در شب یلدا، کشمش را فراموش نکنید.
خواص درمانی کشمش ، آن را یکی از آجیل های پرمصرف قرار داده که شما می توانید در شب یلدای خود از آن استفاده کنید. ماده غذایی بسیار سالم و مقوی برای افزودن به رژیم غذایی است کشمش یکی از مهمترین فرآورده های انگور است که از خشک کردن حبه های انگور به دست می آید. کشمش در صورتی که به مقدار متوسط مصرف شود ماده غذایی بسیار سالم و مقوی برای افزودن به رژیم غذایی است. کشمش منبع خوبی از مواد مغذی ضروری، ویتامین ها، مواد معدنی و انواع آنتی اکسیدان ها می باشد. از کشمش می توان به صورت مخلوط با ماست، غلات، گرانول و سالاد به عنوان یک میان وعده سالم و مقوی استفاده کرد. همچنین در صورت تمایل به مصرف مواد غذایی شیرین می توانید از کشمش به دلیل داشتن طعم شیرین استفاده کنید.
یک قوطی کوچک نوشابه دارای 217 کالری و 47 گرم شکر می باشد. در حالیکه یک فنجان و نیم کشمش دارای 150 کالری و 33 گرم قند است. به همین علت ورزشکاران استقامتی که به مقدار زیادی انرژی نیاز دارند می توانند از کشمش در رژیم غذایی خود استفاده کنند؛ زیرا مصرف کشمش می تواند به راحتی کربوهیدرات مورد نیاز ورزشکاران را تامین کند.
مصرف منظم کشمش می تواند به سلامت بدن کمک نموده و از ابتلا به برخی بیماری ها پیشگیری کند. با این حال باید از مصرف زیاد کشمش خودداری کنید؛ زیرا میوه های خشک به دلیل داشتن مقدار زیاد قند و کالری می توانند باعث چاقی و اضافه وزن شود.
فواید مصرف کشمش چیست؟
از کشمش می توان به عنوان یک ماده غذایی مفید در رژیم غذایی استفاده کرد. فوائد مصرف کشمش عبارتند از:
کمک به هضم غذا
یکی از خواص درمانی کشمش، کمک به هضم غذا و حفظ سلامت دستگاه گوارش است. یک فنجان و نیم کشمش دارای 3.3 گرم فیبر بوده و می تواند 10 تا 24 درصد از نیاز روزانه شما به فیبرهای غذایی را تامین کند. کشمش حاوی فیبرهای محلول در آب می باشد. این فیبرها پس از وارد شدن به دستگاه گوارش با آب ترکیب شده و ترکیب ژله مانندی را ایجاد می کنند. این مسله باعث عبور راحت تر مواد زائد از روده می شود. همچنین مصرف کشمش به بهبود هضم غذا کمک کرده و ابتلا به یبوست پیشگیری می کند.
فیبر موجود در کشمش باعث می شود که برای مدت طولانی تری احساس سیری کنید. در نتیجه به طور غیر مستقیم در کاهش وزن به شما کمک می کند. همچنین فیبرهای غذایی باعث کاهش سطح کلسترول بد می شوند.
درمان کم خونی
کشمش نقش مهمی در پیشگیری از کم خونی دارد. کشمش حاوی مقادیر کافی آهن، مس و انواع ویتامین ها است که برای ساخت گلبول های قرمز خون و انتقال اکسیژن به بدن ضروری هستند. یک و نیم فنجان کشمش حاوی 1،3 میلی گرم آهن است. مصرف این مقدار کشمش در حدود 7 درصد از نیاز روزانه مردان و 16 درصد از نیاز روزانه زنان به آهن را تامین می کند.
پیشگیری از اسیدیته خون
یکی دیگر از خواص درمانی کشمش، پیشگیری از اسیدیته بدن است. بدن انسان بیشتر به مصرف مواد غذایی اسیدی گرایش دارد. اغلب مواد غذایی که در طول روز مصرف می کنیم مانند گوشت قرمز، انواع ماهی ها، غذاهای دریایی و همچنین کلیه محصولات لبنی مانند شیر، ماست و پنیر در گروه غذاهای اسیدی قرار می گیرند. این مساله باعث به هم خوردن تعادل اسید و باز بدن می شود. کشمش حاوی مقدار قابل توجهی از مواد معدنی مفید مانند آهن، مس، منیزیم و پتاسیم است. این عناصر معدنی در گروه مواد قلیایی قرار می گیرند. به همین علت مصرف کشمش می تواند به تنظیم سطح pH و در نتیجه پیشگیری از اسیدیته بدن کمک کند.
تامین کلسیم بدن
هر یک و نیم فنجان کشمش دارای 45 میلی گرم کلسیم است. مصرف این مقدار کشمش تقریبا 4 درصد از نیاز روزانه شما به کلسم را برطرف می کند. کشمش یک میان وعده عالی برای زنان یائسه است؛ زیرا کلسیم موجود در آن باعث پیشگیری از پوکی استخوان می شود. علاوه بر آن کشمش حاوی عنصر بور است. این ماده معدنی مفید برای تشکیل استخوان و جذب کلسیم بدن بسیار ضروری بوده و به حفظ سلامت مفاصل بدن کمک می کند.
کاهش خطر بیمارهای قلبی
مقدار سدیم موجود در کشمش بسیار کم است، به همین علت مصرف آن باعث پیشگیری از افزایش فشار خون بدن می شود. بررسی ها نشان می دهد که مصرف منظم کشمش در مقایسه با سایر میان وعده ها به کاهش خطر بیماری های قلبی عروقی کمک می کند. همچنین کشمش دارای مقدار زیادی پتاسیم است. مصرف پتاسیم باعث گشاد شدن رگ های خونی شده و در نتیجه از خطر سکته قلبی پیشگیری می کند.
مبارزه با سلول های سرطانی
کشمش منبع خوبی از انواع آنتی اکسیدان ها است همین ترکیب خواص درمانی کشمش را افزایش می دهد. آنتی اکسیدان ها ترکیبات ضروری هستند که بدن را از آسیب اکسیداتیو و رادیکال های آزاد محافظت می کنند. رادیکال های آزاد از مهمترین عوامل خطر ابتلا به انواع سرطان ها و پیری زودرس هستند. مصرف کشمش به دلیل داشتن مقدار زیاد آنتی اکسیدان می تواند با سلول های بدخیم سرطانی مقابله کرده و همچنین از فرایند پیری زودرس پیشگیری کند.
محافظت از سلامت چشم
کشمش حاوی پلی فنول است. پلی فنول یک ترکیب گیاهی است که در بدن مانند آنتی اکسیدان عمل کرده و سلول های چشم را از آسیب رادیکال های آزاد محافظت می کند. همچنین مصرف کشمش از ابتلا به اختلالات چشمی، مانند تخریب ماکولا و آب مروارید پیشگیری می کند. این موضوع خواص درمانی کشمش را دوچندان خواهد کرد.
جوان سازی پوست
آنتی اکسیدان ها و ویتامین C موجود در کشمش به جوان سازی سلول های پوست کمک کرده و باعث از بین رفتن چین و چروک های پوست می شود. کشمش همچنین حاوی مواد مغذی ارزشمندی مانند ویتامین C، سلنیوم و روی است. این ترکیب کامل از مواد مغذی و آنتی اکسیدان ها برای سلامت پوست بسیار مفید بوده و از ابتلا شما به مشکلاتی مانند آکنه پیشگیری می کند.
کاهش قند خون
کشمش دارای شاخص گلایسمی پایینی است؛ بنابراین کربوهیدرات های موجود در این میوه خشک تاثیر قابل توجهی در افزایش قند خون ندارد. به همین علت مصرف کشمش در مقایسه با تنقلات دیگر باعث کاهش قند خون بدن می شود. مصرف کشمش به جای تنقلات فرآوری شده می تواند در کاهش سطح گلوکز به بیماران مبتلا به دیابت کمک کند.
حفظ سلامت دندان و لثه
کشمش حاوی ترکیبات مفیدی است که می تواند باعث حفظ سلامت دندان و لثه شود. این ترکیبات از جمله اسید لینولئیک و اسید اولئانولیک دارای خواص ضد میکروبی بوده و ایجاد بیماری های لثه و پوسیدگی دندان ها پیشگیری می کنند.
مصرف بیش از حد کشمش چه عوارضی دارد؟
مصرف بیش از حد هر ماده غذایی با ضررهایی همراه است و کشمش نیز از این قائده مستثنی نیست. مضرات مصرف زیاد کشمش، عبارتند از:
افزایش وزن. اگر می خواهید وزن خود را کاهش دهید باید از مصرف زیاد کشمش خودداری کنید؛ زیرا میوه های خشک دارای مقدار زیادی کالری هستند. مصرف زیاد آنها می تواند منجر به دریافت بیش از حد کالری و در نتیجه افزایش وزن شود.
تولید نفخ و گاز شکم. یکی دیگر از مضرات مصرف زیاد کشمش افزایش فیبرهای محلول در آب است. مصرف زیاد فیبر می تواند باعث مشکلات دستگاه گوارش مانند تولید نفخ و گازهای شکمی شود. همچنین فیبرهای موجود در کشمش در بدن مانند ملین عمل کرده و باعث سرعت بخشیدن به عملکرد دستگاه گوارش می شوند. به همین علت زیاده روی در مصرف کشمش می تواند باعث ابتلا شما به اسهال شود.
مواد مغذی کشمش کدامند؟
یک وعده کشمش حاوی 129 کالری و 1.42 گرم پروتئین است. کشمش انگور خشک شده است. به همین دلیل، محتوای غذایی آن تا حد زیادی به انگور تازه شباهت دارد. با این حال کشمش و انگور از نظر برخی مواد مغذی تفاوت های کمی باهم دارند. به عنوان مثال کشمش در مقایسه با انگور دارای آنتی اکسیدان بیشتری است؛ زیرا فرایند خشک کردن میوه باعث حفظ شدن آنتی اکسیدان های موجود در آن می شود. از طرفی دیگر خشک کردن میوه باعث کاهش قابل توجه ویتامین C می شود؛ بنابراین انگور تازه نسبت به کشمش دارای ویتامین C بیشتری است.
مواد مغذی در هر 50 گرم و یا به عبارتی یک و نیم فنجان کشمش
- کالری: 129
- پروتئین: 1.42 گرم
- چربی: 0.11 گرم
- کربوهیدرات: 34.11 گرم
- قند: 28.03 گرم
- فیبر غذایی: 1.9 گرم
- ویتامین C: 1 میلی گرم
- کلسیم: 27 میلی گرم
- آهن: 0.77 میلی گرم
- منیزیم: 15 میلی گرم
- پتاسیم: 320 میلی گرم
- فسفر: 42 میلی گرم
- سدیم: 11 میلی گرم
بررسی ها نشان می دهد که کشمش در مقایسه با سایر میوه های خشک دارای سطح آنتی اکسیدان و ترکیبات فنول بسیار بالایی است.
کشمش منبع خوبی از آنتی اکسیدان های قوی به نام فلاونول گلیکوزیدها و اسیدهای فنلی محسوب می شود که ظرفیت جذب رادیکال اکسیژن ORAC آنها در حدود 3400 است. ORAC مخفف ظرفیت مهار رادیکال آزاد بوده و ارزش آنتی اکسیدانی یک ماده غذایی را نشان می دهد.
اگرچه نوع آنتی اکسیدان و نمره ORAC یک میوه مهم است، اما با این حال این آنتی اکسیدان ها باید از دسترسی زیستی و مکانیسم رهایش خوبی برخوردار باشند تا بدن بتواند به راحتی از آنها استفاده کند. بررسی ها نشان می دهد که آنتی اکسیدان های موجود در کشمش علاوه بر ظرفیت بالای جذب رادیکال های آزاد دارای دسترسی بیولوژیکی بسیار خوبی نیز می باشند.
چگونه کشمش را به رژیم غذایی خود اضافه کنیم؟
می توانید کشمش را به عنوان میان وعده استفاده کرده و یا آن را به غذاهای اصلی خود اضافه کنید. روش های بی شماری وجود دارند که با استفاده از آنها می توانید کشمش را وارد برنامه غذایی خود کنید. به عنوان مثال:
- کشمش را روی انواع سالاد، سیب زمینی یا مرغ بریزید.
- با اضافه کردن کشمش طعم جدیدی به ماکارانی خود بدهید.
- با کشمش و جودوسر کلوچه های شیرین کشمشی درست کنید.
- کشمش را به کره بادام زمینی اضافه کرده و آن را در صبحانه خود میل کنید.
- کشمش را همراه با سایر مغذی ها مانند جودو سر و دانه کتان به کار ببرید.
چگونه کشمش خانگی تهیه کنیم؟
کشمش در اثر از بین بردن رطوبت انگور به دست می آید. برای تهیه کشمش معمولا از از انگورهای بدون هسته استفاده می شود، اما تولید کشمش از اکثر انگورها امکان پذیر است.
برای تهیه کشمش می توان از روش های مختلفی استفاده کرد؛ اما بهترین راه برای تهیه کشمش این است که به جای استفاده از مواد شیمیایی از نور آفتاب و هوای آزاد استفاده کنید.
ابتدا انگورها را در آب خنک شسته و حبه های خراب یا له شده آن را دور بریزید. سپس انگورها را در داخل یک آبکش قرار دهید تا کاملا خشک شوند. انگورها را داخل سینی کوچکی ریخته و آن را در یک مکان خشک و آفتابی قرار دهید. استفاده از آبکش برای تهیه کشمش مناسب تر است، زیرا به دلیل داشتن سوراخ باعث گردش هوای بهتر و خشک شدن سریع تر انگورها می شود. هر چند وقت یک بار آبکش را تکان دهید تا آنگورها جابه جا شده و همه آنها به صورت یکسان در معرض آفتاب قرار بگیرند. پس از گذشت 3 الی 4 روز حبه های انگورخشک شده و تبدیل به کشمش می شوند.
منابع:
https://www.medicalnewstoday.com/articles/320078#takeaway
https://www.healthline.com/health/food-nutrition/are-raisins-good-for-you#nutrition
[advisers limit=3 online =true skill=”20″]