چرا نوزاد من خروپف می کند؟

نوزادان تازه متولد شده معمولاً تنفس پر سر و صدا دارند، به خصوص زمانی که می خوابند. این تنفس ممکن است شبیه به خروپف در نوزدان باشد! در بیشتر موارد، صدای خروپف در نوزادان چیز خطرناک نیستند. مجرای بینی نوزادان بسیار کوچک است، بنابراین کمترین خشکی یا مخاط اضافی در بینی آنها می تواند باعث خروپف یا تنفس پر سر و صدا در آنها شود.

گاهی اوقات نحوه نفس کشیدن آنها در نوزادی ممکن است شبیه به صدای خروپف در نوزادان باشد. با رشد آنها، تنفس نوزادان معمولا آرام تر می شود. با این حال، اگر کودک شما شروع به خروپف کرد و علائم دیگری داشت، باید مطمئن شوید که این صداها نشانه چیز جدی نیست.

شایع ترین علل خروپف در نوزادان

خروپف با صدای بلند می تواند نشانه بسیاری از موارد باشد، از جمله: بزرگ شدن لوزه ها یا آدنوئیدها، انحراف تیغه بینی یا حتی آپنه خواب. شایع ترین علل خروپف در نوزادان می تواند شامل موارد زیر باشد:

گرفتگی بینی

در اغلب موارد، خروپف نوزادان ناشی از گرفتگی بینی آنهاست. در این صورت، انسداد بینی را می‌توان با استفاده از قطره‌های نمکی برطرف و برطرف کرد. با رشد نوزادان، اندازه سوراخ های بینی آنها بیشتر می شود و مشکل خروپف معمولاً با افزایش سن کاهش می یابد. با این حال، خروپف گاهی اوقات می تواند نشان دهنده مشکلات جدی تری باشد.

اگر خروپف کودک شما پس از استفاده از قطره های نمکی ادامه پیدا کرد و بدتر شد، صداها را با دوربین یا ضبط صوت ضبط کنید و برای متخصص اطفال پخش کنید.

انحراف سپتوم

انحراف سپتوم ممکن است یک اتفاق نسبتاً رایج در روزهای اول پس از تولد باشد که  می تواند منجر به بروز خروپف در نوزادان شود. اگرچه بسیاری از این نوزادان هیچ علامتی از این بیماری ندارند و ممکن است با گذشت زمان برطرف شود. با این حال، سایر علل خروپف در کودکان بزرگتر بیشتر از نوزادان ظاهر می شود.

اگرچه بسیاری از کودکان خروپف می کنند، اما فقط 1 تا 3 درصد از کودکان آپنه خواب را تجربه می کنند و به احتمال زیاد آنها بین 3 تا 6 سال سن دارند.

کودکی که خروپف می کند، غذا نمی خورد یا به خوبی وزن نمی گیرد، ممکن است مشکلات دهان، گلو، ریه یا قلبی قابل توجهی داشته باشد. بسیاری از این مسائل به احتمال زیاد در اوایل زندگی کودک شناخته می شوند، اما ممکن است در یک سالگی ایجاد شوند.

لارنگومالاسی

خروپف در نوزادان نیز می تواند نشانه لارنگومالاسی باشد. این وضعیت باعث نرم شدن بافت های جعبه صدا یا حنجره می شود. ساختار حنجره بدشکل و فلاپی است که باعث می شود بافت ها روی دهانه راه هوایی بیفتند و تا حدی آن را مسدود کنند.

علائم  در نود درصد کودکان بدون درمان از بین خواهند برد. این عارضه معمولاً در 18 تا 20 ماهگی خود به خود از بین می رود.

برای تعداد بسیار کمی از نوزادان مبتلا به لارنگومالاسی شدید، که در تنفس یا خوردن اختلال ایجاد می کند، می توان از لوله تنفسی استفاده کرد یا جراحی ترمیمی انجام داد. لوله های تنفسی گاهی اوقات می توانند باعث عفونت شوند که ممکن است منجر به نیاز به جراحی ترمیمی نیز شود.

هدف اصلی جراحی بازسازی حنجره ایجاد یک راه هوایی دائمی و پایدار برای تنفس کودک بدون استفاده از لوله تنفسی است. جراحی همچنین می تواند مشکلات صدا و بلع را بهبود بخشد.

خروپف نوزاد ناشی از لوزه ها و آدنوئیدها

بسیاری از نوزادان و کودکان خردسال تنفس شبانه پر سر و صدا دارند، اما 7 تا 12 درصد آنها بیش از سه شب در هفته خروپف می کنند. چرا؟ این می تواند به دلیل حساسیت بینی (که توسط گرد و غبار، کنه های گرد و غبار و بستر پرها ایجاد می شود) یا به دلیل خشکی بیش از حد در اتاق باشد. اما، شایع ترین علت خروپف، انسداد خفیف ناشی از لوزه های بزرگ و آدنوئید است.

لوزه ها و آدنوئیدها غدد لنفاوی خاصی هستند که در پشت بینی و گلو قرار دارند. آن‌ها به‌عنوان گشت حفاظت امنیت داخلی شخصی ما عمل می‌کنند، و دائماً گروه‌هایی از آنتی‌بادی‌ها و گلبول‌های سفید خون را جمع‌آوری می‌کنند تا ویروس‌ها و میکروب‌ها را قبل از اینکه بتوانند مخفیانه وارد بدن شوند، جذب کنند.

هنگامی که عضلات گلو در طول خواب شل می شوند، آن بافت های نرم کمی فرو می ریزند. معمولاً این مشکلی نیست، اما اگر کودک شما لوزه های بزرگ و آدنوئید داشته باشد، کل “مجرای” تنفس می تواند به طور چشمگیری تنگ شود. این باعث می‌شود گلوی کودک با هر نفس عمیق بسته شود.

تنفس اختلال خواب و آپنه خواب

حدود 3 درصد از کودکان خروپف جدی تری دارند و وضعیتی به نام SBD (تنفس اختلال در خواب) یا OSA (آپنه انسدادی خواب) دارند.

آپنه یعنی بیش از 10 ثانیه بدون تنفس. در این حالت، گلو در حین تنفس بسته و باعث ایجاد صدای خشن خروپف می‌شود. این می تواند بسیار ترسناک به نظر برسد، اما کودکان به طور خودبه خود از خواب بیدار می شوند و دوباره شروع به تنفس می کنند، معمولاً در عرض 10 تا 15 ثانیه.

علائم SBD خوابیدن با دهان باز، صدای بینی، آب دهان روی روبالشی، سردرد بیشتر و خواب آلودگی بیش از حد است. این مشکل در کودکانی که دارای اضافه وزن و چاق هستند شایع تر است – اما نه محدود به آن.

بچه‌های مبتلا به SBD ممکن است هر شب ده‌ها یا صدها بار از خواب بیدار شوند یا خرخر کنند یا نفس نفس بزنند! جای تعجب نیست که بچه های مبتلا به SBD اغلب با حلقه های تیره زیر چشم از خواب بیدار می شوند، به نظر می رسد تمام روز خمیازه می کشند. SBD همچنین سیستم ایمنی را ضعیف می کند، یادگیری را تضعیف می کند و می تواند منجر به فشار خون بالا و فشار قلب شود.

به یاد داشته باشید، تنها تعداد کمی از کودکان آپنه را تجربه می کنند. بیشتر خروپف در کودکان پس از انجام چند تغییر در محیط خواب یا رژیم غذایی نوزاد از بین می رود.

عوارض خروپف در نوزادان

کودکانی که معمولاً خروپف می‌کنند، در صورتی که آپنه خواب نیز داشته باشند، ممکن است از خواب عمیق محروم شوند. بدن کودک ممکن است به دلیل تنفس سخت و تجمع دی اکسید کربن در مجاری تنفسی نیمه فروپاشیده یا مسدود شده او را از خواب بیدار کند.

تنفس سخت نه تنها پر سر و صدا است، بلکه خواب مناسب را مختل می کند و باعث بروز سایر مشکلات می شود.

کم خوابی می تواند برای رشد و تکامل نوزادان شما مضر باشد. حتی می تواند منجر به بروز عوارض زیر شوند:

• افزایش وزن ضعیف
• رفتاری شبیه اختلال کم توجهی بیش فعالی (ADHD)
• شب ادراری
• چاقی

هر کودکی با علائم زیر باید به طور کامل توسط متخصص اطفال ارزیابی شود:

• داشتن خواب سخت در شب
• مشکل تنفس در طول روز
• اختلال در خوردن و افزایش وزن
• خروپف با مکث های طولانی (بیش از ده ثانیه) بین تنفس

در حالی که آزمایش خواب معمولاً برای کودکان بزرگتر توصیه می شود، اما اگر کودک دارای مشکلات غیرطبیعی خروپف باشد که از دوران نوزادی شروع شده است، ممکن است نیاز به آزمایش خواب داشته باشد.

اگر کودک نوپا یا کودک شما نیاز به انجام آزمایش خواب یا پلی سومنوگرام دارد، بنیاد ملی خواب توصیه می کند از آن حداکثر استفاده را ببرید.

به عنوان مثال، والدین می توانند در اتاق با کودک بخوابند، لباس خواب یکسان بپوشند، غذای بیرون بری سفارش دهند و تا دیروقت بیدار بمانند. به این ترتیب، تست خواب بیشتر شبیه یک مهمانی خواب است تا یک معاینه پزشکی.

سایر غربالگری های پزشکی برای خروپف نوزادان و کودکان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• سی تی اسکن
• آزمایشات ام آر آی
• معاینات آندوسکوپی برای مستقیم مستقیم از راه هوایی
• تست های عملکرد ریوی (PFTs) برای ارزیابی ریه ها

راهکارهای کاهش خروپف در کودکان

خبر خوب این است که چند راه وجود دارد که به نوزاد یا کودک نوپا کمک می‌کند تا آرام‌تر نفس بکشد و خواب آرام‌تری در شب داشته باشد:

• هوا را با یک مرطوب کننده خنک مرطوب کنید.
• حیوانات خانگی را از اتاق خواب فرزندتان دور نگه دارید.
• یک پتوی ضخیم تا شده زیر تشک در بالای تخت قرار دهید تا سر فرزندتان کمی بالاتر بیاید.
• از پزشک خود بپرسید که آیا کودک شما باید از داروی ضد حساسیت و فیلتر هوا در اتاق خواب استفاده کند یا خیر.
• اگر خروپف و سایر مشکلات خواب بعد از یک یا دو هفته بهتر نشدند، عاقلانه است که کودک خود را توسط پزشک معاینه کنید.

سخن آخر

خروپف در نوزادان به ندرت نتیجه یک بیماری جدی است. گرفتگی بینی که شایع ترین علت خروپف است را می توان با درمان های خانگی ساده کنترل کرد یا ممکن است اصلاً نیازی به درمان نداشته باشد. انحراف سپتوم یا لارنگومالاسی نیز ممکن است نیازی به درمان نداشته باشد.

با این حال، اگر نگران خروپف یا تنفس فرزندتان هستید، با پزشک اطفال او قرار ملاقات بگذارید. پزشک می‌تواند کودک شما را معاینه کند و در صورت نیاز آزمایش‌ها و غربالگری‌ها را برای تعیین علت خروپف انجام دهد. پزشک اطفال ممکن است برای کوچک کردن لوزه ها و آدنوئیدها (مانند کورتیزون خوراکی یا استنشاقی یا مهارکننده لکوترین) دارویی را توصیه کند، یا ممکن است جراحی برای برداشتن لوزه ها و یا آدنوئیدها را پیشنهاد کند. اگر کودک شما اضافه وزن دارد یا بیش از 7 سال سن دارد، قبل از برنامه ریزی برای جراحی نظر دوم را دریافت کنید. بچه های این دسته ها اغلب با این روش بهبود نمی یابند.