گوش شناگر

بیماری گوش شناگر ممکن است در داخل استخر یا دریا اتفاق بیفتد. علت اصلی ابتلا به گوش شناگر وجود باکتری ها و قارچ های در گوش می باشد، که برای هر کسی و در هر مکانی ممکن است اتفاق بیفتد. اما با این وجود عارضه گوش شناگر بیشتر برای کودکانی اتفاق می افتد که اهل شنا کردن بوده و آب داخل گوششان جمع می شود. رطوبت و دیگر محرک ها مثل اشیای خارجی، مواد شیمیایی، مشکلات پوستی و خشکی پوست می تواند در داخل گوش شرایطی را به وجود آورد که برای زندگی باکتری ها و قارچ ها فوق العاده باشد، در نتیجه فرد به راحتی دچار عفونت گوش خواهد شد.

علائم گوش شناگر

این نوع از عفونت معمولاً با 3 درجه متفاوت اتفاق می افتد:

خفیف، متوسط و حاد

با وجود اینکه عفونت گوش شناگر مسری نبوده و به راحتی درمان می شود. با این حال ممکن است علائم دردناک و آزار دهنده ای با خود به همراه داشته باشد. بهتر است با این علائم آشنا شویم.

قرمزی و خارش گوش

در مراحل ابتدایی عفونت گوش شناگر، بیمار خارش جزئی را احساس خواهد کرد. در حقیقت گاهی اوقات احساس خارش تنها چیزی است که در چند روز اولیه اتفاق می افتد. حتی گاهی اوقات قبل از اینکه فرد دچار عفونت گوش شود، ممکن است خارش شروع شده و تا آغاز عفونت ادامه داشته باشد. رنگ حفره گوش نیز تغییر کرده و صورتی یا نسبتاً قرمز شود. با پیشروی عفونت و وخیم تر شدن آن این میزان خارش بیشتر شود. حتی می تواند تمام حفره گوش را درگیر کند. در صورتی که عفونت به مراحل پیشرفته خود برسد، قرمزی گوش به بخش های بیرونی گوش نیز خواهد رسید. گاهی اوقات عفونت همراه با تورم بخش بیرونی گوش و غدد لنفاوی نیز همراه خواهد بود.

خارج شدن آب از داخل گوش

علامت قطعی تر ابتلای فرد به عفونت گوش بعد از خارش و قرمزی، خارج شدن آب از داخل گوش ها است. در مراحل اولیه و خفیف عفونت گوش فرد ممکن است هیچ تخلیه آبی از گوش اش اتفاق نیافتاده است. در صورت خروج آب، رنگ آب کاملاً شفاف و بدون بو می باشد و در سطح متوسط بیماری با پیشرفت بیشتر عفونت فرد شاهد خروج آب همراه با چرک خواهد بود. گاهی اوقات ممکن است آب خارج شده از گوش ها به رنگ زرد، سبز یا ترکیبی از هر دو باشد. در بعضی از موارد مایع خارج شده از گوش بوی تعفن نیز می دهد. در صورت مشاهده چنین علائمی باید به پزشک مراجعه کنید.

کاهش قدرت شنوایی

عده کمتری از افراد بعد از ابتلا به بیماری گوش شناگر، قدرت شنوایی شان کم می شود. با این حال در مراحل متوسط و پیشرفته ممکن است قدرت شنوایی فرد ضعیف تر از گذشته شود. در مراحل ابتدایی، فرد در هنگام شنیدن صداها احساس می کند که گوش اش دچار گرفتگی شده است. اما با پیشرفت عفونت و بدتر شدن آن، فرد ممکن است احساس کند قدرت شنوایی اش تا حد زیادی کاهش یافته و ضعیف شده است. گاهی اوقات این کاهش شنوایی به قدری پیش می رود که فرد احساس می کند قدرت شنوایی یک گوش اش به کلی از دست رفته است.

متأسفانه در صورتی که عارضه گوش شناگر درمان نشود، فرد ممکن است به طور دائمی دچار مشکلات شنوایی شده و قدرت شنوایی اش برای همیشه کاهش یابد. البته میزان کاهش شنوایی بستگی به شدت عفونت و آسیب دیدگی گوش خواهد داشت. البته در صورتی که تشخیص و درمان گوش در مراحل ابتدایی آن انجام شود، قدرت شنوایی فرد به حالت عادی خود باز خواهد گشت. در صورتی که شاهد علائم عفونت گوش بودید بهتر است سریعاً برای تشخیص و درمان به پزشک متخصص مراجعه کنید.

تب و درد

با بروز بیماری گوش شناگر، درد و تب نیز می تواند به صورت همزمان یا هرکدام به تنهایی به سراغ فرد بیاید. در مراحل ابتدایی عفونت فرد ممکن است فقط کمی احساس ناخوشایند داشته باشد. ولی با پیشروی عفونت، رفته رفته این احساس ناخوشایند تبدیل به درد شدید خواهد شد. اگر درد محدود به گوش نبوده و بعد از مدتی صورت، گردن، جمجمه و پشت گوش ها را نیز درگیر کند، در این صورت این نشانه ای از پخش شدن عفونت در قسمت های مختلف بدن بوده و ممکن است نیاز به بستری شدن فرد باشد. تب نیز یکی از علائم نشان دهنده پیشرفت عفونت است. افرادی که دچار تب و درد، خصوصاً در بیرون گوش می شوند، ممکن است نیاز به درمان اورژانسی داشته باشند.

گرفتگی گوش ها

مرحله بعد از احساس درد، احساس پر شدن و گرفتگی گوش ها است. این نشانه ممکن است به شدت آزار دهنده بوده و فرد را وادار کند تا جسم خارجی ای مثل گوش پاک کن را داخل حفره گوش خود وارد کند. متأسفانه چنین کاری می تواند عفونت داخل گوش را بدتر کند. گرفتگی گوش گاهی به خاطر تجمع مایع ، تورم کانال گوش یا تجمع چرک، موم و آلودگی در داخل گوش باشد. با پیشروی عفونت در داخل گوش حتی ممکن است گوش فرد کاملاً مسدود شود. این مشکل می تواند خواب و تعادل حرکتی و راه رفتن او را نیز با مشکلات جدی ای مواجه کند. با وجود همه این شرایط به وجود آمده در صورت درمان گوش شناگر، این علائم ناپدید شده و گوش فرد به حالت اولیه خود برمی گردد.

خروج چرک از گوش

در مراحل اولیه بیماری گوش شناگر، بیمار ممکن است شاهد خروج مایع شفاف و روشنی از داخل گوش باشد. حتی با پیشروی عفونت، میزان خروج مایع از گوش بتدریج بیشتر شده و در موارد پیشرفته ممکن است همراه با مایع، چرک نیز از گوش خارج شود. پزشک برای اندازه گیری میزان تخلیه مواد اضافه از گوش، ممکن است از گوش پاک کن استفاده کند. از ساکشن برای خارج کردن مواد اضافه گوش استفاده کند. زیرا تخلیه مواد اضافه از داخل گوش به درمان سریع تر این بیماری کمک خواهد کرد.

برای درمان عفونت هایی که در اثر قارچ ها به وجود آمده است، احتمالاً پزشک از درمان های ضد قارچی استفاده کرده و برای درمان عفونت های باکتریایی از ضد باکتری ها استفاده خواهد نمود. گاهی اوقات برای کاهش التهابات نیز استروئید تجویز می کنند. بعضی از این درمان ها به صورت قرص یا قطره های داخل گوش تجویز می شود. برای حفظ تعادل باکتریایی داخل گوش ممکن است از یک محلول اسیدی در قسمت بیرونی گوش نیز استفاده شود. همچنین در طول روند درمان بیمار باید میزان و موادی که از گوش تخلیه می شوند را زیر نظر داشته و به پزشک اطلاع دهد.

تورم غدد لنفاوی

در مواردی که فرد، مبتلا به گوش شناگر شدید شده باشد، ممکن است غدد لنفاوی گردن وی دچار تورم شود. درگیر شدن غدد لنفاوی باعث درد در ناحیه گردن می شود. حتی در صورت دست زدن به غدد لنفاوی گردن فرد احساس درد شدیدی می کند. گاهی اوقات ممکن است درد به سر یا صورت فرد انتشار یابد و با تب همراه باشد.  برای تشخیص این مورد پزشک به آرامی شروع به لمس غدد لنفاوی در ناحیه گردن می کند تا از وجود درد یا التهاب در غدد لنفاوی اطمینان حاصل کند. گاهی اوقات ممکن است نیاز به بررسی غدد لنفاوی در نواحی دیگر بدن است. حتی آزمایش خون برای تشخیص دقیق تر فرد تجویز کنند.

بعد از درمان کامل گوش شناگر، در صورت موفقیت آمیز بودن درمان، غدد لنفاوی فرد به اندازه طبیعی خودش باز خواهد گشت. بیماران بعد از مداوا شدن باید خودشان در منزل اقدام به معاینه غدد لنفاوی اش کند. تا در صورت برگشت بیماری یا بروز درد و تورم از این موضوع اطلاع پیدا کند.

انسداد مجرای گوش

انسداد کامل مجاری گوش یکی از علائم شدت گرفتن بیماری گوش شناگر است. با مسدود شدن گوش فرد معمولاً قدرت شنوایی فرد کاهش یافته و فرد احساس کند صداها را به خوبی نمی شنود. در مواردی که فرد دچار گرفتگی و انسداد کامل گوش شده باشد، تورم و قرمزی در گوش بیرونی مشاهده خواهد شد. در این صورت فرد باید به پزشک متخصص گوش، حلق و بینی مراجعه کند. متخصص گوش بیمار را برای تشخیص عفونت گوش بیرونی یا پخش شدن عفونت تا گوش میانی بررسی خواهد کرد. در صورتی که عفونت به گوش میانی نفوذ کرده باشد، بیمار نیاز به درمان های غیر از عفونت گوش شناگر خواهد داشت.

جویدن دردناک

یکی از علائمی که ممکن است برای فرد اتفاق بیفتد، جویدن دردناک است. این علامت حتی در موارد متوسط گوش شناگر نیز بروز پیدا کرده و خوردن را برای فرد مبتلا دشوار خواهد کرد. افرادی که دچار این عارضه باشند، تمایل به خوردن غذاهای نرمی مثل ماست، پوره سیب زمینی و پودینگ داشته و سعی می کنند غذاهای سفت نخورند. این افراد برای دریافت کالری مورد نیاز در طول روز بهتر است از اسموتی های میوه، سبزیجات و ماست استفاده کنند. خوشبختانه به محض درمان و بهبود گوش شناگر، مشکل جویدن نیز درمان شده و فرد دیگر در حین غذا خوردن دردی را احساس نخواهد کرد.

عوامل خطر گوش شناگر

این عوامل عبارتند از:

• شنا کردن
• ورود به آب های آلوده بوده
• تمیز کردن خشن گوش با اجسام سفت
• استفاده از بعضی از وسایل مثل سمعک یا گوش گیر
• آلرژی های پوستی یا التهاب ناشی از اسپری مو، رنگ مو یا جواهرات

عوارض گوش شناگر

به طور کلی بیماری گوش شناگر عوارض خاصی به همراه نداشته باشد. ولی گاهی عوارض زیر برای شخص اتفاق می افتد:

• کاهش موقت شنوایی، ممکن است فرد نتواند صداها را به خوبی بشنود که با بهبود عفونت و پاکسازی گوش به حالت اول خود باز می گردد.
• عفونت طولانی مدت، عفونت گوش بیرونی معمولاً در صورتی که علائم آن بیش از 3 ماه به قوت خود باقی بماند خطرناک بوده و مزمن شناخته می شود. معمولاً عفونت مزمن در نتیجه واکنش پوستی، واکنش به قطره های آنتی بیوتیک، درماتیت یا پسوزیاریس و ترکیب عفونت باکتریایی و قارچی اتفاق خواهد افتاد.
• عفونت بافت عمقی (سلولیت)، به ندرت بیماری گوش شناگر به لایه های داخلی و بافت های عمقی پوست انتقال پیدا می کند.
• آسیب غضروف و استخوان، این مورد نیز یکی از عوارض نادری است که ممکن است در نتیجه پخش شدن عفونت گوش و رسیدن آن به غضروف های داخلی و استخوانچه های داخل گوش اتفاق بیفتد. سالمندان، مبتلا به دیابت یا دارای سیستم ایمنی ضعیف ممکن است بیشتر از بقیه دچار این عارضه شوند.
• پخش شدن عفونت،در این صورت ممکن است دیگر قسمت های بدن مثل مغز یا عصب های نزدیک آن را نیز درگیر کند. در این عفونت گوش شناگر جدی بوده و حتی می تواند زندگی فرد را تهدید کند.