سرگیجه محیطی، سرگیجه ای است که اغلب به عنوان احساس چرخش توصیف می شود. همچنین ممکن است مانند بیماری حرکتی احساس شود یا انگار به یک طرف پرت شده اید. علائم دیگری که گاهی با سرگیجه محیطی همراه هستند،عبارتند از:
- زنگ در گوش
- مشکل در تمرکز چشم
- از دست دادن تعادل
- از دست دادن شنوایی در یک گوش
انواع سرگیجه محیطی چیست؟
دو شکل مختلف سرگیجه وجود دارد: سرگیجه محیطی و سرگیجه مرکزی. طبق گفته موسسه تعادل آمریکا ، سرگیجه محیطی معمولا شدیدتر از سرگیجه مرکزی است. سرگیجه محیطی نتیجه مشکلی در گوش داخلی است که تعادل را کنترل می کند. سرگیجه مرکزی به مشکلاتی در مغز یا ساقه مغز شما اشاره دارد. انواع مختلفی از سرگیجه محیطی وجود دارد.
سرگیجه موضعی حمله ای خوش خیم (BPPV)
BPPV شایع ترین شکل سرگیجه محیطی در نظر گرفته می شود. این نوع تمایل به ایجاد حملات کوتاه و مکرر سرگیجه دارد. برخی حرکات سر باعث تحریک BPPV می شود. تصور می‌شود که این به دلیل شکسته شدن تکه‌های کوچک آناتومیک از کانال‌های گوش داخلی و تحریک موهای کوچکی است که گوش داخلی شما را پوشانده‌اند. این مغز شما را مختل و احساس سرگیجه ایجاد می کند.
لابیرنتیت
لابیرنتیت باعث سرگیجه یا احساس اینکه در حال حرکت هستید می شود. عفونت گوش داخلی باعث این شکل از سرگیجه می شود. در نتیجه، اغلب همراه با علائم دیگری مانند تب و گوش درد رخ می دهد. عفونت در لابیرنت است، ساختاری در گوش داخلی شما که تعادل و شنوایی را کنترل می کند. یک بیماری ویروسی، مانند سرماخوردگی یا آنفولانزا، اغلب باعث این عفونت می شود. عفونت باکتریایی گوش نیز گاهی اوقات علت آن است.
نورونیت دهلیزی
نورونیت وستیبولار، نوریت دهلیزی نیز نامیده می شود. این نوع سرگیجه شروع ناگهانی دارد و ممکن است باعث بی ثباتی، گوش درد، تهوع و استفراغ شود. نورونیت دهلیزی نتیجه عفونتی است که به عصب دهلیزی گسترش یافته است که تعادل را کنترل می کند. این وضعیت معمولاً به دنبال یک عفونت ویروسی مانند سرماخوردگی یا آنفولانزا ایجاد می شود.
مریضی منیر
بیماری منیر باعث سرگیجه ناگهانی می شود که می تواند تا 24 ساعت طول بکشد. در این شرایط سرگیجه اغلب آنقدر شدید است که باعث تهوع و استفراغ می شود. بیماری منیر همچنین باعث کاهش شنوایی، زنگ زدن در گوش و احساس پری گوش می شود.
علل سرگیجه محیطی چیست؟
سرگیجه محیطی معمولاً به دلیل نقص عملکرد یک یا چند ساختار در گوش داخلی ایجاد می شود. این ساختارها سیستم دهلیزی را تشکیل می دهند که مسئول تعادل شماست. سرگیجه همچنین می تواند توسط مغز شما ایجاد شود (سرگیجه مرکزی).
احساس سرگیجه می تواند به طور جدی توانایی شما را برای شرکت در فعالیت های عادی روزمره مختل کند. علائمی که معمولاً با سرگیجه همراه است عبارتند از:
- استفراغ
- سردرد
- سرگیجه
- حالت تهوع
- مشکلات شنوایی و بینایی
- احساس کشیده شدن به جهات مختلف
- نیستاگموس (حرکات تند و سریع چشم، معمولاً از یک طرف به سمت دیگر).
ممکن است متوجه شوید که در توصیف دقیق احساس یا علامت برای ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مشکل دارید. این طبیعی است.
سرگیجه محیطی چگونه تشخیص داده می شود؟
راه های مختلفی وجود دارد که پزشک شما می تواند تشخیص دهد که آیا سرگیجه محیطی دارید یا خیر. پزشک ممکن است گوش‌های شما را معاینه کند تا نشانه‌های عفونت را پیدا کند، و همچنین ببیند آیا می‌توانید در یک خط مستقیم راه بروید تا تعادل خود را آزمایش کند.
اگر پزشک شما مشکوک به BPPV باشد، ممکن است مانور Dix-Hallpike را انجام دهد. در طی این آزمایش، پزشک شما را به سرعت از حالت نشسته به حالت درازکش می برد و سر شما پایین ترین نقطه بدن شما است. شما رو به روی پزشک خود خواهید بود و باید چشمان خود را باز نگه دارید تا پزشک بتواند حرکات چشم شما را ردیابی کند. این مانور باعث بروز علائم سرگیجه در افراد مبتلا به BPPV می شود.
پزشک شما همچنین ممکن است تست تعادل و شنوایی را تجویز کند. بسته به علائم شما، پزشک ممکن است برای رد سایر علل سرگیجه، مطالعات تصویربرداری (مانند اسکن MRI ) از مغز و گردن شما را نیز تجویز کند.
گزینه های درمانی برای سرگیجه محیطی چیست؟
ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما می‌تواند کمک کند تا آنچه را که باعث علائم شما می‌شود، تشخیص دهید. هنگام ملاقات با پزشک، آماده باشید تا در مورد زمان بروز و محرک علائم خود صحبت کنید.
درمان یکسانی برای سرگیجه وجود ندارد. با این حال، به طور کلی، از آنجایی که سرگیجه مستقیماً با تعادل مایعات در گوش داخلی شما مرتبط است، تغییرات رژیم غذایی که بر مایعات بدن تأثیر می گذارد ممکن است کمک کند. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما احتمالاً تغییراتی در میزان نمک، شکر و کافئین مصرفی شما توصیه می کند.
تشخیص مناسب علت سرگیجه برای انتخاب درمانی که به احتمال زیاد موثر باشد، مهم است. علل شایع شامل موارد زیر است.
بیماری حرکت
اگر به بیماری حرکت مبتلا می‌شوید، به احتمال زیاد موقعیت‌هایی مانند قایق‌سواری یا مطالعه در ماشین در حال حرکت را تجربه می کنید و تا حد امکان بهتر است از آنها دوری کنید. اگر نمی توانید از چنین موقعیتی اجتناب کنید، سعی کنید در حین حرکت به یک جسم ثابت خیره شوید. این ممکن است به شما کمک کند تا حس تعادل را حفظ کرده و از علائم دیگر جلوگیری کنید.
سرگیجه موضعی پراکسیسمال خوش خیم
BPPV یک اختلال است که توسط کریستال های کلسیم شناور در کانال های نیم دایره ای گوش داخلی ایجاد می شود و در هنگام حرکت باعث سرگیجه می شود. درمان این اختلال شامل تغییر موقعیت کانال مانند مانور Epley است.
تغییر موقعیت کانال شامل مجموعه ای از موقعیت های چرخشی سر است که به حرکت زباله ها به خارج از کانال های نیم دایره ای و به سایر نواحی گوش شما کمک می کند، جایی که علائم ظاهر نمی شوند و رسوبات به جای درست خود در کانال نیم دایره ای بازگردانده می شوند. این روش باید توسط متخصص انجام شود.
بیماری منیر
این یک علت دشوارتر برای درمان سرگیجه است، زیرا علت آن هنوز ناشناخته است. آنچه شناخته شده است این است که در بیماری منیر، مایع گوش داخلی شما در تعادل نیست، که منجر به علائم سرگیجه می شود. هیچ درمانی برای بیماری منیر وجود ندارد. با این حال، درمان مناسب برای کمک به بازگرداندن تعادل مایعات، مانند تغییر رژیم غذایی کم نمک و استفاده از یک دیورتیک (قرص آب)، ممکن است به کنترل علائم کمک کند. داروهایی که ممکن است به پیشگیری یا تسکین علائم سرگیجه کمک کنند عبارتند از:
- مکلیزین
- بنزودیازپین ها
- پچ اسکوپولامین
- تزریق آنتی بیوتیک جنتامایسین یا استروئیدها
روش های جراحی برای درمان بیماری منیر عبارتند از:
- برداشتن قسمت هایی از گوش داخلی، بر اساس علائم
- بریدن عصب دهلیزی به طوری که اطلاعات گوش داخلی در مورد تعادل بدن دیگر در دسترس مغز نباشد (این روش به شنوایی آسیب نمی رساند).
بسته به شدت سرگیجه و درمانی که دریافت می کنید، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است توانبخشی دهلیزی (برنامه ای مبتنی بر ورزش برای کاهش سرگیجه و بهبود تعادل) را برای شما توصیه کند. این برنامه به شما می آموزد که با حس تعادل متفاوت به عنوان راهی برای جبران مشکلات ناشی از بیماری منیر کار کنید.
درمان کم شنوایی
افراد مبتلا به بیماری منیر ممکن است برای زنگ زدن در گوش و کاهش شنوایی نیاز به درمان داشته باشند. درمان ممکن است شامل دارو و سمعک باشد.
تمرینات
اگر تشخیص BPPV را دریافت کردید، پزشک ممکن است مانور Epley و تمرینات Brandt-Daroff را به شما آموزش دهد. هر دو شامل حرکت دادن سر در یک سری از سه یا چهار حرکت هدایت شونده است. پزشک شما معمولاً مانور Epley را انجام می دهد، زیرا به حرکت سریعتر و چرخاندن سر شما نیاز دارد. برای افرادی که مشکلات گردن یا کمر دارند توصیه نمی شود.
می توانید تمرینات برندت-داروف را در خانه انجام دهید. اینها رایج ترین تمرینات مورد استفاده برای درمان سرگیجه هستند. اعتقاد بر این است که آنها می توانند به جابجایی زباله هایی که باعث سرگیجه می شوند کمک کنند.
برای انجام تمرینات برندت داروف:
- لبه تخت خود (نزدیک به وسط) بنشینید و پاهای خود را از پهلو آویزان کنید.
- به پهلوی راست دراز بکشید و سر خود را به سمت سقف بچرخانید. این وضعیت را حداقل 30 ثانیه حفظ کنید. اگر احساس سرگیجه دارید، این وضعیت را نگه دارید تا زمانی که از بین برود.
- به حالت عمودی برگردید و به مدت 30 ثانیه مستقیماً به جلو خیره شوید.
- مرحله دوم را این بار در سمت چپ خود تکرار کنید.
- صاف بنشینید و به مدت 30 ثانیه مستقیم به جلو نگاه کنید.
- ست های اضافی را حداقل سه تا چهار بار در روز انجام دهید.
فیزیوتراپی
درمان توانبخشی دهلیزی یکی دیگر از گزینه های درمانی برای سرگیجه محیطی است. این شامل کار با یک فیزیوتراپیست برای بهبود تعادل با کمک به مغز شما برای جبران مشکلات گوش داخلی است. در صورت عدم موفقیت سایر روش های درمانی، جراحی می تواند موارد شدید و مداوم سرگیجه را درمان کند. این جراحی شامل برداشتن بخشی یا تمام گوش داخلی شما است.
چگونه می توانم از حملات سرگیجه محیطی جلوگیری کنم؟
شما معمولا نمی توانید از سرگیجه اولیه جلوگیری کنید، اما برخی رفتارها می توانند به جلوگیری از حمله سرگیجه دیگری کمک کنند. شما باید از قرارگیری در معرض موارد زیر اجتناب کنید:
- چراغ های روشن
- حرکت سریع سر
- خم شدن بیش از حد
سایر رفتارهای مفید، ایستادن به آرامی و خوابیدن در حالی است که سر خود را تکیه داده اید.
سخن آخر
اگر سرگیجه مکرر یا غیر قابل توضیح دارید به یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مراجعه کنید. شایع ترین انواع سرگیجه محیطی، مانند بیماری حرکت و سرگیجه موضعی حمله ای خوش خیم (BPPV)، جدی نیستند. بیشتر موارد سرگیجه موقتی است، اما می تواند مزمن شود. زندگی با سرگیجه می تواند دشوار باشد. اما کارهایی وجود دارد که می توانید برای به حداقل رساندن اثرات نامطلوب آن انجام دهید. درک وضعیت شخصی سرگیجه شما و کار با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی که سرگیجه را درمان می کند می تواند به شما کمک کند زندگی خود را “در تعادل” نگه دارید.
آخرین دیدگاه‌ها