آیا گره یا ندول در ریه خطرناک است؟

گره یا ندول در ریه به عنوان “لکه هایی” توصیف می شوند که قطر آنها 3 سانتی متر (1.5 اینچ) یا کمتر است. شاید تشخیص گره در ریه تا حدودی باعث نگرانی شود. اما گره یا تدول ریه به خصوص در افرادی که سیگار کشیده اند، بسیار شایع هستند. ضایعات بزرگتر از 3 سانتی متر به عنوان توده های ریه تشخیص داده می شوند.

عواملی مانند سابقه استعمال دخانیات، ظاهر ندول (به عنوان مثال در صورت وجود کلسیفیکاسیون) و موارد دیگر می توانند به پزشک در تخمین بدخیمی یا خوش خیم بودن این گره کمک کنند. تشخیص معمولاً شامل سی تی اسکن یا سایر آزمایشات تشخیصی است، اما برای تشخیص قطعی نیاز به نمونه برداری دارید. درمان آنها بسته به علت خاص گره، متفاوت خواهند بود.

اکثریت (حداقل 60 درصد گره های ریوی) سرطانی نیستند. اما توجه به این نکته مهم است که اگر گره ای به سرطان ریه تبدیل شود، هنوز هم امکان بهبودی آن وجود دارد. قطر یک ندول، کمتر از سه سانتی متر است و در این اندازه، بسیاری از سرطان های ریه قابل درمان هستند. با این حال حتی در مورد سرطان های ریه که بزرگتر هستند، در چند سال گذشته میزان درمان و بقای سرطان ریه به طور قابل توجهی بهبود یافته است. پیگیری علائم حتی در افرادی که هرگز سیگار نکشیده برای تشخیص زودرس بیماری مهم است.

ویژگی های گره های ریه

ندول ریه به عنوان یک لکه روی ریه تعریف می شود که قطر آن 3 سانتی متر (حدود 1.5 اینچ) یا کمتر باشد. این گره ها اغلب در آزمایش تصویربرداری به عنوان ” ضایعات سکه ” تشخیص داده می شوند. اگر ناهنجاری در اشعه ایکس ریه ها بیشتر از 3 سانتی متر دیده شود، به جای ندول، ” توده ریه ” در نظر گرفته می شود و به احتمال زیاد سرطانی است. ندولهای ریه معمولاً قبل از مشاهده در عکسبرداری با قفسه سینه، باید حداقل اندازه یک سانتی متر داشته باشند، در حالی که ممکن است گره های کوچک به اندازه یک تا دو میلی متر نیز گاهی در سی تی اسکن دیده شوند.

شیوع گره های ریه

گره های ریه کاملاً شایع است و از هر 500 عکس رادیولوژی قفسه سینه CT یک مورد دیده می شود. سالانه تقریباً 150،000 گره ریه در مردم ایالات متحده شناسایی می شود. تقریباً نیمی از افراد بالای 50 سال که سیگار می کشند در سی تی اسکن قفسه سینه خود گره های ریه را نشان می دهند. اگر گره های زیادی در عکس برداری از قفسه سینه دیده شود، انجام سی تی اسکن بسیار مهم است.

علائم گره های ریه

بیشتر گره های ریه هیچ علائمی ایجاد نمی کنند و با عکس برداری از قفسه سینه و به طور تصادفی تشخیص داده می شود. علائم در صورت بروز ممکن است شامل سرفه، سرفه خونی، خس خس سینه، تنگی نفس (اغلب در ابتدا مبهم و فقط با فعالیت)، یا عفونت های تنفسی باشد.

علل گره های ریه

گره های ریه می توانند خوش خیم (غیر سرطانی) یا بدخیم (سرطانی) باشند. شایع ترین علل کلی آنها شامل گرانولوم (توده های بافت ملتهب به دلیل عفونت یا التهاب) و هامارتوم (تومورهای خوش خیم ریه) است. شایع ترین علت گره های بدخیم ریه شامل سرطان ریه یا سرطان های سایر مناطق بدن است که به ریه ها سرایت کرده اند (سرطان متاستاتیک).

علل اصلی گره ها را می توان به چند دسته عمده تقسیم کرد.

عفونت ها: علل عفونی گره های ریه ممکن است شامل عفونت های باکتریایی مانند سل و سایر عفونت های مایکوباکتریایی، عفونت های قارچی مانند هیستوپلاسموز، بلاستومیکوز، آسپرژیلوز و کوکسیدیومیکوز و عفونت های انگلی مانند آسکاریاز باشد.(کرم های گرد)، اکینوکوک(کیست هیداتید)، و پاراگونیمو(ابتلا به کبد) باشد. هنگامی که سیستم ایمنی بدن مناطقی از “دیواره” ریه را آلوده می کند، اغلب منجر به بروز گرانولوم می شود.

التهاب: شرایطی مانند آرتریت روماتوئید، سارکوئیدوز و گرانولوماتوز همراه با پلی آنژیت و سیلیکوز نیز می تواند منجر به بروز گره های ریه شوند.

تومورهای خوش خیم: تومورهای خوش خیم ریه مانند هامارتوم (شایع ترین تومور خوش خیم ریه)، آدنوم برونش، فیبروما، بلاستوم، نوروفیبروما و همانژیوم در اشعه ایکس می تواند به عنوان گره در ریه ها ظاهر شود.

تومورهای بدخیم: سرطان هایی که ممکن است به صورت گره ظاهر شوند شامل سرطان ریه، لنفوم، سارکوم و تومورهای کارسینوئید (تومورهای عصب اعصاب و غدد) هستند.

متاستاز: گره های ریه ممکن است به دلیل شیوع سرطان های دیگر مانند سرطان پستان، سرطان روده بزرگ، مثانه و سرطان پروستات بروز پیدا کنند. وقتی گره به دلیل متاستاز ناشی از سرطان دیگری باشد، غالباً چندین گره در ریه تشخیص داده می شود.

گره های خوش خیم دیگر: سکته های ریوی (مناطقی از بافت ریه که خونرسانی خود را از دست داده اند)، ناهنجاری رگ های خونی (ناهنجاری های AV)، آتلکتازی (سقوط بخشی از ریه)، فیبروز ریوی و آمیلوئیدوز سایر علل احتمالی گره ریه هستند.

تشخیص گره های ریه

به طور کلی، اولین مرحله تشخیص گره های ریه، انجام سی تی اسکن از قفسه سینه است. آزمایش های دیگری مانند MRI یا برونکوسکوپی ممکن است لازم باشد. در این مرحله، پزشک  تاریخچه پزشکی شما و عوامل خطر برای هر نوع گره ریه را بررسی می کند.به عنوان مثال، اگر اخیراً به مسافرت رفته باشید، احتمال بروز عفونت قارچی در شما بیشتر است، در حالی که اگر سیگار کشیده باشید، احتمال بروز تومور بدخیم بیشتر خواهد بود. علاوه بر آن، پزشک مشخصات گره و یا تومور را بررسی می کند.

گاهی اوقات برای بررسی بیشتر گره ها اسکن PET صورت می گیرد. بر خلاف سی تی اسکن و MRI که آزمایشات “ساختاری” هستند، اسکن PET “تست عملکردی ریه” است. با اسکن PET، مقدار کمی قند رادیواکتیو به جریان خون شما تزریق می شود. تومورهایی که به طور فعال رشد می کنند، قند بیشتری را جذب می کنند. PET می تواند در تشخیص تومور در حال رشد از بافت اسکار مفید باشد زیرا تومور در حال رشد مقدار بیشتری قند را جذب می کند. PET به ویژه برای کسانی که سابقه تابش قفسه سینه، عفونت ریه یا جراحی دارند، بسیار مفید است.

در شرایطی که گره ها به تومور خوش خیم شبیه باشند پزشک ممکن است رویکرد “منتظر بمانید” را به بیمار توصیه کند. همزمان با انتظار CT اسکن پس از مدت زمان مشخص تکرار می شود. گره های منفرد که برای مدت دو سال یا بیشتر بدون تغییر باقی مانده باشند، به طور کلی نیازی به انجام مراحل بعدی ندارند.

نمونه برداری از گره های ریوی

متأسفانه، تشخیص علت اصلی گره های ریه، اغلب نیاز به نمونه برداری از ریه ها را دارد. خوشبختانه، روش های جدیدتر و کمتر تهاجمی نمونه برداری از بافت اکنون اغلب در دسترس هستند.

بسته به محل ندول، ممکن است نمونه برداری با سوزن انجام شود. گاهی اوقات می توان سونوگرافی و بیوپسی درون برونشیال را به عنوان بخشی از برونکوسکوپی انجام داد. در بعضی مواقع ممکن است به بیوپسی باز نیاز باشد. حتی در مواردی که این مورد وجود دارد، اغلب می توان به جای عمل توراکوتومی، تکنیک های جدیدتری مانند جراحی توراکوسکوپی با کمک فیلم (TVS) را انجام داد.

گره های ریوی خوش خیم و بدخیم

به طور کلی، احتمال ابتلا به سرطان در گره ریه 40 درصد است. با این حال، خطر واقعی فرد به عوامل مختلفی از جمله سن بستگی دارد. در افراد زیر 35 سال، احتمال بدخیمی گره ریه کمتر از 1 درصد است، در حالی که نیمی از گره های ریه در افراد بالای 50 سال سرطانی هستند.

قومیت نیز می تواند در سرطانی شدن گره ها نقش داشته باشد. به عنوان مثال، مطالعات اخیر نشان داده است که گره های ریوی به علت شیستوزومیازیس، یک عفونت انگلی، در مهاجران آفریقایی نسبتاً شایع است. به همین ترتیب، گره های مربوط به عفونت های قارچی مانند کوکسیدیومایکوزیس در جنوب غربی رایج است.

غربالگری سرطان ریه

بررسی ها نشان داده که غربالگری سرطان ریه در افراد مناسب میزان مرگ و میر ناشی از سرطان ریه را تا 20 درصد کاهش می دهد. اما مانند هر آزمایش غربالگری، خطر ثبت نتایج کاذب وجود دارد و یافتن ندول در غربالگری CT شایع است اما یافتن گره همیشه به معنای سرطان نیست. در حقیقت، بررسی تاکنون تخمین زده اند که فقط حدود پنج درصد از گره های یافت شده در اولین غربالگری CT ریه سرطانی هستند.

درمان گره های ریه

درمان گره های ریه به علل اصلی آن بستگی دارد. اکثر گره های خوش خیم ریه، به ویژه آنهایی طی چند سال تغییر نکرده اند، نیازی به درمان و جراحی ندارند.

سخن آخر

شنیدن اینکه شما یا یکی از عزیزانتان به گره های ریوی مبتلا شده می تواند تا حدودی نگران کننده باشد. اما اکثر گره ها سرطانی نیستند و حتی در موارد سرطانی نیز با جراحی قابل درمان هستند.

اگر تصمیم دارید در مورد گره خود بصورت آنلاین تحقیق کنید، توجه داشته باشید که علم به سرعت در حال تغییر است. تکنیک های جدید تشخیصی و همچنین درمان های جدید هر ساله در دسترس هستند. از آنجا که درمان ها به سرعت در حال تغییر است، بهتر است که در مراقبت های پزشکی خود کنجکاو باشید. برای کسب اطلاع بیشتر از وضعیت خود و پرسیدن نظرات متخصصین با تجربه می توانید از مشاوره های آنلاین با متخصص ریه استفاده کنید.

ویزیت تلفنی و تصویری با متخصص زنان

ارتباط تلفنی با برترین متخصص کودکان

مشاوره روانشناسی با کمترین هزینه