ارتباط موثر در محل کار و یادگیری راهکارهای عملی برای ایجاد ارتباطی بهتر در محل کا می تواند یکی از راز های مهم موفقیت در محل کار باشد. در مقطعی از زندگی، از هر فردی ممکن است خواسته شود که در مقابل یک گروه صحبت کند. صرف نظر از تعداد افراد گروه، اکثر مردم هنگام صحبت کردن، احساس اضطراب می کنند. آن ها هرگز مطمئن نیستند که بتوانند سخن شان را به درستی به افراد منتقل کنند. این در حالی است که همه افراد می توانند به طور موثر، با دیگران ارتباط برقرار کنند.
آیا شما می خواهید بدانید که چگونه مهارت های ارتباطی خود را می توان بهبود بخشید و اعتماد به نفس بیشتری داشت؟ صحبت کردن با اعتماد به نفس، برای برقراری ارتباط موثر در محل کار، امری حیاتی است. زیرا این شرایط، می تواند توجه مخاطب را نسبت به آن چه که می گویید، جلب کند یا از بین ببرد.
دستیابی به موفقیت در محل کار، اغلب به توانایی شما در برقراری ارتباط بستگی دارد. حفظ این ارتباط، می تواند به خصوص هنگام کار با تیمی از افراد که دیدگاه های متفاوتی نسبت به شما دارند، دشوار باشد. هنگامی که درگیری ایجاد می شود، همه افراد درگیر باید بتوانند نظرات خود را بیان کنند و با احترام به صحبت های دیگران گوش دهند.
ارتباط موثر در محل کار، امکان ایجاد بحث های سازنده تری را فراهم می کند و به ایجاد روابط مفید در بین همکاران کمک می کند. چنین شرایطی، در نهایت می تواند به ایجاد یک محیط کاری مثبت منجر شود. با پیروی از این ۱۱ نکته ساده، اصول ارتباط با دیگران را درک خواهید کرد. همچنین، نحوه برقراری ارتباط موثر در محل کار را خواهید آموخت.
برای ارتباط موثر در محل کار سرعت صحبت کردن خود را کنترل کنید.
سرعت مناسب برای گفتار، بین 140-160 کلمه در دقیقه است. حتی سرعت بیشتر از 160 کلمه در دقیقه یا کمتر از 140 کلمه در دقیقه می تواند درک آن چه را که می خواهید بگویید را برای شنونده، دشوارتر کند. اگر خیلی سریع صحبت می کنید، می توانید با اضافه کردن مکث بین عبارات یا جملات، کم کردن سرعت را تمرین کنید تا آنچه که می گویید، بدون فاصله برای شنوندگان ارائه نشود.
این کار را می توان بدون اینکه شنونده معنای آنچه را که می خواهید بگویید، از دست بدهد، انجام داد. با مکث بین جملات خود، به شنوندگان زمان می دهید تا اطلاعاتی را که ارائه می کنید، پردازش کنند. سپس شنوندگان می توانند در مورد آنچه که شنیده اند فکر کنند و هر سوالی را که نیاز به توضیح دارد، بپرسند. برعکس، اگر خیلی آهسته صحبت می کنید، ممکن است لازم باشد با اضافه کردن چند کلمه در هر جمله، سرعت گفتار خود را افزایش دهید.
آگاهی از رفتارهای گفتاری را بهبود ببخشید.
آگاهی برای ایجاد هرگونه تغییر در الگوهای گفتاری و رفتارهای گفتاری شما، بسیار مهم است. راه های زیادی برای گوش دادن موثر و ضبط صدا در حین صحبت وجود دارد، اما یکی از ابتدایی ترین روش ها، استفاده از تلفن همراه برای ضبط صدا است. ابتدا، فضای ضبط خود را با یک صندلی راحت تنظیم کنید که بتوانید مستقیماً در مقابل میز بنشینید. سپس، تلفن خود را روی میز تنظیم کنید و شروع به ضبط صدا کنید.
می توانید از یک برنامه رونویسی مانند “Speechy” یا ابزار ارزیابی گفتار دیگری استفاده کنید. وقتی سخنرانی خود را رونویسی می کنید، می توانید به هر کلمه ای که گفته اید نگاه کنید، که ممکن است به شما در شناسایی مسائل مشکل زا در ارائه سخنرانی، کمک کند.
میزان صدای تان را تنظیم کنید.
داشتن صدای بلند نشانه، قدرت و اعتماد به نفس است، اما صدا همیشه باعث نمی شود که شما برای شنوندگان خود متقاعد کننده یا مطمئن تر به نظر برسید. توانایی کنترل صدا، یک مهارت ارتباطی مهم است. برای تنظیم میزان صدای خود، ابتدا باید موقعیت هایی را یادداشت کنید که ممکن است دیگران از بلندی یا نرمی گفتار شما احساس ناراحتی کنند.
به عنوان مثال، هنگام ارائه یک سخنرانی برای همکاران، نحوه واکنش افراد را در هنگام افزایش حجم صدا، ارزیابی کنید. آیا بیان همه تغییر می کند؟ آیا آن ها صحبت نمی کنند یا از شما دور می شوند یا لبخند می زنند و به گوش دادن به سخنان شما ادامه می دهند؟
اگر زمانی که صدای تان بلند است، مردم از شما دور می شوند، شاید وقت آن رسیده است که یاد بگیرید با صدای ملایم تری صحبت کنید.
حفظ تماس چشمی با افراد دیگر
وقتی یک همکار از شما سوالی می پرسد، آیا مستقیماً در چشمان او نگاه می کنید یا به سرعت به فواصل دور نگاه می کنید؟ اگر تمایل دارید خیلی زود، برای راحت بودن و احساس آرامش، به نقاط دور نگاه کنید، ممکن است درک مطلب خود را برای او سخت کنید.
با تماس چشمی پایدار و متمرکز، اقتدار حاصل می شود. اگر نتوانید در چشمان دیگران نگاه کنید، آن ها فکر می کنند که شما در مورد پیام و سخنان خود اطمینان ندارید و به طور قانع کننده ای نکته ای را بیان نمی کنید. نگاه کردن به یک نفر می تواند اعتماد به نفس و اعتقاد شما به سخنان تان را نشان دهد.
تماس چشمی، که ارتباط غیر کلامی است، در طول مکالمه ضروری است. زیرا به شما امکان می دهد با اعضای تیم خود ارتباط برقرار کنید. تماس چشمی پایدار و گوش دادن فعال، راهی عالی برای ایجاد اولین موقعیت تاثیر گذار در محل کار شما است.
از زبان بدن خود آگاه باشید.
زبان بدن شما می تواند بیشتر از آن چه به صورت شفاهی می گویید، در مورد شما اطلاعاتی را به دیگران منتقل کند. هنگامی که افراد احساس استرس یا عصبانیت می کنند، دستان خود را به صورت مشت می بندند و وقتی می نشینند، به جلو خم می شوند.
ممکن است فکر کنید که این رفتارها باعث می شود اعتماد به نفس بیشتری داشته باشید، اما این کارها، همچنین می توانند به شنوندگان نشان دهند که در گفتگوی تان، احساس ناراحتی یا تهدید شدن توسط دیگران را، دارید. برای رفع این مشکل، سعی کنید دست های خود را با مالش ندادن به هم یا محکم نگه داشتن آن ها روی هم، باز و آرام نگه دارید.
همچنین می توانید از حرکت های غیرعادی یا بی قراری بیش از حد، هنگامی که روی صندلی نشسته اید، اجتناب کنید. این رفتارها، می توانند سیگنال های منفی را برای دیگران ارسال کنند. شما نباید بیش از حد از حرکات دست های تان استفاده کنید. این رفتار باعث می شود که شما بیش از حد هیجان زده، عصبی یا ناراحت به نظر برسید.
سعی کنید هنگام صحبت کردن، به جای استفاده از حرکات و تکان دادن دست ها در هنگام توضیح دادن یک نکته، آرام باشید و روی صندلی خود، آرام بنشینید. اگر بیش از حد از حرکات دست استفاده کنید، شنوندگان شما ممکن است بر آنچه که می گویید تمرکز نکنند. زیرا با حرکات شما، حواس شان پرت می شود.
این کار، تاثیر مکالمه را کم تر می کند و باعث می شود که شنونده، هرچه سریع تر علاقه خود را به سخنان تان از دست بدهد.
بر تنفس خود مسلط شوید.
نفس کشیدن ما، در فعالیت دیافراگم متمرکز است. دیافراگم، عضله بزرگی در زیر ریه ها است که به سمت پایین حرکت می کند تا ریه های شما را منبسط کند و اجازه دهد هوا وارد قفسه سینه شود. ماهیچه های کوچکتر در بالای قفسه سینه، قفسه سینه و گردن نیز می توانند به ورود هوا به ریه ها کمک کنند.
شما نباید برای تنفس، به آنها تکیه کنید. زیرا می توانند منجر به ایجاد تنش بیش از حد در حنجره شوند. برای حمایت از پایداری صدای خود برای مکالمه، با دیافراگم نفس بکشید. این فرآیند، به “تنفس شکمی” نیز معروف است. تنفس دیافراگمی، به مغز شما اکسیژن می رساند، شما را تحت کنترل نگه می دارد و به شما امکان می دهد با قدرت بیشتری صحبت کنید.
الگوهای تنفسی، بخش مهمی از داشتن یک صدای خوب است و می تواند اعتماد به نفس شما را تقویت کند. صدایی که به خوبی توسط نفس پشتیبانی می شود، صدایی با اقتدار و اعتماد به نفس است. حبس کردن نفس در حین صحبت کردن، باعث می شود که صدای شما بیشتر از حد از بینی خارج شود و به اندازه کافی، مطمئن و واضح نباشد. ضروری ترین کلمات ما اغلب در انتهای یک جمله می آیند و برای رساندن کامل پیام، به تنفس دیافراگمی نیاز داریم.
مایعات کافی مصرف کنید.
یکی از مهم ترین کارهایی که می توانید برای داشتن صدایی خوب انجام دهید، هیدراته ماندن است. همچنین، هیدراتاسیون مناسب، به عملکرد، خلق و خو و بهره وری شما کمک می کند. برای اطمینان از سالم ماندن تارهای صوتی، آب کافی بنوشید. انسان تقریباً از 65 درصد آب تشکیل شده است. کم آبی بدن یا هیدراتاسیون ناکافی بر هر سلول، اندام ها و سیستم های بدن، از جمله تارهای صوتی، تاثیر می گذارد.
مصرف آب به میزان ناکافی، به طور مستقیم بر توانایی صدا برای داشتن عملکرد صحیح، تأثیر می گذارد. انسان ها یک لایه نازک مخاطی روی سطح تارهای صوتی خود دارند. این لایه، سطح روان کننده ای است که از تارهای صوتی در برابر بروز آسیب محافظت می کند.
هنگامی که هیدراتاسیون کافی نباشد، لایه نازک مخاط می تواند ضخیم و چسبناک شود. این وضعیت، منجر به بروز تغییرات صوتی ناخواسته می شود. برای حفظ هیدراتاسیون، برای بهینه سازی ارتباطات، به نکات زیر توجه داشته باشید:
- قبل از ارائه یک سخنرانی، مقدار کافی آب بنوشید.
- هنگام ارائه سخنرانی، یک بطری آب روی میز داشته باشید.
- در طول روز به طور مداوم آب بنوشید. منتظر نمانید تا تشنه شوید.
- اگر در محیطی هستید که رطوبت کم است، از دستگاه بخور استفاده کنید.
- مصرف الکل، کافئین، چای های کافئین دار و نوشابه های گازدار را کاهش دهید.
دستیابی به تنوع صوتی
کلمه pitch به معنای بلند یا پایین بودن صدا است. افراد مختلف از نظر زیر و بم صدا، تنوع و تفاوت هایی طبیعی دارند. به طور کلی، زمانی که در مورد موضوع هیجان انگیز بحث می کنیم، تون صدای ما بالا می رود. وقتی بر روی یک نکته جدی تأکید می کنیم، زیر و بمی صدای ما اندکی کاهش می یابد. پایین آوردن سطح صدا، می تواند راهی برای برقراری ارتباط بین موضوعات و پایان سخنان باشد.
از بیان شفاف برای ارتباط موثر استفاده کنید.
تمرکز بر وضوح صداها و کلماتی که تولید می کنید، برای یک سخن رانی مناسب و داشتن اعتماد به نفس، امری ضروری است. وقتی سخنان مان را بیان می کنیم، باید سعی کنیم که واضح صحبت کنیم. سخنران باید تلاش کند که به صورت واضح صحبت کند.
مختصر سخن بگویید و کلمات پرکننده را حذف کنید.
“کلمات پرکننده” آن دسته از کلماتی هستند که بی معنی هستند، اما ما از آن ها برای اینکه به نظر برسد که می دانیم در مورد چه چیزی صحبت می کنیم، استفاده می کنیم. کلمات پرکننده مانع از بروز مهارت های ارتباطی شما می شوند و باید برای همیشه حذف شوند.
برخی از رایج ترین کلمات پرکننده عبارت اند از: “اممم”، “مثل”، “منظورم”، “می دانم”. آن ها معمولاً فقط به عنوان یک تردید یا خرید زمان برای گوینده عمل می کنند تا به آن چه می خواهند در آینده بگویند، فکر کنند. این کلمات پرکننده می توانند به مکث های قابل توجهی در مکالمات منجر شوند.
مهارت های ارتباطی را تمرین کنید.
از یک دوست یا همکار یا مربی سخنرانی خود بخواهید که به صحبت شما گوش دهد. همچنین، می توانید یک نمونه سخنرانی را ضبط و آن را پخش کنید و بازخورد های منفی و مثبت را بیابید. با تمرین، ممکن است بتوانید سرعت گفتار خود را با موفقیت کنترل کنید.
آخرین دیدگاه‌ها