نزدیک بینی (میوپیا) از علل تا گزینه های درمانی آن

نزدیک بینی ، یک وضعیت بینایی مشترک است که در آن می توانید اشیاء نزدیک خود را به وضوح مشاهده کنید، اما اشیاء دورتر برای شما مبهم هستند. نزدیک بینی هنگامی رخ می دهد که شکل چشم باعث می شود که پرتوهای نوری خم و شکسته شده و به جای اینکه روی شبکیه قرار بگیرند، تصاویر در جلوی شبکیه تشکیل شود. نزدیک بینی ممکن است به تدریج یا ناگهانی ایجاد و اغلب در دوران کودکی و بزرگسالی بدتر شود و تا حدودی جنبه ارثی دارد. یک معاینه چشم می تواند نزدیک بینی را تأیید کند. شما می توانید این مشکل را با عینک، لنزهای تماسی یا جراحی انکسار درمان کنید.

علت نزدیک بینی

خطای انکسار

دو بخش قرنیه و لنز در تشکیل تصاویر در چشم نقش اساسی و موثری دارند. اختلال در هر یک از این ساختارها باعث خطای انکسار و عیوب انکساری در چشم می شود. نزدیک بینی معمولاً وقتی رخ می دهد که چشم از حد نرمال بلند باشد یا قرنیه خیلی خمیده باشد. در این شرایط تصاویر به جای تشکیل بر روی شبکیه در مقابل آن متمرکز شده و در نتیجه ظاهری مبهم برای اجسام دور ایجاد می شود.

سایر خطاهای انکسار

علاوه بر نزدیک بینی، سایر خطاهای انکسار عبارتند از:

• مقاومت هوایی (هایپروپی). هایپروپی زمانی اتفاق میفتد که چشم کوتاهتر از حد نرمال یا قرنیه نسبت به حد طبیعی خودش خمیدگی کمتری داشته باشد. هایپروپی برعکس نزدیک بینی است و در بزرگسالان، اشیاء نزدیک و دوردست تار دیده می شوند.
• آستیگماتیسم. آستیگماتیسم مربوط به زمانی است که قرنیه یا لنز در یک جهت به سمت مقابل خمیده شود.آستیگماتیسم در صورت عدم درمان ممکن است دید فرد را مختل کند.

عوامل خطر نزدیک بینی

برخی از عواملی که می توانند خطر احتمال ابتلا به نزدیک بینی را افزایش دهند، عبارتند از:

• ژنتیک. نزدیک بینی جنبه ژنتیکی دارد و در شرایطی که یکی از والدین به این بیماری مبتلا باشند خطر ابتلا فرد به این بیماری افزایش می یابد. اگر پدر و مادر هر دو نزدیک بین باشند، احتمال وقوع خطر بیشتر هم می شود.
• شرایط محیطی. برخی بررسی ها نشان می دهند که شرایط محیطی ممکن است شانس ابتلا به نزدیک بینی را افزایش دهند.

علائم نزدیک بینی

علائم نزدیک بینی، عبارتند از:

• سردردهای ناشی از چشم
• تاری دید هنگام دیدن اشیاء دور
• نیاز به بسته شدن جزئی پلک ها برای دیدن واضح
• اختلال بینایی در هنگام رانندگی وسیله نقلیه، به خصوص در شب

نزدیک بینی اغلب برای اولین بار در دوران کودکی و معمولاً بین سال های اولیه مدرسه تشخیص داده می شود. کودکی که نزدیک بینی دارد در هنگام تماشا تلویزیون مجبور است نزدیک آن بنشیند و یا چشم های خودش را مرتبا مالش می دهد.

علاوه بر آن، بزرگسالان باید در صورت بروز علائم زیر به پزشک مراجعه کنند:

• لکه های ریز و درشت در بینایی
• چشمک زدن به نور در یک یا هر دو چشم
• سیاهی و یا احساس پرده بر روی تصاویر

اینها علائم هشدار دهنده جداشدگی شبکیه هستند که یک عارضه نادر از نزدیک بینی است. جدا شدن شبکیه یک اورژانس پزشکی است و زمان تشخیص و درمان به موقع آن بسیار مهم است.

معاینات منظم چشم

از آنجا که ممکن است نزدیک بینی به راحتی تشخیص داده ، آکادمی چشم پزشکی آمریکا فواصل زیر را برای امتحانات منظم چشم توصیه می کند اگر در معرض خطر ابتلا به برخی بیماری های چشم مانند گلوکوم قرار دارید، بهتر است هر یک تا دو سال یکبار معاینه چشم را بعد از 40 سالگی شروع کنید. اگر از عینک یا لنزهای تماسی استفاده نمی کنید و علائمی در دید خود ندارید و در معرض خطر ابتلا به بیماری های چشمی مانند گلوکوم نیستید، در فواصل زیر معاینه چشم را انجام دهید:

• هر پنج تا 10 سال در 20 و 30 سالگی
• هر دو تا چهار سال از 40 تا 54 سالگی
• هر یک تا سه سال از 55 تا 64 سالگی
• هر یک تا دو سال بعد از سن 65 سالگی

اگر عینک یا لنز تماسی استفاده می کنید یا بیماری خاصی دارید که بر روی چشمان شما اثر می گذارد، مانند دیابت، احتمالاً باید به طور مرتب چشم خود را معاینه کنید.

معاینات چشم در کودکان و نوجوانان

کودکان برای بیماری چشم باید تحت معاینه قرار بگیرند و بینایی خود را توسط پزشک در سنین و فواصل بعدی آزمایش کنند.

• سن 6 ماهگی
• سن 3 سال
• قبل از کلاس اول و هر دو سال یک بار در طول سال های مدرسه

عوارض نزدیک بینی

نزدیک بینی با عوارض مختلفی از خفیف تا شدید همراه است، مانند:

• کاهش کیفیت زندگی. نزدیک بینی اصلاح نشده می تواند بر کیفیت زندگی فرد تأثیر بگذارد و زندگی او را مختل کند.
• خستگی چشم. عدم درمان نزدیک بینی می تواند فشار و خستگی چشم را افزایش دهد و منجر به سردرد شود.
• بار مالی. هزینه لنزهای اصلاحی، معاینه چشم و معالجه پزشکی ناشی از نزدیک بینی می تواند بار مالی بیمار را افزایش دهد.
• سایر مشکلات چشم. نزدیک بینی شدید فرد را در معرض خطر جدایی شبکیه، گلوکوم، آب مروارید و ماکولاپاتی میوپی (آسیب در ناحیه شبکیه مرکزی) قرار می دهد که در این شرایط ممکن است بافت های موجود در چشم  کشیده و نازک شده و باعث ایجاد اشک، التهاب، رگ های خونی جدید می شوند که به راحتی خونریزی می کنند.

تشخیص نزدیک بینی

نزدیک بینی با یک معاینه چشم اصلی تشخیص داده می شود، که شامل ارزیابی انکسار و معاینه سلامت چشم است. ارزیابی انکسار نوع مشکلات بینایی از قبیل نزدیک بینی یا دور بین بودن، آستیگماتیسم و ​​یا پیربوپیا را تشخیص می دهد. پزشک ممکن است از ابزارهای مختلفی استفاده کند و از بیمار بخواهد که چندین لنز را امتحان کند تا بینایی او تنظیم شود.

درمان نزدیک بینی

هدف استاندارد برای درمان نزدیک بینی، بهبود بینایی با کمک به نور فوکوس روی شبکیه از طریق استفاده از لنزهای اصلاحی یا جراحی انکسار است. مدیریت نزدیک بینی نیز شامل نظارت منظم بر روی عوارض این بیماری از جمله گلوکوم، آب مروارید، اشک و جداشدگی شبکیه و آسیب به نواحی مرکزی شبکیه می باشد.

لنزهای اصلاحی

لنزهای اصلاحی با برطرف کردن افزایش انحنای قرنیه یا افزایش طول چشم، این وضعیت را درمان می کند.

انواع لنزهای تجویز شده عبارتند از:

• عینک. استفاده از عینک یک روش ساده و ایمن برای تیزبینی ناشی از نزدیک بینی است.انواع لنزهای عینک برای این منظور در دسترس هستند.
• لنزهای تماسی. لنزهای تماسی درست لنز چشم را پوشش می دهد و در انواع و طرح های متنوعی از جمله نرم و سفت و سخت و قابل نفوذ با طرح های مختلفی در دسترس هستند.

جراحی انکسار

جراحی انکسار، نیاز به عینک و لنزهای تماسی را کاهش می دهد. در این روش جراح  از یک پرتو لیزر برای تغییر شکل قرنیه استفاده می کند. البته ممکن است بیمار بعد از عمل هم تا مدتی نیاز به استفاده از عینک داشته باشد.

• لیزیک (LASIK). با این روش، جراح  یک لایه نازک و لولایی را به داخل قرنیه بیمار قرار می دهد و سپس از لیزر برای از بین بردن لایه های داخلی قرنیه و صاف کردن شکل گنبدی آن استفاده می کند. بهبودی از جراحی لیزیک معمولاً سریعتر است و باعث ناراحتی کمتری نسبت به سایر جراحی های قرنیه می شود.
• کراتکتومی فوتورفراکسیو (PRK). این روش مشابه با لیزیک است، مگر اینکه جراح کاملاً اپیتلیوم را برداشته، سپس از لیزر برای تغییر شکل قرنیه استفاده می کند.

درمان هایی برای کند کردن یا متوقف کردن پیشرفت نزدیک بینی

محققان و پزشکان بالینی همچنان به دنبال روشهای مؤثرتری برای جلوگیری از بدتر شدن به مرور زمان هستند.

روش های درمانی که بیشترین موفقیت را تا به امروز نشان داده اند، عبارتند از:

• داروی موضعی. قطره های آتروپین موضعی معمولاً برای رقیق کردن مردمک چشم و اغلب به عنوان بخشی از معاینات چشم یا قبل و بعد از جراحی چشم مورد استفاده قرار می گیرند. قطره های آتروپین در دوزهای مختلف نیز ممکن است به کند شدن پیشرفت نزدیک بینی کمک کند. مکانیسم دقیق این اثر ناشناخته است.
• قرار گرفتن در معرض نور آفتاب. گذراندن وقت در خارج از منزل در دوران نوجوانی و اوایل بزرگسالی ممکن است خطر زندگی نزدیک بینی را کاهش دهد. محققان فکر می کنند قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش خورشید (UV) ممکن است ساختار مولکولی اسکلرا و قرنیه را تغییر داده و به حفظ شکل طبیعی آن کمک کند.
• لنزهای تماسی با فوکوس دوتایی. بررسی ها نشان داده که نوع جدیدی از لنزهای تماسی با فوکوس دوتایی باعث کندی پیشرفت نزدیک بینی در کودکان بین 8 تا 12 سال می شود.
• ارتوکراتولوژی. در این روش، بیمار چند ساعت در روز لنزهای تماسی و دارای نفوذ پذیری با گاز را می پوشد تا  انحنای چشم او یکدست شود. سپس برای حفظ شکل به دست آمده، استفاده از لنزها به مرور زمان کاهش می دهد.

سبک زندگی و داروهای خانگی نزدیک بینی

در حال حاضر راهکارهای برای پیشگیری از نزدیک بینی وجود ندارد. ولی ممکن است تا حدودی بتوان جلو پیشرفت آن را بگیرید. برای این منظور و محافظت از چشم خود بهتر است راهکارهای زیر را در نظر بگیرید:

• شرایط مزمن بهداشت را کنترل کنید. در صورت عدم درمان مناسب، شرایط خاصی مانند دیابت و فشار خون بالا می تواند روی بینایی تأثیر بگذارد.
• از چشم خود در برابر آفتاب محافظت کنید. استفاده از عینک آفتابی که اشعه ماوراء بنفش (UV) را مسدود کند ؛ می تواند در حفاظت از چشم موثر باشد.
• از صدمات چشم جلوگیری کنید. هنگام انجام کارهای خاص مانند ورزش های سنگین، چمن زنی، رنگ آمیزی یا استفاده از محصولات دیگر با مواد سمی عینک محافظ بپوشید.
• غذاهای سالم بخورید. سعی کنید مقدار زیادی سبزیجات و میوه های مختلف میل کنید. تحقیقات نشان می دهد که اگر استفاده از ماهی های پر از اسیدهای چرب امگا 3 مانند ماهی می توانند در سلامت چشم مفید و موثر باشند.
• سیگار نکشید. سیگار کشیدن می تواند بر سلامت چشم نیز تأثیر منفی بگذارد.
• از لنزهای اصلاحی درست استفاده کنید. لنزهای مناسب، می توانند دید شما را بهبود ببخشند. علاوه بر آن استفاده از  نادرست لنز ها می تواند پیشرفت نزدیک بینی را افزایش دهد.
• فاصله چشمی را حفظ کنید. در هنگام استفاده از کامپیوتر و کارهای مانند خواندن، فاصله مناسب را رعایت کنید.

متخصصین برای درمان نزدیک بینی

برای درمان نزدیک بینی می توانید به متخصصین در زمینه های زیر مراجعه کنید:

• چشم پزشک. چشم پزشک برای ارائه ارزیابی های کامل چشم، تجویز لنزهای اصلاحی، تشخیص و درمان اختلالات شایع و پیچیده چشم و انجام عمل جراحی چشم آموزش دیده و می تواند راهنمایی های لازم را به شما ارائه دهد.
• بینایی سنج. اپتومتریست دارای درجه پزشک بینایی (OD) است و ارزیابی های کاملی از چشم، تجویز لنزهای اصلاحی و تشخیص و درمان اختلالات شایع چشم را انجام می دهد.
• عینک سازی. عینک ساز مطابق با تجویز چشم پزشک در انتخاب که عینک یا لنزهای تماسی به شما کمک می کند اما برای تشخیص یا درمان بیماری های چشم آموزش و مجوز های لازم را ندارد.

آمادگی برای مراجعه به پزشک

برای آمادگی بیشتر در هنگام مراجعه به پزشک بهتر است :

• اگر قبلا از عینک استفاده کرده اید، آن را همراه با خودتان بردارید. پزشک دستگاهی دارد که شماره عینک فعلی شما را اندازه گیری می کند.
• لیستی از علائمی که تجربه می کنید و اطلاعاتی در مورد سوابق پزشکی و تمام داروها، ویتامین ها یا مکمل های مصرفی خود تهیه کنید.

برای نزدیک بینی، برخی از سؤالات اساسی که باید از چشم پزشک بپرسید، عبارتند از:

• مزایا و اشکالات عینک یا لنز ها چیست؟
• درمان چه عوارض احتمالی را به همراه دارد؟
• چه زمانی باید از لنزهای اصلاحی استفاده کنم؟
• آیا شرکت بیمه هزینه های جراحی را می پردازد؟
• آیا درمان های ماندگارتر مانند جراحی چشم برای وضعیت من موثر هستند؟
• آیا بروشور یا مواد چاپی دیگری دارید که بتوانم از آن ها استفاده کنم؟چه وب سایتهایی را پیشنهاد می کنید؟

 پزشک ممکن است سوالات زیادی از شما بپرسد، از جمله:

• از چه زمانی عینک استفاده می کنید؟
• از چه زمانی شروع به تجربه علائم کردید؟
• آیا دیگر اعضاء خانواده شما سابقه استفاده از عینک را دارند؟
• آیا داروهای جدید، مکمل ها یا داروهای گیاهی مصرف می کنید؟
• آیا اگر اشیاء را در فاصله کوچکتر یا دورتر قرار دهید، بینایی شما بهبود می یابد؟

منبع:

https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/nearsightedness/symptoms-causes/syc-20375556