خانه » پوست و مو و زیبایی » عفونت قارچی

بدون نظر

عفونت قارچی

تا دیر نشده علائمتو بگو، پزشکتو بگم:

نفخ و دل درد

عفونت قارچ پوستی یک اختلال پوستی قارچ گونه است که آن را با نام درماتو فیتوز یا «کرم قارچی» نیز می شناسند. این بیماری توسط قارچ هایی ایجاد می شود که می توانند بر روی پوست، سطوحی مثل کف باشگاه و وسایل موجود در منزل مثل حوله، تخت و لباس زندگی کنند.

قارچ پوستی اشکال گوناگونی دارد که شایع ترین آن بر موارد زیر اثر گذار است:

کشاله ران
پوست بدن
پوست کف سر
کف پا (کف پای ورزشکار)

قارچ پوستی به بافت مرده در موها، ناخن ها و شوره های باقی مانده در سر فرد حمله می کند. اما با واکنش دفاعی بدن مواجه شده و مکان مورد حمله قارچ پوستی، دچار خارش و قرمزی پوست می شود.

علی رغم اسم عجیب و غریبی که این بیماری پوستی دارد، کرم قارچی به واسطه وجود کرم ها روی بدن ایجاد نمی شود. در یونان باستان به کرم قارچی «هرپس» گفته می شد که به معنی «حلقه» بود و رومی های باستان نیز این بیماری را با نام «تینیا» می شناختند که به معنی مرحله لارو پروانه بود.

علت نامگذاری آن در یونان باستان با نام حلقه به علت قرمزی حلقه ای اطراف محل عفونت بود و نکته مهم این بود که یونانیان بر این باور بودند که این بیماری توسط کرمی انگلی ایجاد می شود، نام «کرم حلقه» نیز از قرن 15 ام بر روی این عارضه پوستی گذاشته شد. اما دیگر همه ما می دانیم که قارچ به خاطر شرایط خاص پوستی به وجود می آید و هیچ ارتباطی به کرم ها ندارد! با این حال هنوز هم این اسم بر روی این بیماری پوستی باقی مانده است.

تا قبل از سال 1841 هیچ کسی نمی دانست که این، قارچ مسئول به وجود آمدن بیماری قارچ پوستی است. در آن سال فیزیک دان مجارستانی دیوید گروبی اعلام کرد که عفونت کف سر علت قارچی دارد. متأسفانه این تحقیق به شدت رد شد و مورد تأیید قرار نگرفت. در سال 1943 بود که چستر امونس مطالعه دقیقی بر روی چندین گونه از عفونت های قارچی انجام داد و تا حد زیادی به درک کنونی ما از این بیماری کمک کرد.

علت عفونت قارچی

با وجود اینکه دنیا پر از مخمر ها و قارچ ها است ولی با این حال فقط انواع خاصی از آنها باعث مشکلات پوستی می شوند. قارچ پوستی معروف به کرم حلقه ای که آن را با نام درماتو فیتز نیز می شناسند یک ارگانیسم میکروسکوپی است که از بافت مرده پوست، مو و ناخن تغذیه کرده و مثل قارچ روی تنه درختان به سرعت رشد می کند. درماتوفیت ها باعث عفونت های سطحی می شوند، به همین خاطر عفونت هایی که بر روی سطح پوست اتفاق می افتد را درماتو فیت می نامند.

عوامل خطر قارچ پوستی

عفونت ها بیشتر در مکان های غیر بهداشتی و پر جمعیت به وجود می آید. زیرا این قارچ ها هم بر روی پوست افراد و هم بر روی کف زمین زندگی می کنند، در نتیجه این قارچ ها در نتیجه تماس با لباس های آلوده و حوله زندگی کرده و می توانند به بدن افراد سالم منتقل شوند.

حتی پستاندارانی مثل سگ و گربه ها نیز می توانند این گونه قارچ ها را به بدن انسان ها منتقل کنند.

انواع عفونت های قارچی

قارچ های پوستی یا همان کرم حلقه ای پوست انواع مختلفی داشته و هر کدام ویژگی های خاص خودشان را دارند. عفونت های قارچی مختلف می تواند قسمت های مختلفی از بدن فرد را درگیر کند. این قسمت ها شامل موارد زیر می شود:

صورت فرد
کف سر
دست ها
ریش
کشاله ران
پا
ناخن ها

عفونت های قارچی بدن

عفونت Tinea corporis اشاره به عفونت قارچی دست ها، میان تنه و پاها دارد. قارچ می تواند در هر جای دنیا وجود داشته باشد. بیشتر عفونت پاها یا ناخن رایج است ولی بعد از مدتی این قارچ ها ممکن است به تمامی قسمت های بدن مثل موارد زیر منتقل شود:

پاها
کف سر
کشاله ران

زمانی که پوست بدن انسان گرفتار قارچ می شود، معمولاً دایره ای قرمز شبیه یک کرم حلقوی ایجاد می کند و با پخش شدن عفونت در قسمت های مختلف بدن این حلقه نیز گسترده تر خواهد شد. با وجود اینکه قارچ های پوستی بیشتر کودکان را درگیر می کند با این حال ممکن است عفونت در بزرگسالان نیز به وجود بیاید.

عفونت قارچی مزمن یا حاد

بیماری Tinea corporis ممکن است حاد یا مزمن باشد. زمانی که این بیماری حاد باشد، به یکباره اثرات قارچ، خارش و قسمت های قرمز رنگ ایجاد شده و با پوسته پوسته شدن سریع در قسمت های مختلف بدن پخش می شود. حال زمانی که این بیماری مزمن باشد، بیماری با سرعت کمتری در بدن پخش شده و در قسمت های مختلف بدن مخفی می شود. به خاطر داشته باشید که زمانی که بیماری قارچ پوستی مزمن باشد. درمان آن سخت تر بوده و با سرعت بیشتری در قسمت های مختلفی پخش خواهد شد. همچنین در صورت درمان این بیماری، بازگشت مجدد آن احتمال بیشتری نسبت به نوع حاد آن خواهد داشت.

عفونت قارچی دست

Tinea manuum یا قارچ دست می تواند از طریق خاک، حیوانات یا تماس با افراد آلوده به دست های انسان منتقل شود. این نوع از قارچ چندان شایع نبوده و به همین علت دائماً با بیماری های پوستی دیگر اشتباه گرفته می شود.

علائم قارچ دست شامل موارد زیر می شود:

بثورات التهابی ای که اغلب لبه های برجسته ای دارند.
پوست پوست شدن کف دست
خشکی کف دست
خارش کف دست
بثورات تاول گونه همراه با وجود مایع شفاف در لبه های کف دست یا انگشتان

معمولاً این بیماری پوستی یکی از دو دست بیمار را درگیر می کند. احتمال بروز این نوع از عفونت قارچی بیشتر در افراد زیر وجود دارد:

افرادی که دچار تعریق شدید کف دست می شوند.
افراد مبتلا به بیماری های پوستی دست
افرادی که بیش از حد با دست هایشان کار می کنند.

عفونت قارچی ناخن

بیماری Tinea unguium معمولاً با یکی از این دو نوع قارچ ایجاد می شود: Truchophyton rubrum یا T.interdigitale. بیماری Tinea unguium مربوط به عفونت قارچی انگشتان دست ها و پاها است. البته این عفونت بیشتر در انگشتان پا شایع است. مردان، افراد بالغ، دیابتی، افراد مبتلا به بیماری های عروقی و هر شخص دچار اختلال سیستم ایمنی بدن، در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارد.

عفونت قارچی ناخن ها معمولاً خودش را با علائم زیر نشان می دهد:

تغییر رنگ، قرمز و قهوه ای شدن ناخن ها
سفت شدن ناخن ها
ناخن های شکننده
ناخن های ضخیم
ناخن هایی که حالت و شکل غیر عادی ای دارند.

در صورتی که عفونت ناخن های دست و پا درمان نشود، احتمال افتادن ناخن به علت عفونت قارچی بسیار زیاد است.

عفونت قارچی صورت

قارچ پوستی صورت یا همان tinea faciaei یکی از عفونت هایی است که به ندرت اتفاق افتاده و ممکن است در نتیجه تماس با موارد زیر اتفاق بیفتد:

گربه ها
سگ ها
گاو و احشام

بعضی از ویژگی های رایج قارچ صورت شامل موارد زیر می شود:

بثورات پوستی قرمز، پوسته پوسته، دایره ای یا بیضی شکل
معمولاً قسمت وسطی آن مداوا شده یا همانند کناره های قرمز نیست.
به اسانی با قرار گرفتن در معرض نور خورشید تشدید می شود.

احتمالاً به علت شایع نبودن این نوع عفونت قارچی معمولاً با بیماری هایی مثل پسوزیاریس، حساسیت های پوستی تماسی، روزاسه و دیگر بیماری های پوستی غیر قارچی به اشتباه گرفته می شود.

عفونت قارچی کف سر

عفونت قارچی کف سر یا Tinea capitis یکی از بیماری های پوستی ای است که در بین کودکان 3 تا 7 سال شایع است. به ندرت در بین بزرگسالان اتفاق می افتد. موهای سر ممکن است از طریق تماس با احشام، اسب، خوک، سگ و گربه با وسیله قارچ ها عفونی شود. یکی از قارچ های شایع در آمریکا T.tonsurans است که بدون هیچ علائمی بوده و از سر فردی به فرد دیگر منتقل می شود.

بعضی از علائم و نشانه های ابتلای فرد به قارچ کف سر شامل موارد زیر می شود:

پوسته های زرد و چسبیدن موها به هم
نقطه های سیاه و شکسته شدن موها
غدد لنفاوی بر روی گردن متورم می شود.
ایجاد نقطه در قسمتی که مو ریخته است.
خشک شدن کف سر و شوره همراه با ریزش مو
چیزی شبیه آبسه ورم چرکی متورم بر روی کف سر

در عفونت های قارچی شدید کف سر، ممکن است توده پر از چرکی با نام kerion بر روی کف سر فرد ظاهر شود.

پای ورزشکار

اگر دچار بیماری tinea pedis شده اید خبر خوب این است که تنها نیستید. بیماری کف پای ورزشکار یکی از انواع رایج قارچ در بین انسان ها است. خبر بد، اینکه درمان این نوع از قارچ کار ساده ای نبوده و دشوار است. اتاق تعویض لباس در باشگاه و حمام خوابگاه ها محلی برای انتقال این گونه قارچ ها است. این عفونت معمولاً در کف پای مردان جوان ظاهر شده و خودش را با علائمی مثل درد و خارش نشان می دهد.

بیماری پای ورزشکار یا همان عفونت کف پا ممکن است خودش را به اشکال مختلفی نشان دهد:

تاول زدن کناره های پا
خشکی و پوسته پوسته شدن کف پا
پوسته پوسته شدن و رطوبت مابین انگشتان پا
زخم و بثورات خشک پوستی در قسمت های بالایی پا نزدیک انگشتان

انتقال عفونت پای ورزشکار

هر گاه که فرد بدون کفش در حمام، اتاق پرو یا استخر راه می رود احتمال انتقال عفونت کف پا وجود دارد. حتی در صورتی که وسیله آلوده شده تا ماه ها استفاده نشود، بازهم قارچ ها فعال بوده و ممکن است به پوست شخص دیگری منتقل شود.

علائم عفونت پای ورزشکار

پای ورزشکار یکی از اشکال رایج tinea pedis است. اگر متوجه شدید که پوست بین انگشتان پا، مرطوب و نرم است و به راحتی کنده می شود، احتمالاً علت اصلی این علائم بروز پای ورزشکار است. گاهی اوقات پای ورزشکار با درد همراه بوده و ممکن است پای فرد بوی نامطلوبی داشته باشد. حتی ممکن است این عارضه پوستی به علت قارچ ایجاد نشده و به علت یکی از عوامل زیر باشد:

آسیب دیدگی
عفونت های باکتریایی
مشکلات پوستی مثل پسوزیاریس و اگزما
ضخیم شدن لبه های انگشتان به علت فشار دادن آن ها به یکدیگر

البته احتمال ابتلای ورزشکاران به بیماری عفونت پای ورزشکار بیشتر است، زیرا این افراد به دفعات در معرض شرایط زیر قرار می گیرد:

عرق کردن شدید
پوشیدن کفش بدون تهویه مناسب
مرطوب نگه داشتن پاها برای مدت طولانی
راه رفتن با پای پیاده در زیر دوش ها و اتاق تعویض لباس

عفونت قارچی ریش و سیبیل

این مورد بسیار شبیه قارچ پوستی کف سر است که آن را با نام barbae می شناسند و صورت مردان را درگیر می کند. ریش و سیبیل محیط های مناسبی برای رشد قارچ ها است. زمانی که به دفعات برای اصلاح صورت به آرایشگاه ها مراجعه می کنید، احتمال ابتلا به این بیماری قارچی در نتیجه استفاده از وسایل آلوده تا حد زیادی افزایش خواهد یافت. البته امروزه این نوع قارچ پوستی بیشتر در بین کشاورزان شایع است. دو نوع قارچ T.verrucosum و T.mentagrophytes اصلی ترین عللی است که ممکن است از اسب ها و احشام به فرد کشاورز منتقل شود.

علائم شایع بیماری قارچی ریش شامل موارد زیر می شود:

خارش
شکستن موهای صورت
تورم و پوسته پوست هشدن
موهایی که به راحتی کنده می شوند.
قرمز و برجسته شدن قسمت هایی از صورت

این عفونت ممکن است بر روی صورت و گردن فرد ظاهر شود.

علائم عفونت قارچی

یکی از علائم شاخص قارچ پوستی ایجاد دایره ای قرمز رنگ از بثورات پوستی است که باعث خارش می شود.

معمولاً لبه های این دایره قرمز رنگ به حالت برجسته بوده و تشخیص درست آن از اگزما می تواند ت احد زیادی به درمان و بهبود سریع تر آن کمک کند. زیرا اگزما و بثورات پوستی دیگر ممکن است در نگاه اول بسیار شبیه قارچ پوستی باشند ولی هر کدام به شیوه ای متفاوت درمان شده و نسبت به یک نوع درمان پاسخگو نیستند.

یکی از نکاتی که باید در آن احتیاط کنید، بیماری دیگری است به نام بیماری لایم (Lyme) که باعث ایجاد بثورات قرمز رنگ بر روی پوست می شود. این بیماری نیز یک عارضه است که خودش را با درد عصب، افتادگی صورت و التهاب مغزی نشان داده و یکی از نشانه های ظاهری اش بثورات قرمز رنگ دایره ای شکل است. تنها راه تشخیص بیماری لایم از قارچ پوستی، همین لبه های برجسته در قارچ های پوستی است.

نکته دیگری که این دو بیماری را از هم متمایز می کند این است که قارچ باعث به وجود آمدن انواع قارچ های پوستی می شود ولی بیماری لایم در نتیجه یک نوع باکتری به وجود می آید. به همین خاطر شیوه درمان مشکل پوستی ایجاد شده در نتیجه این دو بیماری کاملاً با هم متفاوت است. هرگاه در تشخیص این دو بیماری از هم دچار شک و تردید شدید، به علت اثرات و عواقب خطرناک بیماری لایم بهتر است سریعاً به پزشک متخصص مراجعه کنید.

سرایت عفونت قارچی

این بیماری قارچی به شدت مسری بوده و در محیط های گرم و مرطوبی مثل دستشویی ها، حمام ها، استخرها، سونا و محیط هایی شبیه این به شدت قابل انتقال است.

به طور کلی از نظر محل زندگی قارچ هایی که باعث عفونت می شوند به سه دسته تقسیم می شوند:

زوفیلیک: قارچ «علاقمند به حیوانات» این نوع از قارچ بر روی بدن گربه ها، سگ ها، اسب ها، گاوها و مرغ ها و دیگر پستانداران زندگی می کنند.
آنتروپوفیلیک: قارچ «علاقمند به انسان ها» که روی بدن شخص زندگی کرده و از شخصی به شخص دیگر منتقل می شود.
ژئوفیلیک: قارچ «علاقمند به زمین» که به طور طبیعی در داخل خاک زندگی می کنند.

انسان ها بیشتر توسط قارچ میکرو اسپوروم کانیس مبتلا به عفونت می شوند که گاهی اوقات از طریق گربه و سگ منتقل می شود. گاهی اوقات حیواناتی که ناقل قارچ هستند نیز هیچ علامتی از خود نشان نمی دهند.

منابع عفونت قارچی

برای ابتلای فرد به عفونت فرد باید در معرض یک بخش از پوست یا موی عفونی یا قارچی قرار بگیرد. هاگ قارچ ها ممکن است تا سال ها روی پتو، لباس ها، شانه یا تخت خواب باقی بماند و به زندگی خود ادامه دهد. حتی گیاه شناسان معتقدند که این هاگ ها هیچ نیازی به تماس نداشته و به راحتی می توانند از طریق هوا به فرد دیگر، سطح یا حیوان دیگری منتقل شوند.

ناقلان عفونت های قارچی

شایع ترین ناقلان بیماری های قارچی پوستی سگ ها و گربه ها هستند. گربه ها بیشتر از دیگر موجودات در معرض بیماری های عفونی هستند. یکی از مطالعاتی که در این مورد صورت گرفته است نشان می دهد که در صورت ابتلای گربه به بیماری های عفونی احتمال ابتلای صاحب گربه به بیماری های قارچی 30 تا 70 درصد خواهد بود.

گربه ها

قارچ های موجود روی پوست گربه ها معمولاً با گذر زمان و بدون نیاز به هیچ درمانی برطرف می شوند اما این روند درمانی ممکن است 9 تا یک سال به طول بی انجامد. در طول کل مدت زمان درمان، موهای گربه دائماً ریز داشته و احتمال انتقال عفونت و قارچ تا حد زیادی افزایش می یابد. در نتیجه عفونت و قارچ گربه ممکن است به همه اعضای خانواده منتقل شود.

علائم قارچ در گربه ها شامل موارد زیر می شود:

شوره سر
التهاب پوستی
پنجه های آلوده
موهای شکسته و زبر
پوسته پوسته شدن بدن
لیسیدن بیش از حد گربه
تغییر در رنگ پوست یا موها
دانه و نقطه های دایره ای در جای موهای ریخته شده

در صورتی که گربه تحت درمان قرار بگیرد، احتمالاً با گذشت 6 هفته قارچ به کلی برطرف می شود ولی روند درمان گاهی اوقات ممکن است بیشتر از این مدت به طول بی انجامد.

سگ ها

عفونت قارچ پوستی در سگ ها معمولاً در نتیجه قارچ هایی مثل Microsporum canis، microsporum gypseum و Trichophyton mentagrophyt این اتفاق می افتد. برخلاف گربه ها علائم قارچ معمولاً متفاوت بوده و خودش را به شکل ضایعات پوستی دایره ای بر روی سر، گوش ها و پنجه ها نشان می دهد. این ضایعات پوستی به مرور زمان بزرگ تر شده و فرم بی قاعده ای به خود می گیرند.

دامپزشک پیش از تجویز دارو و درمان برای مداوای قارچ سگ، آن را مورد معاینه قرار می دهد. شیوه های متعددی برای درمان وجود داشته و می توان از شامپو، پماد، قرص های خوراکی و قطره ها استفاده کرد. با گذشت یک تا 3 هفته ضایعات پوستی بهبود خواهد یافت. اما روند درمانی سگ را تا زمانی که پزشک متخصص تجویز کند ادامه دهید. فقط به خاطر اینکه ضایعات پوستی سگ خوب شده است، دلیلی بر از بین رفتن بیماری قارچی آن نیست.

دیگر حیوانات

سگ ها و گربه ها تنها حیوانات و پستاندارانی نیستند که در معرض انواع قارچ ها و عفونت های پوستی قرار دارند، قارچ های پوستی ممکن است از اسب ها، خوک ها و گاو ها نیز به فرد منتقل شود.

تشخیص عفونت قارچی

بعضی از انواع قارچ پوستی، تشخیص راحت تری نسبت به دیگر موارد دارند. علائم شایع قارچ پوستی شامل قرمزی، حلقه های برجسته است که زنگ هشداری برای وجود عفونت است. اما در بعضی از موارد تشخیص عفونت کار بسیار سخت تری است. به عنوان مثال عفونت های صورت و دست ها جزء مواردی است که تشخیص آن دشوار است.

در صورتی که تشخیص نوع بیماری پوستی توسط پزشک متخصص پوست دشوار باشد، پزشک از روش نمونه برداری برای تشخیص دقیق تر استفاده خواهد کرد. برای انجام این کار یک قسمت از محل ضایعه پوستی را برداشته و برای مطالعات بیشتر به آزمایشگاه فرستاده می شود تا علت اصلی بروز عفونت تشخیص داده شود.

درمان عفونت قارچی

معمولاً پس از طی کردن روند درمانی، این بیماری با فاصله 4 هفته درمان خواهد شد. باید از خاراندن قسمت های درگیر شده بپرهیزید، زیرا اینکار باعث گسترش و پخش شدن بیشتر عفونت در سطح بدن خواهد شد.

درمان عفونت قارچی

درمان بیماری های قارچی مثل قارچ پوستی از عفونت های باکتریایی سخت تر است. این سختی درمان به علت سلول های پیچیده تر قارچی است که بسیار شبیه به سلول های ماست. به همین خاطر ساختن داروهای ضد قارچی که قارچ ها را بکشد ولی به بدن انسان آسیب نرساند، کار بسیار سختی است. در نتیجه برای درمان قارچ پوستی، فرد نیازطولانی مدت به درمان خوراکی و کرم ها داشته و تأثیر گذاری این درمان ها 100 درصد نخواهد بود. البته تجویز ضد قارچ های قوی تأثیر زیادی خواهد داشت و بیمار باید دقیقاً طبق تجویز پزشک به روند درمان خود ادامه دهد. حتی گاهی اوقات با وجود درمان ممکن است با قطع مصرف داروها قارچ به حالت اولیه خود بازگردد.

پیشگیری عفونت قارچی

قارچ پوستی یکی از عفونت های بسیار شایعی است که هر کسی ممکن است به آن مبتلا شود. اگرچه بعضی از افراد بیش از دیگران در معرض ابتلا به این نوع عفونت ها هستند. به عنوان مثال هر شخصی که سیستم ایمنی ضعیفی داشته باشد احتمال ابتلا به عفونت در او بیشتر بوده و برای درمان به زمان بیشتری نیاز خواهد داشت. افرادی که از دوش، استخرهای شنا، اتاق های پرو عمومی استفاده کرده و در محیط های گرم و مرطوب زندگی می کنند، احتمال بروز عفونت در این افراد تا حد زیادی بیشتر است.

ورزشکاران نیز به علت تعریق بیش از حد و استفاده از وسایل و تجهیزات مشترک بیش از دیگر افراد در معرض ابتلا به بیماری های عفونی هستند. البته ورزشکارانی که دائماً در معرض تماس پوست با پوست هستند مثل کشتی گیران و رقابت کنندگان مسابقات کشتی کج به علت تماس دائم بیشتر در معرض عفونت های پوستی قرار دارند. افرادی مثل دامپزشکان و کشاورزان نیز به علت تماس مستقیم به حیوانات بیش از دیگران در معرض انتقال بیماری های عفونی و قارچی پوست هستند. به طور کلی پیشگیری کامل از بروز عفونت و قارچ های پوستی کار ساده ای نخواهد بود ولی می توانید با استفاده از چندین نکته ای که در ادامه خدمتتان می گوییم احتمال بروز عفونت ها و قارچ ها را تا حد زیادی کاهش دهید.

لوازم خود را به اشتراک نگذارید.

هاگ قارچ ها ممکن است سال های سال بر روی هر چیزی مثل لباس، وسایل ورزشی، حوله، پتو یا حتی شانه زندگی کرده و به حیات خود ادامه دهد. بهتر است برای پیشگیری از ابتلا به بیماری های عفونی و قارچی از به اشتراک گذاشتن وسایل خود با دیگران یا استفاده از وسایل افراد دیگر بپرهیزید.

استفاده از دمپای و صندل

برای پیشگیری از بروز قارچ و عفونت با پای پیاده در استخرها و حمام های عمومی راه نروید.

بهتر است برای راه رفتن در این مکان های عمومی از دمپایی یا صندل های مخصوص خودتان استفاده کنید.

استفاده از شامپو و صابون

اگر اهل انجام بازی های تماسی هستید بعد از هر جلسه تمرین، به خوبی بدن و سرتان را با شامپو یا صابون بشویید. در صورتی که سگ یا گربه در منزل دارید نیز بهتر است همین کار را بعد از تماس با این حیوانات انجام داده و بعد از بازی کردن با حیوانات دست های خود را با آب و صابون بشویید.

تعویض جوراب و لباس زیر

برای جلوگیری از مرطوب شدن پوست، بهتر است لباس های آزاد با الیاف طبیعی بپوشید.

ضمناً روزی حداقل یک بار جوراب و لباس های زیر خود را تعویض کنید تا دچار بیماری های قارچی نشوید.

خشک کردن بدن بعد از استحمام

قارچ ها عاشق محیط های مرطوب هستند. به همین دلیل یکی از بهترین راه ها برای پیشگیری از قارچ ها خشک کردن است. به عنوان مثال بعد از دوش گرفتن و حمام رفتن بهتر است موها و بدن خود را کاملاً خشک کنید.