متادون و سوباکسون هر دو مواد افیونی هستند. در حالی که متادون برای درمان درد مزمن و اعتیاد به مواد افیونی استفاده می شود، سوباکسون تنها برای درمان وابستگی به مواد افیونی تایید شده است. درد مزمن، دردی است که برای مدت طولانی ادامه دارد. اپیوئیدها داروهای قوی هستند که برای کمک به تسکین درد مزمن تجویز می شوند. در حالی که این داروها موثر هستند، می توانند منجر به اعتیاد و وابستگی شوند. بنابراین باید با دقت از آنها استفاده کرد. متادون یک داروی ژنریک است. سوباکسون نام تجاری داروی بوپرنورفین نالوکسون است.
اگر بیش از چند هفته این دارو را مصرف کرده اید، بدون مشورت با پزشک، مصرف آن را قطع نکنید. برای پیشگیری از علائم ترک، مانند اضطراب، تعریق، حالت تهوع و مشکلات خواب، باید مصرف این دارو را به تدریج کاهش دهید. این دارو پتانسیل سوء استفاده بالایی دارد. این بدان معنی است که شما می توانید به آن معتاد شوید. حتماً آن را دقیقاً همانطور که پزشک به شما گفته است مصرف کنید. اگر سوال یا نگرانی دارید، با پزشک مشورت کنید.
اعتیاد با وابستگی متفاوت است!
اعتیاد زمانی اتفاق می‌افتد که هوس‌های غیرقابل کنترلی دارید که باعث می‌شود به مصرف مواد مخدر ادامه دهید. شما نمی توانید مصرف دارو را متوقف کنید حتی اگر منجر به نتایج مضری شود.
وابستگی زمانی اتفاق می افتد که بدن شما از نظر فیزیکی با یک دارو سازگار شود و نسبت به آن تحمل ایجاد کند. این وضعیت باعث می شود که برای ایجاد همان اثر به دارو بیشتری نیاز داشته باشید. متادون در اشکال متفاوتی وجود دارد که این اشکال، عبارتند از:
- محلول تزریقی
- قرص خوراکی
- محلول خوراکی
- کنسانتره خوراکی
قرص خوراکی باید قبل از مصرف در مایع حل شود. نام تجاری سوباکسون به عنوان یک داروی خوراکی است که می تواند در زیر زبان حل شود (زیر زبانی) یا بین گونه و لثه قرار داده شود تا حل شود (باکال).
نسخه‌های عمومی بوپرنورفین نالوکسان (مواد تشکیل دهنده سوباکسون) به صورت خوراکی و قرص زیرزبانی موجود است.
دسترسی به این داروها چگونه است؟
محدودیت هایی در مورد نحوه دسترسی به این داروها وجود دارد. این محدودیت ها به نوع دارو و دلیل استفاده از آن بستگی دارد. فقط متادون برای درمان درد مزمن تایید شده است.
متادون برای تسکین درد در برخی داروخانه ها موجود است. با پزشک خود در مورد اینکه چه داروخانه هایی می توانند نسخه متادون را برای درمان درد مزمن پر کنند، مشورت کنید. هم متادون و هم سوباکسون می توانند برای کمک به شما در عبور از فرآیند سم زدایی مواد افیونی استفاده شوند.
سم زدایی زمانی اتفاق می افتد که بدن شما سعی می کند از شر یک دارو خلاص شود. در طول سم زدایی، شما علائم ترک را دارید. بیشتر علائم ترک، خطرناک و جدی نیستند، اما بسیار ناراحت کننده هستند. این داروها می توانند علائم ترک و میل به مواد مخدر را کاهش دهند. متادون و سوباکسون هر دو به مدیریت سم زدایی کمک می کنند، اما روند استفاده از آنها متفاوت است.
متادون چگونه بیماری ها را درمان می کند؟
هنگامی که از متادون برای درمان اعتیاد استفاده می کنید، فقط می توانید آن را از برنامه های تایید شده درمان مواد افیونی دریافت کنید. اینها شامل کلینیک های نگهداری از معتادین به متادون است. هنگام شروع درمان، باید به یکی از این کلینیک ها مراجعه کنید. یک پزشک مشاهده می کند که هر دوز را دریافت می کنید. هنگامی که پزشک به این نتیجه رسید که شما در درمان با متادون پایدار هستید، ممکن است به شما اجازه دهد که دارو را در خانه بین زماان و فرصت های مراجعه به کلینیک مصرف کنید. اگر دارو را در خانه مصرف می کنید، همچنان باید آن را از یک برنامه درمانی تایید شده با مواد افیونی دریافت کنید.
سوباکسون چگونه بیماری ها را درمان می کند؟
برای دریافت درمان نیازی به مراجعه به کلینیک ندارید. پزشک به شما نسخه ای می دهد. با این حال، آنها احتمالاً شروع درمان شما را از نزدیک زیر نظر خواهند داشت. آنها ممکن است از شما بخواهند که برای دریافت دارو به مطب مراجعه کنید.
اگر مجاز به مصرف دارو در خانه هستید، پزشک احتمال دارد بیش از چند دوز در یک زمان به شما تجویز نکند. با این حال، با گذشت زمان، پزشک احتمالاً به شما اجازه می دهد که درمان خود را مدیریت کنید.
عوارض جانبی متادون و سوباکسون چیست؟
موارد زیر نمونه هایی از عوارض جانبی متادون و سوباکسون است. این موارد، عبارتند از:
- غش
- تعریق
- یبوست
- دل درد
- سرگیجه
- تاری دید
- سبکی سر
- خواب آلودگی
- تهوع و استفراغ
- بی حسی در دهان
- قرمزی داخل دهان
- زبان متورم یا دردناک
- ضربان قلب سریعتر یا کندتر
عوارض جانبی جدی متادون و سوباکسون شامل موارد زیر می باشد:
- اعتیاد
- تشنج
- درد شدید معده
- واکنش آلرژیک
- مشکلات کبدی
- فشار خون پایین
- اختلالات ریتم قلب
- مشکلات شدید تنفسی
اگر متادون یا سوباکسون را بیش از آنچه پزشک یا کلینیک تجویز کرده است مصرف کنید، ممکن است باعث مصرف بیش از حد دارو یا مسمومیت دارویی شود. این مسمومیت حتی می تواند منجر به مرگ شود. بسیار مهم است که داروی خود را دقیقاً طبق دستور مصرف کنید.
از آنجایی که هم متادون و هم سوباکسون مواد افیونی هستند، می توانند باعث اعتیاد و علائم ترک شوند. متادون در مقایسه با سوباکسون خطر سوء استفاده بیشتری دارد.
شدت علائم ترک هر یک از داروها می تواند از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت باشد. به طور معمول، ترک متادون می تواند حدود 2 تا 3 هفته طول بکشد در حالی که علائم ترک سوباکسون می تواند از یک تا چند ماه ادامه داشته باشد.
علائم ترک مواد افیونی می تواند شامل موارد زیر باشد:
- تعریق
- اسهال
- آبریزش بینی
- آبریزش چشم
- حالت تهوع یا استفراغ
- احساس گرما یا سردی
- مشکل خواب (بی خوابی)
- درد عضلانی یا گرفتگی عضلات
مصرف هیچ یک از داروها را به تنهایی قطع نکنید. اگر این کار را انجام دهید، علائم ترک شما بدتر می شود. اگر لازم باشد مصرف دارو را قطع کنید، پزشک به مرور زمان دوز مصرفی شما را به آرامی کاهش می دهد تا از علائم ترک پیشگیری شود.
نمونه هایی از اثرات ترک متادون و سوباکسون به شرح زیر است:
- اسهال
- لرزش
- سردرد
- مشکل خواب
- اختلال در تمرکز
- تهوع و استفراغ
- دردهای عضلانی
- تب، لرز و تعریق
- افسردگی و اضطراب
- گرگرفتگی های سرد و گرم
- توهمات (دیدن یا شنیدن چیزهایی که وجود ندارند)
در صورت مصرف هر یک از داروها در دوران بارداری، سوباکسون و متادون نیز می توانند باعث آسیب به نوزاد شوند. ممکن است علائم زیر را تجربه کنید:
- اسهال
- لرزش
- استفراغ
- گریه بلند
- مشکل خواب
- تحریک پذیری
- رفتارهای بیش فعال
- ناتوانی در افزایش وزن
- بیشتر از حد معمول گریه کردن
تداخلات دارویی متادون و سوباکسون چیست؟
هم متادون و هم سوباکسون می توانند با سایر داروها تداخل داشته باشند. در واقع، متادون و سوباکسون بسیاری از تداخلات دارویی مشابهی دارند. نمونه هایی از داروهایی که متادون و سوباکسون ممکن است با آنها تداخل داشته باشند، عبارتند از:
- داروهای HIV و ریتوناویر
- سایر مواد افیونی مانند بوپرنورفین (بوترانس) و بوتورفانول (استادول)
- آنتی بیوتیک ها مانند اریترومایسین (اریتروسین) و کلاریترومایسین (بیاکسین)
- بنزودیازپین ها مانند آلپرازولام (زاناکس)، لورازپام ( آتیوان ) و کلونازپام (کلونوپین)
- داروهای ضد قارچ، مانند کتوکونازول ، فلوکونازول (دیفلوکان) و وریکونازول (Vfend)
- یا داروهای کمکی خواب، مانند زولپیدم (Ambien)، اسزوپیکلون (Lunesta) و تمازپام (Restoril)
- داروهای ضد تشنج مانند فنی توئین (Dilantin)، فنوباربیتال (Solfoton) و کاربامازپین (Tegretol)
علاوه بر این فهرست، متادون با سایر داروها نیز تداخل دارد. این موارد، عبارتند از:
- داروهای ریتم قلب، مانند آمیودارون (پاسرون)
- داروهای ضد افسردگی، مانند آمی تریپتیلین ، سیتالوپرام (Celexa) و کوتیاپین (Seroquel)
- مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAIOs) ، مانند سلژیلین (Emsam) و ایزوکاربوکسید (Marplan)
- داروهای آنتی کولینرژیک ، مانند بنزتروپین (Cogentin)، آتروپین (Atropen) و oxybutinin ( Ditropan XL)
اگر هر یک از این موارد را دارید، باید قبل از مصرف متادون یا سوباکسون ایمنی خود را با پزشک خود در میان بگذارید:
- بیماری کبد
- اعتیاد به الکل
- بیماری کلیوی
- مشکلات تنفسی
- مشکلات روحی و روانی
- سوء استفاده از سایر داروها
همچنین در موارد زیر قبل از مصرف متادون با پزشک مشورت کنید:
- تشنج
- مشکلات ریتم قلب
- مشکلات معده مانند انسداد روده یا باریک شدن روده
سخن آخر
متادون و سوباکسون شباهت های زیادی دارند و برخی تفاوت های کلیدی دارند. برخی از تفاوت های مهم بین این داروها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- هزینه
- دسترسی
- خطر اعتیاد
- اثرات جانبی
- اشکال دارویی
- تداخلات دارویی
پزشک شما می تواند در مورد این تفاوت ها بیشتر به شما بگوید. اگر به درمان اعتیاد به مواد افیونی نیاز دارید، پزشک بهترین مکان برای شروع است. آنها می توانند بهترین دارو را برای کمک به سلامتی شما توصیه کنند.
مصرف سوباکسون می تواند منجر به علائم ترک مواد افیونی شود، به خصوص اگر دوز بسیار بالا باشد. این به این دلیل است که سوباکسون حاوی داروی نالوکسان است. اگر سوباکسون را تزریق کنید، نالوکسان ممکن است باعث علائم ترک شود. اما اگر سوباکسون را به صورت خوراکی مصرف کنید، بدن شما مقدار بسیار کمی از جزء نالوکسون را جذب می کند، بنابراین خطر علائم ترک کم است. با این حال، مصرف دوزهای بالای سوباکسون از طریق خوراکی ممکن است همچنان علائم ترک را ایجاد کند.
آخرین دیدگاه‌ها