شایع ترین علت های مشکلات گوش ممکن است سرماخوردگی و عفونت های سینوسی باشند؛ اما علاوه بر آن بیماری ها و شرایط زیادی می توانند ساختار و عملکرد گوش را مختل کنند. علاوه بر آن، ناراحتی و مشکلات گوش ممکن است نشان دهنده عفونت گوش و یا یک بیماری جدی دیگری باشند. در هر صورت مشکلات گوش می تواند بر کیفیت زندگی شما تأثیر منفی بگذارد. از طرفی هم بسیاری از شرایط می تواند گوش های ما را تحریک کنند. بر همین اساس بهتر است مشکلات و ناراحتی ها مربوط به گوش خود را نادیده نگیرید و در صورت بروز هر علائم مربوط به اختلالات شنوایی به پزشک مراجعه کنید. تشخیص زودهنگام و صحیح اختلالات گوش و درمان به موقع آن از اهمیت زیادی برخوردار است و عدم درمان به موقع آن می تواند منجر به بروز عوارض شدید و جبران ناپذیر شود.
شایع ترین شرایط معمولی که می توانند وضعیت سلامت گوش ها را تحت تاثیر قرار دهند، عبارتند از:
عفونت سینوس
عفونت سینوسی یا سینوزیت سوزش و التهاب سینوس ها و حفره های بینی است که عمدتا از ویروس ها ناشی می شود، اما در بعضی مواقع باکتری ها یا حتی قارچ ها می توانند منجر به عفونت سینوسی شود. بعضی اوقات آلرژی ها، پولیپ های بینی (رشد غیر سرطانی در بینی) یا حتی عفونت های دندان می توانند روی سینوس ها تأثیر بگذارند. سینوزیت می تواند منجر به بروز عوارض یا ناراحتی ها گوش مانند عفونت گوش یا حتی وزوز گوش شود. فشار ناشی از التهاب سینوس ها می تواند بر فشار گوش تأثیر بگذارد و حتی منجر به عفونت آن ها شود.
وزوز گوش ممکن است منجر به صدای زنگ در گوش شود. زنگ گوش نیز می تواند به صورت صدای خروشان، کلیک، وزوز یا صدای خفه کننده باشد که بر روی یک یا هر دو گوش تأثیر می گذارد. اصولا در شرایطی که درد گوش ناشی از سینوزیت باشد با درمان بیماری، مشکل از بین می رود. استفاده از دستگاه استنشاقی یا اسپری نمکی بینی چند بار در روز می تواند علائم بیماری را تسکین دهد.
سرماخوردگی
سرماخوردگی و عفونت ناشی از سینوس ها دو شرایط کاملا متفاوت از همدیگر هستند که علائم مشابه و یکسانی با همدیگر دارند. سرماخوردگی یک عفونت خفیف مربوط به دستگاه تنفسی فوقانی گلو، بینی و سینوس ها است که از ویروس های متعلق به گروه رینوویروس ناشی می شود؛ اما سرماخوردگی می تواند در اثر سایر ویروس ها هم ایجاد شود که معمولاً بی ضرر است.
به طور کلی سرماخوردگی می تواند منجر به بروز علائم زیر شود:
اما سرماخوردگی می تواند منجر به ناراحتی و مشکلات گوش مانند عفونت گوش، انسداد و درد گوش شود. حتی در بعضی مواقع، سرماخوردگی ممکن است سینوس ها را مسدود کند و منجر به عفونت سینوس ها هم شود.
عفونت گلو
عفونت و درد گوش می تواند ناشی از عفونت شدید گلو باشد. در بیشتر مواقع علت اصلی گلو تشخیص داده نمی شود اما برخی از باکتری ها یا ویروس ها ممکن است منجر به بروز عفونت گلو شوند. عفونت گلو می تواند نتیجه آلرژی یا آلودگی و همچنین برخی از بیماری های داخلی دیگر باشد. سایر علائم شایع عفونت گلو، عبارتند از:
- التهاب
- درد گلو
- التهاب لوزه ها
- تورم غدد لنفاوی در گردن
بیماری مینیر
بیماری مینیر یکی از علائم ناهنجاری در گوش داخلی است که وظیفه تعادل و شنوایی را برعهده دارد. این بیماری به طور کلی فقط یک گوش را درگیر می کند. از هر 1000 نفر 12 بیمار در سراسر جهان به این بیماری مبتلا می شوند. موسسه ملی ناشنوایی و سایر اختلالات ارتباطی تخمین می زند 0.2٪ آمریکایی ها به این بیماری مبتلا هستند. این بیماری به طور معمول در افراد بین 40 تا 60 سال دیده می شود. اگرچه این بیماری مزمن است، اما درمان و تغییر سبک زندگی می تواند به تسکین علائم این بیماری کمک کند. علائم بیماری ممکن است برای چند سال فروکش کند و در دوره های ناگهانی یا پشت سر هم ظاهر شود.
سایر علائم بیماری مینیر، عبارتند از:
- سردرد
- سرگیجه
- وزوز گوش
- حالت تهوع
- از بین رفتن تعادل
- از دست دادن شنوایی در گوش آسیب دیده
- احساس پر بودن در گوش آسیب دیده و درد
علت قطعی بیماری Ménière ناشناخته است. دانشمندان فکر می کنند که ممکن است با اختلاط مایعات درون گوش یا سطح مایعات در گوش مرتبط باشد. دارو درمانی می تواند در تسکین علائم مانند سرگیجه موثر باشد. همچنین محدود کردن مصرف نمک و استفاده از سمعک می تواند در مدیریت علائم این بیماری موثر باشد.
بیماری کرون
بیماری کرون یک بیماری مزمن یا طولانی مدت است که باعث التهاب دستگاه گوارش می شود. بیماری کرون می تواند دردناک، ناتوان کننده و گاهی اوقات خطر جدی داشته باشد. بیماری کرون می تواند بر روی هر قسمت از روده، از دهان تا انتها تا مقعد، تأثیر بگذارد. با این حال، در بیشتر موارد، قسمت تحتانی روده کوچک ایلئوم را تحت تأثیر قرار می دهد.
بیماری کرون یک بیماری التهابی روده (IBD) است و می تواند منجر به بروز علائم زیر شود:
- خستگی
- درد شکم
- کاهش وزن
- سوء تغذیه
- اسهال شدید
بیماران مبتلا به کرون نیز ممکن است از ناشنوایی شدید رنج ببرند. در برخی موارد کم شنوایی در هر دو گوش و بدون هیچ گونه نشانه ای از بیماری روده در مبتلا یان به بیماری کرون دیده می شود.
اوریون
بر اساس علائم مرکز کنترل و پیشگیری بیماری، ناراحتی و مشکلات گوش ممکن است همزمان با ابتلا فرد به اوریون رخ دهند و حتی در برخی موارد احتمال دارد منجر به کاهش شنوایی شود که در موارد نادر این کاهش شنوایی می تواند دائمی باشد. بر همین اساس مبتلایان به اوریون حتما باید بعد از بیماری تست شنوایی سنجی انجام دهند. اوریون یک بیماری ویروسی مسری است که در اثر ویروس اوریون ایجاد می شود و به پارامیکسیوویروس نیز معروف است. اوریون بر روی غده پاروتید که همان غده بزاقی اولیه است در جلوی و زیر گوش تأثیر می گذارد. علائم شایع اوریون شامل التهاب غدد بزاقی و یک یا هر دو گوش (پاروتیت)، تب، سردرد، خستگی، کاهش اشتها و درد عضلات است.
سرخک
بررسی ها نشان داده که ارتباط تنگاتنگی بین ویروس سرخک و یک بیماری گوش به نام اتواسکلروز وجود دارد. Otosclerosis یک مشکل مادام العمر که در آن بافت استخوانی قدیمی جذب و بافت استخوانی جدیدی در گوش داخلی شکل می گیرد. در این شرایط استخوان گیر می کند و قادر به لرزش نیست در این صورت ممکن است شنوایی فرد تحت تاثیر قرار بگیرد و مختل شود. ویروس سرخك می تواند یك عامل فعال كننده برای رشد اترواسكلروز باشد. از دست دادن شنوایی یک عارضه شایع عفونت سرخک در مناطقی است که از واکسیناسیون سرخک به ندرت استفاده می شود.
مننژیت
کاهش شنوایی همچنین با مننژیت همراه است. کاهش شنوایی در کودکان مبتلا به مننژیت باکتریایی و همچنین مبتلایان به مننژیت ویروسی گزارش شده است. در برخی موارد ممکن است مننژیت به خودی خود درمان شود، اما در موارد دیگر می تواند خطرناک باشد. مننژیت التهاب غشای پوشاننده مغز و نخاع است که این التهاب عمدتا در اثر عفونت های باکتریایی و ویروسی ایجاد می شود. در بعضی مواقع، میکروب های خاص، قارچ ها، انگل ها یا حتی شرایطی مانند سرطان، لوپوس، آسیب مغزی یا جراحی می توانند منجر به مننژیت شوند.
علائم احتمالی مننژیت شامل موارد زیر است:
- تشنج
- عدم اشتها
- عدم تمرکز
- بثورات پوستی
- تب شدید ناگهانی
- حساس شدن به نور
- بیدار شدن از خواب یا خواب آلودگی
- سردردهای غیرمعمول همراه با حالت تهوع
مشکلات قلبی عروقی یا خون
صدای تکان دهنده یا تند در گوش که به صورت وزوز ضربان دار به نظر می رسد می تواند نشان دهنده مشکلات عروقی قلبی باشد. این وزوز گوش با وزوز گوش معمولی فرق دارد و ممکن است شبیه صدای خروشان، کلیک یا صدای خفه کننده به نظر برسد و روی هر دو گوش تأثیر بگذارد. علائم اصلی این وضعیت، صدای ضربان قلب است که در گوش ها شنیده می شود. دلایل این علائم می تواند نشان دهنده مشکلات گردش خون است باشد. برای درمان این نوع وزوز گوش، باید علت اصلی آن به درستی تشخیص و به موقع درمان شود.
عدم تعادل هورمونی
تغییر در سطح هورمون و عدم تعادل هورمونی نیز می تواند باعث مشکلات مربوط به گوش شود. برخی از مسائل هورمونی مانند مشکلات تیروئید در زنان و مردان ممکن است رخ دهد. با این حال، عدم تعادل در هورمون های زنانه می تواند باعث اختلالات گوش در زنان شود.
مشکلات تیروئید
وزوز گوش معمولاً در مبتلایان به اختلالات تیروئیدی دیده می شود. اختلال در تیروئید می تواند منجر به بروز علائمی مانند سطح پایین انرژی، افزایش وزن و افسردگی شود. علائم اختلال در تیروئید به نوع آن بستگی دارد و فرد باید برای تشخیص درست حتما به پزشک مراجعه کند.
تغییرات هورمونی در زنان
عدم تعادل هورمونی در خانمها همچنین می تواند منجر به بروز مشکلات گوش مانند اختلالات دهلیزی شود. تغییرات هورمونی در زنان می تواند منجر به بروز علائم مختلف شود. برخی از علائم گوش داخلی مانند کاهش شنوایی، سرگیجه، افزایش وزوز گوش، پر بودن صدا و فشار گوش ممکن است به عدم تعادل هورمونی زنان مرتبط باشد. این علائم و شرایط ایجاد کننده آنها در افراد مختلف متفاوت است.
نورونیت وستیبولار یا نوروئیت نوعی اختلال است که می تواند باعث سرگیجه شدید ناگهانی شود. این شرایط به دلیل التهاب عصب دهلیزی است که تعادل را کنترل می کند رخ می دهد علائم نوریت وستیبولار شامل حملات ناگهانی سرگیجه است که می تواند به مدت 7 تا 10 روز ادامه داشته باشد. به دنبال آن ممکن است فرد برای چند هفته سرگیجه خفیف تر، حالت تهوع، استفراغ و نیستاگموس (حرکت سریع تکان دهنده چشم در یک جهت) را تجربه کند. مصرف دارو می توانند علائم سرگیجه و همچنین استفراغ را کاهش دهد.
تومورهای مغزی
- کاهش شنوایی اغلب با تومورهای مغزی مرتبط است.
- برخی از علائم شایع دیگر تومور مغز شامل سردرد، تشنج، از دست دادن کنترل حرکتی، از دست دادن بینایی، خستگی، افسردگی و تغییرات رفتاری است.
عفونت گوش
سه نوع عفونت گوش وجود دارد که با سه قسمت اصلی گوش مطابقت دارد:
عفونت گوش بیرونی
عفونت گوش بیرونی که بعنوان otitis externa یا گوش شناگر شناخته می شود، به دلیل آب موجود در گوش بعد از شنا یا استحمام اغلب به عنوان خارش گوش شروع می شود. در این شرایط ممکن است گوش دردناک، حساس، قرمز و متورم شود.
عفونت گوش میانی
اوتیت مدیا یا عفونت گوش میانی هنگامی رخ می دهد که مایع در پشت پرده گوش باعث برآمدگی آن شود. این اختلال با علائمی مانند درد و احساس پر بودن در گوش همراه است که نیاز به تخلیه مایعات دارد.
عفونت گوش داخلی
گوش داخلی بیشتر منجر به التهاب گوش می شود که در کنار درد منجر به بروز علائم دیگر مانند سرگیجه، حالت تهوع و استفراغ خواهد شد. اختلال گوش داخلی ممکن است نشانه ای از یک بیماری شدید تر مانند مننژیت است. درمان عفونت گوش داخلی به نوع آن بستگی دارد، اما عفونت گوش بیرونی و میانی معمولاً به تجویز آنتی بیوتیک نیاز دارند. برای کنترل علائم ممکن است از داروهای ضد درد و داروهای ضد التهاب استفاده شود.
انسداد گوش
به طور طبیعی موم گوش برای روانکاری و محافظت از گوش در برابر باکتری ها مفید و موثر است که معمولاً در داخل مجرای گوش ترشح می شود، اما سرانجام با حرکات جویدن و سایر حرکات فک به بیرون رانده می شود. بیشتر افراد نیازی به تمیز کردن گوش های خود ندارند؛ اما در برخی موارد ترشح بیش از حد موم می تواند منجر به انسداد مجرای گوش شود. در افرادی که عادت دارند بیش از حد گوش خودشان را با گوش پاک کن تمیز کنند خطر انسداد مجرا گوش و سخت شدن موم گوش وجود دارد. انسداد مجرای گوش می تواند منجر به عوارضی مانند سوزش، بوی بد و کم شنوایی شود. در عین حال، انسداد در مجرای گوش ممکن است کار متخصصان را برای نظارت بر سایر اندامها و تشخیص مشکلات دشوار کند.
آخرین دیدگاه‌ها