سفلیس، علائم و انواع آن

سفلیس یک عفونت باکتریایی مقاربتی است. این بیماری در مراحل اولیه قابل درمان است، اما بدون درمان می تواند منجر به ناتوانی، اختلالات عصبی و حتی مرگ شود.

این بیماری چهار اولیه، ثانویه، پنهان و سوم دارد. سفلیس به ویژه در مراحل اولیه، با آنتی بیوتیک قابل درمان است.  بدون دارو و درمان برطرف نمی شود.

سفلیس عفونتی است که در اثر باکتری T. pallidum ایجاد می شود. این باکتری ها می توانند از طریق تماس مستقیم با یک زخم سیفلیتیک بین افراد پخش شوند.

این زخم ها ممکن است روی پوست یا غشاهای مخاطی واژن، مقعد، روده، لب ها یا دهان ایجاد شوند. سفلیس به احتمال زیاد در حین انجام فعالیت های جنسی دهانی، مقعدی یا واژن انتشار می یابد. افراد به ندرت از طریق بوسیدن باکتری را منتقل می کنند. اولین نشانه سفلیس زخم بدون درد در اندام تناسلی، روده، دهان یا قسمت دیگر پوست است. بعضی از افراد متوجه زخم نمی شوند، زیرا درد ایجاد نمی کند. این زخم ها به خودی خود برطرف می شوند. اگر فرد درمان نشود، باکتری ها در بدن باقی می مانند.

علل سفلیس

سفلیس هنگام انتقال T. pallidum از یک شخص به شخص دیگر در طی فعالیت جنسی ایجاد می شود. این عفونت می تواند در طی بارداری از یک زن به جنین یا در حین زایمان به نوزاد منتقل شود. به این نوع، سفلیس مادرزادی گفته می شود.

عوامل خطر سفلیس

افراد فعال جنسی بیشتر در معرض ابتلا به سفلیس قرار دارند. افرادی که بیشتر در معرض خطر هستند، عبارتند از:

• افراد با بیش از یک شریک جنسی
• مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند.
• افرادی که رابطه جنسی محافظت نشده دارند.
• افرادی که نزدیک بیمار دارای HIV زندگی می کنند.

زخم های سفلیتیک همچنین خطر ابتلا به HIV را افزایش می دهند.

علائم سفلیس چیست؟

پزشکان مرحله سفلیس را به صورت اولیه، ثانویه، سوم یا نهان، دسته بندی می کنند. انواع مختلف، علائم هر مرحله را مشخص می کند.

این بیماری می تواند در مراحل اولیه و ثانویه و گاهی اوقات در مرحله نهان، مسری باشد. سفلیس در مرحله سوم مسری نیست، اما شدیدترین علائم را دارد.

علائم اولیه سفلیس

علائم سفلیس اولیه، شامل یک یا چند زخم سیفلیتیک بدون درد، قارچ، سفت و گرد است. اینها 10 روز تا 3 ماه پس از ورود باکتری به بدن ظاهر می شوند. زخم ها ظرف 2 تا 6 هفته برطرف می شوند. با این حال، بدون درمان، این بیماری ممکن است در بدن باقی بماند و به مرحله بعدی برسد.

علائم ثانویه سفلیس

علائم سفلیس ثانویه، عبارتند از:

• تب
• سردرد
• گلو درد
• خستگی
• تورم غدد لنفاوی
• دردهای عضلانی
• ریزش موی تکه ای
• کاهش وزن بدون دلیل
• زخم هایی که شبیه زگیل های دهانی، مقعدی و تناسلی هستند.
• بثورات غیر چرکی، خشن، قرمز یا قهوه ای که از تنه شروع می شود و به کل بدن، از جمله کف دست گسترش می یابد.

این علائم ممکن است چند هفته پس از اولین بروز آنها برطرف شود. آنها همچنین ممکن است چندین بار در مدت طولانی تری برگردند. بدون درمان، سفلیس ثانویه می تواند به مراحل نهفته و سوم پیشرفت کند.

سیفلیس نهفته 

مرحله نهفته می تواند چندین سال طول بکشد. در این مدت، بدن بدون علائم بیماری را در خود جای خواهد داد. با این حال، باکتری T. pallidum در بدن خاموش مانده و همیشه خطر عود یا بازگشت بیماری وجود دارد. پزشکان هنوز در این مرحله درمان سفلیس را حتی در صورت عدم بروز علائم، توصیه می کنند. بعد از مرحله نهفته، ممکن است سفلیس سوم ایجاد شود.

سفلیس سوم، یا سفلیس دیررس

در این مرحله، سفلیس به اندام ها و سیستم های زیر آسیب می رساند:

• کبد
• قلب
• مفاصل
• استخوان ها
• رگ های خونی

Gummasنیز در این مرحله ممکن است ایجاد شود. این تورم های بافت نرم است که می تواند در هر نقطه از بدن ایجاد شود. آسیب اندام به این معنی است که سفلیس سوم اغلب می تواند منجر به مرگ شود. بنابراین درمان سفلیس قبل از رسیدن به این مرحله حیاتی است.

نوروسیفیلیس

نوروسیفیلیس نوعی بیماری است که با انتشار باکتری T. pallidum به سیستم عصبی ایجاد می شود. این اغلب پیوندهایی به سفلیس نهفته و سوم دارد. نوروسفلیس می تواند در هر زمان پس از مرحله اولیه رخ دهد.

فرد مبتلا به نوروسیفیلیس ممکن است برای مدت طولانی بدون علامت باشد. همچنین علائم ممکن است به تدریج ایجاد شوند.

علائم نوروسفلیس عبارتند از:

• گیجی
• ضعف
• سردرد یا تشنج
• مشکلات در تمرکز
• راه رفتن غیر عادی
• بی حسی در اندام ها
• زوال عقل یا تغییر وضعیت روانی
• مشکلات بینایی یا از دست دادن بینایی

سیفلیس مادرزادی

سفلیس مادرزادی شدید و اغلب خطرناک و جدی است. باکتری T. pallidum می تواند از طریق جفت و در طی مراحل زایمان از یک زن باردار به جنین منتقل شود. بدون غربالگری و درمان، حدود 70 درصد از زنان مبتلا به سفلیس نتیجه نامطلوبی در بارداری خواهند داشت.

پیامدهای جانبی شامل مرگ زودرس جنین یا نوزاد، زایمان زودرس یا وزن کم هنگام تولد و عفونت در نوزادان است.

علائم در نوزادان تازه متولد شده عبارتند از:

• تب
• مایع بینی آبکی
• مشکل در افزایش وزن
• بثورات دستگاه تناسلی، مقعد و دهان
• تاول های کوچک روی دست و پا که به بثورات مسی رنگ تبدیل می شوند، ممکن است ناهموار یا صاف باشند و انتشار می یابند.

نوزادان بزرگتر و کودکان ممکن است موارد زیر را تجربه کنند:

• تورم مفصل
• درد استخوان
• از دست دادن بینایی
• از دست دادن شنوایی
• تکه های خاکستری اطراف واژن و مقعد
• زنجیر، مشکل استخوان در قسمت پایین ساق پا است.
• زخم شدن پوست در اطراف دستگاه تناسلی، مقعد و دهان
• دندان های هاچینسون، یا دندانهای غیر طبیعی، به شکل گیره

 آیا سفلیس قابل درمان است؟

هر کسی که نگران ابتلا به سفلیس یا عفونت مقاربتی دیگر (STI) است باید در اسرع وقت به پزشک مراجعه کند، زیرا درمان سریع باعث از بین رفتن آن می شود. درمان زود هنگام مهم است، زیرا این بیماری می تواند در طولانی مدت منجر به عواقب جدی شود.

در مرحله بعد، سفلیس قابل درمان است. با این حال، ممکن است فرد به دوره طولانی تری از پنی سیلین نیاز داشته باشد. اگر آسیب عصب یا اندام در مراحل بعدی سیفلیس رخ دهد، درمان، آن را ترمیم نمی کند. با این حال، درمان می تواند با پاکسازی باکتری ها از بدن فرد، از آسیب بیشتر پیشگیری کند.

درمان سلفیس

درمان سفلیس می تواند موفقیت آمیز باشد، به ویژه در مراحل اولیه.

استراتژی درمان به علائم و مدت زمانی که باکتری وارد بدن شده است، بستگی دارد. با این حال، در طی مرحله اولیه، ثانویه یا سوم، افراد مبتلا به سفلیس به طور معمول تزریق عضلانی پنی سیلین G بنزاتین را انجام می دهند. سیفلیس سوم به چند تزریق در فواصل هفتگی احتیاج دارد.

نوروسیفیلیس برای از بین بردن باکتری ها از سیستم عصبی مرکزی به پنی سیلین داخل وریدی (IV) هر 4 ساعت و به مدت 2 هفته نیاز دارد. بهبود عفونت از آسیب بیشتر به بدن پیشگیری می کند و اقدامات ایمن جنسی می تواند از سر گرفته شود. با این حال، درمان نمی تواند عوارض را برطرف کند.

افرادی که آلرژی به پنی سیلین دارند، گاهی اوقات می توانند در مراحل اولیه از داروی جایگزین استفاده کنند. با این حال، در دوران بارداری و در مراحل سوم، هر کسی که آلرژی داشته باشد، تحت حساسیت زدایی از پنی سیلین قرار می گیرد تا درمان بی خطر را انجام دهد. پس از زایمان، نوزادان تازه متولد شده با سفلیس باید تحت درمان با آنتی بیوتیک قرار گیرند.

لرز، تب، حالت تهوع، درد درد و سردرد ممکن است در روز اول درمان ایجاد شود. اما این نشان نمی دهد که فرد باید درمان را متوقف کند.

افراد مبتلا به سفلیس باید از تماس جنسی خودداری کنند تا زمانی که تمام معالجه خود را به پایان برسانند و نتایج آزمایش خون را که تأیید برطرف شدن بیماری است، دریافت کنند. ممکن است چندین ماه طول بکشد تا آزمایش خون نشان دهد که سفلیس به میزان مناسبی کاهش یافته است.

تشخیص سفلیس

قبل از انجام آزمایشات بالینی برای تأیید بیماری سفلیس، پزشک معاینه بدنی انجام داده و در مورد سابقه جنسی فرد سوال می کند.

آزمایشات برای تشخیص بیماری، عبارتند از:

• آزمایش خون: این آزمایش ها می توانند عفونت فعلی یا گذشته را تشخیص دهند، زیرا آنتی بادی های باکتری سفلیس برای سالهای زیادی وجود خواهد داشت.
• مایعات بدنی: پزشک می تواند مایعات را از یک قسمت در طی مرحله اولیه یا ثانویه ارزیابی کند.
•  مایع مغزی نخاعی: پزشک ممکن است این مایع را از طریق یک ضربه نخاعی جمع کرده و برای بررسی اثرات بیماری بر سیستم عصبی آن را معاینه کند.

اگر در فردی تشخیص سفلیس داده شد، باید این موضوع را به هر یک از شرکای جنسی اطلاع دهد. شرکای آنها نیز باید آزمایش شوند. خدماتی نیز در دسترس است تا شرکای جنسی را از احتمال قرار گرفتن در معرض سفلیس مطلع کنند، آزمایشات لازم را انجام دهند و در صورت لزوم، درمان را شروع کنند. متخصصان بهداشت نیز آزمایش HIV را توصیه می کنند.

بسیاری از افراد مبتلا به STI از آن آگاهی نخواهند داشت. بنابراین، بهتر است در شرایط زیر با پزشک مشورت کرده یا درخواست آزمایش کنید:

• بروز علائم سفلیس
• داشتن چندین شریک جنسی
• داشتن یک شریک جنسی جدید
• بعد از رابطه جنسی محافظت نشده
• مردی که با مردان رابطه جنسی دارد.
• یک شریک جنسی که در حال تشخیص بیماری سفلیس است.

پیشگیری از سفلیس

اقدامات پیشگیرانه برای کاهش خطر سفلیس شامل موارد زیر است:

• پرهیز از رابطه جنسی ناسالم
• با استفاده از سد دندان یا مربع پلاستیکی در حین رابطه جنسی دهانی
• پرهیز از مصرف الکل و داروهایی که به طور بالقوه می تواند منجر به اعمال جنسی غیر ایمن شود.
• استفاده از کاندوم، اگرچه این موارد فقط در برابر زخم های دستگاه تناسلی محافظت می کنند و نه از مواردی که در جاهای دیگر بدن ایجاد می شوند.

یک بار ابتلا به سفلیس به معنای محافظت از فرد در برابر ادامه بیماری نیست. حتی پس از اینکه درمان با موفقیت سیفلیس را از بدن فرد خارج کرد، این امکان وجود دارد که دوباره فرد را درگیر کند.

آیا سفلیس خطرناکترین STI است؟

در حالی که سفلیس در واقع می تواند عوارض خطرناکی ایجاد کند، لازم به یادآوری است که در صورت عدم درمان، بسیاری از STI ها می توانند منجر به عواقب جدی برای سلامتی شوند. مثلا:

• بیماری های مقاربتی مانند سوزاک یا کلامیدیا می تواند منجر به بروز مشکلاتی در بارداری شود.
• HIV می تواند بدون درمان کشنده باشد. علاوه بر این، داشتن یک STI درمان نشده می تواند خطر ابتلا به HIV را افزایش دهد.
• ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)، ویروسی که باعث ایجاد زگیل های تناسلی می شود، می تواند منجر به توسعه سرطان دهانه رحم شود.

رابطه جنسی ایمن و آگاهی از وضعیت STI شما از روش های مهم پیشگیری از شیوع این عفونت ها است. اگر یک شریک جنسی جدید دارید، چندین شریک جنسی داشته اید یا نگران این هستید که ممکن است STI داشته باشید، حتما آزمایش بدهید.

منبع:

https://www.medicalnewstoday.com/articles/186656

[advisers limit=3 online =true skill=”16″]