علل و درمان گرفتگی کمر

اسپاسم و گرفتگی کمر می تواند علل زیادی داشته باشد که از شایع ترین علل آن می توان به وضعیت نامناسب، استفاده بیش از حد از عضلات و رگ به رگ شدن و کشیدگی اشاره کرد. در صورت بروز اسپاسم مکرر و شدید تر شدن علائم بیمار باید برای درمان و تشخیص مناسب به پزشک مراجعه کند.

اسپاسم کمر می تواند از یک درد مبهمی که حرکت می کند، یا به صورت درد شدید در یک مکان خاص، یا هر ترکیبی از این احساسات دردناک بروز پیدا کند و متغیر. برخی از افراد همچنین متوجه می شوند که درد ناشی از اسپاسم کمر به سایر نواحی بدن مانند باسن یا پاها کشیده می شود.

شایع ترین علل گرفتگی کمر

به طور کلی اسپاسم کمر می تواند به دلیل برخی جراحات یا التهاب اتفاق بیفتد. در برخی افراد، علت ممکن است چیزی نسبتاً جزئی، مانند یک فشار خفیف باشد. در افراد دیگر، یک بیماری زمینه‌ای جدی مانند فتق یا پارگی دیسک ستون فقرات می تواند باعث بروز این وضعیت شود. برخی از شایع ترین علل اسپاسم و گرفتگی کمر، عبارتند از:

وضعیت بدنی ضعیف

وضعیت نامناسب، به خصوص هنگام نشستن پشت میز یا در ماشین، می تواند عضلات پشت را تحت فشار قرار دهد و باعث اسپاسم دردناک گردد.

ورزش نکردن کافی

با توجه به مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC)، تنها حدود 20 درصد از بزرگسالان آمریکایی زمان کافی را صرف ورزش می کنند. معمولاً مردم بیشتر روز را در حالت نشسته یا خمیده روی صفحه کامپیوتر می گذرانند. این در حالی است که با گذشت زمان و به تدریج این وضعیت می تواند عضلات پشت و سایر نواحی بدن را ضعیف کند. نشستن طولانی مدت نیز به دلیل ضعف و التهاب عضلانی می تواند باعث اسپاسم عضلانی شود.

استفاده بیش از حد از عضلات

استفاده بیش از حد از هر عضله ای می تواند باعث اسپاسم عضلانی برای چند روز شود. برخی از افراد نیز درد پس از ورزش را تجربه می کنند که به عنوان درد عضلانی تاخیری (DOMS) شناخته می شود. این امر به ویژه زمانی که فرد تمرین جدیدی را امتحان کند، رخ می دهد.

کشیدگی و رگ به رگ شدن

رگ به رگ شدن آسیب به رباط است، در حالی که کشیدگی پارگی مربوط به تاندون یا عضله است. هر دو می توانند باعث اسپاسم عضلانی و درد در ناحیه کمر شوند. کشش بیش از حد ناحیه یا زمین خوردن از علل شایع رگ به رگ شدن و کشیدگی است. گاهی اوقات استفاده بیش از حد از عضلات نیز می تواند باعث کشیدگی یا رگ به رگ شدن شود. این آسیب ها اغلب خود به خود بهبود می یابند، اما می توانند برای چند هفته بسیار دردناک باشند.

آسیب عصبی

هر گونه آسیب دیدگی به اعصاب پشت یا اعصابی که سیگنال‌ها را به پشت منتقل می‌کنند، می‌توانند باعث اسپاسم و درد شوند. یکی از شایع ترین اشکال آسیب عصبی رادیکولوپاتی است. این اختلال در نتیجه التهاب، فشردگی یا آسیب به ریشه عصبی در ستون فقرات رخ می دهد. رادیکولوپاتی می تواند باعث گزگز و درد شود. برخی از افراد ممکن است احساسی مانند اسپاسم عضلانی را تجربه کنند، حتی اگر اینطور نباشد.

سیاتیک یکی از رایج ترین اشکال رادیکولوپاتی است. این وضعیت ناشی از فشرده شدن ریشه های عصبی تشکیل دهنده عصب سیاتیک است. معمولاً باعث ایجاد دردی می‌شود که از باسن فرد و داخل ساق پا می‌رود، اما درد ممکن است به قسمت پایین کمر نیز سرایت کند.

دیابت، آسیب های نخاعی و برخی شرایط دیگر نیز ممکن است باعث مشکلات عصبی شود که گاهی اوقات می تواند شبیه اسپاسم کمر باشد.

اختلالات دیسک

هر مهره در ستون فقرات در درون دیسک قرار می گیرد. آسیب به این دیسک ها می تواند باعث کمردرد شدید شود.

یکی از شایع ترین انواع آسیب دیسک های مهره ای به نام فتق دیسک شناخته می شود. این وضعیت زمانی که یک دیسک فشرده می شود و از ستون فقرات بیرون می زند، رخ می دهد. گاهی اوقات فتق دیسک ممکن است پاره و باعث درد بیشتر شود. این می تواند شبیه اسپاسم عضلانی باشد. پارگی یا فتق دیسک می تواند ورزش یا حرکت را برای فرد دشوار کند. با گذشت زمان، این می تواند باعث ضعف عضلانی شود که منجر به گرفتگی کمر می شود.

استرس و اضطراب

اضطراب و استرس ممکن است باعث اسپاسم کمر شود. برخی از افراد با منقبض کردن ناخودآگاه ماهیچه های خود یا تولید آدرنالین بیشتر به استرس پاسخ می دهند. استرس و اضطراب همچنین می تواند انگیزه فرد را کاهش دهد که می تواند منجر به عدم فعالیت بدنی شود. همه این عوامل در احتمال اسپاسم عضلانی نقش دارند. گاهی اوقات، افراد حتی ممکن است پریشانی روانی را به عنوان درد فیزیکی تجربه کنند که فرآیندی به نام جسمانی شدن است. در این شرایط درد واقعی است، اما ناشی از هیچ شرایط جسمی یا آسیبی نیست.

اسپوندیلولیستزیس

ترک یا شکستگی استرس در یکی از استخوان های ستون فقرات می تواند باعث اسپوندیلولیستزیس شود. اسپوندیلولیستزیس یکی از علل شایع کمردرد در ورزشکاران جوان است.

مشکلات اسکلت

پیچ خوردگی ستون فقرات، که در اسکولیوز رخ می دهد، ممکن است باعث اسپاسم عضلانی در قسمت پایین کمر شود. با گذشت زمان، این ناهنجاری ستون فقرات می تواند زندگی فرد را مختل کند. این وضعیت می تواند منجر به ضعف عضلانی شود که اسپاسم را بدتر می کند.

تنگی کانال نخاعی

تنگی کانال نخاعی به مرور زمان باعث باریک شدن کانال نخاعی می شود. حتی به اعصاب ستون فقرات فشار وارد می کند و به طور بالقوه باعث دردی می شود که شبیه اسپاسم عضلانی است. برخی از افراد با وضعیت بدنی نامناسب یا سبک زندگی کمتر فعال به این درد پاسخ می دهند که می تواند اسپاسم را بدتر کند.

آرتروز

آرتریت می‌تواند باعث ایجاد کمردرد شود که شبیه اسپاسم عضلانی است، اما در واقع مشکلی در مفاصل ستون فقرات است. مانند سایر شرایط دردناک، برخی از افراد مبتلا به آرتریت ممکن است فعالیت کمتری داشته باشند که می تواند باعث ضعف و اسپاسم عضلانی شود.

فیبرومیالژیا

فیبرومیالژیا یک بیماری مزمن ناشناخته است که باعث درد و حساسیت در نواحی مختلف بدن می شود. بسیاری از افراد مبتلا به فیبرومیالژیا دچار اسپاسم عضلانی می شوند.

اسپاسم و گرفتگی کمر چگونه تشخیص و درمان می شود؟

تشخیص علت کمردرد و اسپاسم می تواند چالش برانگیز باشد. پزشک یک تاریخچه پزشکی کامل می گیرد و جزئیات مربوط به اسپاسم را بررسی می کند. معاینه فیزیکی یا اسکن تصویربرداری از کمر و ستون فقرات نیز ممکن است لازم باشد.

پزشک ممکن است فیزیوتراپی را به عنوان درمانی برای اسپاسم کمر توصیه کند. درمان بستگی به علت علائم دارد. در حالی که ورزش و کشش ممکن است بسیاری از علل اسپاسم کمر را بهبود بخشد، این ممکن است برای شرایط مزمن کافی نباشد. بسته به تشخیص، پزشک ممکن است موارد زیر را توصیه کند:

• فیزیوتراپی
• داروهای ضد درد
• جراحی رفع فشار ستون فقرات
• جراحی برای ترمیم دیسک های آسیب دیده
• داروهای ضد افسردگی یا سایر داروها برای مدیریت استرس یا مقابله با تأثیر درد فیزیکی بر سلامت روان

مدیریت خانه و کمک های اولیه

اگر درد شدید است، با مدیریت خانگی بهبود نمی یابد یا دوباره عود می کند، مراجعه به پزشک ضروری است. با این حال، هنگامی که کمر شما دچار اسپاسم می شود، هدف اولیه درمان این است که عضله را شل کنید و در نتیجه درد را تسکین دهید. برخی از درمان های موثر عبارتند از:

دوره کوتاه استراحت

اسپاسم دردناک عضلات پشت می تواند انجام فعالیت های روزانه یا حتی حرکت را دشوار کند. فشار دادن درد ممکن است منجر به آسیب بیشتر و تاخیر در بهبودی شود. به جای اینکه سعی کنید درد را از بین ببرید، به آن استراحت دهید. مثلاً یک روز در خانه بمانید و راحت باشید.

سرما درمانی

قرار دادن یخ پیچیده شده در یک غلاف محافظ یا حوله، یا یک بسته سرد، روی قسمت دردناک کمر راه دیگری برای کمک به تسکین تشدید درد است. به عنوان یک دستورالعمل کلی، سرما درمانی به کاهش التهاب موضعی کمک می کند که به نوبه خود به تسکین درد کمک می کند. سرما درمانی را می توان به مدت 15 یا 20 دقیقه اعمال کرد و سپس قبل از استفاده بعدی چند ساعت به پوست استراحت داد.

گرما درمانی

استفاده از کیسه حرارتی یا پد حرارتی در ناحیه آسیب دیده می تواند باعث افزایش جریان خون و تسکین درد شود. همانند سرما درمانی، استفاده از گرما درمانی را هر بار به 15 یا 20 دقیقه محدود کنید.

موقعیت شیبدار راحت

زمانی که استراحت می‌کنید، می‌توانید با دراز کشیدن به پشت در رختخواب، در حالی که بالاتنه‌تان با شیب ملایمی حمایت می‌شود و یک بالش زیر زانوهایتان قرار دارد، استرس را بر روی کمرتان کاهش دهید. همچنین سعی کنید روی یک صندلی درازکش به صورت شیبدار بنشینید و پاها را تکیه داده و زانوها را کمی خم کنید.

مسکن های بدون نسخه

یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) می تواند به کاهش التهاب و درد کمک کند. نمونه هایی از NSAID های بدون نسخه شامل ایبوپروفن (ادویل، موترین)، ناپروکسن (Aleve) و آسپرین هستند.

شل کننده های عضلانی

اینها داروهای تجویزی هستند که مستقیماً عضلات را هدف قرار نمی دهند. بلکه اثر آرام بخشی کلی بر بدن شما دارند. شل‌کننده‌های عضلانی معمولاً تنها در صورتی تجویز می‌شوند که درد شدید باشد. به دلیل خطر عوارض جانبی جدی، شل کننده های عضلانی فقط به صورت کوتاه مدت استفاده می شوند. برخی از عوارض جانبی ممکن است شامل سرگیجه، خواب آلودگی، کاهش زمان واکنش و غیره باشد.

پس از برطرف شدن درد حاد اسپاسم عضلات پشت، پزشک یا فیزیوتراپیست ممکن است فیزیوتراپی را پیشنهاد کند. یک برنامه ورزشی کنترل شده و پیشرونده که متناسب با نیازهای شما طراحی شده باشد، ممکن است به کاهش یا جلوگیری از تشدید مجدد کمردرد در آینده کمک کند.

چگونه از اسپاسم کمر پیشگیری کنیم؟

همیشه نمی توان از گرفتگی کمر جلوگیری کرد، اما خودمراقبتی می تواند خطر بروز مشکلات مزمن کمر را کاهش دهد. افراد باید توصیه های پزشک خود را رعایت کنند و مطمئن شوند که هر هفته 150 دقیقه ورزش هوازی با شدت متوسط ​​یا 75 دقیقه ورزش هوازی با شدت بالا داشته باشند. همچنین توصیه می شود حداقل 2 روز در هفته ورزش های تقویت کننده عضلات را انجام دهید.

مدیریت استرس، از جمله مدیتیشن یا تنفس عمیق، می تواند از تنش ناخودآگاه جلوگیری کند. افرادی که دوره های طولانی را در حالت نشسته می گذرانند باید به طور منظم حرکات کششی انجام دهند و هر ساعت استراحت کنند. تمرین وضعیت بدنی خوب می تواند درد ناشی از نشستن طولانی مدت را کاهش دهد.

پیش آگهی گرفتگی کمر

اسپاسم یا همان گرفتگی کمر اغلب خود به خود ناپدید می شود. اما احتمال دارد دوباره عود کند یا ممکن است دیگر هرگز ظاهر نشوند. بستگی به علت دارد.

افراد مبتلا به بیماری های مزمن مانند آرتریت معمولاً متوجه می شوند که علائم آنها با گذشت زمان بدتر می شود. با این حال، اگر آنها مایل به آزمایش داروهای مختلف و استراتژی های دیگر باشند، ممکن است علائم آنها بهبود یابد.