن و پروژسترون را تولید می کنند که در بارداری نقش دارند.

کیست تخمدان می تواند در هر زمانی رخ دهد و اغلب مورد توجه قرار نمی گیرد. در دوران بارداری، کیست در سه ماهه اول معمولاً هیچ علامتی ایجاد نمی کند. آنها معمولاً پس از مدتی خود به خود از بین می روند. اگر کیست پاره شود یا بپیچد، می تواند باعث درد، نفخ یا تورم یک طرف شکم شما شود.

در صورتی که در دوران بارداری علائم کیست تخمدان احتمالی را احساس کردید، باید به پزشک خود مراجعه کنید. اگر در سه ماهه اول بارداری باشد، علائم می تواند نشانه وضعیت خطرناک تری، مانند حاملگی خارج از رحم باشد.

علائم احتمالی کیست تخمدان

اگر علائم کیست تخمدان یا علائم زیر را تجربه کردید فورا به اورژانس مراجعه کنید:

• درد رباط
• کمردرد مبهم
• خونریزی واژینال
• درد ناگهانی و شدید
• حالت تهوع یا استفراغ
• احساس ضعف یا سرگیجه
• مشکل در تخلیه کامل مثانه یا روده
• احساس نیاز به دفع بیشتر ادرار کردن
• تب 38 درجه سانتی گراد

درد رباط گرد

درد رباط گرد در دوران بارداری شایع است. رباط های گرد شبیه طناب هایی هستند که رحم شما را به کشاله ران شما متصل می کنند. این رباط‌ها از رحم شما حمایت می‌کنند و ممکن است در سه ماهه دوم زمانی که با رشد شکم نرم و کشیده می‌شوند، دردناک شوند.

علائم زیر نشان دهنده درد رباط است:

• درد تیز و ناگهانی است.
• شاید احساس کنید چیزی در درون شما می کشد.
• حرکات ناگهانی، مانند غلت زدن در رختخواب، می تواند باعث درد شود.
• درد در سمت راست شکم شما احساس می شود، اگرچه در سمت چپ یا هر دو طرف نیز شاید رخ دهد.

اغلب اگر بنشینید یا دراز بکشید و استراحت کنید، درد از بین می رود. اگر حرکات ناگهانی باعث تشدید درد شما می شود، سعی کنید از حرکات ناگهانی خودداری کنید. استفاده از کمپرس گرم نیز می تواند کمک کند. در حالی که درد رباط گرد خطرناک نیست، اما با این حال باید با پزشک مشورت کنید. در صورت تجربه هر یک از موارد زیر به پزشک مراجعه کنید:

• درد شدید
• خون ریزی
• مشکل در راه رفتن
• درد هنگام ادرار کردن
• حالت تهوع، نفخ یا استفراغ
• دردی که به پشت شما سرایت می کند.
• تب 38 درجه سانتی گراد یا لرز، که می تواند به معنای عفونت باشد.

انقباضات براکستون هیکس و درد لگن در بارداری

به انقباضات براکستون هیکس، درد زایمان کاذب نیز گفته می شود، زیرا شبیه انقباضات واقعی است، اما شما در واقع درد زایمان را تجربه نمی کنید. انقباضات براکستون هیکس می تواند در اوایل هفته ششم بارداری اتفاق بیفتد، اما معمولاً آنها را در اوایل بارداری احساس نمی کنید. در حوالی سه ماهه دوم یا سوم خود درد زایمان کاذبی را احساس کنید که اگر چند هفته از موعد زایمان خود فاصله داشته باشید، می تواند خطرناک و جدی باشد.

انقباضات براکستون هیکس رایج است و تصور می شود به بدن شما کمک می کند تا برای زایمان واقعی آماده شود. چیزی که احساس می کنید فیبرهای عضلانی رحم شما سفت و آرام می شود. تفاوت بین انقباضات واقعی زایمان و براکستون هیکس شامل زمان بندی و منظم بودن است.

انقباضات براکستون هیکس اغلب پس از فعالیت زیاد، داشتن رابطه جنسی، کم آبی بدن یا پر بودن مثانه رخ می دهد. انقباضات واقعی زایمان در فواصل منظم شروع می شوند و ادامه می یابند و هر چه ادامه می یابند قوی تر و دردناک تر می شوند. اما براکستون هیکس در فواصل نامنظم می آید و می رود و معمولاً درد کمتری دارد.

انقباضات واقعی زایمان منجر به زایمان نوزاد خواهد شد، در حالی که انقباضات براکستون هیکس منجر به زایمان نخواهد شد. اگر انقباضات را تجربه می کنید و مطمئن نیستید که انقباضات براکستون هیکس هستند، باید با پزشک مشورت کنید.

در شرایطی که انقباضات شما منظم است، به طور فزاینده ای دردناک می شود، یا متوقف نمی شود، ممکن است در حال زایمان باشید. اگر هر یک از موارد زیر را همراه با انقباضات خود تجربه کردید، به پزشک مراجعه کنید:

• نشت مایع
• لکه بینی یا خونریزی
• کمردردی مبهم که از بین نمی رود
• احساس گرفتگی یا فشار در شکم خود

این علائم می تواند به این معنی باشد که شما در حال تجربه درد زایمان هستید. اگر هنوز در هفته 37 بارداری نیستید، ممکن است زایمان زودرس را تجربه کنید و باید در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید.

مطالعه بیشتر:درد باسن در بارداری

درد مفصل ساکروایلیاک (SIJ)

درد مفصل ساکروایلیاک (SIJ) کمردردی است که گاهی به پاهای شما تابش می کند. در اطراف لگن، در پایه ستون فقرات، استخوان ها کمربند لگنی شما را تشکیل می دهند. دو مفصل ساکروایلیاک که در پشت بدن شما قرار دارند، به حمایت از کمربند لگنی کمک می کنند.

افزایش وزن بارداری می تواند به استخوان ها و مفاصل کمربند لگنی شما استرس وارد کند. مفاصل شما ممکن است شروع به تحمل بار به طور ناموزون کنند و باعث استرس و اصطکاک بیشتر بر روی SIJ شما شود. این نوع درد SIJ معمولا در اواخر سه ماهه دوم یا سوم شروع می شود.

عامل دیگر این درد، تغییرات هورمونی در دوران بارداری است. همان هورمون ریلکسین که به عضلات شما کمک می کند آرام شوند و برای زایمان آماده شوند، می تواند رباط های مورد نیاز برای حمایت را ضعیف کرده و درد را تشدید کنند.

ریلاکسین هورمونی است که با شل کردن رباط‌ها، ماهیچه‌ها و مفاصل و نرم کردن دهانه رحم به آمادگی بدن برای زایمان کمک می‌کند. این هورمون در تخمدان ها و جفت شما تولید می شود. ممکن است هنگام بالا رفتن از پله ها، راه رفتن، غلت زدن در رختخواب، حفظ تعادل یا بیرون آمدن از وان احساس درد کنید. درد SIJ را می توان در کمر، پایین پاها، یا در لگن و کشاله ران احساس کرد. این درد می‌تواند تیز یا کسل‌ و بی‌حس کننده باشد و باعث شود که احساس کنید پایتان ممکن است کمانش کند. اگر کمر درد شما شدید است یا بدون توجه به موقعیتی که هستید از بین نمی رود، باید با پزشک مشورت کنید.

علائمی که نیاز به مراقبت پزشکی دارند، عبارتند از:

• خونریزی واژینال
• درد سوزش هنگام ادرار کردن
• تب 38 درجه سانتی گراد

اختلال عملکرد سمفیز پوبیس (SPD)

به اختلال عملکرد سمفیز پوبیس (SPD) درد کمربند لگنی نیز گفته می شود، زیرا مانند درد SIJ، SPD بر لگن تأثیر می گذارد. علل SPD مانند SIJ است یعنی ریلکسین و افزایش وزن باعث ایجاد فشار و اصطکاک نابرابر روی استخوان‌ها و مفاصل کمربند لگنی می‌شود. درد SPD مانند درد تیراندازی در جلوی لگن است که ممکن است در قسمت پایین شکم، پشت، کشاله ران، پرینه و ران شما پخش شود. شاید صدای کلیک کردن، ساییدن و کوبیدن را بشنوید یا احساس کنید. زمانی که از پله ها بالا می روید، از رختخواب یا وان حمام بیرون می آیید یا خم می شوید، ممکن است شدیدتر شود.

شما باید در مورد درد کمربند لگنی به پزشک خود اطلاع دهید، به خصوص اگر در حرکت کردن مشکل دارید یا اگر بالا و پایین رفتن از پله ها دردناک است. اگر علائم دیگری دارید، ممکن است به این معنی باشد که چیز جدی تری در حال وقوع است.

سمفیز شرمگاهی مفصلی است که به استخوان های جلوی لگن شما می پیوندد. در دوران بارداری، این مفصل باید گشاد شود تا جایی برای زایمان باز شود. گاهی اوقات، این گشاد شدن می تواند باعث درد شود زیرا لگن ناپایدار می شود و حمایت کمتری می کند. جدا شدن سمفیز شرمگاهی همچنین به عنوان دیاستاز سمفیز پوبیس (DSP) شناخته می شود. می تواند مانند تیراندازی و درد شدید در جلوی لگن شما باشد.

درد می‌تواند در قسمت پایین کمر، باسن، ران‌ها، پایین شکم و پشت پاها پخش شود. درد ممکن است هنگام برگرداندن در رختخواب یا هنگامی که کودک خود را روی یک لگن حمل می کنید بدتر شود. در برخی موارد، این وضعیت می تواند مانع از تخلیه کامل مثانه شود که می تواند منجر به عفونت مجاری ادراری شود.

علائمی که نشان می دهد اتفاق دیگری در حال وقوع است که نیاز به توجه اضطراری دارد، عبارتند از:

• سردرد
• خونریزی واژینال
• ضعف یا درد در پاهای شما
• درد سوزش هنگام ادرار کردن
• از دست دادن کنترل مثانه یا روده
• تب 38 درجه سانتی گراد

مطالعه بیشتر:کمبود کلسیم در بارداری

سیاتیک

عصب سیاتیک شما بزرگترین عصب بدن شماست. از قسمت پایین کمر شما شروع می شود و روی باسن و پشت پاهای شما منشعب می شود. هنگامی که عصب تحت فشار قرار می گیرد، می تواند باعث سیاتیک شود .

علائم سیاتیک با شروع سنگین‌تر شدن در سه ماهه دوم و سوم بارداری شروع می‌شود. فشار روی عصب ناشی از افزایش وزن، احتباس مایعات و رحم در حال رشد شما می تواند عصب سیاتیک را در طول مسیرش تحت فشار قرار دهد. گاهی اوقات سر کودک شما می تواند به عصب فشار بیاورد. تغییر وضعیت بدن با افزایش وزن در قسمت جلویی نیز می تواند به سیاتیک کمک کند.

رلاکسین همچنین با سیاتیک ممکن است رخ دهد. زیرا رباط ها تکیه گاه خود را شل می کنند و مفاصل و استخوان های شما را جابجا می کنند. این تغییرات می تواند منجر به گرفتگی عصب سیاتیک شود. سیاتیک مانند سوزن سوزن شدن، بی حسی یا درد شدید و تیراندازی است. به طور معمول، شما احساس خواهید کرد که از قسمت پایین کمر یا باسن شروع می شود و به سمت پایین پا می رود. گاهی اوقات آن را در هر دو پا یا تا پاهای خود احساس می کنید.

گاهی اوقات سیاتیک می تواند نشانه فتق دیسک باشد. شما باید با پزشک در مورد علائم درد یا بی حسی مشورت کنید. علائم هشدار دهنده اختلال عصبی، عبارتند از:

• از دست دادن کنترل مثانه یا روده
• دردی که ناگهانی و شدید در ناحیه کمر یا ساق پا ایجاد می شود.
• ضعف عضلانی که در فعالیت های روزانه شما اختلال ایجاد می کند.

سقط جنین

سقط جنین حاملگی هایی است که قبل از هفته بیستم بارداری به از دست دادن جنین ختم می شود. بیشتر سقط، گاهی قبل از اینکه مادر از بارداری آگاه شود، اتفاق می افتد و اغلب مورد توجه قرار نمی گیرد. حدود 10 تا 20 درصد از بارداری های شناخته شده به سقط جنین ختم می شود. از دست دادن بارداری، اگرچه شایع است، اما می تواند از نظر عاطفی چالش برانگیز باشد.

پس از پیشرفت، سقط جنین را نمی توان متوقف کرد. اما اگر جنین به طور طبیعی رشد نکند، سقط جنین ممکن است رخ دهد. سقط جنین می تواند باعث خونریزی شدید یا عفونت شود. همچنین، دریافت کمک برای مقابله با جنبه عاطفی سقط جنین برای بسیاری از افرادی که این موضوع را تجربه می کنند، مفید است.

علائم سقط جنین، عبارتند از:

• احساس سرگیجه یا ضعف
• درد هنگام استفاده از حمام
• خونریزی یا لکه بینی از واژن شما
• تب 38 درجه سانتی گراد یا لرز
• گرفتگی یا درد در قسمت پایین شکم، شانه یا کمر
• لخته های خون، مایع یا بافتی که از واژن شما عبور می کند.

تمام خونریزی های اوایل بارداری سقط جنین نیست. لکه بینی خفیف در اوایل بارداری معمولا بی ضرر است. با این حال، شما باید با پزشک مشورت کنید.

مطالعه بیشتر:مشکلات شایع بارداری

زایمان زودرس

زایمان زودرس زمانی است که انقباضات و باز شدن دهانه رحم برای زایمان خیلی زود اتفاق می افتد. اما زایمان زودرس می تواند بین هفته 20 تا 37 بارداری اتفاق بیفتد و در حدود 12 درصد از بارداری ها اتفاق می افتد. هر چه زایمان زودرس در بازه 20 تا 37 هفته ای زودتر اتفاق بیفتد، خطرناک تر است. اگر فکر می کنید قبل از هفته 37 بارداری در حال زایمان هستید، به دنبال مراقبت های فوری پزشکی باشید.

علائم زایمان زودرس، عبارتند از:

• فوران مایع از واژن شما
• خونریزی واژینال یا لکه بینی
• گرفتگی یا فشار در شکم شما
• ترشحات موکوس مانند یا خونی
• انقباضاتی که شبیه سفت شدن شکم شماست
• کمردردی که کسل کننده است و از بین نمی رود

جدا شدن جفت

جدا شدن جفت زمانی اتفاق می افتد که جفت شما به طور کامل یا جزئی از دیواره رحم شما جدا می شود. از آنجایی که جفت مواد مغذی و اکسیژن را برای کودک شما فراهم می کند، می تواند خطرناک و اورژانسی باشد. جداشدن جفت معمولا در سه ماهه سوم اتفاق می افتد.

جداشدگی جفت در یک مورد از هر 100 بارداری اتفاق می افتد. نیمی از این موارد خفیف، 25 درصد متوسط ​​و 25 درصد برای مادر و نوزاد خطرناک و جدی هستند. اگر موارد زیر را تجربه کردید فورا به دنبال مراقبت های پزشکی باشید:

• خونریزی واژینال
• کمردردی که از بین نمی رود
• درد یا حساسیت در شکم شما
• انقباضاتی که بدون مکث و بلافاصله پس از دیگری به وجود می آیند.

حاملگی خارج رحمی

هنگامی که یک تخمک بارور شده به جایی خارج از رحم می چسبد، به آن حاملگی خارج از رحم می گویند. اغلب، حاملگی خارج رحمی در لوله‌های فالوپ اتفاق می‌افتد، که معمولاً به عنوان گذرگاهی برای تخمک‌ها برای حرکت از تخمدان‌ها به رحم عمل می‌کنند. حاملگی خارج از رحم می تواند در سایر قسمت های بدن مانند دهانه رحم، تخمدان یا حفره شکم اتفاق بیفتد. اما حاملگی خارج از رحم نادر است و از هر 1000 بارداری در 5 مورد اتفاق می افتد.

حاملگی خارج از رحم نمی تواند به نوزاد تبدیل شود و اگر درمان نشود، می تواند زندگی مادر را نیز به خطر بیندازد. حدود 15 درصد از حاملگی های خارج از رحم باعث پارگی لوله فالوپ می شود که دردناک است و باعث خونریزی می شود که می تواند خطرناک باشد. در صورت مشاهده علائم حاملگی خارج از رحم، دریافت مراقبت های فوری پزشکی ضروری است.

علائم هشدار دهنده حاملگی خارج از رحم، عبارتند از:

• درد شانه
• خونریزی واژینال
• احساس نیاز به تخلیه روده
• گرفتگی در یک طرف شکم
• درد در قسمت پایین شکم شما
• احساس سبکی سر یا سرگیجه
• لکه بینی یا خونریزی خفیف واژینال

ممکن است با بارداری خارج از رحم، تست بارداری مثبت باشد، پریودتان را از دست بدهید و علائم بارداری دیگری مانند حالت تهوع و احساس خستگی داشته باشید.

پارگی رحم

پارگی رحم نادر، بسیار خطرناک و جدی است و نیاز به مراقبت اورژانسی دارد. برای زنانی که قبلاً سزارین داشته اند، حدود 1 در 67 تا 1 در 500 ممکن است بعداً دچار پارگی رحم شوند.

پارگی رحم زمانی اتفاق می افتد که دیواره رحم پاره شود. این می تواند در دوران بارداری یا در هنگام زایمان نیز رخ دهد. اگر قبلاً سزارین شده‌اید، در معرض خطر پارگی رحم در طول زایمان واژینال بعدی هستید. نشانه هایی که باید مراقب آنها باشید، عبارتند از:

• خونریزی واژینال
• پارگی ناگهانی یا درد غیر طبیعی
• ضربان قلب شما کاهش می یابد.
• انقباضات زایمان در حال کاهش یا کاهش شدید هستند.
• درد ناگهانی در محل سزارین یا سایر بافت های زخم شکمی

تشخیص علت درد لگن در بارداری 

دلایل مختلفی برای درد لگن در دوران بارداری وجود دارد، بنابراین پزشک شما باید شما را به‌ دقت معاینه کند تا مشخص شود چه چیزی باعث آن درد می‌شود. احتمال دارد پزشک در مورد فعالیت ها و عادات شما سوالاتی بپرسد، از جمله اینکه آیا مواد مخدر مصرف کرده اید یا نه یا تصادف کرده اید.

در مورد علائمی که دارید، به پزشک خود بگویید، حتی اگر خجالت آور باشد یا به نظر بی ارتباط با درد باشد. در صورت امکان، سعی کنید اطلاعات مربوط به علائم خود را ثبت کنید، مانند زمان شروع آنها و مدت زمانی که آنها را داشته اید.

پزشک شما ممکن است واژن و دهانه رحم شما را معاینه کند. معاینه لگن محتمل است. شاید آزمایش خون و سونوگرافی را نیز انجام دهید.

درمان درد لگن در بارداری 

اگرچه همیشه باید به پزشک خود در مورد هر دردی که تجربه می کنید بگویید. اما برخی از درمان های خانگی برای درد لگن وجود دارد که خطری برای شما یا کودکتان ندارد. بسته به علت درد، می توانید امتحان کنید:

• حمام آب گرم
• ورزش در آب
• استراحت زیاد
• ماساژ حرفه ای
• تمرینات کف لگن، مانند کگل
• یک کمپرس گرم یا کمپرس یخ
• امتحان کردن بند شکم یا کمربند بارداری
• یک بالش حمایتی بین زانوها یا زیر شکم در هنگام خواب
• تمرینات کششی و تقویتی ملایم، مانند ژست کودک و گربه گاو

کگل تمریناتی برای کف لگن شما است که به تقویت عضلات حامی رحم، مثانه، روده بزرگ و کوچک کمک می کند. پزشک شما ممکن است درمان پزشکی برای درد لگن شما ارائه دهد. بسته به علت، درمان های پزشکی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• فیزیوتراپی
• جراحی بعد از تولد، در مورد دیاستاز رکتی
• TENS درمانی، که از دستگاهی استفاده می کند که از طریق تحریک الکتریکی به تسکین درد کمک می کند.

سخن آخر

درد لگن در دوران بارداری می تواند بسیار دردآور و چالش برانگیز باشد. طبیعی است که نگران باشید، و صحبت با پزشک در مورد درد شما ایده خوبی است. بیشتر علل درد لگن خطرناک نیستند، اما در برخی موارد، درد می تواند علامت اورژانسی باشد. اگر درد شدید یا غیرعادی، خونریزی، تب، لرز یا علائم نگران کننده دیگر را تجربه کردید، فوراً کمک بگیرید.