19 بیماری در آلت تناسلی مردان

19 بیماری در آلت تناسلی مردان وجود دارند که برخی جزئی هستند و مشکلات زیادی ایجاد نمی کنند، و برخی از موارد بيماري خطرناك و جدی هستند که نیاز به درمان یا جراحی فوری دارند. بیماری های آلت تناسلی مردان می تواند مادرزادی باشد، به این معنی که در بدو تولد وجود دارد، یا می تواند در طول زمان ایجاد شود. بیماری های آلت تناسلی مردان دارای علائم و نشانه های متفاوتی می باشند.

برخی از شایع‌ترین علائم بیماری آلت تناسلی عبارتند از:

• نعوظ دردناک
• التهاب آلت تناسلی
• خارش آلت تناسلی
• مشکل در ادرار کردن
• سوزش در هنگام ادرار
• خونریزی از آلت تناسلی
• وجود خون در ادرار یا منی
• تغییر در انزال یا مشکل در انزال
• نعوظی که بیش از چهار ساعت طول می کشد.
• ترشح غیر طبیعی از آلت تناسلی یا زیر پوست ختنه گاه
• درد شدید پس از ضربه به آلت تناسلی یا آسیب کشاله ران
• خمیدگی یا انحنای آلت تناسلی که می تواند دردناک باشد.
• ناتوانی در جمع کردن پوست ختنه گاه یا بازگرداندن آن بر روی غده (در صورت ختنه نشده)
• تغییرات در پوست آلت تناسلی و ناحیه تناسلی، از جمله زگیل، برآمدگی، زخم و بثورات پوستی

برخی از شایع ترین اختلالات و شرایطی که آلت تناسلی را تحت تأثیر قرار می دهند عبارتند از:

بالانیت

بالانیت، التهاب غده (سر) آلت تناسلی است. اگر پوست ختنه گاه نیز ملتهب باشد، به این بیماری بالانوپوستیت می گویند. علائم بالانیت می تواند شامل درد آلت تناسلی، التهاب و خارش آلت تناسلی، بثورات روی آلت تناسلی و ترشحات بدبو از آلت تناسلی باشد.

شایع ترین علت بالانیت رعایت بهداشت ضعیف در مردان ختنه نشده است. اگر آلت تناسلی در زیر پوست ختنه گاه به درستی تمیز نشود، باکتری ها، عرق، سلول های مرده پوست می توانند در اطراف غده جمع شوند و منجر به التهاب شوند.

اگر یک مرد ختنه نشده فیموز داشته باشد (پوست ختنه گاه که به سختی جمع می شود) و نتواند زیر پوست ختنه گاه را تمیز کند، خطر التهاب افزایش می یابد. سایر علل بالانیت عبارتند از درماتیت و عفونت (عفونت مخمری یا عفونت مقاربتی). اگر علت عفونت باشد، درمان شامل آنتی بیوتیک یا داروهای ضد قارچ خواهد بود.

اپیسپادیاس

اپیسپادیاس یک نقص مادرزادی نادر است که با مجرای ادراری که به طور کامل رشد نمی‌کند مشخص می‌شود که منجر به ناتوانی در دفع صحیح ادرار از بدن می‌شود. هم دختر و هم پسر می توانند با اپیسپادیاس متولد شوند.

هنگامی که در پسران رخ می دهد، معمولاً با آلت تناسلی کوتاه و پهن که به طور غیر طبیعی خمیده است متولد می شوند. به جای باز شدن مجرای ادرار در نوک آلت تناسلی، ممکن است در بالای یک طرف آلت تناسلی باز شود، یا ممکن است در تمام طول آلت تناسلی باز باشد.

علائم و نشانه‌های اپی‌سپادیاس در مردان عبارتند از:

• گشاد شدن استخوان شرمگاهی
• باز شدن غیرطبیعی در مجرای ادرار
• بی‌ اختیاری ادرار و عفونت‌های مجاری ادراری
• نفروپاتی ریفلاکس (جریان معکوس ادرار به کلیه)
• آلت تناسلی با شکل غیرطبیعی یا انحنای غیرطبیعی آلت تناسلی (کوردی)

موارد از خفیف تا شدید متغیر است. موارد خفیف ممکن است نیازی به جراحی نداشته باشند، اما اکثر موارد اپیسپادیاس نیاز به اصلاح جراحی دارند. اهداف درمان به حداکثر رساندن عملکرد و طول آلت تناسلی و ایجاد ظاهر طبیعی تر آلت تناسلی است. در مواردی که مثانه درگیر است، جراحی همچنین نیاز به ایجاد مسیری برای دفع طبیعی ادرار و کمک به حفظ باروری دارد. دو روش جراحی رایج برای اصلاح اپی‌سپادیاس وجود دارد که شامل تکنیک کانتول اصلاح‌شده و تکنیک میچل می شود.

هیپوسپادیاس

هیپوسپادیاس به عنوان یکی از بیماری در آلت تناسلی مردان، یک نقص مادرزادی است که در آن دهانه مجرای ادرار به جای نوک آلت، در قسمت زیرین آلت تناسلی ایجاد می شود. شدت این وضعیت بسته به محل ایجاد شکاف متفاوت است. بسیاری از اوقات، دهانه مجرای ادرار نزدیک سر آلت تناسلی است. برخی از پسران با منفذی در وسط شفت یا قاعده آلت تناسلی به دنیا می‌آیند و به ندرت ممکن است پسران با سوراخ مجرای ادرار در زیر کیسه بیضه متولد شوند.

علائم و نشانه‌های هیپوسپادیاس عبارتند از:

• اسپری غیرطبیعی در حین ادرار
• باز شدن غیر طبیعی مجرای ادرار
• کوردی (انحنای آلت تناسلی به سمت پایین)

ناهنجاری‌های پوست ختنه‌گاه که باعث می‌شود آلت تناسلی کلاهدار به نظر برسد.

هیپوسپادیاس یک مشکل نسبتاً شایع است که تشخیص و درمان مستقیم دارد. اکثر مردانی که با هیپوسپادیاس متولد شده اند، در صورت درمان، عملکرد جنسی طبیعی را در بزرگسالی تجربه می کنند. درمان شامل جراحی برای تغییر موقعیت دهانه مجرای ادرار و در برخی موارد برای صاف کردن ساقه آلت تناسلی است. جراحی اغلب در سنین سه تا 18 ماهگی انجام می شود.

سرطان آلت تناسلی

سرطان آلت تناسلی تقریباً همیشه در سلول های پوست آلت تناسلی شروع می شود. پنج نوع اصلی سرطان آلت تناسلی وجود دارد که شامل کارسینوم سلول سنگفرشی، ملانوما، سرطان سلول پایه، آدنوکارسینوم و سارکوم می شود.

حدود 95 درصد از تمام سرطان های آلت تناسلی از سلول های سنگفرشی که سلول های پوست صاف هستند، ایجاد می شوند. سرطانی که از سلول های سنگفرشی ایجاد می شود، کارسینوم سلول سنگفرشی نامیده می شود. سرطان های سلول سنگفرشی به کندی رشد می کنند و اگر زود تشخیص داده شوند معمولا قابل درمان هستند.

کارسینوم یا CIS، اولين مرحله سرطان سلول سنگفرشی آلت تناسلی است. با CIS، سرطان فقط در لایه های بالایی پوست آلت تناسلی یافت می شود.

ملانوما و سرطان سلول بازال هر کدام کمتر از 2 درصد از سرطان های آلت تناسلی را تشکیل می دهند و سارکوم و آدنوکارسینوم که به عنوان بیماری پاژه آلت تناسلی شناخته می شود، نادرتر هستند.

سرطان آلت تناسلی باید درمان شود. اگر سرطان زودهنگام تشخیص داده شود، احتمال نجات آلت تناسلی وجود دارد. با این حال، اگر سرطان به بافت‌های عمیق آلت تناسلی گسترش یافته باشد، جراح ممکن است مجبور باشد برای برداشتن سرطان، پنکتومی (برداشتن بخشی یا کل آلت تناسلی) انجام دهد.

بیماری پیرونی

بیماری پیرونی به عنوان یکی از بیماری در آلت تناسلی مردان است و زمانی ایجاد می‌شود که بافتي به نام پلاک در داخل آلت تناسلی ایجاد می‌شود و باعث انحنا و دردناک شدن نعوظ می‌شود.

بسیاری از مردان دارای انحنای جزئی در آلت تناسلی در حالت نعوظ خود هستند و هیچ مشکلی ایجاد نمی کند. اما وقتی دردناک باشد یا خمیدگی قابل توجه باشد، می تواند منجر به اختلال نعوظ شود و حتی ممکن است رابطه جنسی را غیرممکن کند.

علائم و نشانه های بیماری پیرونی عبارتند از:

• درد در آلت تناسلی
• کوتاه شدن آلت تناسلی
• مشکل در نعوظ یا حفظ نعوظ
• خم شدن یا انحنای قابل توجه آلت تناسلی
• بافتي که در زیر پوست آلت تناسلی احساس می شود.

گاهی اوقات بیماری پیرونی خفیف است و مشکلات قابل توجهی ایجاد نمی کند. در این صورت ممکن است نیازی به درمان نباشد. همچنین این احتمال وجود دارد که بدون درمان بهبود یابد یا حتی به خودی خود از بین برود.

با این حال، اگر درد آلت تناسلی دارید یا انحنای آلت تناسلی شما باعث ایجاد مشکل در رابطه جنسی می شود، به پزشك مراجعه كنيد. ممکن است لازم باشد دارو مصرف کنید، یا برای اصلاح پیرونی جراحی کنید. ممکن است پزشک شما داروهای دیگری را نیز تجویز کند. اگر بیماری شما شدید است و به خودی خود یا با درمان بهبود نمی یابد، جراحی ممکن است یک گزینه باشد.

فیموز و پارافیموز

فیموز وضعیتی است که جمع شدن پوست ختنه گاه آلت تناسلی را دشوار می کند. پارافیموز وضعیتی است که تغییر موقعیت پوست ختنه گاه را دشوار می کند. هر دو بیماری ممکن است در پسران و مردانی که ختنه نشده اند (پوست ختنه گاه آنها برداشته نشده است) رخ دهد.

فیموز در نوزادان شایع است زیرا پوست ختنه گاه آنها هنوز سفت است. در بیشتر موارد، با افزایش سن پسرها، خود به خود برطرف می شود. با این حال، اگر پسرها نتوانند در دوران نوجوانی پوست ختنه گاه خود را جمع کنند، ممکن است نیاز به درمان داشته باشند.

درمان ها شامل استفاده از کرم های استروئیدی (برای شل کردن پوست ختنه گاه به طوری که بتوان آن را دستکاری کرد) و ختنه کردن در صورت عدم موفقیت کرم استروئیدی است.

علائم پارافیموز شامل ناتوانی در برگرداندن پوست ختنه گاه به وضعیت طبیعی، مشکل در انزال و ادرار، تغییر رنگ یا کبودی آلت تناسلی و التهاب آلت تناسلی است. پارافیموز می تواند یک بيماري جدي باشد و همیشه باید فوراً توسط پزشک برای درمان معاينه شود.

گزینه های درمانی شامل ختنه (در صورت عدم موفقیت سایر درمان ها)، روانکاری پوست ختنه گاه برای تغییر موقعیت آن، و ایجاد یک برش کوچک در پوست ختنه گاه برای کاهش التهاب و یا برآمدگی است.

پارافیموز می تواند باعث التهاب دردناک پوست ختنه گاه و غده آلت تناسلی شود زمانی که پوست ختنه گاه به موقعیت طبیعی خود باز نمی گردد. این می تواند منجر به از دست دادن جریان خون به گلن شود. اگر پوست ختنه گاه شما در وضعیت جمع شده گیر کرد و سر آلت تناسلی شما متورم یا تغییر رنگ داد، به دنبال درمان فوری پزشکی باشید.

پریاپیسم

پریاپیسم به عنوان یکی از بیماری در آلت تناسلی مردان نعوظی است که بیش از چهار ساعت طول می کشد و با ارگاسم برطرف نمی شود. نعوظ هایی که با این وضعیت رخ می دهد می تواند دردناک باشد و همیشه به فعالیت جنسی مربوط نمی شود.

علل شایع عبارتند از:

• داروها
• مشکلات نخاعی
• برخی بیماری های خونی
• سوء مصرف الکل و مواد مخدر (به ویژه کوکائین و ماری جوانا)

پریاپیسم یک بيماري جدي است. اگر نعوظی دارید که بیش از چهار ساعت طول کشیده است، باید به اورژانس مراجعه کنید. درمان معمولاً شامل تخلیه خون از آلت تناسلی است. همچنین ممکن است از داروهایی برای کمک به کوچک شدن عروق خونی استفاده شود. به ندرت، جراحی برای اصلاح مشکل و جلوگیری از آسیب دائمی به آلت تناسلی ضروری خواهد بود.

علامت اصلی پریاپیسم نعوظی است که بیش از چهار ساعت طول می کشد. ممکن است دردناک باشد و با ارگاسم برطرف نخواهد شد. دو بیماری آلت تناسلی، پریاپیسم و پارافیموز، اغلب نیاز به درمان فوری پزشکی دارند. اگر علائمی از این شرایط دارید، فورا به دنبال درمان باشید.

شرایط پوستی آلت تناسلی

بسیاری از بیماری های پوستی نیز می توانند آلت تناسلی را تحت تاثیر قرار دهند. برخی می توانند هر قسمت از بدن شما را تحت تأثیر قرار دهند، در حالی که برخی دیگر فقط آلت تناسلی را درگیر می کنند.

پسوریازیس

پسوریازیس تناسلی زمانی اتفاق می‌افتد که در نتیجه حمله سیستم ایمنی به بافت‌های سالم، بیماری‌هایی شبیه بثورات ایجاد می‌شود. این شرایط می تواند آلت تناسلی، باسن و ران شما را تحت تاثیر قرار دهد.

پسوریازیس باعث ایجاد لکه هایی از پوست خشک و پوسته پوسته می شود. در موارد شدیدتر، پوست ممکن است ترک بخورد و خونریزی کند، که شما را مستعد ابتلا به عفونت‌ها، از جمله برخی از بیماری‌های مقاربتی می‌کند.

درمان پسوریازیس می تواند مشکل باشد، بنابراین بهتر است برای یافتن موثرترین برنامه درمانی با یک پزشک مشورت کنید.

لیکن پلان

لیکن پلان یکی دیگر از  به عنوان یکی از بیماری در آلت تناسلی مردان و بیماری های سیستم ایمنی است که می تواند باعث ایجاد بثورات در آلت تناسلی شما شود. این بیماری شبیه پسوریازیس است، اما راش های لیکن پلان برآمدگی بیشتری دارند.

سایر علائم لیکن پلان عبارتند از:

• خارش
• تاول های پر از چرک
• خطوط بالای راش شما
• ضایعات سفید در دهان شما که می تواند باعث سوزش يا درد شود.
• برجستگی های ارغوانی و تغییر رنگ روی آلت تناسلی شما که فراتر از ناحیه تناسلی شما گسترش یافته است.

پاپول های آلت تناسلی مرواریدی

پاپول های آلت تناسلی مرواریدی، یا پاپیلوم های هیرسوتوئید، برجستگی های ریزی هستند که در اطراف سر آلت تناسلی شما ایجاد می شوند. معمولاً با گذشت زمان خود به خود از بین می روند. آنها بیشتر در افرادی که ختنه نشده اند ظاهر می شوند. پاپول های آلت تناسلی مرواریدی معمولاً عبارتند از:

• هنگام لمس صاف است.
• حدود 1 تا 4 میلی متر قطر دارد.
• از نظر بصری شبیه جوش اما بدون چرک است.
• به صورت یک یا دو ردیف در اطراف قاعده سر آلت تناسلی شما دیده می شود.

لیکن اسکلروزوس

لیکن اسکلروزوس زمانی اتفاق می‌افتد که پوست شما لکه‌های براق، سفید، نازک یا لکه‌هایی از پوست در اطراف ناحیه تناسلی یا مقعد ایجاد می‌کند. همچنین می تواند در هر نقطه از بدن شما ظاهر شود. سایر علائم لیکن اسکلروز در آلت تناسلی شما عبارتند از:

• خارش خفیف تا شدید
• درد یا ناراحتی در ناحیه تناسلی
• پوست نازکی که به راحتی کبود یا زخمی می شود.
• درد در حین فعالیت جنسی که آلت تناسلی شما را درگیر می کند.

درماتیت تماسی

این وضعیت نوعی بثورات پوستی یا شیوع است که در اثر قرار گرفتن در معرض یک آلرژن، محرک یا قرار گرفتن در معرض نور خورشید ایجاد می شود. درماتیت تماسی معمولاً فقط زمانی ظاهر می شود که در معرض محرک قرار می گیرید و به زودی از بین می رود. علائم درماتیت تماسی عبارتند از:

• التهاب ناحیه تناسلی
• پوست قرمز یا سوزش
• خارش ناگهانی و شدید
• پوست سخت و بی رنگ
• تاول هایی که ترشح می کند.
• پوست غیرمعمول خشک، پوسته پوسته یا ناهموار

لکه های فوردایس

لکه های فوردایس برجستگی های کوچکی هستند که می توانند روی آلت تناسلی و کیسه بیضه شما ظاهر شوند. آنها نتیجه بزرگ شدن بی ضرر غدد چربی هستند. برجستگي هاي فوردایس داراي قطر 1 تا 3 میلی متر، زرد-سفید، قرمز یا گوشتی و بدون درد هستند.

سرطان پوست

در حالی که سرطان پوست در مناطقی که زیاد در معرض نور خورشید قرار می‌گیرند شایع‌تر است، اما می‌تواند نواحی از پوست از جمله آلت تناسلی شما را نیز تحت تاثیر قرار دهد. اگر لکه ها یا رشد جدیدی روی آلت تناسلی خود دارید، بررسی کنید که آیا آنها:

• از بين نمي روند.
• بزرگتر از 6 میلی متر هستند.
• به رنگ سفید، سیاه یا قرمز هستند.
• نیمه هایی دارند که متقارن نیستند.
• شکل، اندازه یا رنگ لكه ها در طول زمان تغيير مي كند.

بیماری های مقاربتی

ذهن اکثر افراد وقتی متوجه علائم غیرعادی آلت تناسلی خود می شوند مستقیماً به سمت بیماری های مقاربتی می رود. اگر مبتلا به STI هستید، مهم است که فوراً تحت درمان قرار بگیرید تا از سرایت آن به شرکای جنسی خود جلوگیری کنید. همچنین باید سعی کنید تا زمانی که کاملاً از بین برود، از هرگونه فعالیت جنسی خودداری کنید.

کلامیدیا

کلامیدیا یک عفونت باکتریایی است که از طریق رابطه جنسی محافظت نشده تناسلی یا مقعدی منتشر می شود. همیشه در ابتدا علائمی ایجاد نمی کند. اما با گذشت زمان می تواند باعث موارد زير شود:

• تب
• درد هنگام انزال
• درد بیضه یا شکم
• ترشحات زرد یا سبز
• احساس سوزش هنگام ادرار کردن

تبخال ناحیه تناسلی

تبخال تناسلی یک عفونت ویروسی است که توسط ویروس هرپس سیمپلکس (1- HSVيا 2- HSV) ایجاد می شود. شما می توانید عفونت HSV را در اثر رابطه جنسی محافظت نشده تناسلی، مقعدی یا دهانی ایجاد کنید. ویروس می تواند از طریق بزاق یا مایعات تناسلی پخش شود. علائم تبخال تناسلی عبارتند از:

• تب
• تاول ها
• درد سر یا بدن درد
• التهاب در غدد لنفاوی شما
• خارش یا سوزن سوزن شدن قبل از ظاهر شدن تاول ها
• تاول هایی که قبل از تشکیل پوسته پوسته می شوند و ترشح می کنند.

زگیل تناسلی و HPV

زگیل تناسلی برآمدگی های کوچک و نرمی هستند که توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شوند. HPV یکی ازشایع ترین بیماری های مقاربتی برای زنان و مردان است. زگیل های تناسلی چندین هفته پس از داشتن رابطه جنسی محافظت نشده تناسلی، دهانی یا مقعدی ظاهر می شوند. ويژگي این برآمدگی ها عبارتند از:

• خوشه اي
• گوشتی رنگ
• به شکل گل کلم
• هنگام لمس صاف هستند.

سوزاک

سوزاک یک عفونت باکتریایی ناشی از نایسریا گونوره است که از طریق رابطه جنسی محافظت نشده تناسلی، دهانی یا مقعدی منتشر می شود. مانند کلامیدیا، سوزاک همیشه علائمی ایجاد نمی کند. اما بطور معمول علائم سوزاك عبارتند از:

• گلو درد
• تکرر ادرار
• درد و التهاب بیضه
• درد یا احساس سوزش هنگام ادرار کردن
• قرمزی یا التهاب در نوک آلت تناسلی شما

سیفلیس

سیفلیس یک عفونت باکتریایی است که توسط ترپونما پالیدوم ایجاد می شود. همیشه در ابتدا علائمی ایجاد نمی کند، اما اگر درمان نشود، می تواند جدي و خطرناك باشد. سیفلیس چهار مرحله دارد که هر مرحله علائم مشخص خود را دارد:

• سیفلیس اولیه که با یک زخم کوچک و بدون درد مشخص می شود.
• نوع ثانویه که با بثورات پوستی، گلودرد، سردرد، تب و درد مفاصل مشخص می شود.
• سیفلیس نهفته که هیچ علامتی ایجاد نمی کند.
• نوع سوم که می تواند باعث از دست دادن بینایی، شنوایی یا حافظه و همچنین التهاب مغز یا نخاع شود.

تریکومونیازیس

تریکومونیازیس به عنوان یکی از بیماری در آلت تناسلی مردان یک عفونت شایع ناشی از انگل تریکوموناس واژینالیس است که از طریق رابطه جنسی محافظت نشده منتقل می شود. فقط 30 درصد افراد مبتلا به تریکومونیازیس علائمی دارند که می تواند شامل موارد زیر باشد:

• تکرر ادرار
• ترشح غیر معمول مجرای ادرار
• سوزش هنگام ادرار کردن یا انزال

علل بیماری در آلت تناسلی مردان

علل بیماری آلت تناسلی از ناهنجاری‌های مادرزادی گرفته تا عفونت‌ها تا اختلالات پوستی و انتخاب سبک زندگی متغیر است. گاهی اوقات، علت زمینه ای بیماری آلت تناسلی را نمی توان یافت.

علل عبارتند از:

• درماتیت (التهاب پوست) می تواند باعث بالانیت شود.
• مشکلات طناب نخاعی می تواند باعث پریاپیسم شود.
• ایجاد بافت روی آلت تناسلی می تواند باعث فیموز شود.
• اختلالات بافت همبند می تواند باعث بیماری پیرونی شود.
• بهداشت ضعیف می تواند باعث بالانیت شود و منجر به فیموز شود.
• واسکولیت (التهاب رگ های خونی) می تواند باعث بیماری پیرونی شود.
• درمان اختلال نعوظ، به نام درمان تزریق آلت تناسلی، می تواند باعث پریاپیسم شود.
• بیماری های خونی مانند بیماری سلول داسی شکل و لوسمی می توانند باعث پریاپیسم شوند.
• آسیب به اندام تناسلی می تواند باعث پریاپیسم، بیماری پیرونی، پارافیموز و شکستگی آلت تناسلی شود.
• داروها، از جمله داروهای فشار خون و داروهای ضد افسردگی، می توانند باعث پریاپیسم و اختلال نعوظ شوند.
• عفونت ها، از جمله عفونت های قارچی و عفونت های مقاربتی، می توانند باعث بالانیت، فیموز و سرطان آلت تناسلی شوند.
• ناهنجاری های مادرزادی مانند فیموز، اپی اسپادیاس و هیپوسپادیاس می توانند آلت تناسلی را تحت تاثیر قرار دهند.
• داشتن یک بیماری آلت تناسلی می تواند عاملي براي بيماري ديگر تناسلي باشد (به عنوان مثال، بالانیت می تواند باعث فیموز شود).
• سوء مصرف الکل و مواد مخدر می تواند باعث پریاپیسم شود و ممکن است عاملی در ایجاد سرطان آلت تناسلی باشد.

عوامل خطر بیماری در آلت تناسلی مردان

برخی از مردان بیشتر از دیگران در معرض خطر ابتلا به بیماری های آلت تناسلی هستند، زیرا آنها عوامل خطری دارند که احتمال ابتلا به بیماری آلت تناسلی را در آنها افزایش می دهد. برخی از عوامل خطر عبارتند از:

• سن
• وراثت
• سیگار کشیدن
• ختنه نشدن
• سوء مصرف الکل و مواد مخدر
• داشتن سابقه شخصی فیموزیس
• داشتن عفونت های مقاربتی، از جمله عفونت HPV
• انباشته شدن اسمگما (ترشح زیر پوست ختنه گاه که از پوست مرده، روغن و رطوبت تشکیل شده است)

روش ها و آزمایش های تشخیصی

اکثر بیماری های آلت تناسلی توسط پزشک شما از طریق معاینه فیزیکی و صحبت با شما در مورد علائم و سابقه سلامتی شما قابل تشخیص است. در طول یک ویزیت مطب، پزشک ممکن است در مورد زمان شروع علائم، شدت آن و اینکه آیا متوجه چیزی که باعث ایجاد آنها شده است سؤالاتی بپرسد. تشخیص برخی از بیماری های آلت تناسلی تنها با معاینه و سابقه سلامت نسبتا آسان است. با این حال، برای تشخیص اینکه چه وضعیتی دارید یا برای تشخيص علت اساسی که می‌تواند باعث بیماری شما شود، ممکن است نیاز به آزمایش و معاينه بیشتری داشته باشيد.

آزمایشات تشخیصی برای شرایط آلت تناسلی

اگر علائم شما به یک بيماري خاص اشاره نمی کند، پزشک ممکن است آزمایش های زیر را تجویز کند:

• بیوپسی و یا برشی از زخم های آلت تناسلی
• آزمایش ادرار برای جستجوی مواد شیمیایی و سلول های خونی که می تواند به تشخیص کمک کند.
• بیوپسی غده لنفاوی، با استفاده از آسپیراسیون با سوزن ظریف (FNA)، جراحی بیوپسی غده لنفاوی یا لنفادنکتومی، برای تشخيص سرطان
• یک سواب از مجرای ادرار برای کمک به تشخیص عفونت هایی که می توانند باعث بیماری هایی مانند بالانیت، فیموز و سرطان آلت تناسلی شوند.
• آزمایش خون برای تشخیص عفونت یا بیماری ها و اختلالاتی که می توانند باعث علائم شما شوند. همچنین ممکن است از آزمایش خون برای بررسی عدم تعادل الکترولیت استفاده شود.
• آزمایش‌های تصویربرداری، مانند سونوگرافی، اشعه ایکس لگن، پیلوگرام داخل وریدی (IVP)، سی‌تی اسکن و MRI، که می‌تواند به پزشک کمک کند تا تشخيص دهد آیا شما ناهنجاری‌هایی دارید که می‌تواند علائم شما را توضیح دهد یا سرطان را تشخیص دهد.

اگر علائمی دارید که نشان دهنده یک بیماری جدی است، مانند پریاپیسم یا پارافیموز، پزشک شما ممکن است درمان فوری از جمله جراحی را توصیه کند.

درمان بیماری در آلت تناسلی مردان

گزینه های درمان شرایط آلت تناسلی بسته به نوع و شدت بیماری و اینکه آیا مشکلی ایجاد می کند بسیار متفاوت است. درمان ها معمولا به دسته های زیر تقسیم می شوند:

داروها

داروهای زیادی برای درمان بیماری های آلت تناسلی استفاده می شود. برخی از داروهای رایج تر عبارتند از:

• کرم استروئیدی برای درمان فیموز
• آنتی بیوتیک ها و ضد قارچ ها برای درمان عفونت ها
• کلستریدیوم هیتولیتیکوم برای درمان بیماری پیرونی
• داروهای ضد احتقان برای کمک به کاهش جریان خون در آلت تناسلی
• تزریق داخل حفره ای آلفا آگونیست ها برای کاهش جریان خون به آلت تناسلی در موارد پریاپیسم

روش های کم تهاجمی آلت تناسلی

• کرایوآبلیشن که با نام کرایوسرجری شناخته می شود، از نیتروژن مایع برای انجماد بافت و کشتن سلول های سرطانی استفاده می کند. گاهی اوقات برای درمان سرطان آلت تناسلی در مراحل اولیه استفاده می شود.
• لیزر درمانی می تواند برای درمان برخی از بیماری های آلت تناسلی استفاده شود. لیزر درمانی براي درمان سرطان آلت تناسلي یک پرتو قدرتمند نور برای کشتن سلول های سرطانی روی سطح آلت تناسلی ساطع می کند. همچنین می تواند رشدهای زگیل تناسلی و تومورهای عروقی روی آلت تناسلی (همانژیوم پوستی آلت تناسلی) را از بین ببرد.
• ختنه کردن یا برداشتن پوست ختنه گاه روی آلت تناسلی ممکن است برای برخی شرایط آلت تناسلی ضروری باشد. برای مثال می توان از ختنه برای درمان بالانیت مکرر یا شدید استفاده کرد. همچنین ممکن است بسته به شدت شرایط و علائمی که ایجاد می کنند برای فیموز و پارافیموز توصیه شود. ختنه همچنین ممکن است برای درمان سرطانی که محدود به پوست ختنه گاه است استفاده شود.
• آسپیراسیون روشی است که می تواند برای تخلیه خون از آلت تناسلی در موارد پریاپیسم استفاده شود.

جراحی آلت تناسلی

پنکتومی که به عنوان قطع آلت تناسلی نیز شناخته می شود، یک درمان رایج و موثر برای برخی از مراحل سرطان آلت تناسلی است. معمولاً برای سرطانی که در اعماق آلت تناسلی گسترش یافته است، استفاده می شود. پنکتومی می تواند جزئی یا کامل باشد. پنکتومی جزئی شامل برداشتن انتهای یا بخشی از آلت تناسلی است و پنکتومی کامل شامل برداشتن کل آلت تناسلی است. ممکن است لازم باشد سایر روش های جراحی همراه با پنکتومی برای ایجاد مسیرهایی برای دفع ادرار انجام شوند.

ایمپلنت

پروتز آلت تناسلی که به نام ایمپلنت آلت تناسلی یا کاشت آلت تناسلی نیز شناخته می شود، وسیله ای است که در آلت تناسلی برای کمک به نعوظ مردان کاشته می شود. پروتز آلت تناسلی باید با جراحی در آلت تناسلی قرار داده شود.

دو نوع اصلی پروتز وجود دارد: نیمه سفت و بادی. ایمپلنت های نیمه سفت همیشه سفت هستند، بنابراین قرار دادن آلت تناسلی می تواند مشکل ساز باشد. ایمپلنت‌های بادی را می‌توان برای فعالیت جنسی باد کرد و در مواقعی که نعوظ لازم نیست آن را خالی کرد.

ایمپلنت های بادی دو و سه تکه موجود است. معمولاً ایمپلنت آلت تناسلی زمانی انجام می‌شود که مردان حتی پس از درمان‌های غیر جراحی اختلال نعوظ مانند داروها و پمپ‌های آلت تناسلی، نعوظ خود را حفظ کنند. برخی از مردان مبتلا به بیماری پیرونی برای کمک به اصلاح انحنای دردناک آلت تناسلی که در نتیجه این بیماری ایجاد می‌شود، کاشت آلت تناسلی را انجام می‌دهند.

جراحی Mohs

جراحی Mohs که به عنوان جراحی با کنترل میکروسکوپی یا میکروسرجری نیز شناخته می‌شود، برای حذف سلول‌های سرطانی و در عین حال تا حد امکان حفظ بافت سالم اطراف استفاده می‌شود. در طی جراحی Mohs، جراح لایه‌هایی از بافت آسیب‌دیده را در یک زمان برمی‌دارد و بررسی می‌کند که آیا شواهدی از سرطان در آن لایه وجود دارد یا خیر. اگر وجود داشته باشد، لایه بعدی را برمی دارد و این روند را تا زمانی که لایه ای عاری از سرطان پیدا کنند، تکرار می کند. جراحان باید برای انجام جراحی Mohs آموزش ببینند زیرا این یک تکنیک بسیار تخصصی است که نیاز به آموزش خاصی دارد. می توان از آن برای درمان برخی از سرطان هایی که به بافت عمیق گسترش نیافته اند، مانند سرطان آلت تناسلی در مراحل اولیه استفاده کرد.

جراحی های ترمیم مجرای ادرار را می توان برای اصلاح نقایص مادرزادی مانند هیپوسپادیاس و اپیسپادیاس انجام داد. اغلب اوقات، این نقص ها به جراحی اضافی نیز نیاز دارند. برای مثال، هر دو نقص ممکن است شامل یک آلت تناسلی کوتاه یا انحنای غیرطبیعی باشد، بنابراین ممکن است جراحی برای صاف کردن و بلند کردن آلت تناسلی نیز لازم باشد.

درمان های عمومی سرطان

علاوه بر جراحی، سرطان آلت تناسلی ممکن است نیاز به درمان با شیمی درمانی، پرتودرمانی یا هر دو داشته باشد.

شیمی درمانی

شیمی درمانی با از بین بردن سلول های در حال رشد سریع، که شامل سلول های سرطانی نیز می شود، سرطان را درمان می کند. انواع مختلفی از داروهای شیمی درمانی وجود دارد. گاهی به تنهایی و گاهی همراه با سایر داروهای شیمی درمانی استفاده می شود. به طور معمول، آنها از طریق IV به داخل ورید تزریق می شوند و در سراسر بدن حرکت می کنند تا به سلول های سرطانی حمله کنند. داروهای شیمی درمانی می توانند در یافتن و از بین بردن سلول های سرطانی که به سایر نواحی بدن گسترش یافته اند بسیار مؤثر باشند. شیمی درمانی با دوز پایین اغلب همراه با پرتودرمانی استفاده می شود.

پرتودرمانی

پرتودرمانی از پرتوهای انرژی برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. می توان آن را به تنهایی یا همراه با سایر درمان ها مانند جراحی یا شیمی درمانی استفاده کرد. دو نوع اصلی پرتودرمانی وجود دارد – پرتوهای خارجی که به صورت خارجی داده می‌شود و پرتوهای داخلی که مستقیماً به مناطق تحت تأثیر سرطان تزریق می‌شوند (مانند براکی تراپی برای درمان سرطان پروستات).

سرطان آلت تناسلی معمولاً خطرناك نیست، اما باید در اسرع وقت آن را تشخیص داده و درمان کنید تا شانس بهبودی کامل خود را افزایش دهید. سرطان آلت تناسلی می تواند باعث رشد یا زخم در آلت تناسلی شما، خونریزی از آلت تناسلی یا ترشحات غیرطبیعی از آلت تناسلی شما و سایر علائم شود. اگر علائم سرطان آلت تناسلی را دارید، به پزشك مراجعه كنيد. هر چه سرطان آلت تناسلی زودتر درمان شود، شانس شما برای بهبودی کامل بیشتر است. اگر سرطان آلت تناسلی را قبل از گسترش آن به بافت عمقی درمان کنید، خطر نیاز به پنکتومی (جراحی برای برداشتن بخشی از آلت یا کل آلت) را کاهش خواهید داد..