کمبود کلسیم در بارداری

کمبود کلسیم در دوران بارداری یک اتفاق نادر است و معمولاً به دلیل کمبود شدید رژیم غذایی و اختلالات غده پاراتیروئید رخ می دهد. اگر یک زن باردار سطح کلسیم پایینی داشته باشد، ممکن است به سلامت نوزاد و مادر آسیب برساند. اگرچه هیپوکلسمی در بارداری اغلب گزارش نشده است، اما در موارد کم کاری پاراتیروئید و در مادران با نارسایی شدید رژیم غذایی رخ می دهد. هیپوکلسمی در دوران بارداری می تواند مشکلات متعددی را برای مادر و جنین ایجاد کند. این بیماری با اختلالات فشار خون بالا همراه است و می تواند خطر مشکلات متعددی مانند پره اکلامپسی و اختلالات رشد جنین را افزایش دهد

سطح کلسیم بر بسیاری از فرآیندهای خارج سلولی و درون سلولی تأثیر می گذارد. همچنین یک کوفاکتور مهم برای ترشح هورمونی در اندام های غدد درون ریز است. برای عملکرد بهینه و طبیعی این فرآیندها، غلظت کل کلسیم سرم باید به طور معمول در محدوده بسیار باریک 8.5 و 10.5 میلی گرم در دسی لیتر (2.12 تا 2.62 میلی مول در لیتر) حفظ شود.

علائم کمبود کلسیم در بارداری

کمبود کلسیم در مراحل اولیه ممکن است علائمی نداشته باشد. با پیشرفت مشکل، علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• افسردگی
• توهمات
• اسپاسم عضلانی
• ناخن های ضعیف و شکننده
• شکستگی آسان استخوان ها
• از دست دادن حافظه یا سردرگمی
• گزگز و بی حسی در پاها، دست ها و صورت

اگر نوزاد تازه متولد شده سطح کلسیم پایینی داشته باشد، ممکن است علائم زیر را دارد:

• بی قراری
• تشنج
• تغذیه ضعیف
• کند شدن تنفس
• ضربان قلب تندتر از طبیعی

کمبود کلسیم در زنان

کمبود کلسیم عوارض متعددی در زنان از مرحله جنینی تا سالمندی پس از یائسگی دارد زیرا بدن در طول جهش رشد، بارداری و شیردهی نیاز به کلسیم را افزایش داده است. بنابراین مصرف ناکافی کلسیم می تواند مشکلات متعددی را به خصوص در کودکان و نوجوانان در حال رشد ایجاد کند. این می تواند منجر به توقف رشد شود و کاهش اوج تراکم استخوان خطر ابتلا به پوکی استخوان را در مراحل بعدی زندگی افزایش می دهد.

مطالعه بیشتر:رژیم غذایی در بارداری

در هر زمان و مکانی که هستی سوالتو از متخصص زنان و زایمان آنلاین بپرس.

کمبود کلسیم در دوران بارداری و شیردهی

کلسیم کل سرم به طور معمول در طول بارداری کاهش می یابد، بنابراین یک رژیم غذایی مناسب و متعادل برای مادر بسیار مهم است، زیرا رژیم باید نیازهای تغذیه ای معمول زنان و همچنین نیازهای جنین در حال رشد را تامین کند و مادر را قادر می سازد تا ذخایر مواد مغذی و مواد مغذی خود را حفظ کند.

بسیاری از تغییرات فیزیولوژیکی در طول بارداری رخ می دهد که منجر به افزایش گلبول های قرمز و حجم پلاسما و کاهش ریز مغذی ها و پروتئین های در گردش مواد مغذی متصل می شود. در اکثر کشورهای در حال توسعه، تغذیه نامناسب همراه با تغییرات فیزیولوژیک معمول بارداری می تواند منجر به کمبود ریز مغذی ها شود. مانند کمبود کلسیم، که می تواند اثرات مضری بر سلامت استخوان داشته باشد زیرا استخوان بیشتر کلسیم بدن را ذخیره می کند و جایگزین از دست دادن مایعات خارج سلولی می شود.

زنان زمانی که سابقه هیپوکلسمی دارند در معرض خطر هستند و مجبورند بدن خود را تحت فشار قرار دهند تا نیازهای طبیعی مادر را با نیازهای اضافی کلسیم در دوران بارداری و شیردهی تامین کنند.

چرا سطوح پایین کلسیم در دوران بارداری اتفاق می افتد؟

کلسیم یکی از مواد معدنی ضروری در دوران بارداری است. این به رشد ساختارهای حیاتی کودک از جمله استخوان ها و مفاصل (اسکلت) کمک می کند. در دوران بارداری، نیاز به کلسیم افزایش می‌یابد و اگر رژیم غذایی کمبود کلسیم داشته باشد، ممکن است باعث کاهش سطح کلسیم شود. به همین دلیل، پزشک ممکن است مکمل های کلسیم را در دوران بارداری توصیه کند. با این حال، مقدار زیاد و کم کلسیم در بدن شما می تواند عوارضی ایجاد کند.

کودک در حال رشد برای رشد استخوان ها، دندان ها و کل اسکلت به کلسیم نیاز دارد. همچنین برای نوزاد ضروری است:

• قلب
• اعصاب
• ماهیچه ها
• هورمون ها

نوزاد تمام کلسیم مورد نیاز برای رشد را از بدن مادر در دوران بارداری می گیرد. بنابراین، برای حفظ سلامت خود و کودکتان باید هر روز کلسیم توصیه شده را مصرف کنید. اگر کلسیم کافی مصرف نکنید، ممکن است عوارضی ایجاد کند. علاوه بر این، اگر کلسیم کافی مصرف نکنید، بدن شما کلسیم شما را به کودک می‌دهد. عدم جایگزینی کلسیم ممکن است باعث ضعیف شدن استخوان ها و افزایش خطر شکنندگی استخوان ها در آینده شود.

درمان سطوح پایین کلسیم ممکن است شامل گلوکونات کلسیم داخل وریدی و سپس مکمل‌های کلسیم خوراکی باشد. مصرف مکمل های کلسیم باعث رشد منظم مادر و نوزاد می شود. دوز مناسب مکمل های کلسیم به جلوگیری از عوارض سطح کلسیم کم یا زیاد کمک می کند.

مطالعه بیشتر:امگا 3 در بارداری

سوالی داری؟ کلیک کن.

ویزیت آنلاین با بهترین متخصصان زنان و تغذیه

عوارض کمبود کلسیم در دوران بارداری

در بیشتر موارد، ممکن است عوارض عمده ای را تجربه نکنید. موارد رایج در مادر و نوزاد عبارتند از:

• تولد زودرس
• مشکلات قلبی
• اشتهای ضعیف
• رشد آهسته نوزاد
• وزن کم هنگام تولد
• گرفتگی عضلات پا و عضلات
• فشار خون بالا در دوران بارداری
• سوزن سوزن شدن و بی حسی در انگشتان
• نوزاد کلسیم کافی در استخوان دریافت نمی کند.

عوارض مصرف بیش از حد کلسیم در بارداری

سطح کلسیم بالا در غذاها نادر است. تنها در صورت مصرف بیش از حد مکمل ها ممکن است. مصرف بیشتر کلسیم ممکن است منجر به موارد زیر شود:

• یبوست
• سنگ کلیه
• ضربان قلب نامنظم

مطالعه بیشتر:رژیم غذایی برای دیابت بارداری

مصرف کلسیم و مقدار مصرف

نکاتی در مورد مصرف مکمل های کلسیم:

• این قرص را روزانه به طور همزمان مصرف کنید.
• تمام دستورالعمل های روی برچسب نسخه را دنبال کنید.
• این قرص به صورت خوراکی، یک یا چند بار، با یا بدون غذا یا طبق تجویز پزشک در دسترس است.
• بدون مشورت با پزشک، مصرف این دارو را ناگهانی قطع نکنید. آن را کمتر یا بیشتر مصرف نکنید و یا بیشتر از آنچه پزشک تجویز کرده است مصرف نکنید. حتی اگر احساس خوبی دارید استفاده از آن را قطع نکنید.

اگر یک دوز کلسیم را فراموش کردید، به محض به یاد آوردن دوز فراموش شده را مصرف کنید. با این حال، اگر تقریباً زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده است، دوز فراموش شده را مصرف نکنید و به دوز بعدی برنامه ریزی شده ادامه دهید. برای جبران دوز فراموش شده دوز دوز مصرف نکنید.

دوز کلسیم برای رفع کمبود در دوران بارداری

دوز در بارداری عبارت است از:

• زنان بالای 18 سال: 1000 میلی گرم در روز
• زنان 18 ساله و کمتر: 1300 میلی گرم در روز

مطالعه بیشتر:اسید فولیک در بارداری

هنگام مصرف کلسیم چه عوارضی را می توان انتظار داشت؟

مانند سایر داروها، کلسیم ممکن است عوارض جانبی ایجاد کند، اگرچه بعید است که برای همه اتفاق بیفتد. با این حال، مهم است که از عوارض جانبی احتمالی آن آگاه باشید. عوارض جانبی بسیار شایع آن شامل یبوست و ناراحتی معده است. علاوه بر آن عوارض جانبی رایج آن عبارتند از:

• ضعف
• سردرد
• استفراغ
• خستگی
• حالت تهوع
• افزایش تشنگی
• از دست دادن اشتها
• تغییرات خلق و خوی
• کاهش وزن غیر معمول
• درد عضلانی یا استخوانی
• افزایش تکرر ادرار به خصوص در شب
• مقدار اسیدی که معده شما تولید می کند را افزایش دهید.

چه کسانی نباید کلسیم مصرف کنند؟

در صورت داشتن شرایط زیر قبل از شروع مصرف کلسیم به پزشک خود اطلاع دهید:

• سنگ کلیه
• اختلالات کلیوی
• بیماری های قلبی
• پرکاری پاراتیروئید
• سندرم سوء جذب
• سارکوئیدوز (بیماری ریوی)
• سابقه خانوادگی سنگ کلیه
• هیپرکلسمی، سطح کلسیم بالا در خون
• هیپرکلسیوری، سطح کلسیم بالا در ادرار
• سندرم زولینگر-الیسون (بیماری پانکراس)
• آکلرهدریا (اسید معده کم یا بدون اسید معده)

قبل از مصرف کلسیم با پزشک خود مشورت کنید اگر:

• به هر داروی دیگری حساسیت دارید.
• شما به کلسیم یا هر یک از ترکیبات آن حساسیت دارید یا به هر نوع حساسیت دیگری دارید .
• شما در حال مصرف هر داروی دیگری هستید، باردار یا در حال شیردهی هستید یا قصد بارداری دارید.
• در حال مصرف هرگونه دارو، داروهای بدون نسخه، محصولات گیاهی یا مکمل های غذایی هستید.

هنگام مصرف مکمل های کلسیم از چه داروهایی باید اجتناب کرد؟

علاوه بر این، برخی از داروهای خاص ممکن است در عملکرد آن اختلال ایجاد کنند و بنابراین ممکن است مصرف آن ایمن نباشد. بعضی از آنها شامل موارد زیر هستند:

• دیگوکسین
• لووتیروکسین
• استراموستین
• سلولز سدیم فسفات
• دیورتیک های تیازیدی
• محصولات بدون نسخه/گیاهی
• بیس فسفونات ها مانند آلندرونات
• اتصال دهنده های فسفات، مانند استات کلسیم
• آنتی بیوتیک های تتراسایکلین ، مانند مینوسیکلین و داکسی سایکلین
• آنتی بیوتیک های کینولون، مانند لووفلوکساسین و سیپروفلوکساسین

این ممکن است فهرست جامعی نباشد و سایر داروها ممکن است با کلسیم تداخل داشته باشند. لطفاً در صورت مصرف هر یک از داروهای ذکر شده در بالا به پزشک خود اطلاع دهید.

کلسیم پایین در زنان باردار و خطر مسمومیت سرب

کلسیم پایین ممکن است برابر با سطوح بالای سرب در زنان باردار باشد. بیشتر زنان باردار به تغذیه توجه زیادی دارند. اما یک چیزی که ممکن است از آن آگاه نباشند ارتباط بین مصرف کلسیم و سرب است. تحقیقات نشان می دهد که دریافت نکردن کلسیم کافی در این زمان حساس می تواند باعث افزایش سطح سرب در خون شود که می تواند برای کودک در حال رشد مضر باشد .

سرب موجود در خون مادر ممکن است بر رشد اندام های مختلف جنین از جمله مغز تأثیر بگذارد. در کودکان، قرار گرفتن در معرض سرب با مشکلات یادگیری و هوش مرتبط است. در دوران بارداری، زمانی که نیاز بدن به کلسیم زیاد است، دریافت نکردن مواد معدنی حیاتی به اندازه کافی باعث افزایش سرعت تولید استخوان جدید برای جایگزینی استخوان قدیمی و در حال مرگ می شود.

از آنجایی که تقریباً تمام سرب بدن در استخوان ذخیره می‌شود، وقتی استخوان برمی‌گردد، سرب به جریان خون نشت می‌کند. این فرآیندی است که کلسیم می تواند از آن جلوگیری کند.

مطالعه‌ای در مجله آمریکایی اپیدمیولوژی نشان می‌دهد که زنان با کمترین میزان کلسیم – که از طریق غذا یا مکمل‌ها دریافت می‌شوند – دارای بالاترین سطح سرب در خون هستند. اگرچه این مطالعه هیچ تاثیر مستقیمی بر سلامت جنین نشان نداد، اما محققان می گویند منطقی است که فرض کنیم هر مقدار سرب در بدن به طور بالقوه خطرناک است.

این مطالعه شامل تقریباً 200 زن باردار بود که در طول بارداری خود تا پنج بار خون گیری و آزمایش سرب انجام دادند. این زنان همچنین میزان کلسیم موجود در رژیم غذایی خود را از غذاهایی مانند شیر، ماست، پنیر، بستنی، تخم مرغ، پیتزا و ماهی گزارش کردند.

ایروا هرتز-پیچیوتو، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه کارولینای شمالی، می‌گوید: «قطعاً، زنانی که کلسیم بسیار کمی دریافت می‌کردند، در معرض خطر سطوح بالای سرب خون بودند. او می‌گوید اکثر زنان شرکت‌کننده در این مطالعه گزارش کردند که کلسیم روزانه خود را از شیر و پیتزای پنیر دریافت می‌کنند. سایر منابع رایج شامل ویتامین ها و آنتی اسیدها بود.

علاوه بر این، افراد سیگاری نسبت به غیرسیگاری‌ها کلسیم کمتر و سرب بیشتری داشتند.

سخن آخر

زنان باید در دوران بارداری از مقدار توصیه شده روزانه کلسیم بیشتر و فراتر از مصرف روزانه خود برای جلوگیری از افزایش سطح سرب استفاده کنند. او می گوید زنان باردار باید حداقل 2000 میلی گرم کلسیم در روز را هدف قرار دهند که حدود 800 میلی گرم بیشتر از توصیه های فعلی دولت است.

علاوه بر این، زنانی که در اوایل بارداری کلسیم کمی دریافت می‌کنند، ممکن است علاوه بر افزایش رژیم غذایی خود با لیوان‌های شیر اضافی و سایر غذاهای غنی از کلسیم، از مکمل‌های کلسیم نیز بهره ببرند. به دلیل افزایش نیاز بدن به کلسیم در دوران بارداری، سرب با هر سه ماهه افزایش می یابد. سطح سرب نیز با افزایش سن بیشتر می شود.

محققی که سرب را مطالعه می‌کند می‌گوید که این مطالعه یادآوری عملی برای زنان است که در دوران بارداری به کلسیم توجه ویژه‌ای داشته باشند و مطمئن شوند که مقادیر توصیه شده را برآورده می‌کنند و از آن فراتر می‌روند.

علاوه بر این، هاوارد هو، MD، MPH، ScD، می‌گوید زنانی که فکر می‌کنند از محل کار یا سایر منابع محیطی مانند رنگ سرب در معرض سرب قرار گرفته‌اند، باید به متخصص مراجعه کنند و سطح سرب خونشان را آزمایش کنند.

اما هو، دانشیار طب کار در دانشکده بهداشت عمومی هاروارد در بوستون، می‌گوید که برای تعیین میزان مشکل کمبود کلسیم و افزایش سرب در خون، تحقیقات بیشتری مورد نیاز است. برای پاسخ به این سوال، گروه تحقیقاتی وی قصد دارد به زنان باردار مکمل های کلسیم بدهد تا ببینند آیا این مکمل در سطح سرب خون آنها تفاوتی ایجاد می کند یا خیر.