آیا بوپرنورفین اعتیاد آور است؟

بوپرنورفین یک داروی افیونی است. قرص های زیرزبانی بوپرنورفین یک داروی تجویز شده است که برای درمان اعتیاد به مواد افیونی (اعم از تجویز شده یا داروهای غیرقانونی) استفاده می شود. قرصهای زیرزبانی بوپرنورفین بیشتر در 1 یا 2 روز اول روند درمانی کاربرد دارند تا فرد بتواند درمان را شروع کند. اشکال دیگر بوپرنورفین برای درمان درد متوسط تا شدید استفاده می شود. قرص های زیر زبانی بوپرنورفین به عنوان داروی ضد درد کاربرد ندارند و نباید مصرف شوند.

سو ءاستفاده از داروهای افیونی می تواند باعث اعتیاد، مصرف بیش از حد یا مرگ شود. مصرف بوپرنورفین در دوران بارداری ممکن است باعث ایجاد علائم ترک در نوزادان گردد. در صورت استفاده از بوپرنورفین همراه با الکل یا داروهای دیگری که باعث خواب آلودگی یا کند شدن تنفس می شوند، عوارض جانبی کشنده ای ایجاد می شود.

اگر به بوپرنورفین حساسیت دارید، نباید این دارو را استفاده کنید. علاوه بر آن، افرادی که در 4 ساعت گذشته داروی مخدر دیگری استفاده کرده اند باید از خوردن این قرص پرهیز کنند.

برای اطمینان از اینکه بوپرنورفین برای شما بی خطر است، اگر قبلا یکی از شرایط زیر را داشته اید حتما به پزشک خود بگویید:

• درمان متادون
• بیماری کلیوی
• ضربه به سر یا تومور مغزی
• مشکلات تنفسی، آپنه خواب
• بیماری کبد به ویژه هپاتیت B یا C
• بزرگ شدن پروستات، مشکلات ادرار
• اعتیاد به الکل، توهم، بیماری روانی
• انحنای غیرطبیعی ستون فقرات که بر تنفس تأثیر می گذارد.
• مشکلات مربوط به معده، کیسه صفرا، غده فوق کلیه یا تیروئید

اگر در دوران بارداری خود از بوپرنورفین استفاده می کنید، کودک شما ممکن است به دارو وابسته شود. این می تواند علائم ترک را پس از تولد در کودک ایجاد کند. نوزادانی که به داروی ایجاد کننده عادت وابسته هستند ممکن است برای چندین هفته به درمان پزشکی نیاز داشته باشند.

بوپرنورفین می تواند به شیر مادر منتقل شود و باعث خواب آلودگی و مشکلات تنفسی در نوزاد شیرخوار شود. در مورد هر گونه خطر از پزشک خود سوال کنید. بوپرنورفین برای افرادی که زیر 18 سال دارند استفاده نمی شود.

چگونه باید بوپرنورفین را مصرف کنم؟

از بوپرنورفین دقیقاً همانطور که برای شما تجویز شده استفاده کنید. دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود و تمام راهنماهای دارو را بخوانید. پزشک شما ممکن است گاهی اوقات دوز شما را تغییر دهد. هرگز بوپرنورفین را در مقادیر بیشتر یا بیش از مدت تجویز شده استفاده نکنید.

شما می توانید اولین دوزهای بوپرنورفین زیرزبانی را در یک بیمارستان یا کلینیک دریافت کنید تا زمانی که وضعیت شما بهبود یابد.

هرگز داروی افیون را با شخص دیگری به ویژه با سابقه سو ءمصرف یا اعتیاد به مواد مخدر به اشتراک نگذارید. استفاده از این دارو می تواند باعث اعتیاد، مصرف بیش از حد یا مرگ شود. دارو را در محلی نگه دارید که دور از دسترس دیگران قرار داشته باشد. فروش داروهای افیونی خلاف قانون است.

هنگام دست زدن به قرص، از دست خشک استفاده کنید. قرص را زیر زبان قرار دهید و بگذارید با دهان بسته حل شود. قرص را نجوید و آن را کامل قورت ندهید.

اگر پزشک شما بیش از 2 قرص در هر دوز تجویز کرده است، تعداد صحیح قرص را همزمان در زیر زبان خود قرار داده و اجازه دهید تا کاملاً حل شود. تا زمانی که قرص کاملاً در دهان شما حل نشده است چیزی نخورید و ننوشید. در طول دوران مصرف؛ برای بررسی عملکرد کبد ممکن است به آزمایش خون مکرر نیاز داشته باشید. در صورت نیاز به جراحی، پیش از موعد به جراح بگویید که از بوپرنورفین استفاده می کنید.

دستورالعمل مصرف بوپرنورفین چیست؟

هرگز قرص بوپرنورفین را خرد نکنید یا بشکنید تا پودر استنشاق شود یا آن را در مایعی مخلوط کنید تا دارو به ورید تزریق شود. انجام این کار می تواند منجر به مرگ شود.

هر ارائه دهنده مراقبت های پزشکی که شما را معالجه می کند باید بداند که تحت درمان اعتیاد به مواد افیونی قرار دارید و بوپرنورفین را به صورت زیرزبانی مصرف می کنید.

استفاده از بوپرنورفین را به طور ناگهانی قطع نکنید، در غیر این صورت ممکن است علائم ناخوشایند ترک بروز پیدا کنند. از پزشک خود بپرسید که چگونه با خیال راحت استفاده از این دارو را متوقف کنید. این دارو باید در دمای اتاقی به دور از گرما و رطوبت، نگهداری شود.

داروهای افیونی تاریخ گذشته را نگه ندارید. فقط یک نوبت می تواند باعث مرگ در کسی شود که به طور تصادفی یا نادرست از این دارو استفاده می کند. داروی استفاده نشده و تاریخ گذشته را در توالت بریزید.

اگر دوز مصرفی بوپرنورفین را فراموش کنم چه اتفاقی میفتد؟

دارو را در اسرع وقت مصرف کنید، اما اگر نزدیک به نوبت بعدی است، از دوز فراموش شده صرف نظر کنید. همزمان نباید دو دوز را با یکدیگر مصرف کرد.

اگر دارو را بیش از حد تجویز شده مصرف کرده ایت سریعا به مراکز های درمانی اطلاع دهید. مصرف بیش از حد بوپرنورفین می تواند کشنده باشد، به خصوص در کودک یا شخص دیگری که از دارو بدون تجویز پزشک استفاده کرده باشد.

علائم مصرف بیش از حد ممکن است شامل خواب آلودگی شدید یا ضعف، سرما یا لخته شدن پوست، تشخیص مردمک چشم، ضربان قلب آهسته، ضعف نبض، تنفس بسیار آهسته یا کما باشد.

هنگام مصرف بوپرنورفین از مصرف چه چیزهایی باید خودداری کنم؟

• الکل مصرف نکنید. مصرف همزمان الکل با این داروی می تواند منجر به بروز عوارض جانبی خطرناک یا مرگ شود.
• تا زمانی که می دانید بوپرنورفین بر شما تأثیر می گذارد از رانندگی یا کار با ماشین آلات خودداری کنید. سرگیجه یا خواب آلودگی می تواند باعث سقوط، تصادف یا صدمات شدید شود.

عوارض جانبی بوپرنورفین چیست؟

در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک به بوپرنورفین مانند کهیر، تنفس دشوار، التهاب صورت، لب ها، زبان یا گلو به مراکز های درمانی مراجعه کنید.

داروهای افیونی می توانند تنفس شما را کند یا متوقف کنند و ممکن است مرگ اتفاق بیفتد. اگر نفس راحتی با مکث های طولانی، لب های آبی رنگ یا کبود دارید باید به فوریت های پزشکی مراجعه کند.

در صورت داشتن موارد زیر، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید:

• ضربان قلب آهسته یا نبض ضعیف
• درد قفسه سینه، اختلال در تنفس
• تنفس پر سر و صدا، تنفس کم عمق، تنفسی که در هنگام خواب متوقف می شود.
• سطح پایین کورتیزول و علائم حالت تهوع، استفراغ، از دست دادن اشتها، سرگیجه، بدتر شدن خستگی یا ضعف
• علائم ترک مخدر مانند لرز، برجستگی پوستی، افزایش تعریق، احساس گرما یا سرما، آبریزش بینی، آبریزش چشم، اسهال، درد عضلانی
• مشکلات کبدی مانند حالت تهوع، درد بالای معده، خارش، از دست دادن اشتها، ادرار تیره، مدفوع سفالی، زردی (زردی پوست یا چشم).
• در صورت بروز علائم سندرم سروتونین، از جمله: تحریک، توهم، تب، تعریق، لرز، ضربان قلب سریع، سفتی عضلات، گرفتگی ­­عضلات، از بین رفتن هماهنگی، حالت تهوع، استفراغ یا اسهال سریعاً به دنبال پزشک باشید.

عوارض جانبی شایع بوپرنورفین ممکن است بیشتر رخ دهند، عبارتند از:

• سردرد
• تعریق زیاد
• درد در هر نقطه از بدن
• مشکلات خواب (بی خوابی)
• یبوست، حالت تهوع، استفراغ

این لیست کاملی از عوارض جانبی نیست و ممکن است موارد دیگری نیز رخ دهد. برای مشاوره پزشکی در مورد عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید.

چه داروهایی بر بوپرنورفین تأثیر می گذارد؟

در صورت شروع یا قطع مصرف داروهای خاص دیگر ممکن است دچار مشکلات تنفسی یا علائم ترک شوید. اگر از آنتی بیوتیک، داروی ضد قارچ، داروی فشار خون یا فشار خون، داروی تشنج یا دارویی برای درمان اچ آی وی یا هپاتیت C استفاده می کنید، به پزشک خود بگویید.

بوپرنورفین می تواند با بسیاری از داروهای دیگر تداخل داشته باشد و باعث عوارض جانبی خطرناک یا مرگ شود. مطمئن باشید که پزشک شما هم می داند که شما از این موارد استفاده می کنید:

• سایر داروهای مخدر و داروی ضد درد افیونی یا داروی تجویز شده سرفه
• داروهایی برای بیماری حرکتی، سندرم روده تحریک پذیر یا مثانه بیش فعال
• داروهای سرماخوردگی یا آلرژی، داروهای ضد آسم یا انسداد ریه، یا داروی ادرار آور
• یک داروی آرامبخش مانند والیوم دیازپام، آلپرازولام، لورازپام، زاناکس، کلونوپین، ورد و سایر موارد
• داروهایی که باعث خواب آلودگی و کندی تنفس می شوند و یا یک قرص خواب آور، شل کننده عضلات، دارویی برای درمان اختلالات خلقی یا بیماری های روانی
• داروهایی که روی سطح سروتونین در بدن شما تأثیر می گذارند مانند محرک یا دارویی برای افسردگی، بیماری پارکینسون، سردردهای میگرنی، عفونت های جدی یا حالت تهوع و استفراغ

این لیست کامل نیست. سایر داروها از جمله داروهای بدون نسخه، ویتامین ها و محصولات گیاهی ممکن است با بوپرنورفین تداخل داشته باشند.

آیا بوپرنورفین همان نالوکسان است؟

بوپرنورفین و نالوکسان دارویی ترکیبی است که برای درمان نگهدارنده وابستگی به مواد افیونی در بزرگسالان استفاده می شود.

بوپرنورفین یک آگونیست افیونی با اثر طولانی مدت و جزئی است که در افرادی که به داروهای افیونی با اثر کوتاه تر (مانند هروئین، هیدروکدون، اکسی کدون، مرفین و فنتانیل)، استفاده می شود تا علائم ترک و هوس ناشی از وابستگی به مواد افیونی را کاهش دهد.

نالوکسون یک آنتاگونیست مخدر است که می تواند افرادی را که به مواد مخدر داخل وریدی (IV) وابسته هستند از تزریق ترکیب بوپرنورفین / نالوکسون منصرف کند.

بوپرنورفین / نالوکسان به عنوان بخشی از یک برنامه درمانی کامل که شامل مشاوره و رفتار درمانی نیز می باشد، استفاده می شود.

آیا بوپرنورفین همان سابوکسون است؟

بوپرنورفین همان سابوکسون نیست. با این حال، بوپرنورفین یکی از موادی است که در سابوکسون (بوپرنورفین و نالوکسون) یافت می شود.

سابوکسون حاوی دو دارو بوپرنورفین و نالوکسون است و برای درمان وابستگی به مواد افیونی، اختلال استفاده از مواد افیونی (اعتیاد به داروهای افیونی، از جمله داروهای هروئین و داروهای ضد درد) نیز تأیید شده است. این دارو به صورت یک قرص قابل حل در دسترس است که زیر زبان یا در ناحیه گونه قرار می گیرد و یک بار در روز تجویز می شود.

سابوکسون فقط برای درمان وابستگی به مواد افیونی استفاده می شود و برای استفاده به عنوان داروی ضد درد تایید نشده است.

Suboxone به عنوان یک قرص تجویز می شود. مواد تشکیل دهنده Suboxone شامل بوپرنورفین و نالوکسون است. نام تجاری قرص های زیر زبانی Suboxone توسط سازنده متوقف شده است، اما همچنان به صورت عمومی در دسترس است.