مفاصل زانو هر روز تحت فشار های فیزیکی زیادی قرار دارند. احساس درد در یک یا هر دو زانو به دلیل ساییدگی و پارگی، فعالیت بدنی یا آسیب، بسیار رایج است. در بیشتر موارد، اگر فردی آسیب یا کشیدگی زانو داشته باشد، درد زانو احتمال دارد حالت سوزش داشته باشد. سوزش زانو می تواند در بیشتر نقاط زانو رخ دهد. برای بسیاری از افراد، قسمت های جلویی و پشتی زانو شایع ترین نقاطی هستند که احساس سوزش می کنند. گاهی اوقات این سوزش در کناره های زانو نیز می تواند احساس شود. احساس سوزش در هر قسمت از زانو به طور معمول نشان می دهد چه مشکلی وجود دارد که احتمال دارد نیاز به بررسی و درمان داشته باشد.
بر همین اساس ما در این مقاله از پزشکت به بررسی برخی از علل رایج درد و سوزش در زانو، درمان‌های معمول برای آنها و زمان مراجعه به پزشک می‌پردازیم.
محل سوزش زانو
محل سوزش و درد در زانو اغلب می تواند سرنخ هایی را در مورد علت ایجاد آن ارائه دهد مانند:
درد و سوزش جلوی زانو. تاندونیت، کندرومالاسی و PFPS همگی از علل احتمالی درد سوزشی در جلوی زانو هستند.درد سوزش جلوی زانو اغلب به دلیل آسیب هایی مانند:
- آرتروز
- بورسیت
- تاندونیت
- کندرومالاسی
- سندرم درد پاتلوفمورال (PFPS)
درد و سوزش کنار زانو. اگر فردی درد سوزشی در کنار زانو داشته باشد، احتمال دارد به دلیل سندرم باند ایلیوتیبیال یا بورسیت پس آنسرین باشد.
درد و سوزش پشت زانو. درد سوزش پشت زانو ممکن است به دلایل زیر باشد:
- کیست بیکر
- پارگی رباط
- استعمال مفرط
- پارگی غضروف
علل و درمان درد سوزشی زانو
بخش‌های زیر برخی از علل بالقوه درد و سوزش زانو و نحوه درمان آنها را شرح می‌دهد.
پارگی غضروف زانو
غضروف زانو یا مینیسک در حین فعالیت‌های فیزیکی مانند راه رفتن، دویدن و پریدن به محافظت از مفصل کمک می‌کند. اگر فردی به این ناحیه آسیب وارد کند یا آن را به شدت بپیچاند، غضروف زانو احتمال دارد پاره شود. این پارگی دردناک است و می تواند مانند سوزش باشد.
گزینه های درمانی مختلفی برای پارگی غضروف زانو وجود دارد. اغلب، اولین گام‌های درمان شامل مصرف داروهای مسکن مانند ایبوپروفن و تمرینات تقویت عضلات است.
اگر غضروف زانو بهبود نیابد، پزشک یا تیم مراقبت های بهداشتی ممکن است تزریق استروئید در زانو یا گزینه های جراحی مانند:
- کندروپلاستی زانو: که شامل صاف کردن غضروف برای کاهش اصطکاک است.
- دبریدمان زانو: که شامل برداشتن غضروف شل و شستشوی ناحیه با نمک است.
- پیوند اتوگرافت استئوکندرال: که شامل گرفتن غضروف از ناحیه غیر تحمل کننده وزن به زانو است.
- کاشت سلول غضروفی اتولوگ: که شامل برداشتن و کشت یک تکه غضروف است تا در نهایت بتواند به زانوی فرد بازگردد و دوباره رشد کند.
پارگی رباط زانو
پارگی رباط زانو اغلب به دلیل ضربه ناشی از نیروی بلانت به قسمت خارجی زانو رخ می دهد. افرادی که هاکی، فوتبال یا سایر ورزش های تماسی بازی می کنند، بیشتر در معرض خطر پارگی یا کشیدن رباط های زانو هستند.
متخصصان بهداشت اغلب پارگی های رباط را بر اساس شدت آنها طبقه بندی می کنند. پارگی جزئی احتمال دارد به درمان کمتری نسبت به پارگی شدید نیاز داشته باشد. برخی از گزینه های درمانی برای پارگی جزئی عبارتند از:
- تلاش برای تقویت عضلات
- استفاده از زانوبندهای محافظ
- کاهش فعالیت هایی که می تواند باعث آسیب بیشتر شود.
- اگر پارگی بسیار شدید باشد یا بهبود نیابد، پزشک احتمال دارد گزینه های جراحی را توصیه کند.
زانوی دونده یا کندرومالاسی
زانوی دونده که به عنوان کندرومالاسی نیز شناخته می شود، در نتیجه استفاده بیش از حد از مفصل زانو ایجاد می شود. این امر به ویژه در میان دوندگان و سایر افرادی که به طور مداوم به زانوهای خود فشار وارد می کنند رایج است.
کندرومالاسی زمانی رخ می دهد که غضروف زانو تحلیل می‌رود و بالشتک کمتری برای مفصل ایجاد می‌کند.اولین گام های درمان اغلب شامل درمان هایی برای کمک به کاهش درد و التهاب و بهبود زانو می شود. برخی از درمان ها عبارتند از:
- استراحت دادن به مفصل زانو
- استفاده از کیسه یخ برای کاهش التهاب
- مصرف داروهای مسکن بدون نسخه (OTC)
- تراز کردن کاسه زانو با بریس
اگر زانو بهبود نیابد، تیم مراقبت های بهداشتی ممکن است جراحی آرتروسکوپی را توصیه کند. این جراحی شامل صاف کردن غضروف برای بهبود بهتر آن است.
آرتروز
استئوآرتریت شایع ترین شکل آرتریت در ایالات متحده است. در واقع، حدود 30.8 میلیون نفر اکنون با این بیماری زندگی می کنند.این بیماری می تواند تقریباً هر مفصلی را درگیر کند، اما بیشتر در دست، لگن، ستون فقرات و زانو دیده می شود.
استئوآرتریت با فرسودگی غضروف محافظ در مفاصل مشخص می شود. معکوس کردن آرتروز ممکن نیست، بنابراین احتمال دارد در نهایت نیاز به تعویض مفصل داشته باشد.
برخی از درمان های رایج برای آرتروز عبارتند از:
- دریافت تزریق کورتیزون
- دریافت تزریق روان کننده
- تلاش برای کاردرمانی یا فیزیوتراپی
- مصرف داروهای ضد درد و التهاب OTC
تاندونیت کشکک
تاندونیت کشکک یک آسیب ناشی از استفاده زیاد تاندون است که کاسه زانو را به ساق پا متصل می کند و می تواند باعث سوزش و درد در جلوی زانو شود.
چندین مرحله درمانی بالقوه وجود دارد که یک فرد می تواند برای درمان تاندونیت کشکک انجام دهد، از جمله:
- استراحت از دویدن و پریدن
- مصرف داروهای مسکن OTC
- استفاده از کیسه یخ برای کاهش التهاب
- کشش برای افزایش طول واحد ماهیچه-تاندون زانو
- پوشیدن بند تاندون کشکک، که فشار را از تاندون می گیرد.
- تمریناتی را امتحان کنید که بر روی عضلات بالای ساق تمرکز دارند.
اگر این درمان‌ها مؤثر نباشند، پزشک ممکن است درمان‌های تهاجمی بیشتری مانند تزریق پلاسمای غنی از پلاکت یا روش سوزن نوسانی را توصیه کند.
سندرم باند ایلیوتیبیال
سندرم باند ایلیوتیبیال (ITBS) اغلب در دوندگان و زمانی رخ می دهد که بافت همبند در طول ران در حین دویدن و سایر فعالیت های بدنی به قسمت خارجی زانو ساییده شود.هنگامی که بند به کناره زانو ساییده می شود، ITBS می تواند احساس سوزش کند.
هیچ درمان رسمی برای ITBS وجود ندارد. با این حال، افراد مبتلا به این بیماری اغلب برخی از اقدامات زیر را انجام می دهند:
- فیزیوتراپی
- استفاده از کیسه یخ
- مصرف NSAID ها
- افزایش قدرت مرکزی، باسن و لگن
- ماساژ باند ایلیوتیبیال، چهار سر و باسن
- از دویدن استراحت و در عوض تمرینات متقابل را امتحان کنید.
- دریافت تزریق موضعی استروئید، در صورتی که گزینه های دیگر موثر نباشد
PFPS
PFPS در جلوی زانو و احتمال دارد در یک یا هر دو زانو رخ می دهد. اغلب با درد خفیف شروع و به تدریج افزایش می یابد و معمولا در حین فعالیت بدنی بدتر می شود.
برخی از گزینه های درمانی عمومی برای PFPS عبارتند از:
- مصرف داروهای OTC
- پوشیدن بریس های حمایتی
- استراحت مانند اجتناب از پله ها و زانو زدن
- تمرینات را برای لگن، چهار ران و همسترینگ انجام دهید.
در موارد شدیدتر، پزشک احتمال دارد جراحی آرتروسکوپی را توصیه کند که شامل برداشتن و صاف کردن غضروف آسیب دیده است.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
در برخی موارد، فرد می تواند مدت کوتاهی پس از آسیب دیدگی زانو تحت درمان قرار گیرد. در بعضی دیگر، فرد ابتدا سعی می کند با دردی که تجربه می کند کنار بیاید و تنها زمانی که شدید شود به پزشک مراجعه کند.
برای آسیب های ناشی از استفاده بیش از حد، بهترین راه حل اغلب استراحت، استفاده از کیسه یخ و تمرکز بر فعالیت های عضله سازی است که به زانوها فشار وارد نمی کند. با این حال، اگر درد علیرغم استراحت ادامه یابد، فرد باید در مورد علائم خود با پزشک مشورت کند.
آنها احتمال دارد درمان های دیگری مانند فیزیوتراپی یا کاردرمانی و در موارد شدید، حتی ممکن است گزینه های جراحی را توصیه کنند.
سخن آخر
چندین علت می تواند باعث سوزش زانو درد شود. برخی از آسیب ها حاد بوده و می توانند بلافاصله شروع به ایجاد درد کنند، در حالی که برخی دیگر با استفاده بیش از حد مرتبط هستند و به تدریج ایجاد می شوند.
در بسیاری از موارد، مصرف مسکن های OTC، استفاده از کیسه یخ و استراحت برای پیشگیری از آسیب و درد بیشتر کافی است. اگر درد از بین نرود یا بدتر شود، پزشک احتمال دارد جراحی یا گزینه های درمانی تهاجمی تر را پیشنهاد دهد.
