ویتامین D

ویتامین D به عنوان ویتامین خورشید هم شناخته می شود و توسط بدن به عنوان پاسخی در برابر آفتاب تولید می شود. همچنین می تواند در مواد غذایی یا مکمل ها مصرف شود. مقدار کافی ویتامین D به دلایل مختلف از جمله حفظ استخوان ها و دندان های سالم از اهمیت زیادی برخوردار است. ممکن است بدن را در برابر طیف وسیعی از بیماری ها مانند سرطان، دیابت نوع 1 و بیماری های مختلف اسکلروزی محافظت کند.

ویتامین D نقش های مختلفی در بدن دارد که به آن ها کمک می کند:

• حفاظت از سلامتی استخوان ها و دندان ها
• حمایت از سلامت سیستم ایمنی، مغز و سیستم عصبی
• تنظیم سطح انسولین و مدیریت دیابت
• پشتیبانی عملکرد ریه و سلامت قلب و عروق

ویتامین دی در واقع یک ویتامین نیست، بلکه یک هورمون پرطرفدار محسوب می شود. ویتامین ها مواد مغذی هستند که توسط بدن ایجاد نمی شوند بلکه باید از طریق رژیم غذایی مصرفی وارد بدن شوند.

اما ویتامین دی وقتی نور خورشید به پوست ما می تابد، می تواند توسط بدن ساخته شود.

تخمین زده می شود که قرار گرفتن در معرض آفتاب معقول در برابر پوست برهنه به مدت 5-10 دقیقه 2-3 بار در هفته به اکثر افراد امکان تولید ویتامین دی کافی را بدهد، اما ویتامین دی کاملاً سریع تجزیه می شود.

مطالعات اخیر حاکی از آن است که درصد قابل توجهی از جمعیت جهانی مبتلا به کمبود ویتامین دی است.

مطالعه بیشتر: بهترین ویتامین های تقویت حافظه

فواید سلامتی ویتامین D

مزایای سلامتی ویتامین دی، از کمک به سلامتی استخوان تا پیشگیری از سرطان می باشد.

ویتامین D و حفاظت از استخوان ها

ویتامین دی نقش مهمی در تنظیم کلسیم و حفظ سطح فسفر در خون دارد، که دو عامل بسیار مهم برای حفظ استخوان های سالم هستند. ما به ویتامین دی برای جذب کلسیم در روده و احیای کلسیم نیاز داریم که در غیر این صورت کلسیم از طریق کلیه ها دفع می شود. کمبود ویتامین دی در کودکان می تواند باعث ایجاد راشیتیسم شود، بیماری که به دلیل نرم شدن استخوان ها با ظاهری شبیه به کمان ایجاد می شود. در بزرگسالان، کمبود ویتامین دی به عنوان پوکی استخوان (نرم شدن استخوان ها) تجلی می یابد. پوکی استخوان منجر به ضعف عضلانی می شود. پوکی استخوان شایعترین بیماری استخوانی در بین زنان یائسه و مردان مسن است.

مطالعه بیشتر: ترفندهای افزایش جذب ویتامین ها

کاهش خطر ابتلا به آنفولانزا

چندین مطالعه نشان داده مصرف ویتامین دی در هر روز 1200 واحد ويتامين دی به مدت 4 ماه در زمستان خطر ابتلا به آنفلوانزا A را در کودکان تا 40 درصد كاهش یافت.

کاهش خطر دیابت

چندین مطالعه مشاهده ای رابطه معکوس بین غلظت خون ویتامین دی در بدن و خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را نشان داده اند. در افراد مبتلا به دیابت نوع 2، میزان کافی ویتامین دی ممکن است بر ترشح انسولین و تحمل گلوکز تأثیر منفی بگذارد. در یک مطالعه خاص، نوزادانی که روزانه2000 واحد بین المللی ویتامین دی دریافت می کردند، در سن 32 سالگی 88 درصد از ابتلا به دیابت نوع 1 خطر کمتری نسبت به گروه شاهد داشتند.

مطالعه بیشتر:بهترین ویتامین برای دیابت نوع 2

سلامت نوزادان

كودكان با فشار خون طبيعي كه روزانه2000 واحد بين المللي (IU) ویتامین دی به آن ها داده مي شد، بعد از 16 هفته سفتي ديواره شرياني به طور معني داري كمتر از كودكاني بودند كه فقط 400 IU ویتامین دی در روز به آن ها داده مي شد. کمبود ویتامین دی همچنین با خطر بیشتر و شدت بیماری های کودکان و بیماری های آلرژیک از جمله آسم، درماتیت و اگزما همراه است. ویتامین دی ممکن است اثرات ضد التهابی گلوکوکورتیکوئیدها را تقویت کرده و یک درمان حمایتی برای مبتلایان به آسم مقاوم به استروئید باشد.

بارداری

به نظر می رسد خانم های باردار که کمبود ویتامین دی دارند در معرض خطر ابتلا به پره اکلامپسی( بیماری فشار خون حاملگی) و نیاز به سزارین قرار دارند. وضعیت کمبود ویتامین دی با دیابت حاملگی و واژینیت باکتریایی در زنان باردار همراه است. همچنین لازم به ذکر است که مقادیر بیش از حد ویتامین دی در دوران بارداری با افزایش خطر آلرژی غذایی در کودک در طی 2 سال اول زندگی همراه بوده است.

مطالعه بیشتر: کمبود ویتامین D و سقط جنین

پیشگیری از سرطان

ویتامین دی برای تنظیم رشد سلول و ارتباط سلول با هم بسیار مهم است. برخی از مطالعات نشان داده اند که کلسیتریول (شکل فعال ویتامین دی از نظر هورمونی) می تواند با کاهش سرعت رشد و توسعه رگ های خونی جدید در بافت سرطانی، افزایش مرگ و میر سلول های سرطانی و کاهش تکثیر سلولی و متاستازها باعث کاهش پیشرفت سرطان شود. ویتامین دی بیش از 200 ژن انسانی را تحت تأثیر قرار می دهد، که در صورت کمبود ویتامین دی، ممکن است دچار اختلال شویم.

کمبود ویتامین دی همچنین با افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی، فشار خون بالا، اسکلروز متعدد، اوتیسم، بیماری آلزایمر، آرتریت روماتوئید، شدت آسم و آنفولانزای خوکی همراه بوده است، اما قبل از اثبات این ارتباط مطالعات معتبرتری لازم است. بسیاری از فواید از طریق تأثیر مثبت ویتامین دی بر روی سیستم ایمنی بدن اتفاق می افتد.

میزان ویتامین دی مورد نیاز شما به سن شما بستگی دارد.

کمبود ویتامین D

اگرچه بدن می تواند ویتامین دی تولید کند، دلایل زیادی وجود دارد که ممکن است کمبود آن رخ دهد. به عنوان مثال، رنگ پوست تیره و استفاده از ضد آفتاب توانایی بدن در جذب اشعه ماوراء بنفش از نورخورشید را برای تولید ویتامین دی کاهش می دهد. ضد آفتاب با عامل محافظت در برابر آفتاب باSPF 30 می تواند توانایی بدن در سنتز ویتامین را 95 درصد کاهش دهد. برای شروع تولید ویتامین دی، پوست باید مستقیماً در معرض نور خورشید قرار داشته باشد. افرادی که در عرض جغرافیایی شمالی یا مناطقی از آلودگی زیاد زندگی می کنند، افرادی که شب ها کار می کنند و در طول روز در خانه می مانند. باید ویتامین دی اضافی را از منابع غذایی دریافت کنند.

نوزادانی که فقط از شیر مادر تغذیه می کنند به خصوص اگر پوست تیره دارند یا در معرض آفتاب کمی قرار می گیرند، نیاز به مصرف مکمل ویتامین دی دارند. آکادمی اطفال آمریکا توصیه می کند که همه شیرخواران با شیر مادر روزانه 400 IU از مکمل ویتامین دی خوراکی دریافت کنند. قطره هایی که به طور خاص برای نوزادان ساخته شده اند در دسترس هستند. اگرچه می توان از مکمل های ویتامین دی استفاده کرد. اما بهتر است تا جا که امکان داشته باشد، ویتامین یا مواد معدنی را از طریق منابع طبیعی دریافت کنید.

مطالعه بیشتر:7راه موثر برای افزایش ویتامین D

علائم کمبود ویتامین D

علائم کمبود ویتامین D ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• خستگی
• افسردگی
• ریزش مو
• درد عضلانی
• اختلال در بهبود زخم
• استخوان های دردناک
• سیستم ایمنی ضعیف

اگر کمبود ویتامین D برای مدت طولانی ادامه یابد، می تواند منجر به موارد زیر شود:

• چاقی
• دیابت
• فشار خون
• پوکی استخوان
• سندرم خستگی مزمن
• فیبرومیالژیا (درد شدید عضلانی)
• بیماری های عصبی مانند بیماری آلزایمر

کمبود ویتامین دی همچنین ممکن است در ایجاد برخی از سرطان ها به ویژه سرطان های پستان، پروستات و روده بزرگ نقش داشته باشد.

اگر علائم کمبود ویتامین D را تجربه می‌کنید، بهتر است از یک متخصص آنلاین به صورت تلفنی کمک بگیرید.

علت کمبود ویتامین D

کمبود ویتامین D به دلایل مختلف ممکن است رخ دهد:

مقادیر توصیه شده ویتامین را به مرور زمان مصرف نمی کنید.

اگر رژیم غذایی گیاهخواری را دنبال کنید، احتمال دارد دچار کمبود ویتامین دی شوید. زیرا بیشتر منابع طبیعی ویتامین دی دارای منابع حیوانی از جمله ماهی و روغن ماهی، زرده تخم مرغ، شیر غنی شده و جگر و گوشت گاو هستند.

مدت زمان قرار گرفتن شما در معرض نور خورشید محدود است.

از آنجا که بدن وقتی پوست شما در معرض نور آفتاب قرار می گیرد ویتامین دی تولید می کند، ممکن است در صورتی که از قرار گرفتن در معرض آفتاب جلوگیری کنید، دچار کمبود ویتامین دی شوید.

شما پوست تیره دارید.

ملانین رنگدانه در پاسخ به نور خورشید توانایی پوست در ساخت ویتامین دی را کاهش می دهد. برخی از مطالعات نشان می دهد بزرگسالان با پوست تیره در معرض خطر کمبود ویتامین دی هستند. کلیه ها نمی توانند ویتامین دی را به شکل فعال خود تبدیل کنند. با افزایش سن، کلیه ها قادر به تبدیل ویتامین دی به شکل فعال آن نیستند. بنابراین خطر کمبود ویتامین دی را افزایش می دهد.

دستگاه گوارش نمی تواند به اندازه لازم ویتامین D را به طور کافی جذب کند.

برخی از مشکلات پزشکی از جمله بیماری کرون، فیبروز کیستیک و بیماری سلیاک می توانند بر توانایی روده در جذب ویتامین دی از مواد غذایی که می خورید تأثیر بگذارد.

اضافه وزن دارید.

ویتامین دی توسط سلول های چربی از خون خارج می شود و باعث آزاد شدن آن در گردش می شود.

افرادی که دارای شاخص توده بدنی 30 یا بیشتر و چاق هستند. اغلب ویتامین دی خون کم دارند.

مطالعه بیشتر: تست ۲۵ هیدروکسی ویتامین D چیست؟

برای درخواست انجام آزمایش خون در منزل در هر ساعت از شبانه روز، روی لینک کلیک کنید.

آزمایش کمبود ویتامین D

دقیق ترین روش برای اندازه گیری میزان ویتامین D در بدن شما، آزمایش خون 25 ویتامین D است. سطح 20 نانوگرم/میلی لیتر تا 50 نانوگرم در میلی لیتر برای افراد سالم در نظر گرفته شده است. سطحی کمتر از 12 نانوگرم در میلی لیتر نشان دهنده کمبود ویتامین D است.

درمان کمبود ویتامین D

درمان کمبود ویتامین D شامل دریافت ویتامین D بیشتر از طریق رژیم و مکمل ها است. اگرچه در مورد ویتامین D مورد نیاز برای سلامتی مطلوب نظر واحدی وجود ندارد. احتمالاً بسته به سن و شرایط سلامتی شما متفاوت است غلظت کمتر از 20 نانوگرم در میلی لیتر عموماً کمبود شناخته می شود و نیاز به درمان دارد. اگر زمان زیادی را در آفتاب نمی گذرانید یا همیشه پوست خود را می پوشانید. به خصوص اگر شما عوامل خطر کمبود ویتامین D را دارید، باید در مورد مصرف مکمل ویتامین D با پزشک خود مشورت کنید.

مطالعه بیشتر: تفاوت بین ویتامین D2 و D3 چیست؟

منابع غذایی ویتامین D

نور خورشید رایج ترین و کارآمدترین منبع ویتامین D است. منابع ویتامین D به طور طبیعی در برخی غذاها از جمله برخی از ماهی ها، روغن های کبد ماهی و زرده تخم مرغ و در محصولات لبنی و غلات غنی شده مشاهده می شود.

عوارض مصرف بیش از حد ویتامین D

مصرف بیش از حد ویتامین D (هایپر ویتامینوز D) می تواند منجر به بیش از حد کلسیفیه (رسوب بیش از حد کلیسم در استخوان ها و رگ های خونی) استخوان ها و در نتیجه باعث سخت شدن رگ های خونی، کلیه ها، ریه ها و قلب می شود. شایع ترین علائم هیپر ویتامینوز D سردرد و حالت تهوع است اما می تواند شامل از دست دادن اشتها، خشکی دهان، احساس طعم فلز در دهان، استفراغ، یبوست و اسهال باشد.

مصرف زیاد ویتامین D می تواند میزان کلسیم جذب شده از غذاهایی که می خورید را به میزان قابل توجهی افزایش دهد بر همین اساس مصرف بیش از حد ویتامین D می تواند خطرناک باشد. از طرفی هم افزایش کلسیم خون منجر به مشکلات زیادی از جمله سنگ کلیه می شود. بهتر است ویتامین D مورد نیاز خود را از منابع طبیعی و مکمل ها دریافت کنید.

برای آشنایی بیشتر با عوارض مصرف بیش از حد ویتامین D روی لینک کلیک کنید.

ارتباط بین ویتامین D و دیابت نوع 2

بررسی های جدید در خصوص  ویتامین D و پیشگیری دیابت نوع 2 نشان می دهد که مصرف ویتامین D به افراد مبتلا به پیش دیابت کمک می کند تا بتوانند خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را کاهش دهند، چون به نظر می رسد مصرف ویتامین D در میزان قند خون، التهاب و تولید انسولین تأثیر می گذارد. اما از آنجایی که تامین ویتامین D مورد نیاز برای بدن از طریق رژیم غذایی ممکن است تا حدودی مشکل باشد آفتاب و مصرف مکمل ها می توانند گزینه های مناسبی برای آن باشند.

مصرف حداقل 1000 واحد در روز ویتامین D در مبتلایان به پیش دیابت ممکن است خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را کاهش دهد. محققان با بررسی حجم بیشتر افراد در تلاشند نتایج واضح تری از این تحقیقات کسب کنند. آن ها به این نتیجه رسیده اند که تقریباً 82 درصد از بزرگسالان آمریکایی آفریقایی و 62 درصد از بزرگسالان اسپانیایی مبتلا به کمبود ویتامین D هستند. بررسی های بر روی 4500 شرکت کننده با متوسط سن 65 سال از 9 کارآزمایی بالینی قبلی صورت گرفته است.

ویتامین D و افزایش طول عمر مبتلایان به سرطان

یک مطالعه جدید در مورد مکمل های ویتامین D و ارتباط آنها با میزان پیش آگهی و افزایش شانس زنده ماندن مبتلایان به سرطان را مورد بررسی قرار داده است. نتایج این بررسی ها نشان می دهد که مصرف مکمل های ویتامین D، ممکن است شانس زنده ماندن مبتلایان به سرطان را افزایش دهد و پیش آگهی آن ها را بهبود ببخشد. در مطالعه جدیدی که در دانشگاه ایالتی میشیگان انجام شد، محققان دریافتند که ویتامین D، اگر حداقل برای سه سال مصرف شود، می تواند به افراد مبتلا به سرطان کمک کند تا طول عمر طولانی تری داشته باشند. در این بررسی محققان تقریباً جمعیت 80 هزار نفری مبتلا به سرطان با میانگین سنی 68 تا 10 سال را به طور تصادفی بررسی کردند. محققان نتایج آزمایشات استفاده از مکمل ویتامین D و اثرات آن بر خطر سرطان و مرگ را مورد ارزیابی قرار دادند.

محققان با استفاده از جستجوی بانک اطلاعاتی دریافتند كسانی كه حداقل 3 سال از مکمل های ویتامین D استفاده می كنند، در مقایسه با اثرات دارونما، 13 درصد خطر مرگ ناشی از سرطان ها کاهش پیدا کرده است. ویتامین D تأثیر چشمگیری در کاهش خطر مرگ و میر در بین مبتلایان به سرطان دارد اما متأسفانه هیچ اثر محافظتی در برابر ابتلا به سرطان و کاهش شیوع آن نشان داده نشده است. اگرچه نتایج اولیه داده ها امیدوار کننده است، متخصصان در مورد استفاده گسترده از ویتامین D توصیه می کنند افراد محتاط باشند چون تحقیقات بیشتری در این زمینه لازم است.

ویتامین D و کاهش خطر سرطان پستان

یک مطالعه جدید در مورد ارتباط بین ویتامین D و کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان نشان می دهد مصرف ویتامین D شانس ابتلا زنان به سرطان پستان را کاهش می دهد. تحقیقات در مورد نقش ویتامین D و تأثیر آن بر سرطان پستان تازه نیست. اما به نظر می رسد زنان مبتلا به کمبود ویتامین D، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان قرار دارند. اگر چه هنوز مدارك كافی برای اثبات مصرف ویتامین D برای کاهش ابتلا به سرطان پستان وجود ندارد اما بررسی صورت گرفته توسط محققان دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو می تواند امید جدید در رابطه بین این دو موضوع باشد.

در دو بررسی صورت گرفته یکی بر روی بیش از 3،300 شرکت کننده و دیگری بیش از 1700 شرکت کننده تاثیر ویتامین D بر روی ابتلا زنان به سرطان پستان مورد ارزیابی قرار گرفت. همه شرکت کنندگان زنانی بودند که سن بالای 55 سال داشته و در هنگام ثبت نام هیچ علائمی از سرطان پستان را نداشته اند. در طول آزمایشات به آنها هر دو مکمل ویتامین D و کلسیم داده شد و به مدت متوسط ​​چهار سال وضعیت سلامت زنان ارزیابی شد. در این بررسی غلظت ویتامین D موجود در خون شرکت کننده ها اندازه گیری شده است که محققان به آن سرم 25-هیدروکسی ویتامین D می گویند و مهمترین نوع ویتامین D در خون است.

نویسندگان به این نتیجه رسیدند که زنانی که غلظت بیشتری از ویتامین D در خون دارند خطر ابتلا به سرطان پستان کمتر است. شرکت کنندگان با سطح خون بالای 60 نانوگرم در میلی لیتر این سرم در مقایسه با افراد با کمتر از 20 نانوگرم در میلی لیتر خطر ابتلا به سرطان پستان تا یک پنجم کاهش پیدا کرده بود.

میزان مورد نیاز طبیعی ویتامین D

ویتامین D یک ویتامین محلول در چربی است، به این معنی که می تواند در سلول های چربی مانند ویتامین های A، E و K ذخیره شود. بر همین اساس مصرف بیش از حد این ویتامین می تواند منجر به بروز برخی عوارض جانبی شود. برعکس مصرف بیش از حد ویتامین های محلول در آب منجر به بروز مشکلات جانبی نمی شود چون مقدار اضافی ویتامین های محلول در آب به راحتی از طریق ادرار دفع می شود. برخلاف بیشتر ویتامین های دیگر، تامین ویتامین D از رژیم غذایی دشوار است. در عوض، قرار گرفتن در معرض نور خورشید باعث سنتز ویتامین D در بدن انسان می شود.

کمبود ویتامین D در جمعیت عمومی شایع است، اما درجه خفیف کمبود ویتامین D منجر به بروز علائم و عوارض خاصی نمی شود. با این حال مبتلایان به کمبود این ویتامین باید مکمل ویتامین را مصرف کنند. در افراد چاق کمبود ویتامین D بسیار مهم و رایج است.

بلومگاردن میزان ویتامین D بیماران خود را به صورت زیر طبقه بندی می کند:

افراد عادی. 30 نانوگرم در میلی لیتر

کمبود خفیف. 20 تا 30 نانوگرم در میلی لیتر

کمبود متوسط. 10 تا 20 نانوگرم در میلی لیتر

کمبود شدید. زیر 10 نانوگرم در میلی لیتر

Bloomgarden دوزهای جایگزین زیر را بر اساس میزان ویتامین D توصیه می کند:

25 نانوگرم در میلی لیتر و بالاتر. 1000 واحد در روز

20 تا 25 نانوگرم در میلی لیتر. 2000 واحد در روز

15 تا 20 نانوگرم در میلی لیتر. 2000 واحد در روز

10 تا 15 نانوگرم در میلی لیتر. 3000 واحد در روز

زیر 10 نانوگرم در میلی لیتر. 4000 واحد در روز به مدت 1 ماه، سپس کاهش مصرف

به نظر می رسد روند های درمانی قدیمی مصرف فقط 400 واحد در روز ویتامین D را توصیه می کنند، اما تحقیقات جدید نشان می دهد که این مقدار برای بیماران کافی نیست.