روماتولوژیست ها متخصصان پزشکی هستند که بیماری هایی را که بر روی مفاصل، تاندون ها، رباط ها، استخوان ها و عضلات تأثیر می گذارد را تشخیص داده و درمان می کنند.
آنها پزشکان متخصصان داخلی یا اطفال هستند که آموزش های ویژه ای را در زمینه تشخیص و درمان بیماری اسکلتی عضلانی و بیماری های خود ایمنی سیستمیک مانند RA دریافت می کنند. روماتولوژیست ها شرایط اسکلتی – عضلانی را تشخیص و درمان می کنند، اما آنها جراحی انجام نمی دهند. در صورت بروز مداوم درد یا سفتی مفصل، ممکن است لازم باشد که به متخصص روماتولوژی مراجعه کنید.
زیرمجموعه ها در زمینه روماتولوژی، عبارتند از:
- درد مزمن
- بیماری های بافت نرم
- بیماری های خود ایمنی و التهابی
- بیماری های مفصلی دژنراتیو غیر التهابی
- بیماری های روماتیسمی کودکان یا نوجوانان
- اختلالات متابولیکی که بر استخوان تأثیر می گذارد
اگر به آرتریت روماتوئید (RA) مبتلا هستید، پزشک مراقبت های اولیه شما می تواند بسیاری از نیازهای مراقبت های بهداشتی روزانه شما را کنترل کند. با این حال، برای ارزیابی و درمان جامع تر، ممکن است لازم باشد به یک متخصص روماتولوژی مراجعه کنید.
بیماری های روماتیسمی می تواند باعث درد، تورم، سفتی و تغییر شکل در مفاصل، استخوان هاو عضلات شوند.
روماتولوژیست ها چه نوع آموزشی هایی را می بینند؟
متخصص روماتولوژی شدن، مستلزم گذراندن 4 سال دانشکده پزشکی است. این دوره با 3 سال به عنوان یک رزیدنت پزشکی متخصص در زمینه داخلی، اطفال یا هر دو دنبال می شود. یک روماتولوژیست برای تکمیل تحصیلات رسمی خود، 2 تا 3 سال را در یک بورس روماتولوژی سپری می کند و آموزش های لازم را در مورد بیماری های اسکلتی عضلانی و خودایمن مزمن و نحوه درمان آنها یاد می گیرد.
پس از اتمام دوره بورسیه، روماتولوژیست باید در یک آزمون مدرک که توسط انجمن پزشکی داخلی اداره می شود، نمره قبولی بگیرد. روماتولوژیست ها باید هر 10 سال یک بار در یک آزمایش مجدد شرکت کنند. آنها همچنین برای حفظ گواهینامه هیئت مدیره خود ملزم به گذراندن کلاس های آموزش مداوم پزشکی هستند.
روماتولوژیست ها چه بیماری را درمان می کنند؟
یک روماتولوژیست می تواند هر یک از بیش از 100 بیماری شناخته شده روماتیسمی و شرایط و آسیب های اسکلتی عضلانی را درمان کند. متخصصان روماتولوژی می توانند شرایط خود ایمنی و التهابی را که بر مفاصل، تاندون ها، رباط ها، استخوان ها، عضلات و رگ های خونی تأثیر می گذارد (واسکولیت) درمان کنند، از جمله:
- آرتروز
- نقرس
- میوزیت
- لوپوس
- تاندونیت
- واسکولیت
- کمردرد
- اسکلرودرمی
- فیبرومیالژیا
- پوکی استخوان
- روماتیسم مفصلی
- کشیدگی های عضلانی
- سندرم آنتی فسفولیپید
- سایر اختلالات خود ایمنی
- اختلالات درد اسکلتی عضلانی
روماتولوژیست چگونه بیماری ها را تشخیص می دهند؟
متخصصان روماتولوژی، معاینات و روش هایی را انجام می دهند که به آنها کمک می کند تا شرایط روماتیسمی را تشخیص داده و درمان کنند. یک روماتولوژیست سابقه پزشکی و خانوادگی کامل بیمار را بررسی می کند، معاینه فیزیکی انجام می دهد و انواع خاصی از آزمایشات را انجام می دهد. متخصصان روماتولوژی معمولاً افراد را از نظر تولید بیش از حد آنتی بادی برای اختلالات مشکوک به خود ایمنی بررسی می کنند. برای ارزیابی مشکلات اسکلتی عضلانی، ممکن است موارد زیر را تجویز کنند:
معاینات بدنی
یک روماتولوژیست معمولاً وقتی برای اولین بار شخصی را ملاقات می کند یا می خواهد اثرات یک برنامه درمانی فعلی را کنترل کند، معاینه کامل بدنی را انجام می دهد. در طی معاینه فیزیکی، یک روماتولوژیست وضعیت کلی جسمی فرد را با بررسی نبض، گوش دادن به صدای ریه ها و قلب و احساس تورم در غدد لنفاوی ارزیابی می کند.
آنها وقت بیشتری را صرف بررسی مناطقی می کنند که در آنها افراد احساس درد یا سفتی دارند. آنها ممکن است از شخص بخواهند که این قسمت ها را خم کند، انعطاف پذیر نشان دهد یا کشش دهد. آنها همچنین مفاصل دو طرف بدن را برای مقایسه اندازه، شدت التهاب، دامنه حرکت و عملکرد بررسی می کنند.
افراد مبتلا به آرتروز می توانند علائم را در یک یا چند مفصل در یک طرف بدن تجربه کنند، در حالی که دیگران ممکن است متوجه درد و سفتی در یک یا چند مفصل در دو طرف بدن شوند. یک روماتولوژیست همچنین طی این معاینه سابقه پزشکی، شرایط پزشکی فعلی و سابقه خانوادگی فرد را بررسی می کند.
آزمایش تشخیصی
متخصصان روماتولوژی بیماری های التهابی سیستمیک و شرایط اسکلتی عضلانی را تشخیص می دهند. آنها از آزمایشات مختلفی برای شناسایی علت اصلی علائم شخص استفاده می کنند. برخی از دلایل احتمالی التهاب عبارتند از:
- ژنتیک
- عفونت ها
- شرایط خود ایمنی
- مواجهه با محیط زیست
- متابولیسم غیر طبیعی اسید اوریک
یک روماتولوژیست همچنین می تواند شرایطی را که باعث از بین رفتن یا ضعف استخوان یا غضروف می شوند، از جمله پوکی استخوان و آرتروز تشخیص دهد.
آزمایشات تصویربرداری
یک روماتولوژیست ممکن است آزمایش های تصویربرداری را برای یافتن علائم آسیب مفصل انجام دهد. یک پزشک مراقبت های اولیه یا روماتولوژیست می تواند از آزمایش های مختلف تصویربرداری برای یافتن علائم آسیب مفصلی استفاده کند. برخی از آزمایشات تصویربرداری که ممکن است انجام دهند شامل موارد زیر است:
- اشعه ایکس
- سونوگرافی
- اسکن امآرآی
- سی تی اسکن
تست آزمایشگاهی
آزمایش آزمایشگاهی شامل گرفتن نمونه خون، ادرار یا مایعات مفصلی و ارسال این نمونه ها به آزمایشگاه برای تجزیه و تحلیل بیشتر است. یک روماتولوژیست می تواند با استفاده از نتایج آزمایشگاه علائم التهاب و عفونت ها مانند سطح بالاتر از حد طبیعی ترکیبات التهابی، آنتی بادی ها یا گلبول های سفید را شناسایی کند.
آنها همچنین می توانند از این نتایج آزمایش برای یافتن مارکرهای خاص ژنتیکی استفاده کنند که ممکن است خطر ابتلا به بیماریهای خاص خود ایمنی یا التهابی را در فرد افزایش دهد.
به عنوان مثال، طبق کالج روماتولوژی آمریکا، حدود 60 تا 70٪ افراد با نژاد اروپایی و آرتریت روماتوئید ژنی به نام HLA-DR4 دارند که با سیستم ایمنی بدن در ارتباط است. در سالهای اخیر، محققان همچنین چندین نشانگر ژنتیکی مرتبط با اسپوندیلیت آنکیلوزان کشف کرده اند. این موارد شامل HLA-B27، ARTS 1 و IL23R است.
همه این اطلاعات به آنها کمک خواهد کرد تا یک برنامه درمانی مناسب را برای بیمار تهیه کنند.
روماتولوژیست بیماری ها را چگونه درمان می کند؟
درمان بیماری های روماتیسمی توسط یک روماتولوژیست ممکن است با روش های مختلفی صورت بگیرد، از جمله:
آمپول و تزریق مفصل
یک روماتولوژیست می تواند التهاب و درد مفصل را با تزریق داروی ضد التهابی مانند کورتیکواستروئید، مستقیماً به مفصل آسیب دیده یا با آسپیراسیون مفصل، درمان کند. در این شرایط وی، از سوزن متصل به سرنگ برای از بین بردن مایعات اضافی مفصل استفاده می کند. آنها از آسپیراسیون مفصل برای کاهش تورم و درد مفصل بیماران و تجزیه و تحلیل مایع مفصل به عنوان بخشی از پروتکل تشخیصی استفاده می کنند.
داروها
یک روماتولوژیست ممکن است داروهای ضد روماتیسم اصلاح کننده بیماری را تجویز کند، که فعالیت سیستم ایمنی بدن را کاهش می دهد و یا پیشرفت شرایط روماتیسمی را کند می کند. داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن، ناپروکسن، ملوکسیکام و آسپرین همچنین می توانند به تسکین التهاب مفصل و کاهش درد در مفاصل کمک کنند.
متخصصان روماتولوژی همچنین می توانند در مورد موارد زیر بیماران را راهنمایی کنند:
- راه های بهبود کیفیت زندگی بیمار
- راه هایی برای جلوگیری از معلولیت یا بازیابی عملکرد
- سازوکارهای مقابله ای برای زندگی با شرایطی مانند RA
چه انتظاراتی در ویزیت از روماتولوژیست دارید؟
قرار ملاقات معمول با روماتولوژیست بسته به شرایط یا علائم بیمار متفاوت است. یک قرار ملاقات استاندارد ممکن است شامل مراحل زیر باشد:
- انجام معاینه فیزیکی برای یافتن علائم التهاب سیستمیک
- معاینه مفاصل، عضلات یا استخوان هایی را که احساس تورم، سفتی یا درد دارند.
- آزمایش خون یا سایر آزمایشات آزمایشگاهی، مانند اشعه ایکس یا اسکن MRI
- توصیه های درمانی، یا منتظر بررسی کار آزمایشگاهی قبل از توصیه داروها یا فیزیوتراپی
- بررسی تاریخچه پزشکی و خانوادگی فرد و همچنین نتایج هرگونه آزمایش قبلی یا آزمایشگاه
چه زمانی باید به متخصص روماتولوژی مراجعه کنید؟
درد عضلات و مفاصل تا حدودی ممکن است عادی باشد ، اما اگر دردی دارید که بیش از چند روز ادامه دارد، به پزشک مراقبت های اولیه مراجعه کنید.
پزشک می تواند وضعیت درد موقت شما را بررسی کند و تشخیص دهد که درد شما ناشی از آسیب دیدگی است و یا دلایل التهابی دیگری مانند بیماری روماتیسمی زمینه ای می باشد. در این شرایط ممکن است شما را به روماتولوژیست ارجاع دهد.
اگر دردی را که تجربه می کنید در طی مدت کوتاهی بدتر شود، این نشان دهنده این است که باید به یک متخصص روماتولوژی مراجعه کنید. به همین ترتیب، اگر علائم شما با درمان اولیه مانند داروی مسکن کاهش یابد، اما با قطع درمان دوباره برگردید، بهتر است به متخصص روماتولوژی مراجعه کنید.
در صورت بروز درد با علائم زیر بهتر است به روماتولوژیست مراجعه کنید:
- تجربه درد در چندین مفصل
- درد عضلانی با یا بدون علائم دیگر
- سردردهای مکرر یا دردهای عضلانی در افراد بالای 50 سال
- درد مفصلی جدیدی دارید که مربوط به آسیب شناخته شده نیست.
- درد مفصل یا عضله همراه با تب، خستگی، بثورات، سفتی صبح یا درد قفسه سینه
بسیاری از بیماری های روماتیسمی ارثی هستند، بنابراین اگر سابقه خانوادگی بیماری خود ایمنی یا روماتیسمی دارید باید به پزشک و روماتولوژیست خود اطلاع دهید.
اگر درد مفصلی، استخوانی یا عضلانی مداوم دارید، معالجه خود را به تعویق نیندازید. سفتی مفصل که بیش از 30 دقیقه طول می کشد، به خصوص اگر صبح بعد از مدت ها بی تحرکی وضعیت بدتری داشته باشد یا تورم مفصلی نیز باید سریعاً توسط پزشک ارزیابی شود.
بیماری های روماتیسمی اگر به موقع برطرف نشود، می توانند منجر به آسیب دائمی در طول زمان شوند. بیماری های مزمن و پیش رونده حتی اگر زودتر درمان شوند، نتایج بهتری خواهند داشت.
چه تفاوتی بین متخصص روماتولوژی و ارتوپد وجود دارد؟
متخصصان روماتولوژی و ارتوپد هر دو بیماری های روماتیسمی را درمان می کنند اما به روش های مختلف این کار را انجام می دهند. به طور کلی، روماتولوژیست ها با مداخلات غیر جراحی بیماری های روماتیسمی را درمان می کنند، در حالی که متخصصان ارتوپد برای بهبود عملکرد و کیفیت زندگی جراحی انجام می دهند.
در صورت بروز شرایط زیر بهتر است به جای مراجعه به روماتولوژیست به یک ارتوپد مراجعه کنید:
- نیاز به تعویض مفصل
- آرتروز متوسط یا پیشرفته در لگن یا زانوها
- درد مفصلی که به درمان قبلی پاسخ نداده
- درد مفصلی شدیدی که زندگی روزمره شما را مختل کند.
- درد مفصلی یا اسکلتی عضلانی مربوط به آسیب دیدگی
- درد مفصل ران یا زانو شوید که با سنگینی روی این مفاصل، بدتر می شود.
اگر دچار آسیب تروماتیک شده و نیاز به جراحی داشته باشید، قبل از مشورت با ارتوپد به متخصص روماتولوژی مراجعه کنید.
سخن آخر
متخصصان روماتولوژی در درمان RA و سایر شرایط روماتیسمی تخصص دارند. آنها آموزش گسترده ای برای ارزیابی و درمان افراد مبتلا به این شرایط می بینند. آنها همچنین می توانند مشاوره ای برای نحوه کنار آمدن با بیماری هایی مانند RA ارائه دهند.
در صورت داشتن درد مزمن مفصلی یا اسکلتی عضلانی که به خودی خود از بین نمی رود و یا پس از درمان کوتاه مدت دوباره بروز می کند، باید به یک متخصص روماتولوژی مراجعه کنید.
پزشک مراقبت های اولیه ممکن است شما را به یک روماتولوژیست ارجاع دهد. افراد مبتلا به بیماری های روماتیسمی معمولاً برای معالجه به متخصصان روماتولوژی به جای ارتوپد مراجعه می کنند، مگر اینکه آسیب دیدگی حادی داشته باشند که نیاز به جراحی یا بیماری مزمن دارد و به درمان غیر جراحی پاسخ نمی دهد.
آخرین دیدگاه‌ها