جوش در گوش

پوست گوش نیز مانند پوست سایر قسمت های بدن دارای منافذی است که به دلیل تجمع روغن، عرق و سلول های مرده پوست ممکن است مسدود و منجر به تشکیل جوش در گوش شود. جوش و یا همان پوسچول (کیسه پر از چرک) می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند ملتهب و قرمزی هم شود. حتی بروز هر گونه جوش در گوش به دلیل انعطاف ناپذیری و کمبود چربی در گوش و مجرای آن، می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند با درد شدیدی همراه باشد. از طرفی هم دسترسی به جوش در گوش و استخراج آن تا حدودی سخت و دشوار است و نباید خودتان آن را دستکاری کنید. اگر به دنبال راهکار و درمان های خانگی تسکین درد ناشی از جوش در گوش و علل و انواع آن هستید بهتر است این مقاله از پزشکت را تا انتها بخوانید.

شایع ترین علل جوش های گوش

جوش های گوش، مانند جوش های دیگر بدن، نوعی کومدون هستند. کومدون ها فولیکول های مو (منافذ) مسدود شده ای هستند که با ترکیبی از سه چیز تشکیل می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند:

• سبوم: روغن های بدنی که توسط غدد چربی در پوست تولید می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.
• عرق: توسط غدد آپوکرین درون فولیکول های مو تولید می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.
• سلول های مرده پوست: به طور معمول در فرآیندی به نام لایه برداری که به سلول های جدید پوست اجازه ظهور می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ریزند.

در داخل گوش، ماده چهارمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ به نام سرومن (موم گوش) وجود دارد که توسط غدد سرومینوس تولید می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود که می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند منافذ را نیز مسدود کند. این وضعیت زمانی بیشتر در مواقعی که می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌خواهید گوش خود را با یک سواب پنبه تمیز کنید، رخ می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد. زیرا انجام این کار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند به معنای واقعی کلمه موم را وارد منافذ ریز گوش کند.

هنگامی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌که یک کومدو شکل می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گیرد، مواد درون منافذ مسدود شده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند به کانون باکتری هایی مانند استافیلوکوکوس اورئوس و کوتی باکتریوم آکنه تبدیل شوند. عفونت باکتریایی منجر به تشکیل جوش می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.

آکنه که به عنوان آکنه ولگاریس نیز شناخته می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود، یک بیماری پوستی طولانی مدت است که منجر به تشکیل کومدون (جوش) می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. جوش از علائم آکنه است.

علل آکنه عبارتند از ژنتیک، رژیم غذایی، استرس و افزایش فعالیت هورمونی (مانند بلوغ یا سیکل های قاعدگی) که باعث می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود غدد چربی، سبوم بیشتری تولید کنند.

انواع جوش های گوش

بیش از یک نوع آکنه و بیش از یک نوع جوش وجود دارد. برخی از آن‌ها بیشتر در بافت‌های نازک‌تر گوش خارجی و مجرای گوش رخ می‌دهند، در حالی که برخی دیگر احتمالاً در لاله گوش گوشتی و مارپیچ (پوست اطراف لبه گوش) ایجاد می‌شوند.

علاوه بر جوش های ناشی از آکنه ولگاریس، انواع دیگری از جوش در گوش نیز وجود دارد که ممکن است در داخل و اطراف گوش دیده شوند.

جوش های سرسفید

جوش‌های سرسفید که به عنوان کومدون‌های بسته نیز شناخته می‌شوند، زمانی اتفاق می‌افتند که محتویات یک منافذ مسدود شده در زیر پوست به دام می‌افتند و یک برآمدگی سفید ریز و غیر ملتهب ایجاد می‌کنند. جوش های سرسفید در افراد مبتلا به آکنه رایج است اما می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند بدون آکنه نیز ایجاد شود. عفونی شدن این منافذ، می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند منجر به تشکیل جوش در گوش شود.

جوش های سر سیاه

جوش های سرسیاه که به عنوان کومدون های باز نیز شناخته می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند، وقتی که محتویات یک منافذ مسدود شده در معرض هوا قرار گیرد، رخ می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهند. قرار گرفتن در معرض باعث اکسید شدن محتویات (تغییر شیمیایی در واکنش به اکسیژن) و سیاه شدن آنها می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.

مانند جوش های سرسفید، جوش سرسیاه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند با آکنه یا بدون آکنه ایجاد شود و عفونت منافذی که مسدود شدند، می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند به جوش گوش تبدیل شود.

ندول ها و کیست های آکنه

جوش‌ها گاهی اوقات می‌توانند به بافت‌های عمیق‌تر نفوذ کرده و باعث ایجاد گره‌ها (توده‌های سفت‌شده) و کیست‌ها (جیب‌های بسته و کیسه‌مانند بافت) شوند. هر دو می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند باعث ایجاد اسکار قابل توجه و دائمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ شوند.

سه نوع مختلف آکنه مرتبط با ندول ها و کیست ها وجود دارد:

• آکنه ندولار: این نوعی آکنه است که شدیدتر از آکنه معمولی است. ندول هایی که ایجاد می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند سفت، دردناک هستند و مانند گره هایی در زیر پوست احساس می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند.
• آکنه کیستیک: این نوعی است که باعث ایجاد برجستگی های دردناک و پر از چرک در بافت های عمیق تر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. تفاوت آن با آکنه ندولر در این است که برجستگی ها کوچکتر، نرم تر و احتمالاً کمتر دردناک هستند.
• آکنه ندولوسیستیک: این شامل ویژگی های آکنه ندولار و کیستیک است. این نوع آکنه بیشتر بر روی لاله گوش تأثیر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذارد، اما گاهی اوقات می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند در داخل کانال گوش ایجاد شود.

آیا باید جوش در گوش را جدا کرد؟

در صورت بروز هر گونه جوش در قسمت های مختلف گوش، هرگز آن را دستکاری نکنید. اگر علائم دیگر و درد و یا ناراحتی ندارید بهتر است اجازه دهید خود به خود برطرف شود.

جوش های گوش به اندازه جوش های صورت، گردن یا قفسه سینه در دسترس نیستند، به این معنی که اگر بخواهید با انگشتان یا ابزاری آنها را از بین ببرید ممکن است به مجرای گوش آسیب برسانید. حتی در صورت زخم کردن جوش، احتمال دارد چرک به داخل کانال گوش شما منتقل و باعث انسداد، التهاب و عفونت گوش شود.

پاره کردن یک جوش همچنین می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند محتویات را به عمق منافذ فشار دهد. اگر دیواره های فولیکول آسیب ببیند، چرک می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند به بافت های عمیق تر حرکت کند و باعث تشکیل آبسه شود.

هرگز ابزاری را در گوش خود قرار ندهید. انجام این کار به راحتی باعث پارگی بافت ها یا سوراخ شدن تمپان (پرده گوش) می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.

درمان خانگی جوش های گوش

به جای اینکه سعی کنید جوش در گوش را از بین ببرید بهتر است، برخی از داروهای خانگی ساده یا کرم ها یا پمادهای موضعی بدون نسخه را که برای درمان شیوع آکنه طراحی شده اند، امتحان کنید، از جمله:

کمپرس گرم

قرار دادن کمپرس گرم روی گوش می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند به باز شدن منافذ و نرم شدن انسداد کمک کند. انجام این کار ممکن است باعث شود که جوش ها به خودی خود تخلیه شوند. قبل از قرار دادن مستقیم کمپرس گرم روی جوش مطمئن شوید که کمپرس خیلی داغ نباشد. چند دقیقه آن را در جای خود بگذارید و بردارید. در صورت نیاز این کار را چندبار تکرار کنید.

بنزوئیل پراکسید

بنزوئیل پراکسید ماده ای است که در بسیاری از محصولات آکنه یافت می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. باکتری های روی پوست و پوست مرده که باعث انسداد می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود را از بین می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌برد. عوارض استفاده از آن شامل سوزش، خشکی، قرمزی و پوسته پوسته شدن پوست است.

محصولات بنزوئیل پراکسید در قدرت های 2.5% و 10% فروخته می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند. حداقل تا زمانی که بدانید که می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانید فرمولاسیون های با قدرت بالاتر را تحمل کنید، باید از نقاط قوت کمتر برای جوش های گوش استفاده کنید.

روغن درخت چای

روغن درخت چای یک داروی گیاهی است که گاهی برای درمان آکنه خفیف استفاده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. برای درمان های پوست، معمولاً با قدرت 5 درصد فروخته می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. برخی از مطالعات نشان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد که از نظر اثربخشی با بنزوئیل پراکسید یکسان و مشابه است.

روغن درخت چای دارای خواص ضد باکتریایی و ضد التهابی است که ممکن است آکنه را به آرامی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ بهبود بخشد و همچنین به رفع انسداد کمک کند. با این حال، استفاده بیش از حد از روغن درخت چای (به ویژه در مقادیر بالاتر) می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند منجر به سوزش، قرمزی و خارش شود.

کرم رتینوئید

کرم رتینوئید مشتق شده از ویتامین A با حل کردن لایه بیرونی شاخی به نام لایه شاخی به نازک شدن پوست اطراف جوش کمک می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند. بهتر است 20 دقیقه پس از شستشوی پوست خود استفاده شود.

کرم های رتینوئید می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند باعث خشکی و پوسته پوسته شدن شوند و همیشه، به ویژه در نواحی نازک تر پوست (مانند گوش) قابل تحمل نیستند. همچنین می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند پوست را نسبت به نور خورشید حساس کند، بنابراین قبل از رفتن به بیرون از منزل حتما از کرم ضد آفتاب استفاده کنید. کرم رتینوئید احتمالاً برای مجرای گوش مناسب نبوده، اما ممکن است برای جوش های بیرونی گوش مفید باشد.

قبل از استفاده از هر پماد یا کرم موضعی روی گوش، مقداری از آن را روی ناحیه کوچکی از پوست آزمایش کنید و 24 ساعت صبر کنید تا مطمئن شوید که باعث تحریک یا واکنش آلرژیک نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.

در بروز جوش در گوش چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر درمان‌های خانگی برای از بین بردن جوش در گوش کمکی نکردند یا درد یا ناراحتی بیش از حدی را دارید، یا فکر می‌کنید که جوش باید تخلیه شود، به یک متخصص پوست مراجعه کنید.

درمان جوش در گوش با معاینه گوش شروع می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. اگر جوش در مجرای گوش باشد، متخصص پوست ابتدا آن را با آب استریل یا محلول قطره گوش تمیز و به آرامی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ مایع و سموم اضافی را از بین می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌برد.

استخراج با ابزاری به نام اکسترکتور انجام می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود که شبیه یک ابزار دندانپزشکی با یک حلقه گرد در یک سر و نوک نوک تیز در انتهای دیگر است. انتهای حلقه مانند کمند در اطراف جوش قرار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گیرد و به آرامی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ فرو می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌رود. این باعث می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود محتوای جوش به سطح برسد. سپس انتهای نوک تیز (یا یک سواب پنبه ای) به آرامی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ محتویات استخراج شده را جدا می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند.

برای جوش های بیرون مجرای گوش می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توان از وسیله ای به نام پانچ پن استفاده کرد. ابزار قلمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ شکل دارای نوک دایره ای و توخالی است که روی جوش قرار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گیرد و به آرامی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ فرو می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌رود. سپس محتویات استخراج شده را می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توان با یک سواب پنبه پاک کرد.

سوالات متداول

چه مدت طول می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کشد تا جوش گوش از بین برود؟ پاسخ به این سوال بستگی به این دارد که جوش چقدر بزرگ باشد و چگونه آن را مدیریت کنید. اگر فقط یک جوش باشد، بیشتر آنها ظرف چند روز تا یک هفته از بین می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌روند. اگر آن را فشار دهید یا دستکاری کنید، احتمالا زمان بهبودی افزایش پیدا می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند.

چرا جوش های گوش بیشتر از سایر قسمت های بدن درد دارند؟ جوش های گوش درست در کنار غضروف ایجاد می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند. این ناحیه هیچ چربی ندارد تا غضروف را از اثرات التهابی که جوش ها ایجاد می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند (مانند فشار و تورم) از بین ببرد. برای همین جوش در گوش ممکن است با درد زیاد و شدیدتری همراه باشد.

برای جوش آزاردهنده گوش به چه دکتری مراجعه کنم؟ به متخصص پوست مراجعه کنید. اگرچه ممکن است وسوسه شوید که با یک متخصص گوش و حلق و بینی تماس بگیرید، جوش یک بیماری پوستی است.

سخن آخر

جوش های گوش به دلایلی مشابه تشکیل جوش در سایر قسمت های بدن ایجاد می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند، اما اغلب دردناک هستند و دسترسی به آنها دشوار است. درمان های خانگی و داروهای موضعی بدون نسخه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند به رفع تدریجی جوش ها کمک کنند. تخلیه جوش گوش ممکن است به دلیل نداشتن بالشتک چربی و فشار مستقیمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ که به غضروف گوش وارد می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود دردناک باشد. پس بهتر است حتما برای استخراج آن به متخصص پوست مراجعه کنید.