فرق بین آب سیاه و آب مروارید چیست؟

فرق بین آب مروارید و آب سیاه چیست؟ آیا علائم من مربوط به آب سیاه است؟ آیا من به آب مروارید مبتلا شده ام؟ اینها سوال برخی از بیماران چشمی هست. آب سیاه و آب مروارید هر دو اختلالات چشمی هستند که می توانند باعث کاهش بینایی شوند و بر سلامت چشم تأثیر بگذارند. اگرچه آنها برخی علائم و عوامل خطر مشابهی دارند؛ اما علل، درمان ها و پیش آگهی آنها با هم یکسان نیست.

آب سیاه چیست؟

گلوکوم یا آب سیاه به دلیل فشار زیاد مایعات در داخل چشم ایجاد می شود. چشم پر از مایعی به نام زلالیه است. بدن هر روز مایعات خودش را جایگزین می کند. مایعات قدیمی چشم از طریق یک میدان تخلیه مشبک و یک دهانه کوچک از چشم خارج می کند. مایع جدید جای مایع قدیمی را می گیرد. طبق همین فرایند فشار ثابت در داخل کره چشم حفظ می کند.

اگر عاملی که از مکانیسم های تخلیه مایعات جلوگیری کند، ممکن است منجر به تجمع فشار در داخل چشم شود. عدم درمان فشار جمع شده در چشم، فیبرهای موجود در عصب بینایی می توانند به طور دائمی آسیب ببینند و باعث از بین رفتن بینایی شوند.

انواع آب سیاه به دو دسته زاویه باز و بسته تقسیم بندی می شوند. اکثریت موارد گلوکوم زاویه باز هستند. فشار به آرامی ایجاد می شود و به تدریج از بین می رود. حدود 10 درصد موارد زاویه بسته است. در این شرایط انسداد به طور ناگهانی ایجاد می شود. علائم آن سریع و شدید است. گلوکوم زاویه بسته یک وضعیت خطرناک است که نیاز به درمان فوری دارد.

علائم آب سیاه چیست؟

گلوکوم ممکن است در ابتدا علائمی نداشته باشد، به خصوص اگر به تدریج بروز کند. اولین علامتی که ممکن است مشاهده کنید، از دست دادن دید محیطی است. یعنی شما ممکن است در خارج از حوزه دید خود چیزها را به خوبی مشاهده نکنید.

گلوکوم با زاویه بسته به احتمال زیاد علائم ناگهانی از جمله درد شدید چشم را نشان می دهد. چشم ممکن است در اثر لمس سفت باشد و قرمز به نظر برسد. همچنین این وضعیت منجر به حالت تهوع شدید می شود.

در گلوکوم زاویه بسته، فرد ممکن است تاری دید داشته باشد و هاله های نور را در اطراف همه چیز ببیند. درصورت مشاهده علائم گلوکوم زاویه بسته، بهتر است که هرچه سریعتر به چشم پزشک مراجعه کنید.

چه عواملی خطر بروز آب سیاه را افزایش می دهد؟

• به طور کلی، افراد بالای 60 سال در معرض خطر بیشتری برای گلوکوم هستند.
• زنان و مردم بومی آسیای جنوب شرقی یا آلاسکا در معرض خطر افزایش گلوکوم زاویه بسته قرار دارند.
• افرادی که یکی از اعضای خانواده آنها مبتلا به گلوکوم هستند، بیشتر به این بیماری مبتلا می شوند.
• افرادی که تبعیت آمریکایی های آفریقایی تبار یا لاتین را دارند به احتمال زیاد به آب سیاه زاویه باز مبتلا می شوند.

راه های تشخیص و درمان گلوکوم چیست؟

گلوکوم با معاینه معمولی چشم تشخیص داده می شود. برای تشخیص گلوکوم، پزشک احتمالاً قطره های چشمی به بیمار می دهد که مردمک چشم را گشاد می کند. همچنین پزشک فشار چشم را آزمایش و ارزیابی خواهد کرد. تعیین فشار چشمی یک روش بدون درد است. در صورت لزوم، چشم پزشک ممکن است چشم را اسکن کند تا شاخص های گلوکوم را تشخیص دهد.

اولین راه درمانی برای گلوکوم اغلب قطره های چشمی دارویی است که ممکن است به کاهش فشار چشم کمک کند. اگر قطره های چشمی به طور موثر عمل نکنند، ممکن است چشم پزشک، جراحی لیزر انجام دهد تا به تخلیه درست مایعات چشم کمک کند.

در بعضی موارد، برای ایجاد روزنه های ریزی که امکان تخلیه را فراهم می کند، ممکن است جراحی یا روش های جراحی ضروری باشد. حتی در برخی موارد احتمال دارد لوله های کوچک یا استنت هایی برای خارج کردن مایعات، وارد چشم شود این فرایند با بی حسی موضعی صورت می گیرد.

آب مروارید چیست؟

لنز یا عدسی چشم منجر به تشکیل تصاویر بر روی شبکیه چشم می شود. در برخی شرایط ممکن است با گذشت زمان، پروتئین های داخل چشم تجزیه شوند. آنها می توانند به هم بچسبند و توده های سفید، زرد یا قهوه ای ایجاد کنند که دید را کدر کرده، مسدود یا تحریف می کنند. این توده های ابرمانند را آب مروارید می نامند.

آب مروارید شایعترین علت کاهش بینایی در جهان است. طبق گفته انستیتوی چشم ملی، بیش از نیمی از افراد بالای 80 سال در ایالات متحده یا در حال حاضر آب مروارید دارند یا در گذشته با جراحی این وضعیت آنها درمان شده است.

علائم آب مروارید چیست؟

پیشرفت آب مروارید مدتی طول می کشد. ممکن است فرد در هنگام شکل گیری علائمی نداشته باشد ، اما در برخی شرایط ممکن است فرد برخی علائم را تجربه کند، از جمله:

• دوبینی
• تاری دید
• رنگ پریدگی
• دید ضعیف در شب
• حساسیت اضافی به نور
• تغییرات مکرر در نسخه عینک چشم

نوع علائم در مبتلایان به آب مروارید می تواند به محل آن روی لنز بستگی داشته باشد.

چه عواملی خطر ابتلا به آب مروارید را افزایش می دهند؟

برخی از افراد به دلیل عفونت در رحم با آب مروارید متولد می شوند و برخی از افراد در کودکی این وضعیت را تجربه می کنند. البته این موراد به ندرت دیده می شود. آب مروارید همچنین می تواند پس از آسیب دیدگی چشم یا در نتیجه جراحی چشم ایجاد شود.

اما شایع ترین علت آب مروارید تغییرات طبیعی چشم با افزایش سن است. در حدود 40 سالگی، تعداد مبتلایان به آب مروارید حدود 2.5 درصد است، اما در سن 75 سالگی، این رقم به حدود 49 درصد می رسد.

برخی از عوامل دیگر نیز می توانند خطر ابتلا به آب مروارید را افزایش دهند، از جمله:

• دیابت
• چاقی
• سیگار کشیدن
• فشار خون بالا
• مصرف بیش از حد الکل
• استفاده طولانی مدت از استروئید
• قرار گرفتن در معرض آفتاب بیش از حد

راه های تشخیص و درمان آب مروارید چیست؟

آب مروارید را می توان با یک آزمایش ساده در طی معاینه چشم تشخیص داد. پزشک قطره های چشمی را در چشم قرار می دهد تا به طور موقت مردمک چشم را گشاد کند. این کار به پزشک کمک می کند هر گونه آب مروارید را روی لنز ببیند. در شرایطی که آب مروارید خفیف باشد، ممکن است بتوانید با مصرف دارو با شرایط و تغییرات بینایی خود مقابله کنید. اما در مراحل آب مروارید پیشرفته، ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید. جراحی آب مروارید یک روش ساده است که معمولاً نتایج خوبی به همراه دارد.

راه های پیشگیری از آب مروارید چیست؟

مراحلی وجود دارد که می تواند برای کاهش خطر ابتلا به آب مروارید کمک کننده باشد. به عنوان مثال، می توانید:

• مصرف الکل را کاهش دهید.
• اگر در حال حاضر سیگاری هستید سیگار را ترک کنید.
• غذا هایی بخورید که حاوی آنتی اکسیدان مورد نیاز چشم باشد.
• با استفاده از عینک آفتابی از چشمان خود در برابر آفتاب محافظت کنید.
• با معاینات منظم چشم و همچنین در صورت داشتن بیماری مانند دیابت، از سلامت کلی خود مراقبت کنید.

تفاوت اصلی گلوکوم و آب مروارید چیست؟

تفاوت اصلی بین این دو بیماری چشمی در علت های اصلی به وجود آورنده آنهاست.

• گلوکوم در اثر تجمع مایعات در داخل چشم شما ایجاد می شود.
• آب مروارید در اثر تجمع پروتئین های تجزیه شده در چشم رخ می دهد.

پیش آگهی درمان این دو وضعیت هم با هم فرق دارد. در جراحی آب مروارید اغلب بعد از درمان، بیمار می تواند بینایی خود را به دست آورد؛ اما در آب سیاه احتمال بروز نابینایی دائمی وجود دارد.

آیا آب مروارید و گلوکوم همزمان اتفاق میفتند؟

 آب سیاه و آب مروارید ممکن است همزمان با همدیگر رخ دهند. در حقیقت، گاهی اوقات یکی از بیماری ها می تواند به دیگری منجر شود. گاهی اوقات آب مروارید به حدی پیشرفت می کند که سیستم تخلیه طبیعی چشم مسدود می شود. پزشکان ممکن است بتوانند آب مروارید را از طریق جراحی، برطرف کنند و باعث کاهش فشار بر روی عصب بینایی چشم شوند.

همچنین ایجاد آب مروارید پس از جراحی گلوکوم بسیار معمول است. برخی از محققان توصیه می کنند در صورت ابتلا همزمان با هم به این دو اختلال چشمی، 1 تا 2 سال پس از جراحی های خاص آب سیاه صبر کرده و بعد برای درمان آب مروارید اقدام کنید. این تأخیر می تواند در بهبود و پیش آگهی بیماری موثر باشد.

آب سیاه یا آب مروارید، کدام خطرناک ترند؟

بروز هر دو اختلال آب مروارید و آب سیاه می تواند جدی باشد. تشخیص به موقع و درمان فوری در حفظ بینایی و سلامت چشم موثر است.

جراحی آب مروارید یک روش کاملا رایجی است و معمولاً نتیجه آن برای اکثر افراد موفقیت آمیز است. از آنجا که غالباً می توان بینایی را پس از جراحی ترمیم کرد، آب مروارید معمولاً منجر به کاهش دائمی بینایی نمی شود.

درمان های گلوکوم برای کاهش تجمع مایعات در چشم صورت می گیرد. تاکنون محققان راهی برای بازسازی رشته های عصبی بینایی که ممکن است در اثر گلوکوم آسیب دیده باشند، پیدا نکرده اند. اگر به دلیل گلوکوم تا حدودی بینایی خود را از دست دهید، احتمال دارد این وضعیت دائمی باشد.

در کاتاراکت و گلوکوم چه موقع به چشم پزشک مراجعه کنیم؟

بهتر است هر ساله برای معاینات منظم و غربالگری گلوکوم و آب مروارید به چشم پزشک مراجعه کنید. در صورت مشاهده تغییر در بینایی، فوراً با یک چشم پزشک تماس بگیرید.  تا معاینه بعدی صبر نکنید. گلوکوم شروع ناگهانی یک بیماری جدی در سلامتی است. اگر هرکدام از این علائم را مشاهده کردید، بهتر است که بلافاصله به پزشک مراجعه کنید:

• تاری دید
• قرمزی چشم
• درد شدید چشم
• حالت تهوع یا استفراغ

حرف آخر

گلوکوم و آب مروارید اگر به موقع تشخیص ودرمان نشوند، هر دو می توانند منجر به کاهش بینایی گردند. هر دو حالت ممکن است باعث تاری دید و همچنین علائم دیگر شوند.

گلوکوم نتیجه تجمع مایعات در داخل چشم است. وقتی مایع چشم نتواند به درستی تخلیه شود، عصب بینایی را تحت فشار قرار می دهد. حتی می تواند منجر به کاهش بینایی دائمی شود. درمان این اختلال بر کاهش فشار مایع در چشم متمرکز است.

آب مروارید در اثر تجمع پروتئین در عدسی چشم ایجاد می شود. حتی می تواند باعث کدر شدن دید، دید دو نفره و دید ضعیف در شب شود. با افزایش سن احتمال بروز آب مروارید بیشتر می شود. خوشبختانه جراحی آب مروارید می تواند برای بسیاری از افراد بینایی را حفظ می کند. انجام معاینات منظم چشم برای تشخیص زودهنگام هر دو اختلال مهم است.

منبع:

https://www.healthline.com/health/glaucoma-vs-cataracts

[advisers limit=3 online =true skill=”17″]