تست RPR چیست؟

تست RPR یا تست واکنش سریع پلاسما (RPR)  یک آزمایش خون است که به منظور آنتی بادی در تشخیص سیفلیس انجام می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. سیفلیس یک عفونت مقاربتی (STI) است که ابتدا علائمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ را ایجاد می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند که این علائم در بسیاری از بیماری های دیگر هم دیده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. علائم اولیه آن شامل بثورات پوستی، تب، التهاب غدد، دردهای عضلانی و گلودرد است.

علاوه بر این، افرادی که سفلیس در مراحل اولیه دارند ممکن است زخم (ضایعات) داشته باشند. تماس با این زخم ها می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند عفونت را در طول تماس جنسی به افراد دیگر منتقل کند.

اگر سیفلیس تشخیص داده نشود، ممکن است سال ها در بدن بماند و به اندام های داخلی آسیب برساند. حتی این وضعیت بدون درمان، به مرور زمان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند باعث بی حسی، فلج، کوری و حتی مرگ شود. اما اگر در مراحل اولیه تشخیص داده شود به راحتی قابل درمان است. درمان شامل دریافت 1 یا چند واکسن از نوعی پنی سیلین (پنی سیلین G بنزاتین) خواهد بود.

تست RPR به دنبال آنتی بادی هایی است که به سفلیس در خون واکنش نشان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهند. این بدان معنی است که آزمایش باکتری های واقعی را که باعث سیفلیس می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود، تشخیص نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد. همراه با آزمایش آنتی بادی خاص، آزمایش RPR به پزشک شما اجازه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد تا تشخیص عفونت فعال را تایید کرده و درمان شما را شروع کند. این امر احتمال بروز عوارض و شیوع بیماری توسط فرد مبتلا اما ناآگاه را کاهش می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد. همچنین می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توان از آن برای بررسی پیشرفت درمان سیفلیس فعال استفاده کرد. پس از یک دوره درمان با آنتی بیوتیک موثر، پزشک انتظار دارد که تعداد آنتی بادی ها کاهش یابد و آزمایش RPR می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند این را تایید کند.

مطالعه بیشتر: آزمایش پروتئین پلاسما چیست؟

چرا به آزمایش (RPR) نیاز دارم؟

مردم صدها سال است که به سیفلیس مبتلا می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند، درمان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند و زنده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌مانند. در واقع، درمان‌ها آنقدر به خوبی تثبیت شده‌اند که در مقطعی تصور می‌شد که می‌توان سیفلیس را به طور کامل ریشه‌کن کرد. با وجود این، نرخ سفلیس در میان آنها در حال افزایش است.

سیفلیس در زنان اندکی بیشتر از مردان افزایش می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌یابد، اگرچه هر دو گروه در مجموع شاهد افزایش موارد ابتلا به این بیماری هستیم.

جهت ویزیت غیرحضوری، محرمانه و فوری با متخصص عفونی همین الان کلیک کنید.

علائم بیماری سفلیس

تشخیص سفلیس می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند چالش برانگیز باشد. ممکن است فردی برای سال‌ها بدون نشان دادن هیچ علامتی به آن مبتلا شود. با این حال، هر چه سفلیس زودتر کشف شود، بهتر است. به طور کلی، اگر رابطه جنسی داشته اید و علائم سیفلیس را تجربه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنید، ممکن است به این آزمایش نیاز داشته باشید. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تب
• سردرد
• خستگی
• ریزش مو
• کاهش وزن
• دردهای عضلانی
• غدد لنفاوی متورم
• بثورات پوستی. گاهی اوقات این روی کف دست ها یا کف پاهای شماست.
• زخم های کوچک و بدون درد (شانکر) در محلی که سیفلیس به بدن شما حمله کرده است.

سال ها پس از ابتلا به عفونت و در صورت عدم درمان صحیح، علائم در مراحل پایانی بیماری شامل بی حسی، فلج، کوری و زوال عقل یا مرگ است.

در صورت داشتن چنین علائمی می توانید محرمانه با متخصص عفونی تلفنی مشورت کنید.

تشخیص سفلیس با آزمایش آر پی آر

آزمایش RPR اغلب برای بررسی درمان عفونت سیفلیس استفاده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. اگر برای سیفلیس تحت درمان قرار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گیرید، باید رابطه جنسی را تا زمانی که زخم های شما به طور کامل التیام نیافته اند متوقف کنید. همچنین باید ابتلا به بیماری را به شریک زندگی خودتان گزارش دهید تا در صورت نیاز مورد آزمایش و درمان قرار گیرند.

اگر مبتلا به HIV/AIDS هستید و رابطه جنسی دارید ممکن است حداقل یک بار در سال به آزمایش RPR نیاز داشته باشید. در صورت داشتن رابطه جنسی محافظت نشده و سایر عوامل خطر، غربالگری سیفلیس و سایر بیماری های مقاربتی نیز هر 3 تا 6 ماه توصیه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. انجام آزمایش برای سیفلیس و سایر بیماری های مقاربتی در دوران بارداری کاملا طبیعی است. این در حالی است که استفاده از کاندوم می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند از انتشار سیفلیس پیشگیری کند. اما آنها در برابر زخم های خارج از ناحیه کاندوم محافظت نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند.

اگر جزء گروهی هستید که در معرض خطر ابتلا به سفلیس قرار دارید، ممکن است به آزمایش RPR نیز نیاز داشته باشید. سیفلیس می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند یک نوزاد در حال رشد را آلوده کند یا حتی ممکن است آن را بکشد، بنابراین بسیار مهم است که همه زنان در دوران بارداری با RPR غربالگری شوند. اگر نتایج آزمایش شما مثبت باشد، بیمار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند برای کاهش احتمال انتقال بیماری به جنین تحت درمان قرار گیرد.

مطالعه بیشتر: اهدای پلاسما و شایع ترین عوارض آن

چه تست های دیگری همراه با RPR انجام می شود؟

RPR فقط برای تشخیص سیفلیس صورت نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گیرد. اگر تست RPR شما مثبت باشد، برای تایید ابتلا به سیفلیس به آزمایشات بیشتری نیاز خواهید داشت. یکی از رایج‌ترین آزمایش‌هایی که برای تأیید تشخیص سیفلیس استفاده می‌شود، تست ایمنی آنزیم T. pallidum است. سایر آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• جذب آنتی بادی ترپونمال فلورسنت
• تست میکروهماگلوتیناسیون برای آنتی بادی هایpallidum
• سنجش آگلوتیناسیون ذرات pallidum
• آزمایش برای سایر بیماری های مقاربتی

این آزمایشات به طور کلی نتیجه مثبت کاذب را رد می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند. یعنی در برخی شرایط ممکن است تست شما مثبت باشد اما سفلیس نداشته باشید. در این شرایط پزشک نیز ممکن است بتواند با گرفتن نمونه از زخم مرطوب و مشاهده آن در زیر میکروسکوپ، باکتری سیفلیس را پیدا کند.

مطالعه بیشتر: عوارض بیماری‌های مقاربتی درمان نشده

نتایج تست RPR چه چیزی را نشان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد؟

نتایج آزمایش RPR ممکن است بسته به سن، جنسیت، سابقه بیماری و موارد دیگر در افراد مختلف، متفاوت باشد. حتی نتایج آزمایش شما ممکن است بسته به آزمایشگاه مورد استفاده متفاوت باشد.

نمونه خون RPR طبیعی هیچ آنتی بادی را نشان نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد. با این حال، در صورت عدم مشاهده آنتی بادی، پزشک نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند سفلیس را کاملاً رد کند. بعد از ابتلا به این بیماری مدتی طول می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کشد تا سیستم ایمنی بدن آنتی بادی ایجاد کند. مدت کوتاهی پس از عفونت، آزمایش ممکن است هنوز هیچ آنتی بادی را نشان ندهد. این به عنوان منفی کاذب شناخته می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.

اگه از نتایج آزمایشت مطمئن نیستی، همین الان با متخصص آنلاین در پزشکت تماس بگیر تا برات تفسیر کنه.

تفسیر تست آر پی آر

منفی کاذب در مراحل اولیه و انتهایی عفونت شایع تر است. در میان افرادی که در مرحله ثانویه (میانی) عفونت هستند، نتیجه آزمایش RPR تقریبا همیشه مثبت است.

یک نتیجه منفی یا غیر واکنشی به این معنی است که شما به احتمال زیاد سیفلیس ندارید. نتایج مثبت به صورت نسبت بر حسب تیتر تشخیص داد می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. این مقدار آنتی بادی در خون شما را به پزشک نشان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد.

برخی از نتایج کلی در تست RPR، عبارتند از:

• اگر سابقه سفلیس دارید و تست RPR شما منفی یا غیر واکنشی است، به احتمال زیاد دیگر سیفلیس ندارید.
• نتیجه تست RPR مثبت بهتر است با نوع دیگری از آزمایش برای تشخیص سیفلیس دنبال شود.
• اگر در گذشته برای سیفلیس تحت درمان قرار گرفته‌اید، یک آزمایش RPR که افزایش تیتر را تا چهار برابر نشان می‌دهد به این معنی است که اگر در گذشته به طور کامل درمان نشده‌اید، احتمالاً دچار عفونت جدید سیفلیس شده‌اید.
• اگر نتیجه شما منفی باشد، ممکن است پزشک از شما بخواهد که چند هفته صبر کنید و اگر در معرض خطر بیشتری برای سیفلیس هستید، برای آزمایش دیگری مراجعه کنید. این به دلیل پتانسیل تست RPR برای منفی کاذب است.

با توجه به خطر نتایج مثبت کاذب، پزشک قبل از شروع درمان، وجود سیفلیس را با آزمایش دوم، آزمایشی که مخصوص آنتی بادی‌ها علیه باکتری عامل سیفلیس است، تأیید می‌کند. یکی از این آزمایش‌ها، تست جذب آنتی‌بادی ترپونمال فلورسنت (FTA-ABS) نام دارد.

پیگیری بعد از تست  RPR

اگر آزمایش RPR و FTA-ABS شما هر دو علائم سفلیس را نشان دهند، پزشک شما درمان آنتی بیوتیکی را شروع می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند، معمولاً پنی سیلین به عضله تزریق می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. عفونت جدید معمولاً به سرعت به درمان پاسخ می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد. در پایان درمان، پزشک به احتمال زیاد توصیه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند که آزمایش RPR دیگری انجام دهید تا از کاهش سطح آنتی بادی مطمئن شوید.

آیا انجام آزمایش RPR خطری دارد؟

آزمایش RPR با نمونه خون انجام می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. از سوزن برای خونگیری از ورید بازو یا دست استفاده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. گرفتن نمونه خون با سوزن خطراتی دارد. اینها شامل خونریزی، عفونت، کبودی، یا احساس سبکی سر است. هنگامی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌که سوزن بازوی شما را سوراخ می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند، ممکن است احساس سوزش یا درد خفیفی داشته باشید. محل آن ممکن است دردناک باشد.

چگونه برای این آزمون آماده شوم؟

دستورالعمل های ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود را به منظور آماده شدن برای آزمایش دنبال کنید. ممکن است لازم باشد حدود 8 ساعت قبل از انجام آزمایش چیزی جز آب نخورید یا ننوشید. مطمئن شوید که پزشک شما از همه داروها، گیاهان، ویتامین ها و مکمل هایی که مصرف می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنید مطلع است.

چه چیزی ممکن است بر نتایج آزمایش من تأثیر بگذارد؟

نتایج آزمایش شما ممکن است به دلایل زیادی مثبت کاذب باشد. اینها شامل بارداری، مصرف داروی IV، سل، بیماری مزمن کبدی، واکسن‌های اخیر یا التهاب دیواره یا دریچه‌های قلب (اندوکاردیت) است. حتی در صورت ابتلا به برخی از عفونت ها ممکن است نتیجه مثبت کاذب نیز داشته باشید. اینها شامل عفونت های ریکتزیال مانند تیفوس یا تب خالدار کوه راکی ​​می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌باشد.

اگر آزمایش خیلی زود پس از ابتلا به سفلیس انجام شود، ممکن است نتایج شما منفی کاذب باشد. 14 تا 21 روز پس از عفونت با اسپیروکت ها طول می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کشد تا پاسخ ایمنی بدن شما توسط آزمایش مشخص شود. نوشیدن الکل در 24 ساعت پس از آزمایش نیز می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند نتیجه منفی کاذب را نشان دهد.