درمان خانگی سرخک

در درمان خانگی سرخک باید گفت، سرخک یا سرخجه یک عفونت ویروسی بسیار مسری است که در یک الگوی ثابت پیشرفت می کند. این باعث ناراحتی زیادی به شکل علائم آنفولانزا، بثورات پوستی و تب می شود، اما به ندرت نگرانی های جدی برای سلامتی ایجاد می کند. مانند سایر عفونت های ویروسی، این بیماری نیز خود به خود قابل درمان است، اما می توان آن را از طریق خودمراقبتی مناسب و داروهای خاص بدون نسخه کنترل کرد.

یک مورد شدید سرخک، اگر به خوبی مدیریت شود، می تواند به عوارض جدی مانند ذات الریه، بیماری های عصبی، تورم مغزی شود. هنگامی که علائم سرخک 7 تا 14 روز پس از آلوده شدن شما شروع می شود، معمولاً خفیف تا متوسط ​​همراه با آبریزش بینی، گلودرد، سرفه و تب هستند و دو تا سه روز طول می کشند. هنگامی که بثورات تقریباً سه تا پنج روز بعد شروع می شود، تب شما معمولاً افزایش می یابد و سایر علائم شما ممکن است بدتر شوند. احتمالاً چند روز بعد احساس بهتری خواهید داشت و بثورات شروع به محو شدن خواهند کرد.

مراقبت‌های حمایتی برای کاهش علائم تنها چیزی است که می‌توان برای سرخک انجام داد، اگرچه در برخی موارد مکمل‌های ویتامین A، واکسیناسیون پس از مواجهه، گلوبولین سرم ایمنی و یا ریباویرین ممکن است کمک کنند.

اهمیت واکسیناسیون در سرخک

محافظت اولیه در برابر سرخک، واکسیناسیون است . علیرغم در دسترس بودن واکسن ایمن و ارزان، در سال 2018 شیوع آن رخ داد و بیش از 140000 نفر را که اکثراً کودکان زیر 5 سال بودند، کشت. بنابراین، تزریق واکسن سرخک قبل از سفر به مناطقی که در آن شیوع دارد بسیار مهم است، به ویژه برای کسانی که قبلاً مبتلا نشده اند.

برای کمک به تسکین علائم خود می توانید اقدامات زیر را انجام دهید:

• خواب و استراحت کافی داشته باشید.
• برای جلوگیری از کم آبی بدن، مایعات زیاد مصرف کنید.
• تسکین ناراحتی ناشی از تب با آب گرم حمام اسفنجی بگیرید.
• برای به دست آوردن انرژی، غذاهای سالم مصرف کنید و دریافت مواد مغذی را افزایش دهید. انجام این کار به مبارزه با عفونت و افزایش بهبودی کمک می کند.

اگر واکسینه نشده اید، واکسیناسیون سرخک  ممکن است به محافظت از شما کمک کند و اگر ظرف 72 ساعت پس از قرار گرفتن در معرض سرخک تزریق شود، از ابتلا به سرخک جلوگیری می کند. این را می توان به نوزادانی داد که حداقل 6 ماه دارند و همچنین در معرض تماس قرار گرفته اند. حتی اگر در نهایت به سرخک مبتلا شوید، احتمالاً آنقدر جدی نخواهد بود و احتمالاً به این اندازه هم ادامه نخواهد داشت. توجه داشته باشید که اگر کودک شما واکسن سرخک، اوریون و سرخجه (MMR) را دریافت کرد و هنوز 12 ماهه نشده است، باید او را در 12 تا 15 ماهگی و دوباره در 4 تا 6 سالگی واکسینه کنید.

ویتامین برای تقویت ایمنی در برابر سرخک

مصرف ویتامین های زیر از طریق منابع غذایی و مکمل ها می تواند به کاهش مدت و شدت عفونت سرخک در صورت همراهی با سایر درمان های استاندارد کمک کند.

ویتامین A

ویتامین A از تولید سلول های ایمنی در بدن حمایت می کند، به حفظ سلول های اندوتلیال کمک می کند، در بازسازی استخوان نقش دارد و رشد و تقسیم سلولی را تنظیم می کند. همچنین ویتامین A به همراه واکسن سرخک در پیشگیری از مرگ و میر ناشی از سرخک در کودکان موثر است. سازمان جهانی بهداشت توصیه می کند که همه کودکانی که به سرخک مبتلا شده اند باید دو دوز مکمل ویتامین A به فاصله 24 ساعت دریافت کنند. کمبود ویتامین A می تواند منجر به علائم شدیدتر، زمان بهبودی طولانی تر و عوارض شود، بنابراین دریافت این ویتامین ها می تواند کمک کننده باشد. اگر بزرگسالی مبتلا به سرخک هستید، ممکن است پزشک مکمل های ویتامین A را نیز به شما بدهد.

روش مصرف: غذاهای غنی از ویتامین A مانند آب میوه، غلات صبحانه، روغن ماهی، محصولات لبنی، گوجه فرنگی، جگر گاو و هویج را در رژیم غذایی خود بگنجانید. همچنین می توانید با مشورت پزشک از مکمل های ویتامین A استفاده کنید.

ویتامین C

ویتامین C دارای خواص تقویت کننده سیستم ایمنی، ضد میکروبی و آنتی اکسیدانی است. همچنین به جلوگیری از عفونت های سیستمیک یا تنفسی کمک می کند و بهبود را تسریع می کند. روش مصرف: مرکبات را به دلیل داشتن ویتامین C بالا مصرف کنید. از طرف دیگر، می توانید پس از مشورت با پزشک در مورد دوز مناسب، مکمل های ویتامین C مصرف کنید.

گلوبولین سرم ایمنی

برای نوزادان زیر 6 ماه، زنان باردار و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند و در معرض سرخک قرار گرفته اند، تزریق گلوبولین سرم ایمنی حاوی آنتی بادی که ظرف 6 روز پس از قرارگیری در معرض سرخک تجویز می شود، می تواند در برابر ویروس سرخک محافظت کند و کمک کند. در صورت ابتلا به سرخک از شدت آن جلوگیری کنید یا از شدت آن بکاهید.

ریباویرین

ریباویرین، یک داروی ضد ویروسی، گاهی اوقات برای افرادی با سیستم ایمنی ضعیف که در معرض سرخک قرار گرفته اند و برای کسانی که عفونت شدید سرخک دارند تجویز می شود. چند مطالعه کوچک نشان می دهد که به نظر می رسد در کوتاه کردن طول بیماری، کاهش تعداد عوارض و کاهش شدت علائم مفید باشد، اما تحقیقات بیشتری باید انجام شود.

سرفه خشک شایع ترین علامت همراه با سرخک است. درمان های زیر درمان های رایجی هستند که به کاهش سرفه خشک کمک می کنند.

دمنوش های گیاهی

مصرف دمنوش های گیاهی می تواند به تسکین گلو کمک کند. گیاهان دارویی مانند شیرین بیان، زنجبیل، سیر و بابونه در صورت مصرف به شکل چای گرم می توانند به تسکین سرفه و گلو کمک کنند. می توانید کمی عسل را در چای گیاهی مخلوط کنید تا طعم و مزه بیشتری برای سلامتی داشته باشید.

سوپ و آبگوشت گرم

وقتی سرخک دارید، تحریک گلو می تواند بلع غذاهای سفت را دشوار کند. در چنین شرایطی، ممکن است بخواهید آبگوشت های گرم را به رژیم غذایی روزانه خود اضافه کنید. گرمای این مایع می تواند به تسکین ناراحتی گلو کمک کند در حالی که خواص مغذی آن می تواند به بدن شما کمک کند تا بهتر با عفونت مبارزه کند. علاوه بر این، محتوای آب سوپ می تواند مقداری هیدراتاسیون بسیار مورد نیاز را فراهم کند.

آب نمک

غرغره کردن با آب نمک گرم به کاهش درد همراه با گلودرد کمک می کند. یک قاشق چایخوری نمک را در یک فنجان آب گرم اضافه کنید و این محلول را دو تا سه بار در روز غرغره کنید.

از مرطوب کننده استفاده کنید.

سیستم های گرمایش یا سرمایش داخلی می توانند هوای تنفسی شما را تا حد زیادی خشک کنند و در نتیجه ناراحتی ناشی از سرخک شما را بدتر کنند. هوا در مناطق خشک نیز به طور طبیعی فاقد رطوبت است. بنابراین، توصیه می شود که یک مرطوب کننده در خانه خود نصب کنید تا رطوبت را به محیط زندگی خود منتقل کنید.

پاستیل های دارویی یا گیاهی را بمکید.

پاستیل های دارویی یا گیاهی را می توانید از هر فروشگاه عمومی یا داروخانه خریداری کنید. آنها مانند آب نبات سختی هستند که در دهان شما ذوب می شوند و شیره های دارویی آنها با بزاق مخلوط می شود و در هنگام بلع تمام گلوی شما را می شویند.

چگونه از بروز سرخک پیشگیری کنیم؟

انجام اقدامات پیشگیرانه در برابر سرخک مهم است زیرا هیچ درمان قطعی در دسترس نیست. نکات زیر می تواند به کاهش خطر ابتلا به سرخک کمک کند:

• از حضور در مکان های شلوغ بخصوص در هنگام شیوع سرخک خودداری کنید.
• قبل از ضدعفونی کردن دست ها، بینی، چشم ها یا دهان خود را لمس نکنید.
• بهداشت مناسب را رعایت کنید. پس از تماس با فرد آلوده دست های خود را به درستی بشویید.
• از تماس فیزیکی با افراد مبتلا به سرخک خودداری کنید. از به اشتراک گذاشتن خوراکی ها، نوشیدنی ها و ظروف با آنها خودداری کنید.
• محیط اطراف فرد آلوده را بطور منظم ضد عفونی کنید. این مرحله به جلوگیری از گسترش عفونت کمک می کند زیرا ویروس نمی تواند بیش از 2 ساعت در خارج از بدن میزبان زنده بماند.

سوالات متداول

پس از تماس با فرد مبتلا چه اقداماتی باید انجام داد؟

پس از تماس با فرد آلوده، از پزشک خود مشاوره بگیرید. اگر قبلاً به عفونت سرخک مبتلا نشده اید یا واکسینه نشده اید، ممکن است نیاز به درمان داشته باشید. درمان های موجود عبارتند از:

• واکسیناسیون در 72 ساعت پس از تماس
• ایمن سازی غیرفعال در صورتی که قرار گرفتن در معرض 3 تا 7 روز قبل باشد، که شامل تجویز ایمونوگلوبولین ها و به دنبال آن واکسیناسیون پس از 5 ماه است.

آیا می توانید پس از واکسیناسیون به سرخک مبتلا شوید؟

احتمال ابتلا به سرخک پس از واکسینه شدن کم است. براساس CDC، میزان وقوع در حدود 3 در 100 نفر است. اگر عفونت رخ دهد، معمولاً خفیف است. اگر احساس می کنید که به درستی واکسینه نشده اید با پزشک خود مشورت کنید. او ممکن است آزمایش خون را برای بررسی وجود ایمونوگلوبولین های ایجاد شده از واکسیناسیون قبلی پیشنهاد کند.

چگونه بثورات سرخک را درمان می کنید؟

بثورات باید در عرض یک هفته خود به خود محو شوند. ممکن است کمی ناراحتی وجود داشته باشد که می‌توان آن را با پارچه‌های خنک یا حمام جو دوسر تسکین داد، اما نباید درد شدید یا خارش همراه با بثورات وجود داشته باشد. در صورت وجود، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود تماس بگیرید.

آیا مکمل هایی وجود دارد که می توانید برای کمک به بهبودی از سرخک مصرف کنید؟

نشان داده شده است که مصرف ویتامین A به کاهش خطر عوارض و کمک به بهبودی پس از سرخک کمک می کند. 6 حتی اگر شما یا فرزندتان کمبود ویتامین ندارید، توصیه می شود پس از تشخیص سرخک، دو دوز مکمل ویتامین A را با فاصله 24 ساعت مصرف کنید. این می تواند از آسیب چشم و سایر عوارض جلوگیری کند.

چگونه می توانید چشم های مبتلا به سرخک را آرام کنید؟

ملتهب چشم های ملتحمه ناشی از سرخک را می توان با استفاده از کمپرس های خنک، استفاده از قطره های روان کننده، مصرف ایبوپروفن یا مسکن های دیگر، و در صورت حساس بودن چشم ها از نور شدید تسکین داد. 7 از آنجایی که سرخک یک عفونت ویروسی است، آنتی بیوتیک ها کمکی نمی کنند. چشم ها خود به خود خوب می شوند.

سخن آخر

افراد مبتلا به سرخک تا یک هفته یا بیشتر پس از ابتلا به ویروس بدون علامت باقی می مانند، اما در این دوره می توانند دیگران را نیز آلوده کنند. بنابراین، شما به راحتی می توانید بدون اینکه متوجه شوید در معرض یک ناقل خاموش بیماری قرار بگیرید.

از آنجایی که هیچ وسیله ای برای تشخیص زودهنگام و یا هیچ درمان قطعی برای عفونت وجود ندارد، بهترین راه برای محافظت از خود و دیگران در برابر این ویروس مسری، واکسیناسیون به موقع است. هیچ وقت برای تزریق واکسن سرخک دیر نیست، اما باید برنامه ایمن سازی مناسب را رعایت کنید تا واکسن اثر کند. اگر دچار عفونت شدید، نکات و روش های درمانی فوق را برای بهبودی سریع دنبال کنید.

اگر علائم برای درمان خانگی خیلی شدید هستند، از پزشک خود بخواهید که داروهای مناسب را برای مدیریت عفونت تجویز کند و از عوارض احتمالی جلوگیری شود.