میگرن یک اختلال سردرد شایع است که با درد شدید، یک طرفه و ضرباندار مشخص میشود و اغلب با حالت تهوع و حساسیت شدید به نور، صدا و حرکت همراه است. از طرفی هم، سردردهای میگرنی بین 4 تا 72 ساعت طول میکشد و ممکن است برای کسانی که از آن رنج میبرند بسیار ناتوان کننده باشد. میگرن زنان را بیشتر از مردان مبتلا میکند، و در برخی از زنان، بین حملات میگرنی و چرخه قاعدگی آنها (میگرن قاعدگی) رابطه وجود دارد. درمان میگرن گاهی اوقات با مصرف یک دارو امکان پذیر است اما در برخی موارد ممکن لست استفاده از چند دارو ترکیبی موثرتر باشد. برخی از گزینه های درمانی طبیعی برای سردردهای طبیعی، عبارتند از:
- سردردهای خفیف تا متوسط ممکن است با مسکن های ساده مانند استامینوفن یا یک داروی ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAID) مانند ایبوپروفن (ادویل) یا ناپروکسن (Aleve)شروع شود.
- سردردهای شدید به داروهای موثرتری مانند تریپتان نیاز دارند.
NSAIDs
اگر از سردردهای میگرنی خفیف رنج میبرید، ممکن است با داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی که برخی از آنها نیازی به نسخه ندارند، تسکین فوری پیدا کنید. NSAID ها با مسدود کردن تولید پروستاگلاندین ها که باعث ایجاد درد میشوند، عمل میکنند. NSAID های رایج مورد استفاده شامل ایبوپروفن (400 میلی گرم)، دیکلوفناک سدیم (50-150 میلی گرم حداکثر) و ناپروکسن (500-550 میلی گرم) هستند. عوارض احتمالی این گروه شامل زخم معده و خونریزی معده است.
استامینوفن
استامینوفن که پاراستامول نیز نامیده میشود، یک مسکن رایج است که برای سقط حملات حاد سردردهای میگرنی خفیف تا متوسط استفاده میشود. دوز توصیه شده برای میگرن 1000 میلی گرم است و برای جلوگیری از آسیب کبدی نباید دوز مصرفی آن از 4000 میلی گرم در روز تجاوز کند. بر خلاف NSAID ها، استامینوفن باعث زخم معده نمیشود و خطر خونریزی را افزایش نمیدهند.
تریپتان ها
اینها رایج ترین داروهایی هستند که برای سردردهای میگرنی تجویز میشوند. آنها با تحریک اثرات سروتونین (کاهش التهاب و گشاد شدن عروق خونی) که هر دو باعث ایجاد درد در سردردهای میگرنی میشوند، اثر میکنند. همچنین پزشک شما ممکن است آنها را به عنوان قرص های خوراکی یا تزریق زیر جلدی برای سردردهای میگرنی متوسط تا شدید تجویز کند. عوارض ناشی از مصرف آنها میتواند شامل سوزن سوزن شدن پوست، بی حسی، سرگیجه، گرفتگی قفسه سینه، حالت تهوع و خشکی دهان باشد. قبل از مصرف تریپتان ها، اگر از هر گونه بیماری قلبی، فشار خون بالا، دیابت یا سکته رنج میبرید، با پزشک آنلاین خود مشورت کنید.
پیشگیری از حمله میگرن
درمان میگرن شامل گزینه های درمانی حاد و پیشگیرانه است. درمان پیشگیرانه هم میتواند فراوانی و شدت سردرد قبل از بروز آن را کاهش دهد، هم پاسخ به درمان حاد را بهبود میبخشد و هزینه های مراقبت های بهداشتی را کاهش میدهد. یک داروی پیشگیری کننده از میگرن زمانی میتواند موثر شناخته شود که بتواند تعداد دفعات حمله میگرن را حداقل تا 50 درصد در عرض 3 ماه کاهش دهد. این داروها میتواند شامل داروهای مورد استفاده برای درمان تشنج، افسردگی و فشار خون بالا و همچنین ویتامین ها و مکمل های گیاهی باشد.
بهترین ویتامین ها و مکمل ها برای تسکین میگرن
بررسی های زیادی در مورد اثرات ویتامینها و سایر مکملها برای تسکین میگرن انجام شده است، اما شواهد بیشتر بر استفاده از ریبوفلاوین (ویتامین B2)، کوآنزیمQ10 و منیزیم تاکید دارند.
ریبوفلاوین (ویتامینB2) برای میگرن
ریبوفلاوین (ویتامین B2) میتواند به مدیریت علائم میگرن کمک کند. منابع غذایی ریبوفلاوین شامل مخمر، شیر، تخم مرغ و سبزیجات برگ سبز است. ریبوفلاوین با دور نگه داشتن رادیکال های آزاد از تحریک پذیری بیش از حد نورون ها در مغز جلوگیری میکند. رادیکال های آزاد باعث آسیب به سلول ها میشوند و در طول التهاب تولید میشوند.
مطالعات روی بزرگسالان که در آن ریبوفلاوین به تنهایی (دوز 400 میلی گرم در روز) یا در ترکیب با منیزیم و تب بر استفاده شد، نشان داده است که مصرف ریبوفلاوین در کاهش تعداد حملات میگرنی و تعداد روزهای مبتلا به میگرن موثر است. با این حال، شواهد کافی برای تایید استفاده از آن در کودکان مبتلا به میگرن وجود ندارد. عوارض جانبی گزارش شده برای مصرف ریبوفلاوین برای میگرن جزئی است و شامل اسهال و ادرار کردن زیاد میشود.
CoQ10 برای درمان میگرن
CoQ10 را میتوان از مصرف غذاهایی مانند ماهی های چرب، گوشت و غلات به دست آورد. این ماده ویتامین مانند در تولید انرژی (ATP) در بدن نقش دارد که بسیاری از فرآیندهای بیولوژیکی را هدایت میکند. بررسی ها نشان میدهد مصرف 150 میلی گرم آن در روز در کاهش دفعات و تعداد روزهای مبتلا به میگرن موثر بوده است. CoQ10 حداکثر اثربخشی را بین 5 تا 12 هفته نشان داد و هیچ عارضه جانبی گزارش نشد.
در یک بررسی دیگر استفاده از CoQ10 به مدت 4 ماه، کاهش 50 درصدی فراوانی میگرن را در تقریباً نیمی از شرکت کنندگان در مطالعه نشان داد. دوزهای بالای 600 میلی گرم در روز میتواند عوارض جانبی خفیفی مانند حالت تهوع، اسهال و از دست دادن اشتها ایجاد کند.
منیزیم برای میگرن
غذاهای غنی از منیزیم شامل آجیل، دانه ها، لوبیا خشک و غلات کامل هستند. بررسی ها نشان میدهد در مغز مبتلایان به میگرن سطح ریز مغذی های منیزیم و CoQ10 تا حدودی کمتر از افراد سالم است. منیزیم نقش مهمی در سلامت عروق خونی دارد و از بروز درد میگرنی پیشگیری میکند.
در بزرگسالان مبتلا به میگرن، دوز بالای منیزیم خوراکی 600 میلی گرم در روز به مدت 12 هفته، دفعات، روزهای میگرن و مصرف دارو را کاهش داد. عوارض جانبی گزارش شده آن شامل اسهال و تحریک معده بود.
مکمل های دیگر برای تسکین میگرن
مکمل های دیگری وجود دارند که میتوانند با اثر ضدالتهابی خود از بروز سردردهای میگرنی پیشگیری کنند. برخی از مطالعات نتایج امیدوارکننده ای را در این زمینه نشان داده اند. اما تحقیقات هنوز برای اثبات آنها کافی نیست، سایر مکمل ها برای تسکین میگرن، عبارتند از:
ویتامین های B6، B9، B12
هیپرهموسیستئینمی یک اختلال متابولیک است که با افزایش سطح هموسیستئین مشخص میشود. این افزایش هموسیستئین منجر به سطوح بالای رادیکال های آزاد و آسیب به سلول ها از جمله رگ های خونی میشود.
دو مطالعه روی بیماران مبتلا به میگرن نشان داد که مکمل های ویتامین باعث کاهش سطح هموسیستئین و کاهش شدت، دفعات و ناتوانی میگرن میشود.
ویتامین E
در زنانی که از حملات میگرنی که در حوالی چرخه قاعدگی آنها رخ میدهد رنج میبرند، ممکن است علائم آنها با استفاده از ویتامین E تسکین پیدا کنند. در یک بررسی میزان مصرف ویتامین E با تقریبا 400 واحد بین المللی در روز به مدت 5 روز در طی 3 سیکل قاعدگی در زنان مبتلا به میگرن قاعدگی مورد مطالعه قرار گرفت. اعتقاد بر این است که ویتامین E اثر خود را از طریق مهار سنتز پروستاگلاندین اعمال میکند.
ویتامین C و D
میوه ها و سبزیجات منابع غنی ویتامین C هستند که اسید اسکوربیک، یک آنتی اکسیدان مهم را برای بدن تامین میکنند.
ویتامین C به دلیل اثرات مهار رادیکال های آزاد، سردردهای میگرنی را کاهش میدهد. کمبود ویتامین D ممکن است در افراد مبتلا به مشکل میگرن شایعتر باشد و برخی شواهد نشان میدهند که مکمل ویتامین D ممکن است به بهبود وضعیت آنها کمک کند.
جینکولاید B
جینکولاید B یک ترکیب گیاهی از برگ های جینکو بیلوبا است و برای درمان افسردگی، اضطراب و از دست دادن حافظه استفاده میشود. به نظر میرسد که اثرات آنتی اکسیدانی و محافظت کننده عصبی دارد که ممکن است برای سردردهای میگرنی مفید باشد.
ملاتونین
ملاتونین که توسط غده صنوبری تولید میشود، توانایی بدن را برای تمایز بین روز و شب تنظیم میکند. اعتقاد بر این است که سطح انتقال دهنده های عصبی تحریکی در مغز را کاهش میدهد و همچنین باعث تسکین درد میشود. ملاتونین در دوز 3 میلی گرم به مدت حداقل 3 ماه در پیشگیری از سردردهای میگرنی موثر است. عوارض ناشی از مصرف آن خفیف بوده و شامل خواب آلودگی، خستگی و افزایش میل جنسی است. فرمول ملاتونین همراه با یک آنتاگونیست سروتونین به نام آگوملاتین دارای اثرات سمی بالای کبد است.
تغییرات رژیم غذایی برای مدیریت میگرن
مصرف غذاهای غنی از آنتی اکسیدان ها مانند کاروتنوئیدها، پلی فنول ها، ویتامین C، ویتامین E و کورکومین ممکن است با هدف قرار دادن تولید رادیکال های آزاد فراوانی و شدت سردردهای میگرنی را کاهش دهد. آنها همچنین دارای مجموعه ای از اثرات دیگر مانند ضد آترواسکلروتیک، ضد پیری، ضد التهاب و ضد سرطان هستند.
همچنین، افزایش امگا 3 و کاهش دریافت اسیدهای چرب امگا 6 در رژیم غذایی ممکن است در اثر ضد التهابی در بدن مفید باشد.
چگونه از تشدید میگرن پیشگیری کنیم؟
پیشگیری از میگرن عمدتاً شامل شناسایی و اجتناب از محرکهای زیر است:
- از مصرف الکل و کافئین اجتناب کنید: هر دو میتوانند محرک های میگرن باشند.
- هیدراته بمانید: مراقب میزان آب مصرفی خود باشید و از داروهای ادرارآور مانند چای اجتناب کنید.
- از استرس دوری کنید: تنفس آگاهانه، مدیتیشن و تکنیکهای آرامسازی میتوانند موقعیتهای استرسزا را کاهش دهند.
- به اندازه کافی بخوابید: روزانه حدود 7 تا 8 ساعت بخوابید و از مطالعه، تماشای تلویزیون یا استفاده از تلفن همراه خود در رختخواب خودداری کنید.
- هورمون های خود را متعادل سازید: زنانی که از میگرن قاعدگی رنج میبرند میتوانند در مورد استفاده از داروهای ضد بارداری هورمونی برای تنظیم سطح هورمون با پزشک آنلاین خود مشورت کنند.
- از مصرف محرک های غذایی خودداری کنید: گروه های غذایی خاصی را که میتوانند باعث حمله میگرن شوند، شناسایی کنید. پنیر، شکلات، گوجه فرنگی، شیرین کننده های مصنوعی، غذاهای غنی از هیستامین و MSG میتوانند محرک غذایی برای میگرن باشند.
سخن آخر
همه ویتامینهای محلول در آب بیخطر هستند و تنها زمانی که در دوزهای بالاتر مصرف شوند، عوارض جانبی خفیفی ایجاد میکنند. عوارض جانبی احتمالی آنها شامل اسهال و تحریک معده است. ریبوفلاوین، CoQ10 و منیزیم مکملهای ویتامینی هستند که معمولاً تجویز میشوند، حتی اگر استفاده از ویتامین ها یا عوامل گیاهی ایمن و مطمئن در نظر گرفته میشود، بهتر است قبل از شروع مصرف چنین مکمل هایی با پزشک مغز و اعصاب آنلاین خود مشورت کنید. حتی بهتر است در مورد استفاده از عوامل جایگزین مانند ویتامین ها، مواد معدنی و داروهای گیاهی با پزشک خود مشورت کنید.
آخرین دیدگاهها