نوزادی که بین هفته های 33 تا 34 بارداری یا قبل از اتمام هفته 37 بارداری متولد شود، نوزاد نارس نامیده می شود. نوزاد نارس به طور کامل رشد نکرده است و به مراقبت های پزشکی پیچیده نیاز دارد. او ممکن است هم در NICU و هم در خانه با عوارض جدی مواجه شود. بنابراین، اقدامات احتیاطی لازم است تا اطمینان حاصل شود که کودک سالم می ماند. در این مقاله از پزشکت به علل زایمان در هفته 33 بارداری و نحوه مراقبت از نوزاد نارس می پردازیم.
چه چیزی باعث زایمان در هفته 33 بارداری می شود؟
به دلایل ممکن است نوزاد در اوایل یا در هفته 33 بارداری متولد شود، دلایلی از جمله:
- تحریک در رحم یا ناتوانی دهانه رحم در حفظ امنیت کودک
- عفونت یا بیماری که ممکن است باعث شود زن زود زایمان کند.
- مصرف الکل یا اعتیاد به مواد مخدر که بر بارداری تأثیر می گذارد.
- زنی که چند قلو باردار است ممکن است زایمان زودرس داشته باشد.
- مسائل مربوط به جفت که باعث می شود نوزاد زودتر از حد معمول جدا شود.
نوزادی که در هفته 33 بارداری متولد می شود با چه عوارضی مواجه است؟
شانس زنده ماندن نوزادان متولد شده در 7 ماهگی بسیار زیاد است. پیشرفت علم و فناوری پزشکی امکان استفاده از تجهیزات و تکنیک های پیشرفته را برای کاهش مرگ و میر نوزادان فراهم کرده و اطمینان حاصل می کند که نوزادان نارس در این مرحله می توانند تا سنی سالم رشد کنند. با این حال، نتیجه به شدت به وضعیت سلامت کودک بستگی دارد.
برای نوزادی که در هفته 32 متولد می شود، اگر اقدامات احتیاطی فوری انجام نشود و رویکرد صحیحی برای مراقبت از نوزاد نارس اعمال نشود، می تواند عوارض ایجاد کند. نوزادی که در هفته 33 بارداری یا قبل از هفته 37 بارداری متولد می شود، مستعد ابتلا به چندین مشکل است. که برخی از این مشکلات ، عبارتند از:
ناتوانی در حفظ گرمای بدن
وزن نوزادی که در هفته سی و سوم بارداری به دنیا می آید بین 1.5 تا 3 کیلوگرم می باشد. اما اگر وزن نوزاد کمتر از 2 تا 2.5 کیلوگرم باشد، پزشکان باید اقدامات گسترده ای را برای زنده نگه داشتن او تا رسیدن به وزن مطلوب انجام دهند. وزن نشانگر چربی بدن نوزاد است که برای حفظ دمای ایمن بدن در خارج از رحم ضروری است.
گرم کننده های تابشی، انکوباتورها، تخت های برقی همگی می توانند برای اطمینان از گرم ماندن کودک در تمام طول مدت استفاده شوند. اما هنگامی که کودک وزن کافی را به دست آورد، می توان آنها را حذف کرد.
مشکلات در افزایش وزن
برای اینکه نوزاد هر چه سریعتر وزن خود را افزایش دهد، بهترین کاری که یک مادر می تواند انجام دهد این است که به او شیر بدهد. با این حال، نوزادانی که قبل از هفته سی و چهارم بارداری متولد می شوند، قادر به مکیدن سینه به اندازه لازم نیستند و این امر امکان تغذیه از طریق دهان را منتفی می کند.
علاوه بر این، ناتوانی در مکیدن ممکن است بر روند هضم تأثیر بگذارد و منجر به سوء هاضمه و عوارض بیشتر شود. در چنین مواردی، لوله تغذیه تنها راه برای اطمینان از دریافت تمام مواد مغذی مورد نیاز کودک است. این لوله مستقیماً وارد معده کودک می شود یا حتی می تواند داخل وریدی نیز باشد.
مسائل مربوط به رشد
بخش بزرگی از رشد کودک در داخل رحم اتفاق می افتد که او را برای درک جهان پس از زایمان آماده می کند. تا هفته سی و پنجم بارداری ، مغز نوزاد تنها 66 درصد وزن نهایی خود را دارد. به دلیل زایمان زودرس در هفته 33، مغز فرصتی برای رشد کامل ندارد، که می تواند منجر به مشکلات رفتاری در آینده شود.
عفونت ها
درست مانند مغز، سیستم ایمنی نیز به زمان نیاز دارد تا رشد کند و عملکرد مناسبی داشته باشد. کودک در مراحل پایانی حاملگی آنتی بادی های بیشتری دریافت می کند که او را قادر می سازد با موج اولیه باکتری ها و عفونت هایی که ممکن است سر راهش قرار گیرد مبارزه کند. زایمان زودرس به دنبال روش های بی وقفه برای زنده نگه داشتن نوزاد می تواند خطر عفونت و عوارض بعدی را تا حد زیادی افزایش دهد.
ذات الریه
نوزاد نارس ممکن است دچار مشکلات تنفسی و در نهایت ذات الریه شود. ذات الریه عفونتی است که باعث التهاب در ریه ها و در نتیجه کاهش فضای موجود برای تبادل هوا می شود. اگر نوزاد به ذات الریه مبتلا شود، احتمال دارد اکسیژن کافی دریافت نکند و از این رو در تنفس با مشکل مواجه شود. علاوه بر این، اگر این بیماری درمان نشود، می تواند منجر به عوارض کشنده شود.
چگونه از نوزاد نارس 33 هفته ای مراقبت کنیم؟
با روش های صحیح مراقبت های دوران بارداری می توان خطر زایمان زودرس را به حداقل رساند و زایمان زودرس را متوقف یا به تعویق انداخت. اما اگر نوزاد در هفته 30-33 بارداری به دنیا بیاید، تغذیه نوزاد در دوره بعدی بسیار مهم است. از آنجایی که نوزادان نارس در مقایسه با نوزادان سالم نیاز به مراقبت بیشتری دارند، پروتکل های خاصی برای مراقبت از آنها توصیه می شود.
در بیمارستان
اگر نوزاد نارس به دنیا بیاید، پزشک تا زمانی که مطمئن شود بدون هیچ گونه حمایتی نوزاد می تواند زندگی کند، او را تحت نظر قرار می دهد. به پزشک خود گوش دهید و دستورالعمل های او را دنبال کنید.
نوزاد نارس آمادگی شیر خوردن را ندارد، اما این بدان معنا نیست که مادر نباید آمادگی شیر دادن به نوزاد خود را داشته باشد. اگر نوزاد نارس دارید، باید آماده باشید تا به او غذا بدهید. این بدان معنی است که شما باید به طور منظم شیر را پمپ کرده و ذخیره کنید. همچنین از نظر ذهنی برای شیردهی آماده باشید. تصور کنید کودکتان به سینه شما چسبیده و به او شیر می دهد. این شما را با انگیزه نگه می دارد.
گذراندن وقت با نوزاد به همان اندازه که برای او ضروری است برای شما نیز مهم خواهد بود. نوزاد به خوبی می تواند به شما گوش دهد و اطراف را حس کند. به صحبت کردن با او ادامه دهید یا برای او آواز بخوانید تا بداند شما در اطراف هستید و احساس امنیت کند. اگر می توانید او را در آغوش بگیرید، سعی کنید تماس پوست با پوست ایجاد کنید، این کار وزن او را بهبود می بخشد و به شما کمک می کند با کودک خود پیوند برقرار کنید.
در خانه
تعداد افرادی که با نوزاد در تعامل هستند را محدود کنید تا زمانی که نوزاد بهبودی پیدا کند. اگر فردی در خانواده بیمار است، مطمئن شوید که کودک از آنها دوری می کند زیرا به دلیل سیستم ایمنی نابالغش ممکن است به عفونت مبتلا و بیمار شود.
در هنگام دست زدن به نوزاد، مطمئن شوید که دستانتان تمیز و ضدعفونی شده است. اطمینان حاصل کنید که سایر اعضای خانواده نیز اقدامات احتیاطی مشابه را رعایت می کنند. همچنین باید به در مجاورت کودک از استعمال سیگار خودداری شود.
نوزادانی که زودتر از موعد به دنیا میآیند نیز میتوانند با تاخیر رشدی مواجه شوند، بنابراین میتوانید به دنبال برنامههای ویژهای باشید که میتواند به کودک کمک کند تا به درستی یاد بگیرد و به رشد هرچه زودتر او کمک کند.
یک نوزاد 30-33 هفته چه مدت در NICU می ماند؟
اگر نوزاد در هفته 30-33 نارس به دنیا بیاید، باید تا زمانی که سلامت نوزاد واقعاً ثابت شود در NICU بمانند. نوزادان نارس گاهی شبیه بزرگسالان به نظر می رسند، اما هنوز به طور کامل رشد نکرده اند و به نقطه ای نرسیده اند که بتوانند خود را حفظ کنند.
قبل از ترخیص از بیمارستان، نوزادان نارس باید به چندین نقطه عطف برسند:
- گرم بمانند.
- نفس بکشند.
- آنها باید بتوانند بدون تجهیزات پزشکی غذا بخورند.
نوزاد نارس در 30-33 هفتگی می توانند یک یا دو مورد از این کارها را در بدو تولد انجام دهند، اما رسیدن به هر سه این فاکتورهای مهم زمان بر است. هنگامی که کودک به طور کامل رشد کرد و به طور کامل به نقاط عطف رشد مانند تغذیه، نفس کشیدن به تنهایی رسید و بتواند بدون هیچ گونه حمایت خارجی گرم بماند، پزشک او را ترخیص می کند.
سوالات متداول
میزان بقای نوزادان متولد شده در 33 هفته چقدر است؟ میزان بقای نوزادانی که در هفته سی و سوم بارداری متولد می شوند، 98 درصد است. بنابراین اگر نوزادی دارید که تولد او در هفته 33 بارداری است، امیدوار باشید. اگر مراقبت مناسب انجام شود، او میتواند در زمان کوتاهی در جای خود بماند و به خوبی رشد کند.
نوزادی که در هفته 33 متولد می شود چه مدت باید در NICU بماند؟ نوزادی که در هفته 33 به دنیا می آید باید در NICU بماند تا زمانی که پزشکان مطمئن شوند حال او خوب است. بستری شدن نوزاد در NICU اساساً با توجه به وضعیت سلامتی او (یعنی میزان رشد او) تعیین می شود. برای اکثر نوزادان، مدت زمان بستری در NICU معمولا کوتاه است. مشکلات تنفسی معمولاً به زودی برطرف می شود، اما مدتی طول می کشد تا آنها شروع به تغذیه کنند. زیرا رفلکس مکیدن و بلع نیاز به قدرت کمی دارد. در واقع نوزاد زمانی از NICU مرخص می شود که کاملاً سالم باشد و بتواند بدون تجهیزات پزشکی به تنهایی زنده بماند.
حتی اگر نوزاد در 33 هفتگی نابهنگام به دنیا بیاید، شانس او برای داشتن یک زندگی خوب بسیار بالا و قوی است. حفظ آرامش خود در حین بهبودی کودک و انجام اقدامات احتیاطی مناسب در آینده می تواند تضمین کند که شما و کودکتان بدون هیچ عارضه ای سفر بزرگ شدن را با هم طی کنید.