سفازولین برای چیست؟

سفازولین یک آنتی بیوتیک سفالوسپورین (SEF آنتی بیوتیک کم اسپور) است که پزشکان آن را برای درمان عفونت های باکتریایی، خفیف تا شدید تجویز می کنند. سفازولین در داورخانه ها با نام تجاری کفزول شناخته می شود.

Cefazolin برای درمان عفونت های باکتریایی در بسیاری از قسمت های مختلف بدن به کار می رود. همچنین پزشکان این دارو را قبل از انواع خاصی از جراحی برای پیشگیری از عفونت تجویز می کنند.

Cefazolin متعلق به دسته ای از داروها است که به عنوان آنتی بیوتیک های سفالوسپورین شناخته می شوند. سفالوسپورین ها دسته ای از آنتی بیوتیک ها هستند که به شکل های مختلف کپسول، شربت و آمپول وجود دارند و در بدن مانند پنی سیلین عمل می کنند. به این دسته از داروها باکتری کش نیز گفته می شود زیرا با از بین بردن باکتری ها می توانند از رشد و تکثیر آنها در بدن پیشگیری کنند.

مکانیسم اثر سفازولین به این شکل است که مانع از شکل گرفتن دیواره سلولی در باکتری ها می شود. با این حال، سفازولین برای سرماخوردگی، آنفولانزا یا سایر عفونت‌های ویروسی مؤثر نیست و مصرف خودسرانه دارو فقط باعث مقاومت آنتی بیوتیکی در بدن می شود. سفازولین را فقط با تجویز پزشک می توانید از داروخانه ها تهیه کنید.

بهترین روش جذب داروی سفازولین از طریق خون است، به همین علت داروخانه ها اشکال دارویی دیگر که از طریق دستگاه گوارش جذب می شوند را معمولا خیلی کم عرضه می کنند. Cefazolin به صورت تزریق به یکی از ماهیچه های بدن یا داخل رگ تزریق می شود.

هشدارهای مصرف داروی سفازولین

سفازولین برای آلرژی

اگر تا به حال هر گونه واکنش غیرعادی یا آلرژیک به سفازولین یا هر داروی دیگری داشته اید، به پزشک خود اطلاع دهید. مصرف سفازولین در برخی افراد می تواند باعث بروز واکنش های آلرژیک جدی یا خطرناک شود. بنابراین در صورت داشتن آلرژی به پنی سیلین باید از مصرف طیف وسیعی از داروهای آنتی بیوتیک مانند سفازولین، سفوروکسیم، سفادروکسیل، سفدینیر و سفوکسیتین خودداری کنید.

همچنین اگر به انواع دیگری از آلرژی مانند آلرژی به غذاها، رنگ ها، مواد نگهدارنده یا موی حیوانات مبتلا هستید حتما موضوع را  به پزشک خود اطلاع دهید. پیش از مصرف هر دارو حتما برچسب یا توضیحات روی بسته بندی محصول را به دقت بخوانید.

سفازولین در کودکان

بررسی ها نشان می دهد که مصرف سفازولین در کودکان معمولا عوارض جانبی خاصی ندارد. بنابراین پزشک در صورت نیاز و با توجه به سن و وضعیت جسمی کودک ممکن است این دارو را در دوزهای تنظیم شده برای برخی کودکان تجویز کند. با این حال این دارو را هرگز بدون نسخه پزشک به کودک خود ندهید.

به دلیل سمی بودن سفازولین، مصرف آن در نوزادان زیر یک سال و به خصوص نوزادان نارس توصیه نمی شود.

سفازولین در سالمندان

بررسی ها نشان می دهد که مصرف داروی سفازولین در سالمندان بلامانع است و می توانند این دارو را بدون نگرانی مصرف کنند. تنها نکته مهم این است که مصرف سفازولین در بیماران کلیوی باید با احتیاط مصرف شود. از سویی دیگر بیماران سالمند بیشتر احتمال دارد که مشکلات کلیوی مرتبط با افزایش سن داشته باشند. در نتیجه سفازولین در سالمندان به احتیاط بیشتر و تنظیم دوز دارو نیاز دارد و باید حتما با تجویز پزشک باشد.

آمپول سفازولین در شیردهی

Cefazolin می تواند از طریق شیر مادر به نوزاد منتقل شود. به همین علت پزشکان توصیه می کنند که اگر در دوران شیردهی هستید تا حد امکان از مصرف سفازولین در این دوران خودداری کنید.

تداخل دارویی آمپول سفازولین

معمولا دو داروی مختلف اگر با هم تداخل داشته باشند به دلیل وجود عوارض به هیچ وجه نباید با هم مصرف شوند. اما در برخی دیگر از موارد حتی اگر تداخل دارویی نیز وجود داشته باشد پزشک ممکن است با کاهش دوز دارو یا تعداد دفعات مصرف این مشکل را برطرف کند. بنابراین در صورت مصرف هرگونه دارو باید حتما آنها را به پزشک اطلاع بدهید.

مصرف سفازولین همراه با تزریق واکسن وبا می تواند عوارض ناخواسته ای را در بدن ایجاد کند اما با این حال ممکن است استفاده از هر دو دارو بهترین درمان برای شما باشد. اگر پزشک هر دو دارو را با هم تجویز کند ممکن است دوز یا تعداد دفعات مصرف یک یا هر دو دارو را تغییر دهد.

همچنین برخی از داروها را نباید با انواع خاصی از غذا مصرف کنید زیرا ممکن است باعث تداخلات دارویی شوند. استفاده از الکل یا تنباکو با برخی داروها نیز معمولا با عوارض مختلف همراه است که در این مورد می توانید از پزشک خود راهنمایی بگیرید.

ابتلا به برخی بیماری ها نیز ممکن است بر استفاده از داروی سفازولین تأثیر بگذارد. بنابراین در صورت ابتلا به بیماری های زیر حتما موضوع را به پزشک خود اطلاع بدهید:

• بیماری کبد
• بیماری های معده یا روده. به عنوان مثال، کولیت یا اسهال شدید
• سوء تغذیه. مصرف سفازولین می تواند موجب تشدید علائم سوء تغذیه شود. ضمن اینکه نیاز به مصرف ویتامین K نیز در شما افزایش پیدا می کند.
• تشنج. در صورت داشتن سابقه تشنج باید دارو را با احتیاط مصرف کنید. زیرا سفازولین می تواند باعث وخیم تر شدن شرایط و حتی به کما رفتن بیمار شود.
• بیماری کلیوی. در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی بدن قادر به دفع سریع دارو نیست، در نتیجه این وضعیت باعث می شود که غلظت دارو در بدن افزایش پیدا کند.

نحوه تزریق سفازولین

هرگونه تغییر دوز دارو باید توسط پزشک تنظیم شود. از مصرف همزمان سفازولین با محلول های حاوی کلسیم برای تزریق داروهای بدون نسخه و مکمل های گیاهی یا ویتامینی پرهیز کنید.

Cefazolin ممکن است باعث اسهال شود. برای درمان اسهال بدون مشورت با پزشک هیچ دارویی مصرف نکنید. داروهای اسهال ممکن است اسهال را بدتر یا طولانی تر کنند. اگر علائم بیماری ظرف چند روز بهبود نیافت، یا بدتر شد، با پزشک خود مشورت کنید.

قبل از انجام هر گونه آزمایش پزشکی، به پزشک مسئول اطلاع دهید که از این دارو استفاده می کنید. مصرف سفازولین می تواند نتایج برخی از آزمایشات را تحت تاثیر قرار دهد. به عنوان مثال در افراد مبتلا به دیابت، تجویز سفازولین سبب واکنش گلوکز ادرار با سولفات مس می شود و در نتیجه مقدار قند ادرار را بطور کاذب بیشتر از مقدار واقعی نشان می دهد. بنابراین قبل از هر گونه آزمایش یا تغییر در ژریم غذایی حتما با پزشک معالج خود مشورت کنید.

نکته مهم

Cefazolin در بزرگسالان به صورت عضلانی یا وریدی تزریق می شود. دوز داروی تزریقی معمولا 250 میلی گرم است. سفازولین را باید مانند هر داروی آنتی بیوتیک دیگری هر 8 ساعت یکبار تزریق کنید. اگر پزشک دوز دارو را بیشتر و در حدود یک گرم تجویز کرده است، باید آن را هر 6 ساعت یکبار تزریق کنید. این دارو باید به آرامی و طی 30 دقیقه تجویز شود.

گاهی لازم است سفازولین قبل از تزریق با یک مایع رقیق کننده مخلوط شود. تزریق را فقط زمانی انجام بدهید که آمادگی کامل دارید. اگر دارو تغییر رنگ داده یا ذرات معلقی در آن وجود دارد، با پزشک داروساز تماس بگیرید.

هرگز از یک سرنگ برای دو بار استفاده نکنید. سرنگ را بعد از مصرف در داخل یک ظرف در بسته قرار دهید و آن را دور بریزید. حتی اگر علائم شما به سرعت بهبود یافت، به مصرف دارو ادامه دهید. نادیده گرفتن دوز می تواند باکتری ها و در نتیجه عفونت را در برابر دارو مقاوم کند. به یاد داشته باشید که سفازولین عفونت های ویروسی مانند آنفولانزا یا سرماخوردگی معمولی را درمان نمی کند.

فواصل زمانی تزریق را که توسط پزشک تعیین شده است به طور دقیق رعایت کنید. تا زمانی که دوره درمان تکمیل نشده است به مصرف دارو ادامه بدهید.

شرایط نگهداری داروی سفازولین

• Cefazolin باید در دمای اتاق، دور از رطوبت، گرما و نور نگهداری شود.
• بهترین شرایط نگهداری سفازولین دمای زیر 30 درجه سانتی گراد، درون جعبه و دور از نور است.
• سفازولین مخلوط با رقیق کننده را می توان تا 24 ساعت در دمای اتاق یا تا 7 روز در یخچال نگهداری کرد.
• محلول سفازولین برای تزریق، معمولا زرد کم رنگ و شفاف است. در صورت تغییر رنگ دارو از تزریق خودداری کنید.
• اگر سفازولین هنگام دریافت منجمد بود، باید آن را در دمای اتاق ذوب کنید. استفاده از حرارت برای ذوب کردن دارو باعث فاسد شدن آن می شود.
• پس از ذوب شدن دارو از فریز مجدد آن خودداری کنید. پس از ذوب شدن، می توانید سفازولین را تا 48 ساعت در دمای اتاق یا به مدت 30 روز در یخچال نگهداری کنید.

تمام دستورالعمل های نگهداری و مصرف دارو را به دقت دنبال کنید. دوز دارو و تعداد دفعات مصرف آن در هر بیماری متفاوت است بنابراین اگر یک دوز دارو را فراموش کردید، برای راهنمایی با پزشک خود تماس بگیرید.

عوارض مصرف بیش از حد سفازولین

به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید، زیرا مصرف بیش از حد خطرناک است و می تواند باعث تشنج شود. مصرف بیش از حد سفازولین به خصوص در بیماران مبتلا به نارسایی کلیه با عوارض بیشتری همراه است. زیرا در افرادی که دارای کلیه های سالم هستند دارو به مدت یک الی دو ساعت بعد مصرف از بدن دفع می شود.

در حالیکه در بیماران مبتلا به بیماری های کلیه ممکن است دارو به مدت 12 تا 50 ساعت در بدن فرد باقی بماند. بنابراین در صورت مصرف بیش از حد دارو در بیماران مبتلا به نارسایی کلیه پزشک  ناچار می شود که باقیمانده دارو را از طریق همودیالیز از بدن خارج کند.

شایع ترین عوارض سفازولین

داروهای آنتی بیوتیک می توانند باعث اسهال شوند. اگر اسهال آبکی یا خونی دارید به پزشک خود اطلاع دهید.

هر دارویی در کنار اثرات مفید خود ممکن است عوارض ناخواسته ای نیز ایجاد کند. اگرچه همه این عوارض ممکن است رخ ندهند، اما در صورت بروز ممکن است به مراقبت های پزشکی فوری نیاز داشته باشند.

نیاز به پزشک در صورت بروز عوارض:

در صورت مشاهده هر یک از عوارض زیر فوراً با پزشک خود مشورت کنید:

• تشنج
• سردرد
• حالت تهوع، استفراغ، اسهال
• لکه های سفید یا زخم در داخل دهان یا روی لب ها
• واکنش های آلرژیک مانند کهیر، تنگی نفس، تورم در صورت یا گلو
• واکنش شدید پوستی از جمله تب، گلودرد، سوزش چشم، بثورات پوستی قرمز یا بنفش
• درد شدید معده، اسهال آبکی یا خونی حتی اگر ماه ها پس از آخرین دوز مصرفی رخ دهد.

با این حال این لیست کاملی از عوارض جانبی نیست و ممکن است مشکلات دیگری نیز رخ دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد عوارض دارو می توانید با پزشک خود تماس بگیرید.

برخی از عوارض معمولاً نیازی به مراقبت پزشکی ندارند. این عوارض جانبی ممکن است در طول درمان از بین بروند زیرا بدن شما به تدریج با دارو سازگار می شود. همچنین، پزشک می تواند روش هایی را برای پیشگیری یا کاهش برخی از این عوارض به شما توصیه کند. اگر هر یک از عوارض به مدت طولانی ادامه یافت، حتما موضوع را به پزشک خود اطلاع بدهید.

در پایان به یاد داشته باشید که این دارو و سایر داروها را دور از دسترس کودکان قرار دهید. هرگز حتی با وجود مشابه بودن علائم بیماری داروهای خود را به دیگران توصیه نکنید. از دارو فقط برای مواردی که پزشک تجویز کرده است، استفاده کنید.