لوگو پزشکت

مشاوره آنلاین پزشکی - پزشکت

تنگی کانال نخاعی

تنگی مجرای نخاعی | پزشکت

فهرست مطالب

تنگی کانال نخاعی

فرم با 5 گزینه

تا دیر نشده علائمتو بگو، پزشکتو بگم:

-----------------------------------------

تنگی کانال نخاعی عارضه ای است که در آن فضاهای موجود در داخل ستون فقرات باریک می شد. این تنگی می تواند بر روی عصبی که از داخل کانال ستون فقرات عبور می کند، فشار وارد کند. تنگی کانال نخاعی اغلب کمر یا گردن را درگیر خواهد کرد.

برخی از مبتلایان تنگی کانال نخاعی هیچ علائمی نداشته و حتی متوجه بروز این عارضه نمی شوند. اما برخی علائمی همچون درد، سوزن سوزن شدن ، بی حسی و ضعف عضلات می شوند. این علائم با گذشت بدون هیچ علتی شدت می یابند.

تنگی کانال نخاعی بیشتر در اثر تغییرات ناشی از سایش و پارگی مربوط به آرتروز در ستون فقرات به وجود می آید. در موارد شدید تنگی کانال نخاعی، پزشکان ممکن است برای ایجاد فضای اضافی برای نخاع یا عصب تحت فشار، انجام عمل جراحی را به عنوان بهترین راه حل درمانی توصیه کنند.

علت تنگی کانال نخاعی

تنگی مجرای نخاعی | پزشکت

ستون فقرات کمری از گردن تا قسمت پایینی کمر ادامه دارد. این استخوان های ستون در کنار یکدیگر قرار گرفته و یک کانال نخاعی را تشکیل می دهند که نخاع از داخل این کانال عبور کرده و توسط آن محافظت می شود.

برخی از افراد به صورت مادرزادی با کانال نخاعی باریک متولد می شوند. اما بیشتر تنگی کانال نخاعی هنگامی اتفاق می افتد که عاملی باعث تنگی فضای داخل کانال نخاعی شود. علل اصلی بروز تنگی کانال نخاعی معمولاً شامل موارد زیر می شود:

رشد بیش از حد استخوان

سایش و پارگی ناشی از استئوآرتریت در استخوان های ستون فقرات از جمله مواردی است که می تواند باعث به وجود آمدن زائده های استخوانی شده و بخشی از کانال نخاعی را اشغال کند. بیماری پاژه که نوعی بیماری استخوانی است و بیشتر افراد بالغ را درگیر می کند نیز می تواند یکی از علل اصلی رشد بیش از حد استخوان در داخل ستون فقرات و بروز تنگی کانال نخاعی باشد.

بیرون زدگی دیسک

بالشتک های کوچک و نرمی که در بین مهره های ستون فقرات قرار گرفته و همانند یک کمک فنر عمل می کنند.این بالشتک ها با افزایش سن خشک و آسیب دیده شوند. همچنین با افزایش سن باعث بروز ترک در قسمت بیرونی دیسک شده و باعث می شود تا ماده نرم موجود در داخل دیسک ها به بیرون تخلیه شده و بر روی عصب و نخاع فشار وارد کند.

رباط های ضخیم

رباط ها، بندهای سفت و سختی هستند که به نگه داشتن استخوان های ستون فقرات کمک می کنند. این رباط ها به مرور زمان و با افزایش سن فرد ضخیم و سفت می شوند. رباط های ضخیم، باعث بروز برآمدگی در داخل ستون فقرات شده و باعث فشار به کانال نخاعی می شوند.

تومورها

رشد غیرطبیعی بافت ها در داخل نخاع و در غشایی که نخاع یا فضای بین نخاع و مهره ها را می پوشانند، یکی دیگر از مواردی است که می تواند باعث بروز تنگی کانال نخاعی شود. این موارد و تومورها در تصویربرداری ستون فقرات با استفاده از  (ام آی آی ) MRI یا CT (سی تی اسکن)  قابل شناسایی خواهد بود.

 صدمات نخاعی

حوادث رانندگی و سایر تروما ها  می تواند باعث جابجایی یا شکستگی یک یا چند مهره شود. جا به جا شدن استخوان در نتیجه شکستگی نخاع ممکن است به محتویات کانال ستون فقرات آسیب رسانده و باعث افزایش فشار بر روی عصب های قرار گرفته در داخل این کانال شود. تورم بافت ها بعد پس از عمل جراحی کمر نیز از جمله مواردی است که می تواند به نخاع یا اعصاب ستون فقرات فشار وارد کند.

عوامل خطر تنگی کانال نخاعی

بسیاری از افراد مبتلا به تنگی کانال نخاعی بالای 50 سال هستند. البته که این عارضه تنها مختص افراد میانسال یا مسن نبوده و جوانان نیز ممکن است به خاطر تغییرات وابسته به سن در سنین پایین تری دچار این عارضه شوند. اما معمولاً علت اصلی بروز این عارضه در جوانان به علت ضربه، ناهنجاری مادرزادی ستون فقرات مانند اسکولیوز و بیماری های ژنتیکی است تأثیر گذار بر روی رشد استخوان و ماهیچه ها در بدن خواهد بود.

علائم تنگی کانال نخاعی

تنگی مجرای نخاعی | پزشکت

بسیاری از افراد مبتلا به این عارضه ممکن است هیچ عارضه نداشته باشند و تنها تصاویر گرفته شده در ام آر آی و سی تی اسکن نشان دهنده بروز تنگی کانال نخاعی باشند. زمانی که این عارضه بروز پیدا می کند، معمولاً به تدریج شروع شده و با گذشت زمان علائم با توجه به محل بروز تنگی و میزان فشار وارد شده بر روی عصب های داخل کانال نخاعی شدت خواهد یافت.

علائم  تنگی کانال نخاعی در ستون فقرات گردنی
  • درد گردن
  • ضعف در دست یا پا
  • مشکل در حرکت و حفظ تعادل
  • بی حسی یا سوزن سوزن شدن دست یا پا
  • در موارد شدید فرد ممکن است دچار بی اختیاری ادراریی یا اختلال عملکرد روده یا مثانه شود
      علائم  تنگی کانال نخاعی در ستون فقرات کمری
      • کمردرد
      • ضعف در پاها
      •  بی حسی یا سوزن سوزن شدن پاها
      • درد یا گرفتگی عضلانی در یک یا هر دو پا زمانی که فرد برای مدت طولانی روی پاها ایستاده یا راه برود، این درد زمانی که فرد به سمت جلو خم شده یا می نشیند بهبود خواهد یافت

       زمان مراجعه به پزشک تنگی کانال نخاعی

      در صورتی که شاهد بروز هر کدام از علائم بالا بودید، بهتر است برای تشخیص و درمان به پزشک مراجعه کنید.

       عوارض تنگی کانال نخاعی

      در موارد نادر، تنگی شدید کانال نخاعی درمان نشده به مرور زمان پیشرفت کرده و می تواند باعث بروز عوارض جانبی دائمی زیر شود:

      • بی حسی
      • ضعف
      • مشکلات تعادلی
      • بی اختیاری
      • فلج

      تشخیص تنگی کانال نخاعی

      تنگی مجرای نخاعی | پزشکت

      به منظور تشخیص عارضه تنگی کانال نخاعی، پزشک ممکن است از شما در مورد علائم و نشانه های به وجود آمده سؤالاتی را مطرح کند. علاوه بر این ممکن است در مورد تاریخچه پزشکی شما صحبت کرده و وضعیت بدنی شما را معاینه کند. همچنین برای تشخیص دقیق تر ممکن است انجام تصویر برداری های مختلف را برای شما تجویز کند.

      تصویر برداری

      تصویر برداری های مناسب برای تشخیص تنگی کانال نخاعی شامل موارد زیر می شود:

      • اشعه ایکس. تصویر برداری اشعه ایکس از ناحیه کمر می تواند تغییرات استخوانی، مانند بیرون زدگی استخوانی که ممکن است فضای داخل کانال ستون فقرات را باریک کند را به خوبی نشان دهد.
      • تصویر برداری ام آر آی (MRI). تصویر برداری ام آر آی با استفاده از یک میدان مغناطیسی قوی و امواج رادیوی قدرتمند انجام شده و تصویر مقطعی از ستون فقرات خواهد گرفت. این تصویر می تواند آسیب دیسک ها و رباط ها و همچنین وجود انواع تومورها را به طور دقیق تشخیص داده و از همه مهم تر نشان دهنده این باشد که آیا اعصاب نخاعی تحت فشار قرار گرفته یا خیر.
      • میلوگرافی سی تی یا سی تی اسکن. در صورتی که فرد نتواند به هر دلیلی تصویر برداری ام آر آی انجام دهد، پزشک ممکن است تصویر برداری کامپیوتری سی تی اسکن را که ترکیبی از تصویربرداری با اشعه ایکس از زوایای مختلف و تصاویر مقطعی از بخش های مختلف است را توصیه کند. سی تی اسکن، تصویر دقیقی از ستون فقرات فرد گرفته و می تواند به تشخیص دقیق عارضه تنگی کانال نخاعی کمک کند. البته این تصویر برداری بعد از تزریق رنگ به ستون فقرات صورت خواهد گرفت. این رنگ تزریق شده عصب نخاعی و اعصاب را نمایان کرده و می تواند هر گونه بیرون زدگی دیسک، زائده استخوانی یا تومور را نشان دهد.

      درمان تنگی کانال نخاعی

      تنگی مجرای نخاعی | پزشکت

      عمل جراحی درمان تنگی کانال نخاعی

      انتخاب درمان تنگی کانال نخاعی بستگی به محل تنگی و شدت علائم و نشانه های آن خواهد داشت. با پزشک خود در مورد مناسب ترین شیوه درمانی با توجه به شرایط خود صحبت کنید. اگر علائم شما خفیف بوده یا شاهد بروز علائم نبوده اید، پزشک ممکن است با ویزیت های منظم وضعیت شما را تحت نظر گرفته و کنترل کند. همچنین پزشک ممکن است نکاتی درباره خود مراقبتی را به شما آموزش دهد تا  در منزل انجام داده و علائم را به حداقل برسانید. اما در صورتی که این شیوه های خود مراقبتی مؤثر واقع نشود پزشک ممکن است استفاده از داروها یا جلسات فیزیوتراپی را برای درمان شما تجویز کند. در مرحله آخر نیز در صورتی که درمان های دیگر مؤثر واقع نشده باشد، پزشک عمل جراحی را به عنوان گزینه درمانی توصیه خواهد کرد.

      داروها برای درمان تنگی کانال نخاعی

      پزشک ممکن است برای درمان تنگی کانال نخاعی و کاهش علائم آن داروهای زیر را تجویز کند:

      • مسکن ها
      • مسکن هایی مثل ایبوپروفن، ناپروکسن و استامینوفن می تواند موقتاً برای کاهش درد و ناراحتی ناشی از تنگی کانال نخاعی مورد استفاده قرار گیرد. این داروها معمولاً برای مصرف موقت توصیه شده و ممکن است استفاده طولانی مدت آن دیگر اثری در کاهش علائم نداشته باشد.
      • داروهای ضد افسردگی
      • این داروها از جمله مواردی است که می تواند به کاهش درد مزمن ناشی از تنگی کانال نخاعی کمک کند.
      • داروهای ضد تشنج
      • برخی داروهای ضد تشنج مانند گاباپنتین (نورونتین) و پرگابالین (Lyrica) برای کاهش درد ناشی از اعصاب آسیب دیده استفاده می شوند.
      فیزیوتراپی

      معمولاً افراد مبتلا به تنگی کانال نخاعی به منظور کاهش درد ناشی از آن فعالیت بدنی خود در طول روز را کاهش می دهد. اما این کاهش فعالیت می تواند باعث ضعیف تر شدن عضلات شده و در طولانی مدت باعث شدت گرفتن درد شود. در نتیجه جلسات فیزیوتراپی و تمرینات می تواند به کاهش درد و علائم تنگی کانال نخاعی کمک کند. فواید انجام تمرینات فیزیوتراپی شامل موارد زیر می شود:

      • افزایش قدرت و استقامت
      • افزایش انعطاف پذیری و تثبیت وضعیت ستون فقرات
      • بهبود وضعیت تعادلی فرد مبتلا
      تزریقات استروئیدی

      ممکن است ریشه های اعصاب شما در محل بروز عارضه دچار التهاب و تورم شده باشد. علی رغم اینکه تزریق داروی استروئیدی (کورتیکو استروئید) به داخل فضای اطراف محل عارضه نمی تواند به درمان تنگی کانال نخاعی کمکی کند اما می تواند در کاهش التهابات و درد ناشی از آن تا حد زیادی مؤثر واقع شود.

      البته درمان استروئیدی و تزریق آن نمی تواند برای همه افراد مؤثر واقع شود و علاوه بر این تکرار تزریق استروئیدی باعث ضعف استخوان ها و بافت های پیوندی اطراف محل تزریق خواهد شد. به همین خاطر بهتر است هر سال تنها چند بار تزریق استروئید انجام داده و در تکرار آن زیاده روی نکنید.

      روند کاهش فشار

      در روش کاهش فشار با ابزاری شبیه سوزن برای برداشتن بخش ضخیم شده رباط در قسمت پشتی ستون مهره ها استفاده شده و با استفاده از آن فضای داخل کانال ستون فقرات را افزایش می دهند. البته این شیوه درمانی تنها برای مبتلایان به تنگی کانال نخاعی به علت ضخیم شدن رباط قابل استفاده خواهد بود.

      به این روش Percutaneous image-guided lumbar decompression، PLID یا  Lumbar decompression نیمه تهاجمی (MIDL) گفته می شود. از آن جایی که شیوه PILD بدون بیهوشی عمومی انجام می شود، ممکن است این شیوه گزینه بسیار مناسبی برای افراد پر خطر برای انجام عمل جراحی باشد.

      عمل جراحی

      در صورتی که سایر روش های درمانی به بهبود شما کمکی نکرده باشد یا اینکه در اثر بروز علائم دچار معلولیت شده باشید پزشک ممکن است عمل جراحی را به عنوان مناسب ترین شیوه درمانی برای شما توصیه کند. هدف از انجام عمل جراحی کاهش فشار بر نخاع یا ریشه های عصبی شما با ایجاد فضای بیشتر در داخل کانال نخاعی است. جراحی با هدف کاهش فشار در ناحیه تنگی کانال نخاعی مؤثر ترین شیوه برای رفع علائم ناشی از این عارضه است.

      تحقیقات نشان می دهد که جراحی های ستون فقرات در صورتی که توسط جراحان باتجربه انجام شود، عوارض کمتری به همراه خواهد داشت. در صورتی که در مورد تجربه جراح خود برای انجام این عمل جراحی حساس شک دارید، بهتر است به دنبال گزینه های مطمئن تر بروید.

      مثال عمل های جراحی برای درمان تنگی کانال نخاعی شامل موارد زیر می شود:

      • لامینکتومی
      • در این روش قسمتی از بخش پشتی مهره آسیب دیده (لامینا) برداشته خواهد شد. شیوه لامینکتومی را گاهی اوقات با نام جراحی رفع فشار نیز می شناسند زیرا این کار باعث کاهش فشار بر روی عصب در ستون فقرات شده و فضای بیشتری برای عصب ها فراهم خواهد کرد.

      در بعضی ازموارد ممکن است نیاز باشد تا با هدف حفظ استحکام ستون فقرات این مهره ها با استفاده از قطعات فلزی و گرافت استخوانی (فیوژن ستون فقرات) به مهره های مجاور خود متصل شود.

      • لامینوتومی
      • در این روش تنها بخشی از لامینا برداشته شده و معمولاٌ سوراخی به اندازه مورد نیاز برای کاهش فشار در نقطه مورد نظر ایجاد خواهد شد.
      • لامینوپلاستی
      • این روش جراحی فقط برای مهره های گردن (ستون فقرات گردنی) مورد استفاده قرار می گیرد. در روش لامینوپلاستی با ایجاد لولا بر روی لامینا صورت گرفته و فضای داخل کانال ستون فقرات را تا حدی بازتر از گذشته خواهد کرد. قطعات فلزی نیز همانند پل فضای باز ایجاد شده در داخل ستون فقرات را به هم متصل خواهد کرد.
      • جراحی نیمه تهاجمی
      • در این روش برای جراحی، استخوان یا لامینا را به روشی بر می دارند که باعث کاهش آسیب به بافت سالم اطراف می شود. این امر باعث می شود که نیاز به انجام فیوژن کمتر از گذشته شود.

      در حالی که فیوژن ها روش مفیدی برای تثبیت ستون فقرات و کاهش درد هستند اما با پرهیز از انجام آن ها می توانید خطرات احتمالی مانند درد بعد از جراحی و التهاب و بیماری را در بخش های مجاور ستون فقرات کاهش دهید. علاوه بر کاهش نیاز به فیوژن ستون فقرات، بررسی ها نشان داده است که استفاده از یک روش جراحی نیمه تهاجمی مدت زمان مورد نیاز برای بهبودی فرد را به حداقل ممکن خواهد رساند.

      در بیشتر موارد ، این اقدامات ایجاد فضا به کاهش علائم تنگی نخاع کمک نمونه است. اما علائم برخی از افراد  بعد از انجام عمل جراحی بهبود نیافته یا حتی بعد از عمل شدت پیدا می کند. سایر خطرات ناشی از انجام عمل جراحی شامل عفونت، پارگی در غشای پوشاننده نخاع، لخته شدن خون در ورید پا و زوال عصبی می شود.

      درمان های جایگزین تنگی کانال نخاعی

      گاهی علاوه بر دارو و اقدامات خود مراقبتی از شیوه های درمانی دیگر نیز استفاده شود. درمان های جایگزین برای تنگی کانال نخاعی شامل موارد زیر می شود:

      • ماساژ تراپی
      • طب سوزنی
      • درمان کایروپراکتیک

      البته حتماً پیش از استفاده از این شیوه های درمانی حتماً با پزشک خود در این مورد مشورت بگیرید.

      سبک زندگی و درمان خانگی تنگی کانال نخاعی

       

      پزشک برای تشخیص، علائم و نشانه های بیمار را چند وقت در نظر می گیرد. با این حال می توان از درمان های خانگی زیر برای کاهش درد ناشی از این عارضه استفاده کرد:

      • استفاده از مسکن ها
      • داروهای بدون نسخه
      • آسپرین، ایبوپروفن، ناپروکسن و استامینوفن به کاهش درد و التهاب ناشی از عارضه تنگی کانال نخاعی کمک می کنند.
      • استفاده از کمپرس های گرم یا سرد
      • بسیاری از علائم تنگی کانال نخاعی گردن با اعمال گرما یا یخ بر روی محل عارضه بهبود خواهد یافت.
      • حفظ وزن مناسب
      • حفظ وزن مناسب را جزء یکی از اهداف خود در نظر بگیرید. اگر دچار اضافه وزن یا چاقی هستید، پزشک ممکن است توصیه کند تا وزن خود را کاهش دهید. کاهش وزن اضافی می تواند با برداشتن قسمتی از فشار از روی گردن و کمر تا حد زیادی به کاهش علائمی مثل درد کمک کند.
      • ورزش کردن
      • تمرینات انعطاف پذیری ، کششی و تقویتی ممکن است به باز شدن فضای ستون فقرات و در نتیجه کاهش علائم ناشی از این عارضه کم کند. بهتر است با یک فیزیوتراپ یا پزشک متخصص در مورد انجام ورزش های بدون خطر در منزل صحبت کنید.
      • استفاده از عصا یا واکر
      • این وسایل کمکی علاوه بر بهبود فرم بدنی و تثبیت وضعیت ستون فقرات به کاهش درد ناشی از راه رفتن کمک خواهد کرد.

      آمادگی برای ملاقات با پزشک

      در صورتی که برای تشخیص اولیه این عارضه به پزشک عمومی مراجعه کردید و پزشک احتمال ابتلای شما به تنگی کانال نخاعی را می دهد، بهتر است برای تشخیص و درمان این اختلال به نورولوژیست یا متخصص اختلالات سیستم عصبی مراجعه کنید. متخصص نیز با توجه به شدت علائم شما را به یک جراح ارتوپدی یا جراح ستون فقرات معرفی خواهد کرد.

      از آن جایی که مدت زمان ملاقات با پزشک کوتاه بوده و حرف های زیادی برای گفتن خواهید داشت. در نتیجه بهتر است با آمادگی کامل به پزشک مراجعه کرده و از این زمان کوتاه نهایت استفاده را ببرید. بهتر است قبل از حضور در مطب موارد را آماده کنید.

      اطلاعات مورد نیاز پزشک

      • لیستی از تمامی علائم و نشانه های بیماری را تهیه کنید. همه نشانه های مربوط و غیر مربوط به بیماری خود را یادداشت کرده و همراه خود داشته باشید.
      • اطلاعات مهم شخصی را یادداشت کنید. بهتر است استرس ها و تغییرات اخیری که در زندگی تان افتاده است را یادداشت کنید.
      • لیستی از تمامی داروهای مصرفی خود تهیه کنید. نام تمامی داروها، مکمل ها و ویتامین های که مصرف می کنید را همراه با میزان مصرف خود یادداشت کنید.
      • دوست یا یکی از اعضای خانواده خود را همراه ببرید. گاهی اوقاتت به خاطر سپردن تمامی موارد و اطلاعاتی که پزشک در اختیارتان قرار می دهد، کار دشواری است. در نتیجه بردن همراه به یادآوری اطلاعات مهم و نکات کمک زیادی خواهد کرد.
      • سؤالات خود را یادداشت کنید. تمامی سؤالات مربوط و غیر مربوطی که به ذهنتان رسیده و قصد پرسیدن آن ها از پزشک را دارید را یادداشت کرده و همراه خود به مطب ببرید.

      سؤالات پزشک از شما

      • از چه زمانی متوجه بروز علائم شدید؟
      • آیا این علائم با گذشت زمان شدت گرفته است؟
      • آیا بستگان یا اعضای خانواده شما در گذشته دچار علائمی مشابه این بوده اند؟
      • آیا مبتلا به بیماری دیگری هستید؟
      • از چه داروها یا مکمل هایی به صورت منظم استفاده می کنید؟
      • در گذشته عمل جراحی ستون فقرات یا تزریق در ناحیه انجام داده اید؟

      سوالات پزشک معالج

      پزشک ممکن است در حین معاینه برای تشخیص دقیق تر سؤالات زیر را از شما بپرسید. به همین خاطر بهتر است قبل از حضور در مطب پاسخ این سؤالات را آماده کنید:

      • آیا احساس درد می کنید؟ محل دقیق بروز درد را نشان دهید؟
      • آیا فرم بدنی خاصی باعث کاهش یا افزایش درد شما می شود؟
      • آیا دچار حالت هایی شبیه ضعف، بی حسی یا مور مور شدن می شوید؟
      • آیا اخیراً احساس کرختی داشته اید؟
      • آیا در کنترل ادرار یا مدفوع خود دچار مشکل هستید؟
      • تا این لحظه از چه درمان هایی برای کاهش علائم خود استفاده نموده اید؟

      منبع:

      https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/spinal-stenosis/symptoms-causes/syc-20352961

      [advisers limit=3 online =true skill=”26″]

      همین حالا سوال خودتون رو از بهترین متخصصان پزشکت بپرسید!

      به این مقاله چه امتیازی می دهید؟

      0 / 5. تعداد رای ها: 0

      هنوز کسی نظرش را ثبت نکرده شما اولین نفر باشید.

      0

      مقالات مرتبط

      دیدگاهتان را بنویسید

      نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

      مشاوره آنلاین پزشکی در هر ساعت از شبانه روز