کانال گوش، یک مسیر کوچک لوله مانند است که از گوش خارجی تا پرده گوش امتداد دارد. مجرای گوش علاوه بر کمک به شنوایی، عملکردهای دیگری نیز دارد، مانند محافظت از گوش داخلی ظریف در برابر باکتری ها و آلودگی ها و گرم کردن هوا قبل از ورود آن به گوش داخلی. طیف وسیعی از بیماری ها و مشکلات سلامتی از جمله عفونت، التهاب و آسیب می تواند بر این ناحیه حساس تأثیر بگذارد. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد کانال گوش، آناتومی آن و برخی از بیماری هایی که می تواند بر آن تأثیر بگذارد، ادامه مطلب را بخوانید.
کانال گوش چیست؟
مجرای گوش یا کانال شنوایی لوله ای است که از گوش خارجی به پرده گوش کشیده می شود. گوش دارای قسمت های بیرونی، میانی و داخلی است. مجرای گوش و غضروف خارجی گوش گوش خارجی را تشکیل می دهند. حتی مجرای گوش صدا را از گوش خارجی به پرده گوش که در گوش میانی قرار دارد منتقل می کند.
مجرای گوش، در معرض محیط قرار دارد. به همین دلیل است که با بسیاری از غدد تخصصی که جرم گوش یا سرومن تولید می کنند از خود محافظت می کند.
جرم گوش چسبنده، از ورود حشرات، گرد و غبار و مواد زائد از طریق مجرای گوش به گوش میانی حساس جلوگیری می کند. همچنین آب را دفع می کند و از مجرای گوش و پرده گوش در برابر آسیب محافظت می کند.
گوش با حرکت تدریجی موم به خارج از مجرای گوش و حمل هرگونه زباله با خود، خود را تمیز می کند. سپس موم خشک می شود و معمولاً به صورت تکه های کوچک از گوش خارج می شود.
شایع ترین علل خارش گوش چیست؟
بسیاری از افراد در برخی مواقع خارش گوش را تجربه می کنند. اگرچه ممکن است آن را آزاردهنده بدانند، اما این علامت معمولاً نشان دهنده یک مشکل جدی نیست. شرایط مختلفی می تواند منجر به خارش گوش شوند، از جمله:
آلرژی
در برخی موارد، آلرژی می تواند باعث خارش گوش شود. به عنوان مثال، آلرژی های غذایی، رینیت آلرژیک و آلرژی به موادی مانند اسپری مو می تواند باعث خارش گوش شود.
آلرژی غذایی زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن به غذاهای خاص به گونه ای واکنش نشان می دهد که گویی پاتوژن های مضری مانند انگل ها یا باکتری ها هستند. در مقابل، رینیت آلرژیک می تواند به دلیل آلرژی گرده یا کنه گرد و غبار باشد.
اگر یک آلرژن باعث خارش داخل گوش می شود، شناسایی و اجتناب از آن می تواند علائم را کاهش دهد. فرد همچنین می تواند آنتی هیستامین های بدون نسخه (OTC) مصرف کند.
شرایط پوستی
برخی از بیماری های پوستی مانند پسوریازیس و اگزما می توانند گوش را تحت تاثیر قرار دهند. پسوریازیس یک بیماری التهابی است که باعث ایجاد پلاک های برجسته روی پوست می شود که می تواند باعث گزش، خارش یا سوختگی شود. اگزما گروهی از بیماری ها را شامل می شود که باعث ایجاد تکه هایی از پوست ملتهب و خارش دار می شود. اگزمای گوش، ممکن است باعث پوسته پوسته شدن و خشکی پوست اطراف مجرای گوش و همچنین تورم شود.
شایع ترین علل انسداد مجرای گوش
مجرای گوش ممکن است در اثر تورم، چرک ، جرم گوش و اجسام خارجی مسدود شود.
جرم گوش
اگر جرم گوش بیش از حد در مجرای گوش جمع شود، می تواند باعث انسداد آن خواهد شد. گاهی اوقات، این وضعیت ناشی از استفاده از سواب پنبه است. فشار دادن سواب های پنبه ای به داخل گوش می تواند جرم گوش را فشرده کند و آن را به داخل گوش پیش ببرد و باعث انسداد شود.
افراد اغلب می توانند انسداد جرم گوش را با استفاده از قطره های روغن زیتون یا قطره های دارویی از داروخانه درمان کنند. با این حال، گاهی اوقات، درمان توسط پزشک برای برداشتن موم انباشته شده ضروری است.
گوش شناگر
تورم و التهاب کانال گوش، می تواند به دلیل گوش شناگر باشد. گوش شناگر، نام رایج برای عفونت مجرای گوش است که فرد می تواند در حین شنا به آن مبتلا شود. با این حال، افرادی که زمان زیادی را در فضای باز می گذرانند نیز می توانند به این عفونت مبتلا شوند. باکتری ها و گاهی اوقات قارچ ها می توانند باعث ایجاد گوش شناگر شوند. پزشکان معمولا این عارضه را با قطره های گوش آنتی بیوتیک درمان می کنند
گوش موج سوار
گوش موج سوار باعث ایجاد توده های استخوانی در کانال گوش می شود. پزشکان معتقدند این وضعیت زمانی که افراد مرتباً در معرض شرایط مرطوب و سرد قرار میگیرند، مانند هنگام موجسواری، غواصی یا انجام سایر ورزشهای آبی ایجاد میشود.
تنها راه درمان گوش موج سوار، برداشتن ضایعات از طریق جراحی است. افراد می توانند با پوشیدن گوش گیرهای مخصوص در هنگام حضور در آب از این عارضه پیشگیری کنند.
سایر بیماری های کانال گوش
بسیاری از بیماری های دیگر می توانند در کانال گوش ایجاد شوند، مانند:
آبسه ها
آبسه توده حاوی چرک است. آنها می توانند خود به خود یا در نتیجه عفونت ایجاد شوند. علائم آبسه در کانال گوش عبارتند از:
- درد
- خارش
- تحریک
- ورم
- کم شنوایی موقت
- احساس فشار یا پری در گوش
برای درمان آبسه، پزشک یک برش کوچک روی آبسه ایجاد می کند تا آن را تخلیه کند. سپس فرد به قطره آنتی بیوتیک نیاز دارد.
تنگی مجرای گوش
در برخی افراد، مجرای گوش ممکن است باریک شود. پزشکان به این تنگی مجرای شنوایی خارجی می گویند. افراد ممکن است از بدو تولد دچار این عارضه شوند یا در مراحل بعدی زندگی به آن مبتلا شوند. درمان می تواند شامل جراحی برای ترمیم و گشاد کردن کانال گوش باشد.
کلستئاتوم
کلستئاتوم رشد غیر سرطانی است که می تواند در کانال گوش میدهد، هر چند این وضعیت به ندرت رخ می دهد. در حالی که افراد ممکن است از بدو تولد دچار کلستئاتوم شوند، معمولاً با گذشت زمان و معمولاً به دنبال عفونت های مکرر ایجاد می شوند.
کلستئاتوم ها می توانند مجرای گوش را منبسط کرده و مسدود کنند، استخوان مجرای گوش را فرسایش دهند و همچنین باعث عفونت های مزمن شوند.
کلستئاتوم می تواند منجر به مشکلات و عوارض مختلفی شود. به همین دلیل است که پزشکان معمولاً آنها را از طریق یک روش جراحی کوچک حذف می کنند.
معمولاً علائمی که همراه با کلستئاتوم به وجود می آیند در ابتدا چندان حساس نبوده و مشکل خاصی ایجاد نخواهند کرد. اما این عارضه با رشد کیست، خطرناک تر شده ومی تواند مشکلات زیادی داخل گوش فرد به وجود آورد.
در ابتدای به وجود آمدن کلستئاتوم ممکن است شاهد خروج ماده ای بد بو از داخل گوش باشید. همزمان با رشد کیست، فرد احساس می کند که فشار زیادی به گوشش وارد می کند. در نتیجه احساس ناراحتی خواهد داشت. همچنین ممکن است احساس درد در پشت یا داخل گوش داشته باشد. گاهی اوقات رشد و بزرگ شدن کیست در داخل گوش می تواند منجر به افزایش فشار و کاهش قدرت شنوایی فرد شود.
کاهش شنوایی هدایتی
کم شنوایی هدایتی، نوعی اختلال شنوایی است که گوش خارجی را درگیر می کند. هر نوع انسداد در مجرای گوش، از جمله تنگی، رشد و عفونت، می تواند علت بالقوه این بیماری باشد.
علائم کم شنوایی شامل اختلال در درک کلمات گفته شده، به ویژه در یک جمعیت یا با صدای زیاد پس زمینه است. افراد همچنین ممکن است به تدریج صداها را خفه کنند یا کدر کنند.
برای برخی، می توان علت انسداد را از بین برد و شنوایی را بازیابی کرد. برخی دیگر ممکن است از ایمپلنت هایی که صدا را به پرده گوش می رساند سود ببرند.
چگونه از گوش های خود مراقبت کنیم؟
افراد می توانند از گوش های خود مراقبت کنند و با رعایت برخی از مراحل ساده، خطر ابتلا به بیماری های شایع کانال گوش را کاهش دهند. این شامل:
تمیز کردن ملایم: هنگام تمیز کردن گوش، مهم است که فقط قسمت بیرونی آن را تمیز کنید. فرد نباید اشیایی مانند سواب پنبه را به داخل گوش فشار دهد. وجود مقداری جرم گوش در داخل مجرای گوش طبیعی است، زیرا گوش برای تمیز کردن خود از موم استفاده می کند.
محافظت در برابر آب: اگر فردی به طور مرتب شنا، موجسواری یا ورزشهای آبی دیگر انجام میدهد، باید از گوشهایش در برابر باکتریها و شرایط سرد و مرطوب محافظت کند. آنها باید از روپوش محافظ یا گوش گیر استفاده کنند و پس از بیرون آمدن از آب گوش ها را با احتیاط خشک کنند.
قطره گوش: اگر فردی جرم گوش داشته باشد، می تواند از روغن زیتون یا روغن بادام برای نرم کردن موم استفاده کند. افراد همچنین ممکن است بتوانند قطره گوش دارویی OTC را برای بیماری های جزئی مانند عفونت های خفیف خریداری کنند.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر در گوش، فرد باید فوراً با پزشک مشورت کند:
- ورم
- درد
- تخلیه چرک
- خارش مداوم
- احساس فشار یا پری
- از دست دادن شنوایی
افراد نباید انسداد را به صورت دستی در خانه برطرف کنند. اگر قطره های گوش به نرم شدن جرم گوش نهفته کمکی نکرد، باید به دنبال مراقبت های پزشکی باشند.
یک متخصص گوش و حلق و بینی می داند که چگونه موم انباشته شده را بدون خطر از دست دادن شنوایی یا آسیب به کانال گوش پاک کند.
سخن آخر
گوش از سه ناحیه مجزا تشکیل شده است: گوش خارجی، میانی و داخلی. مجرای گوش که بخشی از گوش خارجی است، لوله ای است که غضروف بیرونی گوش را به پرده گوش متصل می کند.
بسیاری از بیماری ها می توانند بر مجرای گوش تأثیر بگذارند، از جمله عفونت ها، انسداد جرم گوش و اختلالات پوستی مانند اگزما. اگر فردی علائمی را تجربه کند، پزشک می تواند علت را تشخیص دهد و بهترین درمان را توصیه کند. افراد نباید هیچ شیئی از جمله سواب پنبه ای را وارد مجرای گوش کنند.
آخرین دیدگاهها