بروز علائم اوتیسم در کودک 3 ساله می تواند منجر به بروز برخی چالش ها و نگرانی هایی در والدین و مراقبان آنها شود. این در حالی است که اختلال طیف اوتیسم (ASD) تقریباً از هر 59 کودک 1 نفر را درگیر می کند. ASD طیف وسیعی از بیماری ها از جمله اتیسم و سندرم آسپرگر را پوشش می دهد که پزشکان معتقد هستند این بیماری ها با هم متفاوت است.
علائم رفتاری اغلب در اوایل کودکی بروز می کند. با وجود این، مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) گزارش می دهند که بیشتر کودکان اوتیستیک تا قبل از 4 سالگی تشخیص نمی دهند.
اوتیسم چیست؟
افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است در ایجاد دوستی و درک احساسات دیگران مشکل داشته باشند.
اوتیسم یکی از شایع ترین اختلالات رشد عصبی است. این ویژگی با چالش هایی با تعامل اجتماعی، ارتباطات و انعطاف پذیری در تفکر و رفتار مشخص می شود.
افراد اوتیسم ممکن است در برقراری ارتباط با اطرافیان، ایجاد دوستی و درک احساسات دیگران مشکل داشته باشند. همچنین ممکن است افکار تکراری داشته باشند و رفتارهای تکراری انجام دهند.
برخی از بیماری ها در افراد مبتلا به تشنج، شیوع بیشتری دارد، از جمله:
- تشنج
- اختلالات گوارشی
- اختلالات روانپزشکی، مانند اضطراب یا افسردگی
طبق برخی تحقیقات، 70٪ کودکان اوتیسم یک بیماری همزمان دارند، در حالی که 41٪ آنها دو یا بیشتر اختلالات همراه از جمله اختلال بیش فعالی با کمبود توجه (ADHD)، اختلال سرکشی مخالف یا اضطراب اجتماعی دارند.
هیچ درمانی برای اوتیسم وجود ندارد و بسیاری از افراد اوتیسم احساس می کنند که ASD بخشی جدایی ناپذیر از هویت آنها است. پزشکان و درمانگران می توانند به افراد در مدیریت علائم و حفظ زندگی شاد و سالم کمک کنند.
علائم و نشانه اوتیسم در کودک 3 ساله
برخی از علائم اوتیسم در یک کودک 3 ساله ممکن است شامل موارد زیر باشد:
جداشدگی اجتماعی
کودکان اوتیسم ممکن است با دیگران بازی نکنند و علائم زیر را بروز دهند:
- علاقه به بازی کردن به تنهایی
- بازی نوبتی با دیگران را درک نمی کنند.
- هیچ علاقه ای به معاشرت با دیگران ندارند.
- هنگامی که آنها را صدا می زنید، پاسخی نمی دهند.
- از به اشتراک گذاشتن اسباب بازی ها خودداری می کنند.
تفاوت در بیان عاطفی
افراد اوتیسم طیف کاملی از احساسات را تجربه می کنند، اما معمولاً احساسات خود را به نحو دیگری بیان می کنند. یک کودک 3 ساله اوتیستیک ممکن است:
- در درک احساسات دیگران مشکل دارند.
- در بحث یا بیان احساسات خود مشکل دارند.
برخی حالات صورت را از خود نشان می دهند که ممکن است با احساسات درونی آنها مطابقت نداشته باشد.
- از تماس فیزیکی با دیگران خودداری می کنند.
- هنگام بغل کردن خودشان را سفت و سخت می کنند.
- وقتی والدین از اتاق بیرون می روند هیچ احساسی را نشان نمی دهند.
مشکلات ارتباطی
اوتیسم با مشکل در برقراری ارتباط مشخص می شود. در 3 سالگی، یک کودک اوتیستیک ممکن است علائم زیر را در مشکلات ارتباطی آنها ببینید:
- کودک شما اصلا حرف نمی زند.
- بی احساس به نظر می رسند.
- سخنان دیگران را تکرار می کنند.
- از تماس چشمی خودداری می کند.
- به سوالات شما پاسخ مناسبی نمی دهند.
- شوخ طبعی مناسب سن را درک نمی کنند.
- از حرکاتی مانند اشاره یا تکان دادن سر برای بیان احساسات خود استفاده می کنند.
- تأخیر یا بازگشت به عقب را در مهارت های گفتاری و زبانی کودک خود مشاهده می کنید.
- از کلمات، عبارات یا اصوات به طور مکرر استفاده می کنند، که پزشکان آن را اکولالیا می نامند.
- از ضمایر اشتباه استفاده می کنند، به عنوان مثال از “شما” به جای “من” استفاده خواهند کرد.
اختلالات رفتاری
کودکان اوتیسم اغلب رفتارهایی به ظاهر غیرمعمول یا تکراری از خود بروز می دهند. آنها ممکن است رفتارهای زیر را نشان دهند:
- دور خود شان بچرخند.
- مرتباً دست خودشان را به هم بزنند.
- در شرایط خاص بیش فعال هستند.
- بر روال یا تشریفات خاص اصرار دارند.
- رفتارهای وسواسی را از خودشان بروز می دهند.
- اسباب بازی ها را به روشی منظم و وسواسی مرتب می کنند.
- به نظر می رسد شیفته یک اسباب بازی یا فعالیت خاص باشند.
- هر گونه اختلال در نظم آنها منجر به تحریک، عصبانیت یا ناامیدی از آنها می شود.
سایر علائم در کودکان اوتیسم
علائم احتمالی دیگر اوتیسم در کودکان، عبارتند از:
- بد اخلاقی
- پرخاشگری
- تکانشگری
- زخمی کردن خود
- عادات غذایی غیر معمول
- واکنش شدید به صدا، بو، رنگ یا سلیقه
همه کودکان اوتیسم همه این علائم را از خودشان بروز نمی دهند، و بسیاری از کودکان در هنگام عصبانیت رفتار ها را بروز می دهند. بر همین اساس تشخیص این کودکان سخت است و نیاز به تجربه دارد.
علائم اوتیسم با بزرگتر شدن کودکان
کودکان اوتیسم ممکن است با بزرگتر شدن، تنها بودن را ترجیح دهند.
کودکان اوتیستیک با افزایش سن چالش های متفاوت یا متفاوتی را با برقراری ارتباط، اجتماعی شدن و رفتار از خودشان نشان می دهند. این امر تا حدی به دلیل افزایش برقراری روابط های اجتماعی در مدرسه و جامعه است.
کودکان و نوجوانان در سن مدرسه ممکن است موارد زیر را از خودشان نشان دهند:
- اضطراب
- پرخاشگری
- تنها بودن را ترجیح می دهند.
- الگوها و لحن گفتاری غیرمعمول
- عدم برقراری روابط دوستی با دیگران
- وسواس با موضوعات یا فعالیتهای خاص
- مشکل در مکالمه و نوبت گرفتن در مکالمه
- تحریک یا ناامیدی در هنگام بهم ریختن نظم در کارها
- مشکلات تفسیر نشانه های غیرکلامی و اجتماعی
- افزایش یا کاهش حس بویایی، چشایی، لمس، بینایی و شنوایی
- حالت یا حرکات غیرمعمول، مانند گاز گرفتن یا تکان دادن انگشتان
اوتیسم در دختران در مقابل پسران
ASD در پسران 4 برابر بیشتر از دختران است. بررسی ها نشان می دهد که دختران اوتیسم ممکن است علائم متفاوت و ظریف تری از خود نشان دهند. این ممکن است منجر به تشخیص نادرست یا مشکلات بعدی در دستیابی به درمان موثر شود.
نویسندگان یک مطالعه با حضور بیش از 800 کودک اوتیستیک گزارش دادند که دختران و پسران تفاوت هایی را در ساختار مغز و رفتار نشان می دهند. دختران معمولاً رفتارهای تکراری و محدودکننده کمتری از خود نشان می دهند.
تحقیقات اخیر همچنین حاکی از آن است که دختران اوتیسم و پسران اوتیسم داستان های مختلفی را تعریف می کنند. دختران ممکن است از کلمات “فرایند شناختی” بیشتر استفاده کنند، مانند “فکر کنید” و “بدانید”، در حالی که مطالعات قبلی نشان می داد که همه کودکان اوتیسم کمتر از این کلمات استفاده می کنند.
نظریه های دیگر در مورد اینکه چرا ASD در زنان شیوع کمتری دارد، عبارتند از:
- دختران بهتر می توانند چالش های اجتماعی خود را “پوشانند”.
- معلمان، والدین و مراقبان رفتارهایی اوتیسم در دختران را کمتر گزارش داده اند.
- ابزارهای تشخیصی بر اساس چگونگی بروز علائم در مردان است که منجر به تشخیص کم در زنان می شود.
- اختلاف ژنتیکی بین دو جنس به این معنی است که زنان احتمال کمتری دارد که اوتیسم را به ارث ببرند.
تشخیص اوتیسم در کودکان 3 ساله
والدین و مراقبانی که فکر می کنند کودکی آنها ممکن است به اوتیسم مبتلا باشد باید برای تشخیص با پزشک مشورت کنند.
برای اینکه بدانید چه موقع باید به دنبال کمک باشید، بهتر است از نقاط عطفی کودک خود، آگاه باشید. CDC لیستی جامع از نقاط عطف برای کودکان 3 ساله ارائه می دهد.
یک متخصص مانند یک متخصص اطفال یا یک روانشناس کودک می تواند اوتیسم را به طور رسمی تشخیص دهد. این متخصصان رفتار کودک را مشاهده کرده و رشد او را ردیابی می کنند.
آنها همچنین شنوایی و بینایی کودک را آزمایش می کنند و ممکن است آزمایشات دیگری را برای رد سایر شرایط زمینه ای که می توانند باعث ایجاد علائم شوند انجام دهند.
به عنوان مثال، کودکی که دارای مشکلات شنوایی است ممکن است مشکلات اجتماعی را نشان دهد یا وقتی با او حرف می زنید پاسخ به شما ندهد.
علاوه بر آن، پزشک ممکن است سطح خاصی از اوتیسم را تشخیص دهد. هر سطح به نوع و میزان درمان متفاوتی نیاز دارد.
مدیریت اوتیسم در کودکان 3 ساله
درمان های ارتباطی و رفتاری ممکن است برای کودکان اوتیسم مفید باشد. مداخله زودهنگام برای بهبود نتایج کودکان اوتیسم بسیار مهم و کلیدی است. کودکان در سنین پایین می توانند مهارت های اجتماعی، ارتباطی و رفتاری مفیدی را بیاموزند.
گزینه های زیادی برای کودکان اوتیسم وجود دارد که بسته به علائم کودک متفاوت است.
روشهای درمانی و حمایتهای دیگر که ممکن است برای کودکان اوتیسم مفید باشد شامل موارد زیر است:
- داروها
- کار درمانی
- فیزیوتراپی
- گفتاردرمانی
- درمان های رفتاری
- برنامه های آموزشی
- مداخلات روانشناختی
- آموزش مهارتهای ارتباطی
- خانواده درمانی و آموزش والدین
- تغییر در سبک زندگی، مانند ایجاد و پایبند بودن به یک روال خاص
مدیریت هر شرایط دیگری که در کودکان، نوجوانان و بزرگسالان اوتیسم رخ می دهد ضروری است. این موارد می تواند شامل موارد زیر باشد:
- تشنج
- اضطراب
- افسردگی
- بیش فعالی
سخن آخر
کودکان 3 ساله اوتیستیک علائم و نشانه های قابل توجهی را از وضعیت خودش به ویژه در ارتباط متقابل اجتماعی و رفتار نشان می دهند.
هرچه کودک یک تشخیص و پشتیبانی دقیق دریافت کند، نتیجه بهتری خواهد داشت. انواع روش های درمانی برای کودکان اوتیسم و خانواده های آنها در دسترس است. اگر والدین و مراقبین نگران علائم اوتیسم هستند باید با پزشک مشورت کنند.
یک پزشک می تواند کودک را ارزیابی کند و او را به یک متخصص ارجاع دهد. آنها همچنین می توانند اطلاعاتی در مورد روش های درمانی به والدین کودک ارائه دهند.
آخرین دیدگاه‌ها