خشکی پوست

خشکی پوست معمولاً خطر ناک نیست، اما می تواند برای فرد ناراحت کننده و احساس زشتی باشد.

برخی از اختلالات ژنی از جمله: ایکتیوز، می تواند موجب این حالت شود. خوشبختانه، بیشتر پوست های خشک ناشی از عوامل محیطی می باشد. که حداقل می توانند تا حدی کنترل شوند. این عوامل شامل سردی و گرمی و رطوبت و خشکی هوا می باشد.

با انجام  اقداماتی از جمله استفاده از، مرطوب کننده ها و عدم مصرف از صابون های خشک می توانید باعث پیشگیری این حالت شوید. مشکلات پوستی مزمن یا شدید ممکن است نیاز به ارزیابی توسط پزشک متخصص پوست داشته باشد.

علائم خشکی پوست

این حالت اغلب موقتی است، به عنوان مثال آن را فقط در زمستان می بینید. اما ممکن است یک وضعیت مادام العمر باشد. علائم و نشانه های این حالت بستگی به سن، سلامتی شما، جایی که در آن زندگی می کنید، زمان سپری شده در خارج از منزل و علت بروز آن دارد.

این حالت احتمالاً باعث ایجاد یک یا چند مورد از موارد زیر می شود:

• خارش
• قرمزی
• پوست خاکستری
• خطوط واضح یا ترک
• پوستی که خشن به نظر می رسد.
• ترک های عمیق که ممکن است خونریزی کند.
• احساس سفتی پوست به خصوص بعد از استحمام یا شنا
• پوسته پوسته شدن جزئی، پوسته پوسته شدن و لایه برداری شدید

چه زمانی به پزشک مراجعه کنید؟

بیشتر موارد این حالت به خوبی به شیوه های عادی و داروهای خانگی پاسخ می دهد. اگر علی رغم بهترین تلاش ها، پوست شما بهبود نیافت یا این حالت با قرمزی همراه بود و یا خشکی و خارش در خواب اختلال ایجاد کرد، شما از خاراندن زخم، دست بردارید و اگر شما دارای نواحی بزرگی از پوسته پوسته شدن و لایه برداری پوست هستید، به پزشک مراجعه نمایید.

علت خشکی پوست

این حالت اغلب علت محیطی دارد. همچنین برخی از بیماری ها  می توانند به طور چشمگیری روی پوست شما اثر بگذارند.

دلایل بالقوه این حالت شامل موارد زیر است:

پوست بخاطر هوای زمستانی، خشک می شود و دما و رطوبت آن کاهش می یابد. اما اگر در مناطق کویری زندگی می کنید، ممکن است این فصل اهمیت چندانی نداشته باشد.

حرارت

گرمایش مرکزی، اجاق گازهای چوبی، بخاری ها و شومینه ها همگی رطوبت را کاهش داده و پوست شما را خشک می کنند.

حمام گرم 

دوش گرفتن و حمام طولانی و گرم می تواند پوست شما را خشک کند.

صابون ها و مواد شوینده

بسیاری از صابون ها، مواد شوینده و شامپوهای محبوب، رطوبت را از پوست شما می گیرند. زیرا برای از بین بردن چربی پوست، تولید شده اند.

سایر شرایط پوستی

افرادی که بیماری پوستی مانند درماتیت آتوپیک (اگزما) یا پسوریازیس دارند مستعد این حالت هستند.

عوامل خطر خشکی پوست

هر کسی می تواند به خشکی پوست مبتلا شود. اما اگر شما در دهه ۴۰ یا بالاتر هستید. این خطر با افزایش سن افزایش می یابد بیش از ۵۰ درصد از بزرگسالان مسن دارای این حالت هستند.

اگر در آب و هوای خشک، سرد یا رطوبت کم زندگی می کنید.

اگر شغلی داشته باشید که ملزم به تماس مداوم به آب داشته باشید و اگر مجبور هستید در استخرهای کلر دار شنا کنید، شما در معرض ابتلا به این حالت خواهید بود.

تشخیص خشکی پوست

احتمال دارد، پزشكتان معاینه فیزیكی را انجام داده و از سابقه پزشكی شما سؤال كند، از جمله زمان شروع خشكی پوست، چه عواملی باعث بهتر یا بدتر شدن آن، عادت حمام كردن، رژیم غذایی شما و نحوه مراقبت از پوست شما می باشند.

پزشک شما ممکن است آزمایشات تشخیصی خاصی را برای بررسی اینکه آیا خشکی پوست شما نتیجه بیماری پزشکی مانند کم کاری تیروئید است، پیشنهاد کند.

درمان خشکی پوست

در بیشتر موارد، پوست خشک به اقدامات سبک زندگی مانند استفاده از مرطوب کننده ها و جلوگیری از دوش و حمام طولانی و گرم، پاسخ می دهد. اگر پوست بسیار خشک و پوسته پوسته دارید، پزشک ممکن است توصیه کند از کرم هایی که نیاز به تجویز ندارند، استفاده کنید که حاوی اسید لاکتیک یا  اوره است.

اگر به بیماری پوستی جدی تری مانند: درماتیت آتوپیک، بیماری اتیوز یا پسوریازیس مبتلا هستید، پزشک شما ممکن است علاوه بر مراقبت در منزل، کرم ها و پمادهای تجویز شده یا سایر روش های درمانی را تجویز کند.

بعضی مواقع خشکی پوست منجر به درماتیت می شود و باعث خارش پوست می شود. در این موارد، درمان ممکن است شامل لوسیون های حاوی کورتیکو اسروئید باشد. اگر پوسته پوسته شدن پوست شما زخم شود، پزشک ممکن است برای جلوگیری از عفونت، پانسمان مرطوب را تجویز کند.

عوارض خشکی پوست

این حالت معمولاً تا زمانی بی ضرر می باشد که از آن مراقبت نمی شود.

این حالت ممکن است منجر به موارد زیر شود:

درماتیت آتوپیک (اگزما): اگر مستعد ابتلا به این بیماری هستید، خشکی بیش از حد می تواند منجر به فعال شدن بیماری شود و باعث قرمزی، ترک خوردگی و التهاب شود.

عفونت: پوست خشک  منجر به ورود باکتری ها و نهایتا باعث عفونت می گردد.

این عوارض به احتمال زیاد زمانی اتفاق می افتد که مکانیسم های محافظ طبیعی پوست شما به شدت به خطر بیفتد. به عنوان مثال، پوست شدیدا خشک می تواند، باعث ایجاد ترک های عمیق یا شکاف شود که می توانند باز شوند و خونریزی کنند و زمینه ای برای حمله به باکتری ها فراهم شود.

پیشگیری خشکی پوست

این نکات را امتحان کنید تا پوست، بیش از حد خشک نشود:

• پوست خود را مرطوب کنید: مرطوب کننده ها برای جلوگیری از فرار آب و رطوبت پوست مفید هستند.
• قرار گرفتن در معرض آب گرم را محدود کنید: زمان حمام را باید ۱۰ دقیقه یا کمتر نگه دارید. دماسنج دمای آب را روشن کنید تا خیلی گرم نباشدو سعی کنید بیشتر از یک بار در روز حمام نکنید.
• به جای استفاده از صابون هایی که منجر به خشکی پوست می شوند، از پاک کننده کرم ها، پاک کننده های ملایم پوست و ژل های دوش را با مرطوب کننده های اضافی استفاده کنید.
• در هوای سرد تا حد امکان پوست را، با لباس بپوشانید: زمستان مخصوصاً می تواند برای پوست خشک کننده باشد، بنابراین هنگام بیرون آمدن حتما روسری، کلاه و دستکش بپوشید.
• دستکش لاستیکی بپوشید: اگر مجبور هستید دستان خود را در آب غوطه ور کنید یا از پاک کننده های غلیظ استفاده کنید، پوشیدن دستکش می تواند به محافظت از پوست شما کمک کند.

آماده شدن برای قرار ملاقاتتان با پزشک

احتمالاً با دیدن پزشک، مراقبت های اولیه خود را شروع می کنید.

بعضی اوقات ممکن است مستقیماً به متخصص بیماری های پوستی مراجعه کنید.

در اینجا برخی از اطلاعات به شما کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید.

آنچه شما می توانید انجام دهید:

تهیه لیستی از سوالات به شما کمک می کند تا از پزشک خود بهترین استفاده را ببرید.

در مورد خشکی پوست، برخی از سؤالهای اساسی که باید مطرح شود عبارتند از:

• آیا به آزمایش نیاز دارم؟
• چه انتظاری از پزشک دارید؟
• دریغ نکنید هر سؤال دیگری که دارید بپرسید.
• محتمل ترین علت خشکی پوست من چیست؟
• آیا احتمال دارد این وضعیت به تنهایی پاک شود؟
• چه روال هایی برای مراقبت از پوست را توصیه می کنید؟

پزشک احتمالاً چندین سؤال از شما خواهد پرسید، مانند:

• آیا علائم دیگری دارید؟
• چه داروهایی مصرف می کنید؟
• در هر صورت، پوست شما بهتر می شود؟
• چه عواملی پوست شما را بدتر می کند؟
• آیا علائم شما مداوم بوده یا به صورت گاه به گاه می باشد؟
• چند بار حمام می کنید؟ آیا از آب گرم استفاده می کنید؟ از چه صابون و شامپویی استفاده می کنید؟
• آیا از کرم های مرطوب کننده استفاده می کنید؟ اگر چنین است، کدام یک و چند بار از آن ها استفاده می کنید؟