عوارض مسکالین شامل اضطراب، افزایش ضربان قلب، لرزش، توهم و روان پریشی است. مسکالین، یک داروی توهم زا است که به طور طبیعی در برخی کاکتوس های بومی جنوب غربی ایالات متحده، مکزیک و آمریکای جنوبی وجود دارد.
هزاران سال پیش مسکالین توسط بومیان آمریکایی در مراسم مذهبی و برای درمان بیماری های مختلف جسمی مورد استفاده قرار می گرفته است. اگرچه استفاده از محصولات حاوی مسکالین در ایالات متحده غیرقانونی است، اما کاکتوس پیوتو به عنوان یک گیاه مقدس در کلیسای بومی آمریکای شمالی شناخته شده است. مسکالین در کلاس داروهای توهم زا طبقه بندی می شود.
مسکالین به صورت طبیعی در برخی از کاکتوس ها وجود دارد. مسکالین در میوه یا دانه های دکمه ای شکلی که در قسمت خارجی کاکتوس رشد می کنند، یافت می شود. تولید کنندگان مسکالین، این قسمت ها را قطع کرده و خشک می کنند و سپس به عنوان یک دم نوش، آن را در آب جوشانده و محلول حاصل را می خورند.
همچنین می توان این بخش های دکمه مانند حاوی مسکالین را خشک کرده و به صورت پودر سفید رنگ در کپسول یا قرص قرار داده و یا با تنباکو دود کرد.
می توان مسکالین را از طریق سنتز شیمیایی تولید کرد. سولفات مسکالین فرم خالص این ماده دارویی است و به صورت یک ماده بلوری سفید رنگ به دست می آید.
مکانیسم عمل مسکالین
اثرات مسکالین 10 تا 12 ساعت طول می کشد. به عنوان یک داروی توهم زا یا روانگردان، مسکالین باعث تغییر حالت هوشیاری و اختلال شناخت طبیعی فرد مصرف کننده می شود. در اثر مصرف مسکالین، افراد بروز تغییراتی در فکر و ادراک را تجربه می کنند. افراد مصرف کننده غالباً این حالت را لذت بخش، سرخوشی و رویاگونه توصیف می کنند.
بروز توهمات بینایی یکی دیگر از تأثیرات رایج استفاده از مسکالین است. همچنین افراد مصرف کننده مسکالین گزارش کرده اند که با مصرف این ماده روانگردان، درک شان از زمان دچار تحریف می شده است.
تحقیقات اندکی در مورد استفاده از مسکالین و اثرات ایجاد شده توسط آن انجام شده است. همچنین مطالعات محدودی در مورد میزان استفاده از مسکالین، احتمال بروز اووردوز و تأثیرات آن بر سلامت روان انجام شده است. این تحقیقات به چند حقیقت درباره ماده روانگردان مسکالین دست یافته اند. در ادامه به این موارد اشاره می کنیم.
مسمومیت ناشی از مصرف مسکالین
مطالعه ای که براساس اطلاعات پایگاه داده سیستم کنترل سم کالیفرنیا در سالهای 1997 تا 2008 انجام شده است، نشان داد که در طی این بازه زمانی، فقط 31 مورد مسمومیت با مسکالین وجود داشته است. پس می توان نتیجه گرفت که بروز مسمومیت در اثر مصرف مسکالین اتفاقی نادر است.
ارتباط مسکالین با مشکلات روانی
طبق مطالعه ای که درباره ارتباط مصرف مسکالین با مشکلات روانی انجام شده است، به نظر می آید نه تنها هیچ ارتباطی بین استفاده از داروهای روانگردان (که شامل ال سی دی و مسکالین بود) و مشکلات روانی وجود ندارد. در حقیقت، این مطالعه نشان داد که استفاده از این مواد در واقع به میزان کمتری با بروز اختلالات خلقی، روان پریشی، اختلالات اضطراب و پریشانی روانشناختی مرتبط است.
استفاده تفریحی از مسکالین
اگرچه بومیان آمریکایی می توانند از مسکالین به طور قانونی برای اهداف تشریفاتی استفاده کنند، اما تعداد کمی از این افراد، از این ماده به صورت تفریحی استفاده می کنند. با وجود این که تحقیقات موجود گسترده نیستند، در یک مطالعه بر روی 89 نوجوان بومی آمریکایی، فقط 10 نفر (2/11٪) استفاده غیرقانونی از مسکالین را گزارش کردند. اکثر آنها گفتند که در طول زندگی خود فقط یک یا دو بار از مسکالین به صورت غیرقانونی استفاده کرده اند.
افرادی که به صورت غیرقانونی از مسکالین استفاده می کردند، به طور معمول شرایطی مانند عدم حمایت اجتماعی، کمبود عزت نفس و نیز کنجکاوی در اثر توجه به سنت های بومی را نیز گزارش کردند. در واقع به دلیل اینکه بومیان آمریکایی از مسکالین در مراسم های مذهبی خود استفاده می کردند، جوانان بومی از سنین پایین با این ماده آشنا می شوند.
کاربرد های دیگر مسکالین
تحقیقات محدودی در مورد کاربردها و فواید پزشکی مسکالین انجام شده است. برخی گمانه زنی ها حاکی از آن است که مصرف مسکالین می تواند در ترک اعتیاد به الکل و نیز درمان افسردگی موثر باشد. البته برای دست یابی به نتایج قطعی باید تحقیقات بیشتری انجام شوند.
عوارض جانبی شایع مصرف مسکالین
افرادی که تجربه مصرف مسکالین را داشته اند، علائمی مانند موارد زیر را گزارش کرده اند:
تحریک روانی
تحریک روانی، یک حالت عاطفی عصبی یا هیجان عصبی است. وقتی افراد مسکالین مصرف می کنند ممکن است دچار تحریکات روانی مثبت، منفی و حتی ترسناک شوند. تحریک ناشی از مصرف مسکالین می تواند در اثر نگرانی بیش از حد در مورد علائم دیگر مانند واقعی بودن توهمات یا مشکلات قلبی نیز باشد.
تحریک روانی در افرادی که مسکالین مصرف کرده اند، می تواند به سرعت به حس وحشت و دلهره شدید تبدیل شود. وحشت و دلهره می تواند منجر به رفتارهای خطرناک و هیجانی مانند فرار به محیط های ناامن مانند خیابان های پر ترافیک شهر، یا مناطق روستایی با خطرات زیست محیطی مانند ارتفاع، باتلاق و غیره شود.
توهم
توهم از جمله علائم بسیار شایع مصرف مسکالین است. افرادی که دچار توهم می شوند، ممکن است اشیائی را ببینند و یا صداهایی را بشنوند که در واقعیت اثری از آن ها نیست. گرچه توهم یک اثر مورد انتظار یا حتی مطلوب داروهای توهم زا است، اما گاهی اوقات مصرف کنندگان توهمات را بسیار نگران کننده یا ترسناک تر از حد انتظار توصیف می کنند.
اگرچه افرادی که مواد روانگردان مصرف می کنند، به خوبی مس دانند که توهمات شان غیر واقعی است. اما در هر صورت دچار پریشانی، آشفتگی و وحشت فراوانی می شوند.
تاکی کاردی
تاکی کاردی، یا افزایش ضربان قلب یکی دیگر از تاثیرات مصرف داروی روانگردان مسکالین است. هر وقت تعداد ضربان قلب یک فرد به بیش از ۱۰۰ عدد در دقیقه برسد، می گوییم فرد دچار تاکی کاردی شده است.
اگرچه ممکن است تاکی کاردی، باعث بروز علائم جدی و خطرناک در فرد مصرف کننده ماده روانگردان نشود. اما می تواند باعث بروز اضطراب در فرد شود. اضطراب خود می تواند باعث افزایش ضربان قلب فرد شود. اگر مصرف کنندگان مسکالین درباره بروز مشکلات قلبی نگران شوند، به احتمال زیاد دچار وحشت و ترس خطرناکی خواهند شد.
البته، عوارض دیگری نیز می تواند در اثر مصرف مسکالین ایجاد شود. از جمله این عوارض نادر عبارت اند از:
- تشنج
- استفراغ
- از دست دادن هوشیاری
اگرچه این عوارض کم تر از سایرین ایجاد می شوند. اما ضروری است که آن ها را بدانید. برخی از این عوارض مانند از دست دادن هوشیاری می توانند برای فرد مصرف کننده ماده روانگردان، بسیار خطرناک و آسیب زا باشند.
علائم فرد مصرف کننده مسکالین
برای تشخیص این که آیا فردی مسکالین مصرف کرده است یا نه، می تواند از علائم زیر کمک بگیرید:
- توهم
- سردرد
- بی اشتهایی
- اختلالات خواب
- عدم هماهنگی حرکات
- حالت تهوع یا استفراغ
- التهاب و سرخی پوست
- ایجاد تغییر در خلق و خوی
- افزایش غیر طبیعی سطح انرژی
مقاومت دارویی، وابستگی و ترک مصرف مسکالین
تا به امروز، هیچ تحقیقی درباره شدت وابستگی جسمی، وابستگی روانشناختی یا اعتیاد کامل افراد مصرف کننده مسکالین به این ماده روانگردان انجام نشده است. در اثر مصرف مسکالین، همانند داروهایی مانند مرفین، مقاومت دارویی اتفاق می افتد. مقاومت دارویی به این معنا است که افراد پس از گذشت مدتی، برای ایجاد اثرات قبلی مصرف یک ماده، باید مقدار بیشتری از آن را استعمال کنند.
مقاومت نسبت مسکالین، به سرعت و طی سه الی شش روز اتفاق می افتد. یعنی برای ایجاد اثراتی مشابه تجارب قبلی، فرد باید مقدار بیشتری از مسکالین را مصرف کند.
مدت زمان باقی ماندن مسکالین در بدن فرد مصرف کننده به عواملی مانند متابولیسم فرد، میزان مایعات مصرفی، توده بدن و سلامت کلی فرد بستگی دارد. مسکالین بین دو تا سه روز پس از مصرف در ادرار قابل تشخیص است. اما با آزمایشات فولیکول مو تا 90 روز هم قابل تشخیص است.
اعتیاد به ماده روانگردان مسکالین
به نظر نمی رسد مسکالین اعتیاد آور باشد. اگرچه تحقیقات بیشتری برای تعیین احتمال اعتیاد به مسکالین لازم است انجام شوند. طبق گفته تمام پزشکان و افرادی که با سلامت انسان ها سر و کار دارند. هر ماده ای که درک فرد مصرف کننده از واقعیت را تحریف کند، به طور بالقوه مضر است.
فردی که واقعیت را تحت تاثیر یک ماده روانگردان تحریف شده درک کند، می تواند به راحتی واقعیت را اشتباه تفسیر کرده یا دچار آسیب شود. البته توجه به این نکته ضروری است که مسکالین نسبت به سایر داروهای تفریحی، مضرات کمتری دارد. البته این به معنای بی خطر بودن این ماده روانگردان خطرناک نیست.
صرف این که مسکالین یک ماده طبیعی است، نشان دهنده ایمن بودن آن نمی باشد. طبق گفته اداره تحقيقات مواد مخدر یا EDA، مسكالين یکی از خطرناک ترین روانگردان ها از نظر پتانسیل ایجاد سوء مصرف فیزیکی یا روانی است. به همین دلیل باید نسبت به این ماده روانگردان به شدت احتیاط کرد.
ترک مسکالین
ترک مصرف ماده روانگردان مسکالین منجر به بروز علائم جسمی ناشی از ترک نمی شود. اما ممکن است افراد ترک کننده علائم روانی را تجربه کنند که آنها را وادار به جستجو و مصرف مجدد مسکالین می کند. گاهی اوقات افراد برای خود درمانی، مبارزه یا فراموشی مشکلات زندگی و یا کنار آمدن با استرس از موادی مانند مسکالین استفاده می کنند. البته این افراد باید توجه داشته باشند که به دلیل وابستگی روانی، ممکن است ترک مصرف مسکالین کار راحتی نباشد.
نحوه ترک اعتیاد به مسکالین
درمان سوء مصرف مواد مخدر و به طور کلی اعتیاد اغلب شامل برنامه های درمان شناختی-رفتاری یاCBT است. در این فرآیند به اصلاح الگوهای فکری اساسی ناسالم که به بروز رفتارهای خطرناک و ناسالم کمک می کنند، پرداخته می شود. البته برای کسب نتایج بهتر، می توان از روش های دیگری نیز استفاده کرد.
به عنوان مثال گروه درمانی میزان و سرعت بهبود افراد را به طور معمول افزایش می دهد.
در حال حاضر، هیچ داروی تایید شده ساخته شده از مسکالین، که به تایید سازمان غذا و دارو رسیده باشد، وجود ندارد. برای درمان اختلالات روانی معمولا از داروهای ضد اضطراب و سایر داروهای مختص بیماری های روانی می توان برای رفع علائم آن ها استفاده کرد.
سخن آخر
به هر حال، مسکالین یک ماده روانگردان است. مواد روانگردان درک و شناخت طبیعی ما را دچار تغییر می کنند. به همین دلیل مصرف مواد روانگردان می تواند بسیار خطرناک و حتی کشنده باشد. با وجود اینکه ترک مصرف مسکالین علائم جسمی ایجاد نمی کند، اما وابستگی روانی می تواند باعث بازگشت دوباره فرو به مصرف این ماده روانگردان شود.
تا زمانی که تحقیقات کافی درباره این ماده روانگردان انجام نگرفته است، باید از آن دوری کرد.
آخرین دیدگاه‌ها