آب مروارید دوران کودکی

آب مروارید دوران کودکی می تواند یک یا هر دو چشم را درگیر کند. این وضعیت زمانی اتفاق می افتد که تغییرات در عدسی چشم باعث می شود شفافیت چشم کم شود. این منجر به دید ابری یا مه آلود می شود. آب مروارید بیشتر افراد سالمند را درگیر می کند (آب مروارید مرتبط با سن) ، اما برخی از نوزادان با آب مروارید متولد می شوند. آب مروارید در نوزادان و کودکان نادر است. در بریتانیا از هر 10000 نوزاد 2 تا 3 نوزاد با آب مروارید متولد می شوند. آب مروارید دوران کودکی اغلب به عنوان زیر شناخته می شود:

• مادرزادی. آب مروارید هنگام تولد نوزاد یا کمی پس از آن وجود دارد.
• رشدی، نوزادی یا نوجوانی. آب مروارید در نوزادان یا کودکان بزرگتر تشخیص داده می شود.

در کودکان، آب مروارید می تواند یک یا هر دو چشم را درگیر کند. لکه‌های ابری در لنز گاهی اوقات بزرگ‌تر  و بیشتر می‌شوند و در نتیجه بینایی کودک به طور فزاینده‌ای تحت تأثیر قرار می‌گیرد. علاوه بر ضعف بینایی، آب مروارید همچنین می تواند باعث “لرزش چشم” و انحراف چشم شود که در آن چشم ها به جهات مختلف اشاره می کنند.  هنگامی که کودک شما بسیار کم سن است، تشخیص علائم آب مروارید دشوار است.

اما چشم‌های کودک شما در معاینه‌ی غربالگری فیزیکی نوزاد در عرض 72 ساعت پس از تولد و دوباره در 6 تا 8 هفتگی به طور معمول معاینه می‌شوند. اگر در معاینه نوزاد مشکوک به آب مروارید مادرزادی باشد، چشم پزشک متخصص ظرف 2 هفته پس از معاینه اولیه، نوزاد شما را معاینه می کند. اگر در معاینه 6 تا 8 هفتگی مشکوک به آب مروارید مادرزادی باشد، چشم پزشک متخصص نوزاد شما را تا 11 هفتگی معاینه می کند. گاهی اوقات پس از انجام این آزمایشات غربالگری، آب مروارید در کودکان ایجاد می شود.

علائم آب مروارید دوران کودکی، عبارتند از:

• حرکات سریع و کنترل نشده چشم یا “لرزش” چشم معروف به نیستاگموس
• چشم‌هایی که به جهات مختلف اشاره می‌کنند – که به عنوان انحراف چشم شناخته می‌شود.
• دید ضعیف – ممکن است متوجه شوید که کودک شما در تشخیص و دنبال کردن اشیا یا افراد با چشم مشکل دارد.
• مردمک سفید یا خاکستری – همچنین می تواند نشانه ای از بیماری های جدی دیگر مانند رتینوبلاستوما باشد و باید فورا توسط پزشک معاینه شود.

علت های آب مروارید دوران کودکی چیست؟

دلایل مختلفی وجود دارد که چرا یک کودک ممکن است با آب مروارید به دنیا بیاید یا در حالی که هنوز کم سن است به آن مبتلا شود. اما در بسیاری از موارد نمی توان علت دقیق آن را تعیین کرد.

ژن ها و شرایط ژنتیکی از جمله سندرم داون

آب مروارید از بدو تولد (آب مروارید مادرزادی) گاهی اوقات به دلیل انتقال یک ژن معیوب از والدین به کودک ایجاد می شود. تخمین زده می شود که در حدود 1 مورد از هر 5 مورد این بیماری، سابقه خانوادگی آب مروارید مادرزادی وجود دارد. تحقیقات اخیر نشان می دهد که علل ژنتیکی مسئول اکثر آب مرواریدهای مادرزادی دو طرفه در بریتانیا است. آب مروارید همچنین می تواند با شرایط ناشی از ناهنجاری های کروموزومی مانند سندرم داون همراه باشد. کروموزوم ها قسمت هایی از سلول های بدن هستند که ژن ها را حمل می کنند.

عفونت های دوران بارداری

آب مروارید مادرزادی نیز می تواند ناشی از عفونت هایی باشد که در دوران بارداری توسط مادر گرفتار شده است. عفونت های اصلی مرتبط با افزایش خطر آب مروارید مادرزادی عبارتند از:

• ویروس هرپس سیمپلکس – ویروسی که اغلب باعث تبخال می شود.
• آبله مرغان – یک بیماری خفیف اما بسیار عفونی ناشی از ویروس واریسلا زوستر
• سیتومگالوویروس -(CMV) یک ویروس رایج که می تواند علائمی شبیه آنفولانزا ایجاد کند.
• توکسوپلاسموز – یک عفونت انگلی که با مصرف غذا، آب یا خاک آلوده به مدفوع گربه آلوده ایجاد می شود.
• سرخجه (سرخک آلمانی) – یک عفونت ویروسی که می تواند باعث ایجاد دانه پوستی خالدار قرمز-صورتی شود.

علل آب مروارید اکتسابی

آب مرواریدهایی که پس از تولد در کودکان ایجاد می شوند به عنوان آب مروارید اکتسابی، نوزادی یا نوجوانی شناخته می شوند. علل این نوع آب مروارید می تواند شامل موارد زیر باشد:

• ضربه چشم – در نتیجه آسیب به چشم یا جراحی چشم
• دیابت – یک بیماری مادام العمر که باعث می شود سطح قند خون فرد خیلی بالا برود.
• گالاکتوزمی – جایی که قند گالاکتوز (که عمدتاً از لاکتوز، قند موجود در شیر می آید) توسط بدن نمی تواند تجزیه شود.
• توکسوکاریازیس – یک عفونت انگلی نادر که گاهی اوقات می تواند چشم ها را آلوده کند و از حیوانات به انسان از طریق مدفوع آلوده آنها سرایت کند.

اما بیشتر این مشکلات یا نادر هستند یا معمولاً باعث ایجاد آب مروارید در کودکان نمی شوند.

آیا آب مروارید دوران کودکی قابل پیشگیری است؟

معمولاً نمی توان از آب مروارید، به ویژه آنهایی که ارثی هستند (در خانواده) پیشگیری کرد. اما پیروی از توصیه های ماما یا پزشک عمومی برای جلوگیری از عفونت در دوران بارداری (از جمله اطمینان از به روز بودن واکسیناسیون قبل از بارداری) ممکن است احتمال تولد فرزندتان با آب مروارید را کاهش دهد. اگر قبلاً نوزادی با آب مروارید دوران کودکی داشته اید و قصد بارداری دیگری را دارید، ممکن است بخواهید با پزشک عمومی در مورد اینکه آیا مشاوره ژنتیکی مناسب است یا خیر صحبت کنید. مشاوره ژنتیک می تواند به زوج هایی که ممکن است در خطر انتقال یک بیماری ارثی به فرزندشان باشند کمک کند. مهم است که آب مروارید در کودک شما در اسرع وقت تشخیص داده شود. درمان زودهنگام می تواند به طور قابل توجهی خطر مشکلات بینایی طولانی مدت را کاهش دهد.

غربالگری نوزادان

تشخیص سریع آب مروارید در کودکان بسیار مهم است زیرا درمان زودهنگام می تواند خطر مشکلات بینایی طولانی مدت را کاهش دهد. علائم آب مروارید در دوران کودکی بسته به میزان کدر بودن عدسی، محل کدر شدن عدسی و اینکه 1 یا هر دو چشم تحت تأثیر قرار گرفته باشند، می تواند متفاوت باشد.

به همه والدین پیشنهاد می‌شود که نوزادشان را در عرض 72 ساعت پس از تولد و دوباره زمانی که نوزادشان 6 تا 8 هفته دارد، معاینه فیزیکی انجام دهند. آب مروارید دوران کودکی از جمله شرایطی است که در معاینه فیزیکی نوزاد مورد بررسی قرار می گیرد . چشم های کودک شما با نگاه کردن به ظاهر کلی و نحوه حرکت آنها بررسی می شود. اگر چشم کودک شما کدر به نظر می رسد، می تواند نشانه ای از ابتلای او به آب مروارید باشد. معاینه چشم توسط متخصص، برای جستجوی “رفلکس قرمز” با استفاده از نور روشن است. رفلکس قرمز بازتابی از پشت چشم است که شبیه به افکت قرمزی چشم است. اگر هیچ رفلکس قرمز یا ضعیفی مشاهده نشد، ممکن است به این معنی باشد که لنز کدر شده است.

تست بینایی برای نوزادان و کودکان

اگرچه آب مروارید می تواند از بدو تولد وجود داشته باشد (مادرزادی)، اما گاهی اوقات تا زمانی که کودک بزرگتر نشده است، ایجاد نمی شود.  اگر در هر مرحله در مورد بینایی فرزندتان نگرانی دارید، به پزشک عمومی یا پزشک متخصص مراجعه کنید. همچنین باید مطمئن شوید که فرزندتان آزمایش‌های معمول چشمی برای بررسی مشکلات بینایی او انجام می‌دهد. همه کودکان زیر 16 سال حق دارند از تست های بینایی رایگان استفاده کنند که باید هر 2 سال یکبار انجام دهند.

عوارض آب مروارید دوران کودکی

جراحی آب مروارید معمولاً بسیار موفقیت آمیز است، اما برخی از کودکان ممکن است عوارضی را تجربه کنند و نیاز به درمان بیشتری داشته باشند. حتی اگر آب مروارید کودک در طی جراحی با موفقیت برداشته شود، بینایی او ممکن است تحت تأثیر سایر بیماری های چشمی قرار گیرد. به عنوان مثال، تنبلی چشم ممکن است رخ دهد اگر بینایی در یک چشم ضعیف‌تر باشد. مغز سیگنال‌های بینایی را که از چشم ضعیف‌تر می‌آید را نادیده می‌گیرد، که منجر به عدم رشد مناسب بینایی در چشم آسیب‌دیده می‌شود. تنبلی چشم به درمان بیشتری نیاز دارد، معمولاً از یک چسب بر روی چشم قوی تر استفاده می شود، اگرچه ممکن است همیشه درمان کامل مشکل امکان پذیر نباشد.

دید ابری

اگر در حین جراحی آب مروارید در کودک شما لنز مصنوعی نصب شده باشد، خطر اصلی وضعیتی به نام کدورت کپسول خلفی (PCO) است. کدورت کپسول خلفی زمانی است که بخشی از کپسول لنز (“جیب” که لنز در آن قرار دارد) ضخیم می شود و باعث ایجاد دید ابری می شود. کدورت کپسول خلفی بازگشت آب مروارید نیست، بلکه در اثر رشد سلول ها روی عدسی مصنوعی ایجاد می شود. PCO بعد از عمل جراحی آب مروارید که در آن لنز مصنوعی کاشته می شود رایج است و معمولاً در عرض 4 تا 12 ماه پس از عمل ایجاد می شود.

اگر فرزند شما به PCO مبتلا شود، ممکن است برای اصلاح آن به عمل دیگری نیاز داشته باشد. جراحی لیزر چشم، که در آن پرتوهای انرژی بخشی از چشم را قطع می کند، ممکن است استفاده شود. در طول این عمل، قسمت کدر کپسول لنز برداشته می‌شود و به اندازه کافی باقی مانده است تا لنز مصنوعی را در جای خود نگه دارید. این روش فقط باید حدود 15 دقیقه طول بکشد و بینایی باید بلافاصله یا در عرض چند روز بهبود یابد. از آنجایی که هیچ برش یا بخیه جراحی لازم نیست، کودک شما معمولاً می تواند بلافاصله به فعالیت های عادی خود بازگردد. سایر عوارضی که ممکن است بعد از عمل برداشتن آب مروارید دوران کودکی رخ دهد عبارتند از:

گلوکوم

گلوکوم جایی است که بینایی تحت تاثیر افزایش فشار داخل چشم قرار می گیرد. بدون درمان موفقیت آمیز، گلوکوم می تواند آسیب جبران ناپذیری به ساختارهای کلیدی چشم و نابینایی وارد کند. این یک خطر مادام العمر برای کودکانی است که جراحی آب مروارید انجام می دهند، بنابراین این کودکان تا پایان عمر حداقل یک بار در سال به اندازه گیری فشار چشم توسط چشم پزشک نیاز دارند.

ناهنجاری های مردمک

این وضعیت می تواند شامل تبدیل شدن مردمک به شکل بیضی باشد. ناهنجاری های مردمک شایع است و معمولاً بینایی را تحت تأثیر قرار نمی دهد.

جداشدگی شبکیه

جداشدگی شبکیه جایی است که بینایی تحت تأثیر شبکیه (لایه سلول های حساس به نور که پشت چشم را پوشانده است) از دیواره داخلی چشم جدا می شود.

ادم ماکولا سیستوئید

این جایی است که مایع بین لایه‌های شبکیه جمع می‌شود و گاهی اوقات بینایی را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

عفونت

عفونت می تواند شامل اندوفتالمیت، یک عفونت باکتریایی نادر باشد. در بسیاری از موارد، برای درمان این مشکلات در صورت بروز، نیاز به دارو یا جراحی بیشتر خواهد بود. اگرچه برخی از عوارض احتمالی جراحی آب مروارید می تواند بینایی کودک شما را تحت تاثیر قرار دهد، اما اغلب می توان آنها را با دارو یا جراحی بیشتر درمان کرد.