تاری دید در بارداری

به احتمال زیاد شما درباره بسیاری از عوارض جانبی بارداری، مانند تهوع صبحگاهی، تورم مچ پا و موارد دیگر مطالبی را شنیده‌اید، اما برخی از زنان ممکن است مشکلات دیگری که کمتر شایع هستند را نیز تجربه کنند. شاید درباره عوارض چشمی که ممکن است در دوران بارداری بروز پیدا کند، مطالبی را نشنیده‌ باشید، اما زنان بردار ممکن است دچار تاری دید شوند.

بروز تاری دید در بارداری لزوماً به این معنی نیست که باید نگران وضعیت سلامتی خود باشید. با این حال، در صورتی که این عارضه برای شما اتفاق افتاد، باید با پزشک خود صحبت کنید. زیرا تاری دید می‌تواند با شرایط پزشکی شدید مرتبط با بارداری همراه باشد.

تاری دید در بارداری اغلب پس از سه ماهه اول رخ می‌دهد و می‌تواند تا پایان بارداری ادامه یابد. برخی از زنان در کنار سایر عوارض شایع بارداری، ممکن است که تاری دید را نیز تجربه کنند. هورمون‌های بارداری می‌توانند باعث شوند زنان تغییرات بینایی را تجربه کنند و برخی حتی برای بهبود بینایی معمولاً نیاز به تنظیم نسخه عینک خود خواهند داشت.

به طور کلی، تاری دید در حدود 15 درصد از زنان باردار در مراحل مختلف اتفاق می‌افتد. در حالی که بروز تاری دید در دوران بارداری می‌تواند شما را در مورد ابتلا به یک مشکل جدی نگران کند، تاری دید اغلب ناشی از نوسانات هورمون‌های بارداری است. بیشتر افراد پس از زایمان متوجه خواهند شد که بینایی‌شان به حالت عادی باز‌گشته است.

مطالعه بیشتر: مشکلات شایع در بارداری 

علل بروز تاری دید در بارداری

هر کسی که باردار بوده است، می‌داند که چگونه هورمون‌ها می‌توانند شرایط کلی بدن را دچار تغییرات جدی کنند. به عنوان مثال، هورمون‌ها می‌توانند باعث تغییر خلق و خوی زنان باردار شوند. همچنین هورمون‌های بارداری می‌توانند باعث بروز تهوع صبحگاهی و بیزاری از غذا نیز شوند.

بنابراین احتمالاً جای تعجب نخواهد بود که بدانید تاری دید در دوران بارداری نیز با تغییر سطح هورمون‌ها در بدن ارتباط زیادی دارد. نوسانات هورمونی حتی مسئول بروز تورم در دوران بارداری است. متأسفانه، مایعات فقط در پاها یا قسمت پایین بدن باقی نمی‌مانند.

مایعات می‌توانند در چشمان زنان باردار نیز جمع شوند. احتباس آب می‌تواند فشار را در کره چشم افزایش دهد و قرنیه شما را ضخیم‌تر کند و در نتیجه باعث بروز تاری دید شود. تغییرات هورمونی ممکن است با تولید اشک نیز تداخلاتی داشته باشد. اگر چشمان شما اشک کمتری تولید کند، دید شما تار می‌شود.

خبر خوب این است که تاری دید در دوران بارداری معمولا یک مشکل جدی نیست. بله، تاری دید یک عارضه نامطلوب و آزار دهنده است، اما به احتمال زیاد در فعالیت‌های روزانه تداخلی به همراه نخواهد داشت. این نکته بدان معنا نیست که نمی‌توانید اقدامات احتیاطی را برای حفظ سلامتی خود انجام دهید.

اگر پشت فرمان احساس راحتی نمی‌کنید، تا زمانی که بینایی‌تان به حالت عادی بازگردد، بهتر است که شخص دیگری رانندگی کند. به طور کلی، زنان به علل زیادی ممکن است در بارداری دچار تاری دید شوند.

مطالعه بیشتر: درد باسن در بارداری

تاری دید ممکن است ناشی از موارد زیر باشد:

• کاهش تولید اشک

هورمون‌های بارداری اغلب تولید اشک را کاهش می‌دهند که منجر به بروز خشکی و تحریک چشم می‌شود.

• فشار چشم

تغییرات هورمونی، به عنوان مثال افزایش قابل توجه سطح استروژن، می‌تواند باعث تجمع مایع در چشم شود، این وضعیت درست مانند تجمع مایع در مچ پا است. این تجمع مایع می‌تواند شکل چشم و بینایی شما را تغییر دهد.

• ضعف سیستم ایمنی

در حالی که ضعف سیستم ایمنی به تنهایی ممکن است بینایی شما را تغییر ندهد، بیماری‌های همراه با آن می‌توانند باعث بروز این وضعیت شوند. پاسخ ایمنی بدن شما به سمت محافظت از کودک شما هدایت می‌شود، اما این مسئله می‌تواند شما را در برابر بیماری‌ها، از جمله عفونت‌های چشمی مانند اختلال ملتحمه آسیب پذیرتر کند.

• کاهش دید محیطی

پزشکان مطمئن نیستند که چه چیزی باعث می‌شود که دید محیطی زنان در دوران بارداری دچار مشکل شود، اما بسیاری به این نتیجه رسیده‌اند که این اختلال احتمالاً یکی دیگر از عوارض جانبی تغییرات هورمونی در دوران بارداری است.

• پلک‌های رنگی

ملاسما معمولا در دوران بارداری رخ می‌دهد و می‌تواند نواحی اطراف چشم شما را نیز تحت تاثیر خود قرار دهد.

اگرچه علل فوق به طور کلی بی ضرر هستند، با این حال زنان باردار گاهی اوقات با خطرات دیگری همراه با تاری دید رو به رو می‌شوند. اگر با یکی از شرایط زیر رو به رو هستید و بینایی شما تغییر پیدا کرده است، حتماً و فوراً با پزشک معالج خود تماس بگیرید. این اختلالات، عبارت‌اند از:

سوالی داری؟ کلیک کن.

ویزیت آنلاین با بهترین متخصصان زنان و چشم پزشکی

• پره اکلامپسی

پره اکلامپسی یک عارضه خطرناک اما قابل درمان است که در حدود هفته بیستم بارداری یا بعد از آن رخ می‌دهد. این بیماری با علائم فشار خون بالا در زنانی همراه است که قبل از بارداری فشار خون طبیعی داشتند. برخی از زنان هیچ نشانه‌ای را از این عارضه تجربه نمی‌کنند، اما در صورت عدم درمان می‌تواند به مادر و نوزاد آسیب برساند.

• دیابت بارداری

این وضعیت در زنانی که قبل از بارداری به اختلال دیابت مبتلا نبودند، رخ می‌دهد. بسیاری از افراد علائمی را تجربه نمی‌کنند، اما کسانی که این علائم را تجربه می‌کنند باید وضعیت خود را تحت نظر داشته باشند و اگر اقداماتی مانند کنترل رژیم غذایی و ورزش آن را مدیریت نکرد، گاهی اوقات باید با تزریق پزشک دارو مصرف کنند.

در حالی که این اختلال معمولاً پس از تولد خود به خود برطرف می‌شود، افرادی که در دوران بارداری به آن مبتلا هستند، بعداً در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به دیابت نوع 2 خواهند بود.

مطالعه بیشتر: رژیم غذایی برای دیابت بارداری

علائم تاری دید در دوره بارداری

به طور کلی، علائمی که تجربه می‌کنید به علت ایجاد کننده آن بستگی دارد. به عنوان مثال، تغییرات و نوسانات هورمونی به تنهایی یک بیماری جدی به نظر نمی‌رسد. تهوع صبحگاهی، از جمله تهوع، استفراغ و سرگیجه نیز ممکن است با علائم شما همراه باشد. بسیاری از افرادی که با تاری دید رو به رو می‌شوند، موارد زیر را نیز تجربه می‌کنند:

• دید کمرنگ
• مشاهده هاله
• دوبینی مداوم
• عفونت‌های چشم
• سردرد یا میگرن
• خشکی، خارش یا سوزش
• حساسیت نسبت به نور
• از دست دادن موقت بینایی
• مشاهده لکه‌ها یا اجسام شناور

شما ممکن است در اوایل هفته دهم متوجه بروز این علائم شوید، اگرچه بسیاری از زنان متوجه می‌شوند که این علائم دیرتر اتفاق می‌افتد. این علائم معمولاً بلافاصله پس از تولد از بین می‌روند، اگرچه ممکن است تا شش هفته پس از تولد نیز باقی بمانند.

در صورتی که به علت ابتلا به پره اکلامپسی یا دیابت بارداری با تاری دید رو به رو شده‌اید، باید مراقب سایر مشکلات چشم نیز باشید.

عوامل خطر تاری دید در بارداری

دیابت بارداری و فشار خون بالا مرتبط با پره اکلامپسی‌، شما را در معرض خطر تاری دید در دوران بارداری قرار می‌دهد. فشار خون بالا می‌تواند به رگ‌های خونی چشم شما آسیب برساند. علاوه براین، این وضعیت می‌تواند باعث بروز رتینوپاتی شود‌، این اختلال نوعی آسیب به شبکیه چشم است که می‌تواند باعث بروز خونریزی در داخل چشم شود.

معمولاً نوسان هورمون‌هایی مانند استروژن و پروژسترون باعث بروز تاری دید می‌شود. با این حال، از آنجایی که هر زن تجربه متفاوتی در بارداری خود خواهد داشت، همه این علائم را تجربه نمی‌کنند.

در صورت لزوم همین الان با متخصص زنان آنلاین در پزشکت مشورت کنید.

پیشگیری از تاری دید در بارداری

ممکن است که نتوانید از بروز این قسمت از بارداری خود پیشگیری کنید، عمدتاً به این علت که این مسائل به علت تغییرات هورمونی رخ می‌دهند. با این حال، در حالی که نمی‌توانید از بروز تاری دید پیشگیری کنید، زنان باردار می‌توانند راه‌های دیگری برای تسکین فشار چشم پیدا کنند.

اجتناب از استفاده از لنزهای تماسی به کاهش سوزش چشم کمک می‌کند، به خصوص اگر تاری دید شما به علت خشکی ایجاد شده باشد. تا زمانی که بینایی شما به حالت عادی بازگردد، از عینک خود را استفاده کنید یا همواره آن را در کنار خود داشته باشید. علاوه براین، حتی اگر همیشه مشکل چشمی را تجربه نمی‌کنید، می‌توانید ورزش‌های چشمی را نیز انجام دهید.

این تمرینات ماهیچه‌های چشم شما را قوی نگه می‌دارند و به تمرکز چشم شما کمک می‌کنند. استراحت بسیاری از شرایط از جمله تاری چشم را بهبود می‌بخشد. سعی کنید به اندازه کافی و با کیفیت بالا بخوابید و در طول روز استراحت کنید.

مطالعه بیشتر: اپیناستین چشمی

تشخیص تاری دید در بارداری

پزشک شما با انجام معاینه فیزیکی و انجام آزمایش‌هایی برای تعیین شدت مشکل شما پروسه درمان را شروع می‌کند. با این حال، آنها همچنین باید آزمایش‌های اضافی انجام دهند تا مطمئن شوند که علائم تاری دید شما به وضعیت اختلال دیگری مرتبط نیست.

پزشک معالج شما آزمایش خون یا ادرار، سونوگرافی جنین یا آزمایش بدون استرس (NST) را برای بررسی پره اکلامپسی تجویز می‌کند. برای تشخیص دیابت بارداری، آزمایش گلوکز توسط پزشک تجویز خواهد شد. در طی این آزمایش، یک مایع شیرین می‌نوشید و بعد از یک ساعت از شما خون گیری می‌شود.

اگر سطح قند خون شما بیش از 140 باشد، پزشک ممکن است آزمایش تحمل گلوکز خوراکی (OGTT) را تجویز کند که در آن هر دو یا سه ساعت یک بار خون گیری انجام می‌شود. به دست آمدن نتیجه سطح بالای قند خون پس از انجام این آزمایشات معمولا نشان دهنده ابتلا به دیابت بارداری است.

درمان تاری دید در بارداری

بیشتر اوقات، پس از زایمان، وضعیت بینایی و چشمان شما به حالت عادی باز می‌گردد. درمان تاری دید معمولاً به معنای یافتن راه‌هایی برای راحت‌تر کردن شرایط کلی خود است. تا زمانی که این وضعیت به خودی خود برطرف شود، می‌توانید به دنبال درمان‌های حمایتی باشید.

در صورتی که مشکل شما ناشی از خشکی چشم است، می‌توانید از قطره‌های مخصوص چشمی برای تحریک تولید اشک استفاده کنید. این قطره‌ها ممکن است که به شما در مورد رفع تحریک چشم نیز کمک کنند. برای پیشگیری از بدتر شدن شرایط بینایی در دوران بارداری به طور مکرر به چشمان خود استراحت دهید.

همچنین در صورت حساس شدن چشم‌ها همراه با تغییرات بینایی می‌توانید از عینک آفتابی استفاده کنید. بسیاری از افراد برای عینک یا لنزهای تماسی خود نسخه جدیدی دریافت می‌کنند، اما در صورت امکان باید از انجام این کار خودداری کنید. از آنجایی که بینایی شما پس از زایمان تغییر خواهد کرد، دیگر نیازی به نسخه‌ای که در دوران بارداری دریافت کرده‌اید، نخواهید داشت. به همین ترتیب، جراحی اصلاحی انجام ندهید.

سخن آخر

در اغلب موارد، اگر در دوران بارداری دچار تاری دید شدید، نیازی به نگرانی در مورد سلامت چشم خود نخواهید داشت. اگرچه چشمان شما در عرض حدود شش هفته پس از زایمان به حالت عادی باز می‌گردد، در صورت مشاهده علائم نگران کننده باید با پزشک معالج خود مشورت کنید. یک چشم پزشک می‌تواند راه‌های بهتری برای کنار آمدن با تغییر بینایی‌تان ارائه دهد.