عوارض مصرف اسپیرونولاکتون

قرص خوراکی اسپیرونولاکتون حاوی داروی فعال اسپیرونولاکتون است و به عنوان یک داروی ادرارآور تجویز می شود. دیورتیک ها را گاهی قرص های مدر می نامند و ادرار اضافه را از بدن دفع می کنند. قرص های خوراکی اسپیرونولاکتون به صورت خوراکی مصرف می شود. آنها دارای سه فرم قرص هستند:

• 25 میلی گرم
• 50 میلی گرم
• 100 میلی گرم

Spironolactone یک داروی فعال است که در قرص های خوراکی به عنوان یک داروی عمومی عرضه می شود. آلداکتون یک نسخه با نام تجاری از قرص های خوراکی اسپیرونولاکتون در نظر گرفته می شود.

اسپیرونولاکتون همچنین به عنوان یک سوسپانسیون خوراکی با نام تجاری (محلول مایع) به نام Carospir عرضه می شود. این مقاله فقط به قرص های خوراکی اسپیرونولاکتون می پردازد. برای اطلاعات در مورد سایر اشکال اسپیرونولاکتون، با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.

قرص خوراکی اسپیرونولاکتون یک داروی تجویزی است که سازمان غذا و دارو مصرف آن را در بزرگسالان برای درمان انواع خاصی از شرایط زیر تایید کرده است:

• فشار خون بالا که با سایر داروها به خوبی کنترل نمی شود.
• ادم (احتباس مایعات و تورم) در افرادی که مشکلات کلیوی و کبدی خاصی دارند.
• هیپرآلدوسترونیسم اولیه (شرایطی که در آن غدد فوق کلیوی بیش از حد هورمون آلدوسترون تولید می کنند).
• نارسایی قلبی با کاهش کسر جهشی (شرایطی که در آن سمت چپ قلب قادر به پمپاژ خون کافی برای رفع نیازهای بدن نیست).

قرص های خوراکی اسپیرونولاکتون برای درمان این بیماری های زمینه ای در شرایط خاص استفاده می شود.

شایع ترین عوارض قرص اسپیرونولاکتون

عوارض خفیف قرص های خوراکی spironolactone می تواند شامل موارد زیر باشد:

• اسهال
• سردرد
• گیجی
• سرگیجه
• خواب آلودگی
• گرفتگی شکم
• گرفتگی عضلات پا
• تهوع و استفراغ
• درد سینه و نوک پستان
• مشکلات جنسی، مانند کاهش میل جنسی یا اختلال نعوظ
• مشکلات قاعدگی، مانند پریودهای نامنظم یا خونریزی که بعد از یائسگی اتفاق می افتد.

بیشتر این عوارض ممکن است در عرض چند روز یا چند هفته از بین بروند. اما اگر شدیدتر شدند یا از بین نرفتند، با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.

عوارض جدی ناشی از مصرف این دارو و علائم آنها می تواند شامل موارد زیر باشد:

• مشکلات کلیوی، به عنوان نارسایی کلیه
• واکنش های پوستی شدید، مانند سندرم استیونز-جانسون
• عدم تعادل الکترولیت، مانند هیپوناترمی (سطح سدیم پایین) و هیپرکالمی (سطح پتاسیم بالا)

رشد پستان

یکی از شایع‌ترین عوارض قرص‌های خوراکی spironolactone ژنیکوماستی است که رشد سینه در مردان است. در صورت مصرف دوز بالای اسپیرونولاکتون، احتمال بروز این عارضه جانبی بیشتر است. و ممکن است هر زمانی از 1 ماه تا بیش از 1 سال پس از شروع مصرف اسپیرونولاکتون شروع شود. تغییرات پستان به عنوان عوارض جانبی در زنان در طول مطالعات قرص های خوراکی اسپیرونولاکتون گزارش نشد.

اگر در حین مصرف اسپیرونولاکتون متوجه تورم یا رشد سینه شدید، با پزشک خود مشورت کنید. احتمال دارد داروی مصرفی شما را تغییر دهند. رشد پستان ناشی از اسپیرونولاکتون معمولاً پس از قطع مصرف دارو از بین می رود. در آن مرحله، بافت سینه باید به اندازه طبیعی خود بازگردد.

هیپوناترمی و هیپرکالمی

قرص های خوراکی اسپیرونولاکتون گاهی اوقات می تواند باعث هیپوناترمی (سطح سدیم پایین) و هیپرکالمی (سطح پتاسیم بالا) شود. مشخص نیست که هر چند وقت یکبار این عارضه جانبی رخ می دهد. اما اگر مشکلات کلیوی دارید، احتمال ابتلا به هیپرکالمی با اسپیرونولاکتون بیشتر است.

همچنین اگر اسپیرونولاکتون را با مکمل های پتاسیم یا سایر داروهایی که سطح پتاسیم را افزایش می دهند مصرف کنید، احتمال بروز این عارضه جانبی بیشتر است. مصرف زیاد غذاهای غنی از پتاسیم، به ویژه جایگزین های نمکی که حاوی پتاسیم هستند، خطر ابتلا به هیپرکالمی را نیز افزایش می دهد.

هیپرکالمی معمولاً علائمی ایجاد نمی کند. اما اگر سطح پتاسیم بسیار بالا باشد، علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• حالت تهوع
• مشکل در تنفس
• خستگی (کمبود انرژی)
• ضعف یا گرفتگی عضلات
• سوزن سوزن شدن یا بی حسی در دست یا پا
• تپش قلب (احساس تپش قلب، تپش یا ضربان نامنظم)

پزشک معمولاً یک هفته پس از شروع درمان با اسپیرونولاکتون، سطح پتاسیم را بررسی می کند. همچنین در حین مصرف اسپیرونولاکتون، آزمایش خون برای بررسی سطح پتاسیم باید صورت بگیرد. اگر مشکلات کلیوی دارید یا اسپیرونولاکتون را با سایر داروهایی که پتاسیم را افزایش می دهند مصرف می کنید، بسیار مهم است که سطح پتاسیم خود را کنترل کنید.

در صورت بروز علائم هیپرکالمی پزشک ممکن است دوز اسپیرونولاکتون را کاهش دهد تا زمانی که سطح پتاسیم به حالت عادی بازگردد. اگر سطح پتاسیم بهبود نیافت، ممکن است برای درمان آن نیاز به دارو داشته باشید. همچنین ممکن است پزشک از بخواهد که مصرف اسپیرونولاکتون را به طور موقت متوقف کنید یا حتی دارو را تغییر دهد.

هیپوناترمی

مصرف spironolactone می تواند منجر به بروز هیپوناترمی شود زیرا این دارو دفع سدیم از کلیه ها می شود. مشخص نیست که هر چند وقت یکبار این عارضه جانبی رخ می دهد. در این شرایط پزشک ممکن است دوز اسپیرونولاکتون را تا زمانی که سطح سدیم به حالت عادی بازگردد کاهش دهد. اگر سطح سدیم بهبود نیابد، ممکن است برای درمان آن نیاز به دارو داشته باشید.

مشکلات کلیوی

Spironolactone گاهی اوقات می تواند باعث بروز مشکلات کلیوی شود. اینها شامل بدتر شدن عملکرد کلیه یا به ندرت نارسایی کلیه است. در صورت ابتلا به فشار خون پایین یا کم آبی، ممکن است خطر ابتلا به مشکلات کلیوی در شما بیشتر شود.

اسپیرونولاکتون برای آکنه استفاده می شود؟

Spironolactone گاهی اوقات برای درمان آکنه در زنان بالغ استفاده می شود. استفاده از دارو بدون برچسب به این معنی است که دارو برای هدفی غیر از آنچه که توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) تایید شده است، استفاده می شود.

آکنه گاهی اوقات توسط هورمون تستوسترون ایجاد می شود. تستوسترون غدد چربی در پوست را تحریک می کند و باعث تولید سبوم (روغن) می شود. این وضعیت حتی می تواند منافذ را مسدود کند و منجر به بروز آکنه شود. برخی از زنان ممکن است مقدار زیادی تستوسترون تولید کنند یا غدد چربی دارند که به تستوسترون بسیار حساس هستند. اسپیرونولاکتون تولید تستوسترون بدن را کاهش می دهد، بنابراین می تواند برای درمان آکنه در شرایط توصیف شده موثر باشد.

در دستورالعمل های آکادمی پوست آمریکا، این دارو به عنوان یک گزینه درمان آکنه برای زنان خاص توصیه می شود. اما برای درمان آکنه در مردان توصیه نمی شود، زیرا عوارض جانبی آن معمولاً از مزایای آن در مردان برای این استفاده آن بیشتر است. اگر علاقه مند به مصرف اسپیرونولاکتون برای آکنه هستید، با پزشک خود مشورت کنید.

اگر پزشک spironolactone را برای آکنه تجویز کرده است، دستورالعمل های او را در مورد دوز مصرفی دنبال کنید. و تا زمانی که پزشک به توصیه کرده است در مصرف دارو بمانید.

آیا اسپیرونولاکتون ریزش مو را درمان می کند؟

Spironolactone گاهی اوقات برای درمان ریزش مو در زنان بالغ استفاده می شود. اسپیرونولاکتون ممکن است برای آلوپسی آندروژنیک در زنان تجویز شود. در صورت ابتلا به این وضعیت، ممکن است دچار ریزش مو شوید که ناشی از هورمون تستوسترون بیش از حد در بدن شماست. در خانم ها به آن ریزش موی الگوی زنانه می گویند.

آلوپسی آندروژنیک به طور معمول منجر به نازک شدن موهای بالای تاج سر می شود. زنان مبتلا به این نوع ریزش مو ممکن است هیرسوتیسم نیز داشته باشند که رشد مو با الگوی مردانه است. به عنوان مثال، هیرسوتیسم ممکن است باعث رشد موهای صورت شود.

Spironolactone تولید تستوسترون بدن را کاهش می دهد، بنابراین می تواند رشد موهای سر را در زنان مبتلا به آلوپسی آندروژنیک افزایش دهد. اما به درمان ریزش موی ناشی از عوامل دیگر کمکی نمی کند. برای ریزش مو در مردان توصیه نمی شود. عوارض جانبی اسپیرونولاکتون معمولاً در صورت استفاده برای ریزش مو در مردان بیشتر از مزایای آن است.

آیا کاهش یا افزایش وزن از عوارض اسپیرونولاکتون است؟

کاهش وزن و افزایش وزن در افرادی که spironolactone مصرف کردند در طول مطالعات بالینی گزارش نشد. اما به طور کلی، اسپیرونولاکتون به بدن کمک می کند تا از شر مایعات اضافی خلاص شود. این وضعیت گاهی اوقات می تواند منجر به بروز کاهش وزن شود. به عنوان مثال، اگر اسپیرونولاکتون را برای نارسایی قلبی یا ادم (احتباس مایعات و تورم) مصرف می کنید، احتمالاً با خلاص شدن از شر مایعات اضافی بدن، وزن کم خواهید کرد.

از سوی دیگر، اگر اسپیرونولاکتون برای درمان این شرایط به خوبی اثر نکند، بدن ممکن است مایع بیشتری را حفظ کند. و این وضعیت می تواند منجر به افزایش وزن شود.

اگر با مصرف اسپیرونولاکتون دچار افزایش وزن شده این، با پزشک خود صحبت کنید. آنها می توانند بررسی کنند که آیا دارو یا چیز دیگری باعث افزایش وزن شده است یا خیر. افزایش وزن می تواند نشان دهد که اسپیرونولاکتون برای خوب اثر نمی کند یا باعث ایجاد عوارض جانبی می شود. ممکن است پزشک نیاز به افزایش دوز دارو داشته باشد یا را به داروی دیگری تغییر دهد.

اگر با اسپیرونولاکتون کاهش وزن داشته باشید، معمولاً نشان می دهد که دارو برای شما موثر است. اما اگر نگران کاهش وزن با این دارو هستید، با پزشک خود صحبت کنید. آنها می توانند بررسی کنند که آیا دارو یا چیز دیگری باعث کاهش وزن می شود یا خیر.

آیا اسپیرونولاکتون عوارض عاطفی ایجاد می کند؟

عوارض عاطفی در افرادی که spironolactone مصرف کردند در طی مطالعات بالینی گزارش نشد. اسپیرونولاکتون گاهی اوقات می تواند باعث مشکلات جنسی مانند کاهش میل جنسی و اختلال نعوظ شود. همچنین می تواند باعث رشد سینه در مردان شود. این عوارض جانبی ممکن است منجر به مشکلات عاطفی در برخی افراد شود.

اگر احساس می کنید که اسپیرونولاکتون بر خلق و خو یا احساسات تأثیر می گذارد، با پزشک خود صحبت کنید. آنها می توانند بررسی کنند که آیا دارو یا چیز دیگری باعث تغییر شده است یا خیر. آنها همچنین ممکن است بتوانند راه هایی را برای کمک به مدیریت آن پیشنهاد کنند.

علائم ترک اسپیرونولاکتون کدامند؟

قطع ناگهانی این دارو باعث علائم ترک نمی شود. اما هنگامی که مصرف spironolactone را متوقف می کنید، ممکن است برخی موارد زیر را تجربه کنید:

• کمبود پتاسیم
• افزایش فشار خون
• تجمع و حفظ مایعات در بدن
• تداخلات قرص خوراکی اسپیرونولاکتون

قرص های خوراکی اسپیرونولاکتون می توانند با چندین داروی دیگر تداخل داشته باشند. آنها همچنین می توانند با مکمل های خاص و همچنین برخی از غذاها تداخل داشته باشند. فعل و انفعالات مختلف می تواند اثرات متفاوتی ایجاد کند. به عنوان مثال، برخی از تداخلات می تواند در نحوه عملکرد دارو اختلال ایجاد کند. سایر تداخلات می توانند عوارض جانبی را افزایش دهند یا آنها را شدیدتر کنند.

تداخل دارویی اسپیرونولاکتون

در زیر لیستی از داروهایی وجود دارد که می توانند با قرص های خوراکی اسپیرونولاکتون تداخل داشته باشند. این لیست شامل تمام داروهایی که ممکن است با قرص های خوراکی spironolactone تداخل داشته باشند، نیست.

قبل از مصرف قرص های خوراکی spironolactone، با پزشک و داروساز خود مشورت کنید. در مورد تمام داروهای تجویزی، بدون نسخه و سایر داروهایی که مصرف می کنید به آنها بگویید. همچنین در مورد ویتامین ها، گیاهان و مکمل هایی که استفاده می کنید به آنها بگویید. اگر سؤالی در مورد تداخلات دارویی دارید که ممکن است بر تأثیر بگذارد، با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید.

داروهایی که نباید با قرص های خوراکی اسپیرونولاکتون مصرف کنید عبارتند از:

Eplerenone (Inspra). Eplerenone متعلق به همان دسته داروهایی است که اسپیرونولاکتون دارد. نباید قرص خوراکی اسپیرونولاکتون را همراه با اپلرنون مصرف کنید زیرا انجام این کار می تواند خطر عوارض جانبی را افزایش دهد.

داروهایی که می توانند با قرص های خوراکی spironolactone تداخل داشته باشند عبارتند از:

مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE)

مهارکننده های ACE معمولا برای درمان فشار خون بالا و نارسایی قلبی استفاده می شوند. مصرف قرص های خوراکی اسپیرونولاکتون با این داروها می تواند خطر هیپرکالمی (سطح پتاسیم بالا) را افزایش دهد. انجام این کار همچنین می تواند خطر ابتلا به مشکلات کلیوی را افزایش دهد.

Aliskiren (Tekturna)

آلیسکیرن برای درمان فشار خون بالا استفاده می شود. مصرف قرص های خوراکی اسپیرونولاکتون با این دارو می تواند خطر ابتلا به هیپرکالمی و مشکلات کلیوی را افزایش دهد.

مسدود کننده های گیرنده آنژیوتانسین (ARBs)

ARB ها معمولا برای درمان فشار خون بالا و نارسایی قلبی استفاده می شوند. مصرف قرص های خوراکی spironolactone با این داروها می تواند خطر ابتلا به هیپرکالمی و مشکلات کلیوی را افزایش دهد.

کلستیرامین (پروالیت)

کلستیرامین دارویی است که عمدتاً برای درمان کلسترول بالا استفاده می شود. مصرف قرص های خوراکی اسپیرونولاکتون همراه با کلستیرامین می تواند خطر ابتلا به هیپرکالمی را افزایش دهد.

دیگوکسین (لانوکسین)

دیگوکسین دارویی است که برای درمان نارسایی قلبی و ضربان نامنظم قلب استفاده می شود. مصرف قرص های خوراکی اسپیرونولاکتون با دیگوکسین می تواند خطر عوارض جانبی دیگوکسین را افزایش دهد.

هپارین و هپارین با وزن مولکولی کم

هپارین ها رقیق کننده های خون هستند که برای درمان و کمک به جلوگیری از لخته شدن خون استفاده می شوند. مصرف قرص های خوراکی اسپیرونولاکتون با این داروها می تواند خطر هیپرکالمی را افزایش دهد.

لیتیوم

لیتیوم دارویی است که برای درمان برخی از بیماری های روانی مانند اختلال دوقطبی استفاده می شود. مصرف قرص های خوراکی اسپیرونولاکتون با لیتیوم می تواند خطر عوارض جانبی لیتیوم را افزایش دهد.

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)

NSAID ها درد و التهاب را کاهش می دهند. مصرف قرص های خوراکی spironolactone با این داروها می تواند باعث کاهش اثربخشی اسپیرونولاکتون شود. همچنین می تواند خطر ابتلا به مشکلات کلیوی را افزایش دهد.

دیورتیک های نگهدارنده پتاسیم

دیورتیک های نگهدارنده پتاسیم برای درمان همان شرایطی که اسپیرونولاکتون درمان می کند استفاده می شود. مصرف قرص های خوراکی اسپیرونولاکتون با این داروها می تواند خطر هیپرکالمی را افزایش دهد.

تری متوپریم

تری متوپریم یک آنتی بیوتیک است که معمولاً برای درمان عفونت های دستگاه ادراری استفاده می شود. مصرف قرص های خوراکی اسپیرونولاکتون با این دارو می تواند خطر ابتلا به هیپرکالمی را افزایش دهد.

توصیه های دارویی Spironolactone

مصرف دارو اسپیرونولاکتون با گیاهان دارویی و مکمل ها

معمولاً نباید قرص خوراکی اسپیرونولاکتون را همراه با مکمل های پتاسیم مصرف کنید. انجام این کار می تواند خطر هیپرکالمی (سطح پتاسیم بالا) را افزایش دهد. اگر مکمل پتاسیم مصرف می کنید، پزشک معمولاً قبل از شروع مصرف اسپیرونولاکتون، مصرف آن را متوقف می کند.

هیچ گیاه یا مکمل دیگری وجود ندارد که به طور خاص با قرص های خوراکی اسپیرونولاکتون تداخل داشته باشد. اما همچنان باید قبل از استفاده از هر یک از این محصولات در حین مصرف قرص های خوراکی اسپیرونولاکتون با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.

قرص و غذاهای خوراکی اسپیرونولاکتون

در حالی که قرص های خوراکی اسپیرونولاکتون مصرف می کنید، باید از استفاده از جایگزین های نمک حاوی پتاسیم خودداری کنید. این دارو سطح پتاسیم خون را افزایش می دهد. استفاده از جایگزین های نمک حاوی پتاسیم می تواند باعث افزایش بیش از حد سطح پتاسیم شود. این هیپرکالمی نامیده می شود. خوردن مقدار زیادی غذاهای غنی از پتاسیم در حین مصرف اسپیرونولاکتون نیز می تواند خطر ابتلا به هیپرکالمی را افزایش دهد.

اگر در مورد خوردن برخی غذاها در حین مصرف قرص های خوراکی اسپیرونولاکتون سؤالی دارید، با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید.

قرص خوراکی اسپیرونولاکتون و بارداری

اسپیرونولاکتون معمولاً نباید در دوران بارداری مصرف شود، مگر اینکه درمان جایگزین مناسبی برای استفاده وجود نداشته باشد.

بر اساس نحوه عملکرد این دارو و داده های حاصل از مطالعات روی حیوانات، اسپیرونولاکتون می تواند باعث تبدیل شدن جنین پسر به دختر شود. داده های محدود در مورد استفاده از اسپیرونولاکتون در انسان ارتباطی با سایر نقایص مادرزادی نشان نداده است. اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید، قبل از مصرف قرص خوراکی اسپیرونولاکتون با پزشک خود صحبت کنید. آنها احتمالاً درمان متفاوتی را برای بیماری توصیه می کنند. معمولاً در دوران بارداری نباید قرص خوراکی اسپیرونولاکتون مصرف کنید.

قرص خوراکی اسپیرونولاکتون و شیردهی

اسپیرونولاکتون به شیر مادر منتقل نمی شود، اما متابولیت های آن ممکن است در شیر مادر منتقل شوند. (متابولیت ها مواد شیمیایی هستند که وقتی بدن یک دارو را تجزیه می کند ایجاد می شوند.)

به عنوان مثال، متابولیتی به نام کانرنون در شیر مادر یافت شده است. اما در مقادیر کم یافت شده است که به احتمال زیاد برای کودکی که از شیر مادر تغذیه می کند مضر نیست. منبع معتبر مؤسسه ملی سلامت بیان می کند که به نظر می رسد استفاده از اسپیرونولاکتون در دوران شیردهی بی خطر است.

موارد هشدار و احتیاطات مصرف دارو اسپیرونولاکتون

قبل از مصرف قرص های خوراکی اسپیرونولاکتون، با پزشک خود در مورد سابقه بیماری های زمینه ای خود صحبت کنید. در صورت ابتلا به برخی بیماری های خاص ممکن است مصرف قرص های خوراکی اسپیرونولاکتون برای شما مناسب نباشد، از جمله:

• واکنش آلرژیک. اگر به spironolactone یا هر یک از ترکیبات دیگر آن واکنش آلرژیک داشته اید، نباید از قرص های خوراکی اسپیرونولاکتون استفاده کنید. از پزشک خود بپرسید که چه داروهای دیگری برای گزینه های بهتری هستند.
• هیپرکالمی (سطح پتاسیم بالا). قرص های خوراکی اسپیرونولاکتون می توانند میزان پتاسیم خون را افزایش دهند. اگر سطح پتاسیم بالایی دارید، نباید این دارو را مصرف کنید. از پزشک خود بپرسید که چه داروهای دیگری برای گزینه های بهتری هستند.
• بیماری آدیسون. اگر به بیماری آدیسون (یک اختلال غده فوق کلیوی) مبتلا هستید، نباید از قرص های خوراکی spironolactone استفاده کنید زیرا می توانند وضعیت را بدتر کنند. از پزشک خود بپرسید که چه داروهای دیگری برای گزینه های بهتری هستند.
• مشکلات کلیوی. اگر مشکلات کلیوی دارید، ممکن است با spironolactone در معرض خطر هیپرکالمی باشید. این دارو همچنین می تواند مشکلات کلیوی را بدتر کند. در حین مصرف قرص های خوراکی اسپیرونولاکتون، پزشک مرتباً عملکرد کلیه و سطح پتاسیم را کنترل می کند.

مصرف بیش از حد قرص خوراکی اسپیرونولاکتون

استفاده بیش از دوز توصیه شده از قرص های خوراکی اسپیرونولاکتون می تواند منجر به عوارض جدی شود. قرص های خوراکی اسپیرونولاکتون را بیش از آنچه پزشک توصیه کرده است مصرف نکنید. علائم مصرف بیش از حد قرص خوراکی spironolactone می تواند شامل موارد زیر باشد:

• خواب آلودگی
• گیجی
• کهیر
• حالت تهوع
• استفراغ
• سرگیجه
• اسهال

سوالات متداول

چقدر طول می کشد تا اسپیرونولاکتون اثر کند؟

قرص خوراکی اسپیرونولاکتون بلافاصله پس از مصرف اولین دوز، اثربخشی خود را شروع کنید. اگر آنها را برای فشار خون بالا یا هیپرآلدوسترونیسم مصرف می کنید، احتمالاً متوجه کارکرد دارو نمی شوید. اما اگر آن را برای نارسایی قلبی یا ادم مصرف می کنید، ممکن است پس از چند روز متوجه کاهش علائم خود شوید.

spironolactone چه مدت در بدن ماندگاری دارد؟

نیمه عمر قرص های خوراکی اسپیرونولاکتون 1.4 ساعت است. یعنی حدود یک ساعت و نیم طول می کشد تا بدن نیمی از دوز دارو را پاک کند. به طور کلی، یک دوز از یک دارو پس از 4 تا 5 نیمه عمر به طور کامل از بدن دفع می شود.