عفونت استاف توسط نوعی باکتری به نام استافیلوکوک ایجاد می شود. این باکتری ها می توانند روی پوست، دهان یا بینی شما زندگی کنند. به گزارش MedlinePlus، بیش از 30 نوع باکتری استاف وجود دارد، اما شایع ترین آنها استافیلوکوکوس اورئوس است. حدود 30 درصد از بزرگسالان سالم استافیلوکوکوس اورئوس در بینی خود دارند و حدود 20 درصد آن را روی پوست خود دارند. در بیشتر مواقع استاف مشکلی ایجاد نمی کند. اما اگر باکتری به عمق بدن شما انتشار یابد، می تواند شما را به یک عفونت جدی و خطرناک مبتلا کند.
انواع عفونت استاف
به طور کلی دو نوع عفونت استاف وجود دارد:
- عفونت های پوستی
- عفونت های تهاجمی
عفونتهای پوستی بسیار شایعتر و در بیشتر مواقع کمتر جدی هستند، اگرچه میتوانند آزاردهنده و دردناک باشند. اما اگر درمان نشوند می توانند به عفونت های تهاجمی تبدیل شوند. عفونت های تهاجمی استاف در صورتی که به درستی مدیریت نشوند، می توانند خطرناک باشند.
سایر عفونت های پوستی ناشی از استاف
برخی از نمونههایی از عفونتهای پوستی که میتوانند توسط استافیلوکوک ایجاد شوند، عبارتند از:
عفونت زخم
این عفونت ها معمولاً دو یا چند روز پس از آسیب پوستی یا جراحی ظاهر می شوند.
گل مژه
گل مژه یک برآمدگی کوچک، قرمز و بسیار دردناک است که از پایه مژه یا زیر پلک رشد می کند. معمولاً در مرکز برآمدگی چرک قابل مشاهده است.
سلولیت
سلولیت عفونت لایه های عمیق تر پوست از جمله درم یا لایه دوم پوست و بافت زیر جلدی یا چربی و بافت همبند است که لایه زیرین پوست را تشکیل می دهند. اما سلولیت میتواند در هر جایی از بدن رخ دهد، اما بیشتر قسمتهای پایین ساق پا را درگیر میکند.
زرد زخم
این عفونت شایع و بسیار مسری استاف به صورت تاول های کوچک معمولا روی صورت، دست ها یا پاها نمایان می شود که در نهایت پوسته ای عسلی رنگ ایجاد می کند. زرد زخم معمولاً کودکان خردسال را مبتلا می کند، اما هر کسی ممکن است به آن مبتلا شود.
سندرم پوست سوخته استافیلوکوک (SSSS)
این بیماری در اثر سموم تولید شده توسط عفونت استاف ایجاد می شود و منجر به لایه برداری پوست در مناطق وسیعی از بدن می شود. که در نتیجه آن پوست ممکن است سوخته به نظر برسد. این بیماری اغلب نوزادان و کودکان خردسال را تحت تاثیر قرار می دهد.
فولیکولیت
در فولیکولیت، فولیکولهای مو (جیبهای کوچک پوست که در آن رشتههای مو رشد میکنند) ملتهب و اغلب عفونی میشوند. مردانی که موهای مجعد دارند و ریش خود را نزدیک پوست میتراشند، اغلب به فولیکولیت روی صورت و گردن مبتلا میشوند.
آبسه پوستی
آبسه پوستی حفره ای از چرک است که توسط یک غشای ضخیم زیر پوست احاطه شده است. اما آبسه ها زمانی شکل می گیرند که بدن سعی می کند با جدا کردن آن از عفونت از خود محافظت کند. ایجاد سوراخ در دیواره آبسه با چاقوی جراحی و تخلیه چرک تنها راه واقعی برای درمان آبسه است.
کورک جوشها
کورک جوش ها، تودههای قرمز، متورم و دردناکی هستند که در زیر پوست ایجاد میشوند. آنها معمولاً به عنوان یک فولیکول موی آلوده شروع می شوند که بزرگ شده و با چرک (باکتری ها، گلبول های سفید خون و پوست مرده ) پر می شوند. کورک که فورونکل نیز نامیده می شود، اغلب در صورت، گردن، زیر بغل، باسن یا قسمت داخلی ران ایجاد می شود. به دسته ای از جوش ها که ناحیه متصل عفونت را تشکیل می دهند، کاربونکل می گویند.
عفونت های تهاجمی استاف
عفونت تهاجمی استاف زمانی اتفاق می افتد که باکتری وارد جریان خون شود. برخی از انواع عفونت های تهاجمی عبارتند از:
استئومیلیت
این وضعیت غیرمعمول اما جدی زمانی اتفاق می افتد که استخوانی در بدن شما عفونی شود.
آرتریت سپتیک
این عفونت مفاصل، اغلب زانوها، لگن، شانه ها، مفاصل انگشتان، یا مفاصل انگشتان پا را هدف قرار می دهد.
پیومیوزیت
پیومیوزیت یک عفونت باکتریایی نادر در ماهیچه های اسکلتی است، ماهیچه هایی که برای حرکت از آنها استفاده می کنید.
ذات الریه
پنومونی یک عفونت شایع است که باعث التهاب و تجمع مایع در کیسه های هوایی ریه های شما می شود و تنفس را بسیار سخت می کند.
اندوکاردیت
اندوکاردیت زمانی اتفاق میافتد که باکتریها بر نواحی قلب (معمولاً دریچههای قلب) شما تأثیر میگذارند. اگر به سرعت درمان نشود، عفونت می تواند به دریچه های قلب شما آسیب برساند یا از آن ها را بین ببرد.
سپسیس
سپسیس عفونت جریان خون است که منجر به یک پاسخ التهابی شدید می شود. این یکی از خطرناک ترین پیامدهای استاف است و می تواند در سراسر بدن پخش شود و بر عملکرد اندام های داخلی تأثیر بگذارد.
مسمومیت غذایی
مسمومیت غذایی مرتبط با استاف در اثر خوردن غذاهای آلوده به سموم تولید شده توسط باکتری ایجاد می شود. این یک عفونت باکتریایی واقعی نیست و نباید با آنتی بیوتیک درمان شود. غذاها معمولاً با لمس شدن توسط افرادی که استاف روی دست خود دارند آلوده می شوند.
سندرم شوک سمی
این وضعیت نادر اما جدی می تواند زمانی رخ دهد که باکتری استاف به جریان خون شما وارد شده و سموم تولید کند. سندرم شوک سمی به استفاده از تامپون های با قابلیت جذب بالا مرتبط است، اما هر کسی، از جمله زنانی که از تامپون استفاده نمی کنند، می توانند تحت شرایط نامناسب به آن مبتلا شوند.
عفونت های مقاوم به دارو: MRSA
به گفته آکادمی پزشکان خانواده آمریکا، استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین (MRSA) نوعی عفونت استاف است که به آنتی بیوتیک های رایج مقاوم است. بیشتر موارد MRSA در افرادی رخ می دهد که در بیمارستان ها یا سایر مراکز بهداشتی بوده اند. اما به اصطلاح MRSA در جامعه ای که عفونت در خارج از بیمارستان ها یا مراکز بهداشتی و درمانی آن پخش می شود، نیز رخ می دهد.
استفاده بیش از حد و سوء استفاده از آنتی بیوتیک ها در ایجاد MRSA نقش دارند. در سطح فردی، میتوانید با مصرف آنتیبیوتیکها فقط در مواقع ضروری (نه برای عفونتهای ویروسی مانند آنفولانزا یا سرماخوردگی) و زمانی که توسط پزشک برایتان تجویز میشود، از گسترش مقاومت آنتیبیوتیکی پیشگیری و کنترل کنید. همچنین، همیشه دوره کامل آنتی بیوتیک خود را به پایان برسانید، حتی اگر علائم شما بهبود یافته باشد، تا از ایجاد ابر میکروب های مقاوم به آنتی بیوتیک مانند MRSA جلوگیری کنید.
عفونت استاف چه علائمی دارد؟
علائم عفونت استاف به نوع عفونتی که دارید بستگی دارد. عفونت های پوستی معمولاً باعث قرمزی، تورم، گرما و درد می شوند، اما همه این علائم می توانند از خفیف تا شدید متغیر باشند. برای مثال، زخمهای زرد زخم ممکن است دردناک باشند یا نباشند، در حالی که کورک تقریباً همیشه دردناک است.
برخی از عفونت های پوستی ناشی از استافیلوکوک، مانند سلولیت یا زخم عفونی، ممکن است علاوه بر قرمزی و درد در محل عفونت، تب نیز ایجاد کنند. عفونت های تهاجمی استاف، مانند سپسیس (که به آن سپتی سمی نیز می گویند)، اندوکاردیت، و ذات الریه، معمولاً باعث بیماری قابل توجهی می شوند که ممکن است شامل تب، تنفس سریع یا تنگی نفس، خستگی و گاهی گیجی یا بی نظمی باشد. هر زمان که تنفس یا عملکرد قلب شما تحت تأثیر یک بیماری قرار می گیرد، حتی اگر نمی دانید آن بیماری چیست باید به سرعت به پزشک مراجعه کنید.
علل و عوامل خطر عفونت استاف
افراد سالم ممکن است حامل باکتری استاف بوده و هرگز متوجه آن نشوند، اما زمانی که پوست زخمی می شود، میکروب ها می توانند وارد دهانه یا زخم شده و باعث عفونت شوند. این باکتری میتواند روی سوزنهای خالکوبی که بهدرستی تمیز نشدهاند و سوزنهایی که برای تزریق مواد مخدر استفاده میشوند، وجود داشته باشد، بهویژه اگر به صورت مشترک یا استفاده مجدد از آنها استفاده شود. برخی از عفونت های استاف پوست مسری هستند و می توانند از طریق تماس پوست به پوست از فردی به فرد دیگر منتقل شوند.
باکتری استاف همچنین می تواند روی اشیاء یا سطوح مانند ملحفه، حوله یا لباس زنده بماند. دست زدن به اقلام آلوده راه دیگر انتقال استاف است. عفونتها در مراکز زندگی گروهی، مانند خوابگاهها یا زندانها، که در آن افراد در تماس نزدیک با یکدیگر هستند، رایج است. محیط های گرم و مرطوب نیز زمینه خوبی برای رشد استاف هستند. هر کسی ممکن است به عفونت استاف مبتلا شود، اما برخی عوامل احتمال شما را افزایش میدهند.
در صورت داشتن بیماری زمینه ای احتمال ابتلا به عفونت استاف در شما افزایش می یابد، برخی از این بیماری ها عبارتند از:
- دیابت
- سرطان
- نارسایی کلیه
- یک زخم باز یا سوختگی
- یک سیستم ایمنی ضعیف
- بیماری های پوستی، مانند اگزما
- یک بیماری تنفسی مانند: فیبروز کیستیک یا آمفیزم
- ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) یا سندرم نقص ایمنی اکتسابی (ایدز)
افرادی که اخیراً جراحی انجام داده اند یا در بیمارستان بستری شده اند نیز در معرض خطر ابتلا به عفونت استاف هستند. مصرف برخی داروها، از جمله کورتیکواستروئیدها، انسولین، یا شیمی درمانی می تواند احتمال ابتلا به استاف را افزایش دهد. علاوه بر این، عفونت استاف در افرادی که از داروهای غیرقانونی استفاده می کنند، شایع تر است. گاهی اوقات باکتری استاف از طریق لوله های پزشکی مانند لوله های دیالیز، کاتترهای ادراری، لوله های تنفسی، لوله های تغذیه یا کاتترهای داخل عروقی پخش می شود.
اگر از دستگاههای خاصی استفاده میکنید که نیاز به لولهگذاری دارند، ممکن است خطر بیشتری برای دریافت استاف داشته باشید. انجام یک ورزش تماسی یکی دیگر از عوامل خطر برای استاف است. این باکتری می تواند از طریق تماس پوست به پوست در حین بازی یا از طریق دست زدن به وسایل، حوله ها، تیغ ها یا سایر وسایلی که در رختکن مشترک هستند، پخش شود.
شیوع عفونت استاف در محیط های خانگی
تحقیقات اخیر نشان داده است که محیط های خانگی نقش مهمی در نحوه انتشار عفونت های استاف، مانند MRSA دارند. یک مطالعه در سال 2019 نشان داد که احتمال انتقال استاف از فردی به فرد دیگر در محل سکونتی که موراد زیر را شامل می شود بیشتر است، مواردی نظیر:
- اجاره ای و شلوغ است.
- حاوی آلودگی MRSA بر روی سطوح است.
- خانه افرادی که اتاق خواب، حوله یا وسایل بهداشتی مشترک دارند.
عادات بهداشتی که خطر انتشار استاف در بین اعضای خانواده را کاهش می دهد شامل دوش گرفتن به جای حمام کردن، مسواک زدن دو بار در روز و شستن مکرر دست ها است.
عفونت استاف چگونه تشخیص داده می شود؟
برای تشخیص عفونت استاف، پزشک هر ضایعه پوستی را که دارید بررسی می کند و احتمالاً نمونه پوست یا بافت یا سواب گلو یا بینی را برای آزمایش آزمایشگاهی برای شناسایی علت عفونت می گیرد. در برخی موارد، اگر مشکوک به عفونت عمیقتر یا داخلی باشد، پزشک ممکن است آزمایشهای تصویربرداری خاصی را تجویز کند. برای مثال، اکوکاردیوگرام میتواند به پزشک کمک کند تا تشخیص دهد که آیا عفونت قلب شما را تحت تأثیر قرار داده است یا خیر؟
در صورت داشتن علائم زیر باید به پزشک مراجعه کنید:
- تاول های پر از چرک
- تب بالا یا تب همراه با علائم پوستی
- هر ناحیه مشکوک پوست قرمز یا دردناک
- دو یا چند نفر از اعضای خانواده که مبتلا به عفونت استاف در آنها تشخیص داده شده است.
ممکن است بخواهید فهرستی از اطلاعات شخصی و سؤالات را برای ملاقات با پزشک خود تهیه کنید. حتما موارد زیر را در نظر بگیرید:
- گزارش دقیق علائم
- شرحی از سابقه پزشکی خانواده خود
- هر سوالی که می خواهید از پزشک خود بپرسید.
- سابقه مشکلات پزشکی که در گذشته داشته اید یا دارید
- لیستی از تمام داروها و مکمل هایی که مصرف می کنید.
پیش آگهی عفونت استاف چیست؟
پیش آگهی عفونت استاف به نوع عفونت و میزان انتشار آن در بدن شما بستگی دارد. هر گونه بیماری زمینه ای که دارید ممکن است بر سرعت بهبودی شما نیز تأثیر بگذارد. اکثر عفونت های سطحی پوست به راحتی قابل درمان هستند. اما اگر دچار عفونت جدی شوید که به سپسیس تبدیل شود، پیش آگهی شما بسیار بدتر می شود. برخی از مطالعات، مانند مطالعهای که در سال 2016 در مجله پزشکی آمریکا منتشر شد، میزان مرگ و میر ناشی از عفونت استاف در جریان خون را بین 20 تا 40 درصد نشان میدهد.
زمان بهبودی عفونت استاف به سن شما، سلامت کلی شما، نوع عفونت و نوع درمانی که استفاده می کنید بستگی دارد. به عنوانمثال، بهبودی کورک بدون درمان ۱۰ تا ۲۰ روز طول میکشد، اما برخی داروها ممکن است این روند را تسریع کنند.
درمان و گزینه های دارویی برای عفونت استاف
آنتی بیوتیک ها خط اصلی درمان اکثر عفونت های استاف هستند. انتخاب آنتی بیوتیک تا حدی به این بستگی دارد که عفونت شما چقدر جدی است و چه نوع استافیوکوک دارید. برخی از عفونت های جزئی پوست بدون درمان دارویی خود به خود بهبود می یابند. علاوه بر آنتی بیوتیک ها، گاهی اوقات جراحی نیز برای تخلیه زخم، آبسه یا جوش مورد نیاز است. عفونت های تهاجمی استاف معمولاً به بستری شدن برای درمان آنتی بیوتیکی IV برای مبارزه با عفونت و سایر درمان های حمایتی برای کمک به بهبودی نیاز دارند.
گزینه های دارویی
آنتی بیوتیک هایی که معمولا برای درمان عفونت استاف استفاده می شوند، عبارتند از:
- سفازولین
- نافسیلین
- اگزاسیلین
- وانکومایسین
- لینزولید (Zyvox)
- تلاوانسین (Vibativ)
- داپتومایسین (کوبیسین)
درمان های جایگزین و مکمل عفونت استاف
برخی از افراد علاقه مند به درمان های جایگزین برای درمان عفونت استاف خود هستند. بسیاری از سایت های اینترنتی ادعا میکنند که از مواد طبیعی مانند: روغن نارگیل، روغن درخت چای، سرکه سیب و روغنهای ضروری روی پوست استفاده میکنند. اما تحقیقات محدودی در مورد اثربخشی این محصولات وجود دارد. یکی از درمانهای طبیعی که امیدوارکننده است، عسل مانوکا است. این نوع عسل فعالیت ضد میکروبی و توانایی افزایش اثرات برخی آنتی بیوتیک ها را نشان داده است. با این حال، طبق مقاله ای که در سال 2018 در Letters in Applied Microbiology منتشر شد، هنوز باید تحقیقات بیشتری انجام شود تا عسل مانوکا را بتوان به طور ایمن برای درمان استافیلوکوکوک استفاده کرد. همیشه قبل از هر نوع درمان جایگزین با پزشک خود مشورت کنید.
پیشگیری از عفونت استاف
باکتری استاف در همه جا وجود دارد. شما نمی توانید به طور کامل از تماس با آنها اجتناب کنید، اما می توانید خطر ابتلا به عفونت را کاهش دهید. برخی از اقدامات ساده که می تواند به جلوگیری از انتشار عفونت استاف کمک کند، عبارتند از:
زخم ها را بپوشانید.
روی هر زخم پوستی را پانسمان کنید تا کاملاً خوب شود. هر زخمی را تمیز کنید. بریدگی ها، خراش ها و سایر جراحات را به طور کامل با آب و صابون تمیز کنید تا با این کار کثیفی ها و باکتری ها را بشویید.
از اشتراک گذاری وسایل شخصی خودداری کنید.
حوله، ملحفه، تجهیزات ورزشی یا لباس های خود را با فرد دیگری که ممکن است به عفونت استافیوکوک مبتلا باشد به اشتراک نگذارید.
بعد از ورزش لباس هایتان را بشویید.
ورزشکاران باید بلافاصله بعد از بازی، مسابقه یا تمرین دوش بگیرند. همچنین لباس های ورزشی خود را به طور مرتب بشویید و وسایل خود را تمیز نگه دارید.
برای اصلاح از تیغ های تمیز استفاده کنید.
اگر در ناحیهای که معمولاً اصلاح میکنید دچار عفونت استاف میشوید، تا زمانی که عفونت از بین برود، از اصلاح خودداری کنید. اگر مجبور به اصلاح هستید، از تیغ تمیز و یکبار مصرف استفاده کنید. هرگز تیغ را با افراد دیگر به اشتراک نگذارید.
لباس ها و ملحفه ها را در آب داغ بشویید.
اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان به عفونت استافیلوکوکوس مبتلا هستید، لباس ها، حوله ها و ملافه های خود را در صورت امکان با آب گرم بشویید. لباسها را در خشککن خشک کنید، قبل از اینکه آنها را بردارید، مطمئن شوید که کاملاً خشک شدهاند.
تمیز نگه داشتن دست ها و بدن مهم ترین راه برای جلوگیری از عفونت استاف است. دست های خود را مرتباً به مدت حداقل 20 ثانیه بشویید و هر روز دوش بگیرید. اگر صابون دستی برای شستن دست ندارید، از ضدعفونی کننده دستی استفاده کنید که حداقل 60 درصد الکل داشته باشد.
تامپون ها را مرتباً عوض کنید.
اگر از تامپون استفاده می کنید، حداقل هر چهار تا هشت ساعت یکبار آنها را عوض کنید تا از ابتلا به سندرم شوک سمی جلوگیری کنید. نگه داشتن تامپون برای مدت طولانی محیطی را ایجاد می کند که می تواند باعث رشد باکتری شود. همچنین ایده خوبی است که از تامپون با کمترین جذب برای مدیریت جریان قاعدگی خود استفاده کنید.
مراقب غذایی که می خورید باشید.
قبل از تهیه غذا یا خوردن فینگر فود دست های خود را بشویید. مطمئن شوید که غذاهای گرمی که می خورید تا زمان سرو گرم بمانند و غذاهای سرد، سرد بمانند. دمای غذاهای گرم باید بالاتر از 140 درجه فارنهایت و دمای غذاهای سرد باید کمتر از 40 درجه فارنهایت باشد. غذاهایی را که ظاهر یا طعم طبیعی ندارند یا ممکن است به طور ایمن نگهداری نشده باشند، را مصرف نکنید.
پیشگیری از سپسیس در صورت ابتلا به عفونت
یکی از جدیترین عوارض عفونت استاف زمانی اتفاق میافتد که باکتری به جریان خون حمله کرده و یک پاسخ التهابی به نام سپسیس ایجاد کند. سپسیس می تواند به شوک سپتیک تبدیل شود، یک وضعیت خطرناک که باعث می شود فشار خون شما به طور چشمگیری کاهش یابد و علاوه بر این باعث آسیب به اندام ها می شود. سالانه بیش از 1.6 میلیون آمریکایی مبتلا به سپسیس تشخیص داده می شوند. در ایالات متحده، سپسیس عامل اصلی مرگ و میر در بیمارستان ها است. سپسیس در کودکان بسیار خردسال، بزرگسالان سالمند و کسانی که بیماری های مزمن یا سیستم ایمنی ضعیف دارند شایع تر است.
چه کسانی به عفونت استاف مبتلا می شوند؟
باکتری استاف یکی از شایع ترین علل عفونت های پوستی در ایالات متحده است. طبق گفته مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) حدود 33 درصد از جمعیت با استاف و حدود 1 درصد با MRSA مستعمره هستند. اما اکثر این افراد به عفونت جدی مبتلا نمی شوند. با این حال، یک گزارش CDC که در مارس 2019 منتشر شد، نشان داد که بیش از 119000 نفر در سال 2017 در ایالات متحده به عفونت استاف خون مبتلا بودند و نزدیک به 20000 نفر جان خود را از دست دادند.
این گزارش همچنین بیان میکند در حالی که میزان عفونتهای خونی MRSA که در بیمارستانها به دست میآیند، سالانه حدود 17 درصد از سال 2005 تا 2012 کاهش داشته است، نرخ کاهش نیز از سال 2013 تا 2016 کاهش یافته است. در همین حال، نرخ MRSA در جامعه از سال 2005 تا 2016 هر سال به طور متوسط 6.9 درصد کاهش یافته است. میزان عفونت های استافیلوکوکوس اورئوس (MSSA) حساس به متی سیلین در بیمارستان از سال 2012 تا 2017 تغییری نکرد، در حالی که MSSA اکتسابی از جامعه طی آن دوره تقریباً 4 درصد در سال افزایش یافت.
عفونت استاف در کودکان
دانشگاه روچستر اشاره می کند که عفونت استاف، از جمله MRSA، می تواند کودکان را تحت تاثیر قرار دهد و ممکن است در کسانی که وقت خود را در مهدکودک ها می گذرانند، و در کودکانی که ورزش های گروهی انجام می دهند، شایع تر باشد. کودکان اغلب باکتری استاف را از طریق دست ها یا ناخن های کثیف منتقل می کنند. اگر فکر می کنید کودکتان عفونت استافیوکوکوس دارد ، با پزشک اطفال مشورت کنید.
عفونت استاف در حیوانات خانگی
حیوانات خانگی ممکن است در اثر خاراندن، لیسیدن یا جویدن پوست خود به عفونت استاف مبتلا شوند. گاهی اوقات باکتری استاف می تواند از حیوانی به حیوان دیگر، از انسان به حیوان و در برخی موارد از حیوان به انسان منتقل شود. اگر فکر می کنید حیوان خانگی شما ممکن است عفونت داشته باشد، با دامپزشک مشورت کنید.
سیاه پوستان و عفونت استاف
هر فردی ممکن است به عفونت استافیوکوک مبتلا شود، اما برخی تحقیقات نشان میدهد که بهویژه سیاهپوستان آمریکایی نسبت به افراد با پیشینههای دیگر بیشتر مستعد ابتلا به عفونت استاف هستند. یک مطالعه منتشر شده در مجله انجمن پزشکی آمریکا نشان داد که سیاهپوستان آمریکایی و افراد بالای 65 سال از جمله افرادی هستند که احتمال ابتلا به عفونت جدی MRSA را دارند. محققان این نظریه را مطرح کردند که سیاهپوستان ممکن است نسبت به سفیدپوستان بیشتر مستعد ابتلا به این عفونت باشند، زیرا میزان ابتلا به بیماریهای زمینهای در آنها بیشتر است.
سخن آخر
در حالی که استاف یکی از علل شایع عفونت های پوست، غشاهای مخاطی و گاهی دیگر بافت های بدن است، اما تنها علت احتمالی آن نیست. برخی از میکروب های دیگری که باید از آنها آگاه باشید، عبارتند از:
- انواع دیگر باکتری ها، از جمله استرپتوکوک
- ویروس هایی که باعث زونا، تبخال و زگیل می شوند.
- انگل هایی که می توانند باعث شپش سر، شپش بدن یا گال شوند.
- قارچ هایی که باعث عفونت قارچی، عفونت پای ورزشکاران و ناخن های پا می شوند.
برخی از همان اقدامات پیشگیرانه که می تواند خطر ابتلا به عفونت استاف را کاهش دهد، از جمله تمیز نگه داشتن دست ها و بدن و استفاده نکردن از وسایل شخصی مانند حوله و تیغ، همچنین می تواند به کاهش خطر ابتلا به عفونت های پوستی به دلایل دیگر کمک کند.
آخرین دیدگاهها