خشونت خانگی چیست؟

کسانی که در معرض خشونت خانگی هستند اغلب احساس می کنند راهی برای خروج از این مشکل وجود ندارد. دوستان و عزیزان آنها اغلب احساس ناامیدی می کنند زیرا نمی دانند چه کمکی باید بکنند. علاوه بر این، برخی از متجاوزان ممکن است متوجه رفتارشان به عنوان خشونت خانگی نباشند. بنابراین، اگر بخواهیم این چرخه را بشکنیم و به افرادی که در معرض خشونت خانگی هستند کمک کنیم، باید علل و علائم خشونت خانگی را بدانیم.

خشونت به عنوان رفتار خشونت آمیز یا پرخاشگرانه در داخل خانه، که معمولاً شامل سوء استفاده از همسر، شریک صمیمی یا فرزند است تعریف می شود. هر نوع سوء استفاده جسمی یا جنسی و کنترل احساسی را می توان به عنوان خشونت خانگی تعریف کرد. در حالی که برخی از انواع خشونت خانگی ممکن است بدون درگیری فیزیکی رخ دهد، ممکن است انواع دیگر سوء استفاده با خشونت فیزیکی همراه باشد.

آثار طولانی مدت خشونت خانگی ممکن است ماه ها یا حتی سال ها پس از پایان سوء استفاده وجود داشته باشد. شایان ذکر است که تخمین زده می شود که 71 درصد از بازماندگان خشونت خانگی می توانند از روابط خشونت آمیز فرار کرده و از وقوع مجدد آن پیشگیری کنند.

علائم خشونت خانگی چیست؟

برخی اوقات علائمی که نشان می دهد فردی در حال خشونت خانگی است، قابل شناسایی و تشخیص است. به عنوان مثال، سیاهی  دور چشم و کبودی آن، همراه با زخم شدن لب و  صورت و شکستگی استخوان می تواند نشاندهنده بروز خشونت خانگی باشد. سایر علائم خشونت خانگی ممکن است کمتر آشکار باشد.

علائم احساسی ممکن است در ابتدا کم تر از علائم فیزیکی خشونت خانگی باشد. این علائم ممکن است مدت ها پس از برطرف شدن آسیب جسمی باقی بماند.

برخی از نمونه های واکنش های احساسی یا علائم احساسی خشونت خانگی، عبارتند از:

تغییر الگوهای خواب. فرد مبتلا به خشونت خانگی ممکن است کابوس یا بی خوابی را تجربه کند.

افسردگی. در صورت تجربه هر گونه خشونت خانگی کسی که زمانی بسیار اهل ارتباط بوده ممکن است از شرکت در رویدادهای اجتماعی لذت می برده ناگهان کناره گیری می کند. کودکان ممکن است هنگام جدا شدن از افراد آشنا، غذا خوردن را متوقف کنند یا به شخص جدیدی بچسبند تا از سرپرست خود دور شوند.

تغییرات ناگهانی و غیرقابل توضیح در وزن. افرادی که خشونت خانگی را تجربه می کنند ممکن است به عنوان نوعی تنبیه، از غذا خوردن محروم شوند. همچنین، آنها ممکن است به دلیل استرس ناشی از شرایط، اشتهای خود را از دست بدهند. هر دوی این موارد می تواند منجر به کاهش وزن شود.

آیا فکر می کنید در معرض خشونت هستید؟

اغلب برای افرادی که در حال تجربه خشونت خانگی هستند دشوار است که این واقعیت را درک کنند که در واقع در حال تجربه خشونت خانگی هستن یا نیستند؟ دانستن اینکه چه رفتاری باعث سوء استفاده و خشونت می شود، اولین قدم در راه مداخله و درمان است. اگر همسر یا والدین شما یکی از موارد زیر را انجام دهند، می تواند یکی از نشانه های خشونت خانگی باشد:

• با اسلحه به شما حمله می کند.
• دسترسی شما به پول را کنترل می کند.
• روابط شما را با دیگران کاملاً قطع می کند.
• شما را در مکانی رها می کند که با آن آشنا نیستید.
• ارتباطات شما را با دوستان یا خانواده محدود می کند.
• مشت یا لگد به شما می زند، یا موهای شما را می کشد.
• شما را مجبور به داشتن رابطه جنسی ناخواسته می کند.
• تهدید می کند که به شما آسیب می رساند یا شما را می کشد.
• شما را از پوشاک، غذا یا مراقبت های پزشکی محروم می کند.
• حتی اگر شما اقداماتی را رعایت کنید، از استفاده کاندوم یا راه های پیشگیری از بارداری امتناع می کند.

عوارض خشونت خانگی چیست؟

افرادی که خشونت خانگی را تجربه می کنند، چه به دلیل ترس از طرد شدن توسط دیگران چه به دلیل انتقام جویی متجاوزان آنها، اغلب احساس انزوا و کناره گیری می کنند. همچنین ممکن است آنها بلافاصله به دنبال کمک نباشند. متأسفانه، انزوا ممکن است منجر به مشکلات روانی مانند افسردگی، اضطراب و در برخی موارد اختلال استرس پس از سانحه شود.

خشونت خانگی اغلب می تواند منجر به بروز مشکلات روانی در بازماندگان شود. افرادی که دارای مشکلات روانی هستند به احتمال زیاد خشونت خانگی را تجربه خواهند کرد. این نشان می دهد که چگونه یک چرخه سوء استفاده ممکن است دوباره و حتی بارها و بارها تکرار شود. خشونت ممکن است منجر به اختلال در سلامت روان شود. سپس اختلال سلامت روان ممکن است باعث شود فرد در معرض قربانی شدن مجدد قرار گیرد.

عوامل خطر خشونت خانگی چیست؟

در حالی که در هر مورد نمی توان پیش بینی کرد که چه کسی ممکن است متجاوز شود یا چه کسی ممکن است تحت تأثیر یک سوء استفاده جسمی و جنسی قرار گیرد، برخی عوامل خطر وجود دارند که خطر بروز خشونت را افزایش می دهند. شاید تعجب کنید که عوامل خطر مرتبط با بازماندگان احتمالی و سوء استفاده کنندگان احتمالی مشابه هستند. عوامل خطر مشترک مربوط به این اختلال شامل موارد زیر است:

عزت نفس پایین

به نظر می رسد بین عزت نفس پایین و خطر قربانی شدن یا تحت تأثیر قرار گرفتن فرد سوء استفاده کننده در موارد این اختلال رابطه ای وجود دارد. کسانی که دست به چنین اقداماتی می زنند اغلب معتقدند که هیچ کس آنها را نمی خواهد یا لیاقت دوست داشتن آنها را ندارند. بنابراین، آنها به احتمال زیاد سعی می کنند وضعیت فعلی را تحمل کننده به این امید که فرد سوء استفاده کننده شاید تغییر کند. از سوی دیگر، سوء استفاده کنندگان اغلب سعی می کنند عزت نفس پایین خود را با تحقیر دیگران مخفی کنند.

تمایل به قدرت یا کنترل

این اختلال اغلب در روابطی رخ می دهد که در آن شخص تمایل به کنترل فرد دیگری دارد. ممکن است فرد متجاوز سعی کند زندگی اجتماعی، مسافرت و پول یا حتی طرف مقابل را کنترل کند.

پیشرفت تحصیلی ضعیف

افرادی که پیشرفت تحصیلی ضعیفی دارند اغلب با مسائل مربوط به عزت نفس مبارزه می کنند. سوء استفاده کنندگان اغلب رفتارهای پرخاشگرانه را به عنوان راهی برای حواس پرتی دیگران از آنچه آنها به عنوان عدم دستیابی به موفقیت شخصی می دانند، نشان می دهند. از سوی دیگر، کسانی که مورد آزار و اذیت قرار می گیرند، ممکن است احساس کنند که در دام افتاده اند. زیرا فکر می کنند قادر به تأمین مخارج فرزندان خود نیستند. بنابراین، آنها ممکن است به عنوان وسیله ای برای حمایت مالی در یک رابطه مورد سوء استفاده قرار بگیرند.

سابقه قبلی سوء استفاده

متأسفانه، از بین بردن و حذف چرخه سوء استفاده جنسی و جسمی بدون درمان و کنترل اغلب دشوار است. بازماندگان این اختلال اغلب تمایل دارند یا دوباره مورد آزار قرار بگیرند یا خودشان دست به سوء استفاده از دیگران بزنند. بازماندگان این اختلال اغلب معتقدند که سزاوار این سوء استفاده هستند. این طرز فکر باعث می شود آنها کمتر از خود دفاع کنند. از سوی دیگر، کسانی که سرپرست مناسبی نداشته اند، اغلب این کار را انجام می دهند، زیرا احساس خشم و ناامیدی زیادی را در رابطه با تجربه سوء استفاده دارند.

باورهای فرهنگی/دیدگاه های سنتی

ممکن است عجیب به نظر برسد که فرهنگ یا سنت ها خطر این اختلال را ایجاد می کنند، اما بسیاری از فرهنگ ها دارای باورهای ریشه ای هستند که مردان بر زنان برتری دارند. در برخی موارد، این مردان ممکن است برای به دست آوردن کنترل همسر یا فرزندان خود به این اختلال روی آورند.

بیماری های روانی

همانطور که در بالا ذکر شد، نقش بیماری روانی در چرخه این اختلال بارز است. افرادی که مبتلا به بیماری روانی هستند، مانند اختلال دوقطبی یا اسکیزوفرنی، ممکن است زمانی که فرد قادر به کنترل خشم خود نیست، اوج و فرود را تجربه کنند. این افراد ممکن است متجاوز شوند و از دیگران سوء استفاده کنند. این امر به ویژه در صورت عدم رعایت رژیم دارویی صادق است. برخی از افرادی که افسردگی یا سایر اختلالات خلقی را تجربه می کنند، بیشتر مورد سوء استفاده قرار می گیرند.

سوء مصرف مواد

افرادی که از مواد مخدر یا الکل سوء استفاده می کنند بیشتر مستعد این اختلال هستند. نیاز فرد به پذیرش یا پول برای حمایت از عادت او ممکن است باعث شود در برابر آزارهای خانگی آسیب پذیر باشد.

توصیه آخر

آموزش درباره افرادی که در معرض خطر هستند و چه علائمی ممکن است حاکی از وجود خشونت خانگی باشد، به کاهش شانس ورود یا ماندن در موقعیت خشونت خانگی کمک می کند.

هرچه فرد آموزش بیشتری در مورد یک موضوع داشته باشد، بیشتر به دنبال کمک خواهد بود. آموزش یکی از راه های کمک به مبارزه با وقوع خشونت خانگی است. اغلب، ترس از ترک یک رابطه سمی می تواند مانند سوء استفاده واقعی، سخت باشد. بازماندگان معمولاً به دلیل ترک یک فرد متجاوز احساس گناه می کنند. با این حال، ایمنی شما و فرزندان تحت مراقبت شما از اهمیت بالایی برخوردار است. اگر شما یا کسی که می شناسید با خشونت خانگی روبرو شده است، فوراً به دنبال کمک باشید.

تغییر می تواند بسیار سخت باشد. متأسفانه ترس یکی از اصلی ترین دلایلی است که افراد در معرض خشونت خانگی قرار می گیرند. با این حال، استفاده از منابع مناسب می تواند برای بهبودی از سوء استفاده جنسی و جسمی بسیار مهم باشد. در صورتی که احساس می کنید در معرض خشونت خانگی هستید و یا از شما سوءاستفاده شده بهتر است به دنبال بهبودی خود باشید و با یک روانشناس و روانپزشک باتجربه در تهران مشورت کنید. خدمات مشاوره آنلاین در پزشکت این مشکل را برای شما حل کرده که در هر ساعت از شبانه روز بتوانید به متخصصین پزشکی و درمانگران بیماری روانی در ارتباط باشید. پس برای بهبود و نجات خودتان از همین الان اقدام کنید. فردا دیر است!

منبع:

https://www.betterhelp.com/advice/domestic-violence/what-are-the-causes-of-domestic-violence

/