تا دیر نشده علائمتو بگو، پزشکتو بگم:
دزیپرامین برای درمان افسردگی با نام تجاری نورپرامین در دسترس است. این دارو فقط به صورت قرص خوراکی تجویز می شود اما مصرف آن با چندین هشدار دارویی همراه است. بهتر است قبل از مصرف دزیپرامین، حتما اطلاعات لازم را در این زمینه کسب کنید تا در صورت بروز عوارض احتمالی آنها را بشناسید و سریعا به پزشک مراجعه کنید. برای همین ما سعی کرده ایم در این مقاله از پزشکت، هر آنچه که باید در مورد دزیپرامین برای درمان افسردگی بدانید را بررسی کنیم.
قرص دزیپرامین چیست؟
نورپرامین ممکن است به عنوان بخشی از درمان ترکیبی استفاده شود. این بدان معناست که ممکن است لازم باشد آن را با سایر داروها با هم مصرف کنید. دزیپرامین می تواند در عرض 2 تا 5 روز اثربخشی خودش را شروع کند. با این حال، ممکن است 2 تا 3 هفته طول بکشد علائم افسردگی شما بهبود پیدا کند. پس مصرف داروی خود را طبق تجویز پزشک ادامه دهید.
دزیپرامین به دسته ای از داروها به نام ضد افسردگی های سه حلقه ای تعلق دارد. دسته ای از داروها گروهی از داروها هستند که به روشی مشابه عمل می کنند. این داروها اغلب برای درمان شرایط مشابه استفاده می شوند.
دقیقاً مشخص نیست که نورپرامین چگونه علائم افسردگی را تسکین می دهد و آن را درمان می کند اما ممکن است بازجذب یک پیام رسان شیمیایی به نام نوراپی نفرین را مسدود کند و مغز را از جذب مجدد این ماده باز دارد. در این شرایط سطح نوراپی نفرین در بدن افزایش پیدا کرده و خلق و خوی شما را بهبود می بخشد.
عوارض قرص دزیپرامین
قرص خوراکی دزیپرامین ممکن است باعث خواب آلودگی شود. خواب آلودگی ممکن است به این معنی باشد که بدن شما به خوبی به این دارو پاسخ نمی دهد. در این شرایط با پزشک معالج خود مشورت کنید شاید نیاز به کاهش دوز مصرفی داشته باشید. این دارو همچنین می تواند عوارض جانبی دیگری ایجاد کند، از جمله:
- خواب آلودگی
- سرگیجه
- خشکی دهان
- تاری دید
- مشکل در ادرار کردن
- یبوست
- حالت تهوع
- استفراغ
- افزایش ضربان قلب
- از دست دادن اشتها
- فشار خون بالا یا فشار خون پایین
- مشکلات جنسی، مانند کاهش میل جنسی (میل جنسی)، یا اختلال نعوظ (ناتوانی جنسی)
عوارض خفیف ناشی از مصرف نورپرامین نیازی به مراجعه پزشک ندارد اما اگر علائم در عرض چند روز برطرف نشد و یا تشدید پیدا کرد بهتر است به پزشک مراجعه کنید. همچنین مصرف نورپرامین می تواند با علائم و عوارض جدی تری همراه باشد.
خطر خودکشی:
خطر خودکشی و تشدید افسردگی با علائمی مانند:
- مشکل خواب
- موارد وحشت زدگی
- افکار در مورد خودکشی یا مرگ
- تلاش برای خودکشی
- افسردگی جدید یا بدتر شده
- اضطراب جدید یا تشدید شده
- احساس اضطراب یا بی قراری بسیار
- تحریک پذیری جدید یا بدتر شده
- رفتار پرخاشگرانه، عصبانی یا خشن
- عمل بر روی انگیزه های خطرناک
- شیدایی (افزایش شدید در فعالیت و صحبت کردن)
- سایر تغییرات غیرعادی در رفتار یا خلق و خو
مشکلات چشمی:
مشکلات چشمی که علائم احتمالی آن می تواند شامل موارد زیر باشد:
- چشم درد
- مشکلات بینایی، مانند تاری دید
- تورم یا قرمزی در داخل یا اطراف چشم(ها)
مشکلات قلبی:
علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:
- تپش قلب
- ریتم قلب نامنظم
- درد قفسه سینه
- تنگی نفس
سکته:
سکته که علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:
- ضعف در یک قسمت یا طرف بدن
- لکنت زبان
- تشنج
سندرم سروتونین:
سندرم سروتونین علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:
- بی قراری، توهم (دیدن چیزهایی که واقعی نیستند)، کما، یا سایر تغییرات در وضعیت ذهنی
- رفلکس های بیش فعال (مشکلات هماهنگی یا انقباض عضلانی)
- لرزش
- افزایش ضربان قلب
- فشار خون بالا یا پایین
- عرق کردن یا تب
- حالت تهوع، استفراغ یا اسهال
- سفتی عضلانی (سفتی)
سندرم بدخیم نورولپتیک:
علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:
- افزایش دما یا تب
- تعریق
- سفتی عضلانی
- اسپاسم عضلانی
- حرکات غیر ارادی مانند صورت
- ضربان قلب نامنظم یا تند
- افزایش فشار خون
دزیپرامین با چه داروهایی تداخل دارد؟
قرص خوراکی دزیپرامین می تواند با سایر داروها، ویتامین ها یا داروهای گیاهی تداخل داشته باشد. تداخل دارویی زمانی رخ می دهد که یک ماده نحوه عملکرد دارو را تغییر دهد. این می تواند مضر باشد یا از عملکرد خوب دارو جلوگیری کند. پس قبل از مصرف یا تجویز این دارو حتما در مورد دارو های مصرفی خود با پزشک مشورت کنید. نمونه هایی از داروهایی که می توانند با دزیپرامین تداخل ایجاد کنند، عبارتند از:
مصرف برخی از داروها با دزیپرامین می توانند اثرات خطرناکی در بدن ایجاد کنند. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:
- مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs) مانند ایزوکاربوکسازید، فنلزین، یا ترانیل سیپرومین
- لینزولید یا متیلن بلو داخل وریدی
استفاده از این داروها با دزیپرامین خطر ابتلا به سندرم سروتونین را افزایش می دهد. سندرم سروتونین وضعیت جدی است که می تواند علائمی مانند تعریق، تب، لرزش، توهم (دیدن یا شنیدن چیزهایی که واقعی نیستند) و یا حتی کما ایجاد کند. بین مصرف دزیپرامین و مصرف MAOI باید 14 روز صبر کنید.
عوارض تداخال های دارویی با دزیپرامین
افزایش عوارض جانبی سایر داروها یکی دیگر از خطر احتمالی مصرف همزمان بین دارو ها است. به نحوی که مصرف دزیپرامین با برخی داروها خطر عوارض جانبی آن داروها را افزایش می دهد. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:
- داروهایی مانند آرام بخش ها (از جمله اولانزاپین یا کلوزاپین)، آرام بخش ها/ خواب آورها (از جمله فنوباربیتال یا پنتوباربیتال)، یا بنزودیازپین ها (از جمله کلردیازپوکساید یا دیازپام): عوارض مصرف این داروها می تواند شامل خواب آلودگی، خشکی دهان، تاری دید، یبوست یا مشکل در ادرار باشد.
- داروهای سروتونرژیک مانند تریپتان ها (از جمله سوماتریپتان یا زولمی تریپتان)، سایر داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (از جمله آمی تریپتیلین یا ایمی پرامین)، فنتانیل، لیتیوم، ترامادول، بوسپیرون یا خار مریم سنت جان. احتمال بروز عوارض در هنگام افزایش دوز یا شروع آن بیشتر می شود و خطر سندرم سروتونین را بیشتر می کند. در صورت بروز این سندرم، مصرف دزیپرامین و داروی دیگر باید قطع شود و علائم سندرم باید درمان شوند.
- داروهای آنتی کولینرژیک مانند اکسی بوتینین، تری هگزی فنیدیل یا اسکوپولامین. افزایش عوارض جانبی شما می تواند شامل ضربان قلب سریع، تاری دید، خواب آلودگی یا گیجی باشد. در صورت بروز این عوارض پزشک می تواند دوز دارو را تغییر دهد.
- داروهای سمپاتومیمتیک مانند آلبوترول، اپی نفرین، یا داروهای ضداحتقان (از جمله سودوافدرین یا فنیل افرین). افزایش عوارض جانبی شما می تواند شامل افزایش خطر فشار خون بالا باشد. پزشک ممکن است شما را بیشتر تحت نظر داشته باشد و در صورت نیاز دوز دزیپرامین را تغییر دهد.
خطر افزایش عوارض ناشی از مصرف دزیپرامین
مصرف دزیپرامین با برخی داروها خطر عوارض جانبی دزیپرامین را افزایش می دهد. این به این دلیل است که میزان دزیپرامین در بدن شما ممکن است افزایش یابد. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:
- سایمتیدین. افزایش عوارض جانبی شما می تواند شامل خواب آلودگی، فشار خون بالا، یبوست و مشکلات جنسی مانند کاهش میل جنسی یا اختلال نعوظ (ناتوانی جنسی) باشد. پزشک ممکن است دوز دزیپرامین را کاهش دهد.
- داروهای ضد آریتمی مانند فلکائینید، پروپافنون یا کینیدین. افزایش عوارض جانبی شما می تواند شامل خطر بیشتر طولانی شدن فاصله QT باشد. این می تواند نشانه ای از مشکلات ریتم قلب باشد. علائم می تواند شامل ضربان قلب نامنظم، غش یا تشنج باشد.
- داروهای ضد روان پریشی مانند کلرپرومازین، فلوفنازین یا تیوریدازین. افزایش عوارض جانبی شما می تواند شامل خواب آلودگی یا ضربان قلب نامنظم باشد.
هشدارهای مهم هنگام مصرف دزیپرامین
این دارو دارای هشدار جعبه سیاه به عنوان جدی ترین هشدار سازمان غذا و دارو (FDA) است. برخی از هشدارهای جدی مصرف دزیپرامین برای درمان افسردگی، عبارتند از:
افکار خودکشی
دزیپرامین ممکن است افکار یا بروز رفتارهای خودکشی را افزایش دهد. این خطر در چند ماه اول مصرف این دارو یا با تغییر دوز بیشتر است. همچنین خطر بروز خودکشی ناشی از مصرف دزیپرامین در کودکان، نوجوانان و بزرگسالان جوان بیشتر است. به هرگونه تغییر غیرعادی در خلق و خوی، رفتارها، افکار یا احساسات خود یا فرزندتان توجه کافی داشته باشید. در صورت مشاهده هرگونه تغییر، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.
بدتر شدن علائم افسردگی
این دارو ممکن است افسردگی شما را بدتر کند. این خطر در چند ماه اول درمان یا زمانی که دوز شما تغییر می کند بیشتر است. اگر تغییرات غیرعادی در رفتار دارید، با پزشک خود تماس بگیرید. این تغییرات می تواند شامل افکار یا تلاش برای خودکشی، حملات پانیک، مشکلات خواب، یا احساس اضطراب و بی قراری باشد. آنها همچنین می توانند شامل احساس تحریک پذیری، خصومت، یا پرخاشگری، عمل بر روی انگیزه های خطرناک یا داشتن نوسانات خلقی شدید باشند.
هشدار خواب آلودگی و سرگیجه
مصرف دزیپرامین می تواند باعث خواب آلودگی یا سرگیجه شود. پس بهتر است حین مصرف این تا زمانی که بدانید این دارو چگونه بر شما تأثیر می گذارد دارو رانندگی نکنید، از ماشین آلات سنگین استفاده نکنید یا کارهای خطرناکی انجام ندهید.
هشدار فشار خون بالا در حین جراحی
در صورت نیاز به جراحی در حین مصرف دزیپرامین پزشک خود اطلاع دهید. دزیپرامین باید در اسرع وقت قبل از جراحی انتخابی قطع شود زیرا می تواند باعث فشار خون بالا شود. این می تواند در طول جراحی خطرناک باشد.
هشدار تداخل الکلی
استفاده از نوشیدنی های حاوی الکل همزمان با مصرف این دارو می تواند میزان دزیپرامین را در بدن شما کاهش دهد و در نتیجه دارو اثربخشی خوبی در درمان افسردگی نداشته باشد. الکل همچنین ممکن است خطر خواب آلودگی، افکار خودکشی یا مصرف بیش از حد دزیپرامین را افزایش دهد.
هشدار برای مبتلایان به شرایط خاص
مصرف این دارو به تنهایی برای افرادی که سابقه مانیا یا اختلال دوقطبی دارند ممکن است باعث ایجاد یک دوره مختلط یا شیدایی شود. در صورت ابتلا به اختلال دوقطبی با پزشک خود در مورد بی خطر بودن این دارو برای شما صحبت کنید.
مصرف نورپرامین برای افراد مبتلا به تشنج خطر بروز تشنج را افزایش می دهد. با پزشک خود در مورد بی خطر بودن این دارو برای شما صحبت کنید.
همچنین مصرف نورپرامین برای درمان افسردگی در مبتلا به مشکلات قلبی با هشدار جدی همراه است که مصرف آن خطر ضربان قلب سریع خطرناک، حمله قلبی، سکته مغزی یا سایر مشکلات قلبی را افزایش می دهد. در صورت سابقه هرگونه مشکل قلبی قبل از شروع این دارو به پزشک خود اطلاع دهید. اگر اخیراً دچار حمله قلبی شده اید از مصرف این دارو خودداری کنید.
برای افراد مبتلا به پرکاری تیروئید (سطوح بالای تیروئید) این دارو خطر ابتلا به آریتمی (ریتم های نامنظم قلب) را افزایش می دهد.
مصرف نورپرامین در افرادی که مشکلات چشمی مانند گلوکوم با زاویه بسته یا مشکلات کلیوی دارند ممکن است مصرف نورپرامین وضعیت و علائم بیمار را بدتر کند.
در صورت ابتلا به بیماری های کلیوی یا حتی کبدی، بدن بیمار ممکن است نتواند دارو را به درستی دفع کند. همین می تواند منجر به افزایش سطح این دارو در بدن شود و احتمال بروز عوارض را افزایش دهد.
مصرف نورپرامین برای افسردگی در سالمندان: کلیه افراد سالمند ممکن است مانند گذشته کار نکنند و نتواند دارو را به درستی دفع کند. در نتیجه مقدار بیشتری از این دارو برای مدت طولانی تری در بدن این افراد باقی می مان و خطر عوارض جانبی را افزایش می دهد. دزیپرامین همچنین ممکن است خطر افتادن یا گیجی در سالمندان را افزایش دهد.
دزیپرامین برای کودکان
مشخص نیست که آیا این دارو برای کودکان بی خطر است یا موثر. استفاده از آن در افراد 18 سال و کمتر توصیه نمی شود. این دارو ممکن است در چند ماه اول مصرف باعث افکار و رفتارهای خودکشی در کودکان و جوانان شود.
دزیپرامین در بارداری و شیردهی
سازمان غذا و دارو (FDA) برای دزیپرامین یک دسته بندی بارداری تعیین نکرده است. هنوز مشخص نیست که آیا دزیپرامین برای استفاده در زنان باردار ایمن و موثر است یا خیر. اما با این حال بهتر است اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید به پزشک خود اطلاع دهید. دزیپرامین باید در دوران بارداری فقط در صورتی استفاده شود که فواید احتمالی آن خطر بالقوه را توجیه کند.
همچنین اثرات ناشی از استفاده از دزیپرامین در دوران شیردهی مشخص نیست. اگر به کودک خود شیر می دهید با پزشک خود صحبت کنید. ممکن است لازم باشد تصمیم بگیرید که شیردهی را یا مصرف این دارو را متوقف کنید. داروهای دیگری نیز برای درمان بیماری شما وجود دارد. برخی ممکن است برای شما مناسب تر از دیگران باشند. با پزشک خود در مورد سایر گزینه های دارویی که ممکن است برای شما مفید باشد مشورت کنید.
در مصرف نورپرامین چه نکاتی را باید رعایت کنیم؟
از آنجایی که مصرف نورپرامین با برخی عوارض احتمالی همراه است توصیه می شود هنگام مصرف این دارو موارد زیر را در نظر بگیرید:
سلامت روان و مشکلات رفتاری
از آنجایی که نورپرامین برای درمان افسردگی مورد استفاده قرار می گیرد و ممکن است منجر به بروز افکار خودکشی شود، بهتر است در هنگام مصرف آن حالات، رفتار، افکار و احساسات خود را کنترل کنید. همچنین باید علائم افسردگی و هر بیماری روانی دیگری که ممکن است داشته باشید را زیر نظر بگیرید. این دارو می تواند مشکلات جدیدی را در سلامت روان و رفتار ایجاد یا مشکلات موجود را بدتر کند.
عملکرد کلیه
برای بررسی عملکرد کلیه های خود و احتمال بروز عوارض این دارو بهتر است آزمایش خون انجام دهید. اگر کلیه های شما خوب کار نمی کنند، پزشک ممکن است دوز این دارو را کاهش دهد. همچنین به این نکته توجه داشته باشید که تکرر ادرار می تواند یکی از عوارض مصرف این دارو باشد.
سلامت چشم
برای پیشگیری از خطر حمله حاد گلوکوم در هنگام مصرف نورپرامین برای درمان افسردگی یک معاینه چشم انجام دهید. افزایش فشار چشم و گشاد شدن مردمک می تواند از عوارض این دارو ها باشد.
فشار خون: پزشک ممکن است فشار خون شما را بررسی کند. این به این دلیل است که دزیپرامین می تواند فشار خون شما را افزایش یا کاهش دهد.
عملکرد قلب
برای بررسی وضعیت قلب خود در هنگام مصرف این دارو بهتر است در برخی موارد نوار قلب بگیرید تا نحوه عملکرد قلب خود را تحت نظر داشته باشید. در صورت بروز هر گونه علائم قلبی ممکن است نیاز به تغییر دوز دارو داشته باشید.
بررسی عملکرد کبد
ممکن است برای بررسی میزان عملکرد کبدتان آزمایش خون انجام دهید. دزیپرامین ممکن است آنزیم های کبدی شما را افزایش دهد. این می تواند نشانه آسیب کبدی باشد.
سطح آنزیم پانکراس
ممکن است برای بررسی سطح آنزیم های پانکراس آزمایش خون انجام دهید. دزیپرامین ممکن است سطح آنزیم پانکراس شما را افزایش دهد.
عملکرد تیروئید
دزیپرامین می تواند باعث مشکلات قلبی، از جمله تغییر در ریتم قلب شود که همین می تواند اثراتی را در افزایش عملکرد غده تیروئید شما ایجاد کند. برای همین توصیه می شود هنگام مصرف این دارو عملکرد تیروئید خود را تحت نظر داشته باشید.
تغییرات وزنی
دزیپرامین می تواند باعث افزایش یا کاهش وزن و حتی دمای بدن این می تواند نشانه یک عارضه جانبی شدید به نام سندرم سروتونین باشد.
حساسیت به خورشید
دزیپرامین می تواند پوست شما را نسبت به نور خورشید حساس تر کند. این خطر آفتاب سوختگی شما را افزایش می دهد. اگر می توانید از آفتاب دوری کنید. اگر نمی توانید، حتما لباس محافظ بپوشید و ضد آفتاب بزنید.
نحوه مصرف دزیپرامین
دوز مصرفی نورپرامین برای درمان افسردگی می تواند به عوامل مختلفی مانند سن، شرایط بیماری و سایر بیماری های زمینه ای فرد بستگی داشته باشد.
مصرف نورپرامین برای بزرگسالان
مقدار مصرف این دارو برای بزرگسالان (18 تا 64 سال) ممکن است متناسب با وضعیت بیمار به صورت زیر تجویز شود:
- دوز شروع معمولی: ممکن است پزشک دوز مصرفی را با دوز کمتر شروع کند و در صورت نیاز آن را افزایش دهد. پزشک شما ممکن است دارو را در دوزهای منقسم یا به صورت تک دوز داده شود.
- دوز معمول: 100-200 میلی گرم در روز در دوزهای منقسم یا به صورت تک دوز.
- درمان نگهدارنده: پس از بهبود افسردگی، اگر به درمان طولانی مدت نیاز دارید، باید از کمترین دوز موثر استفاده کنید. هنگامی که به دوز نگهدارنده خود رسیدید، کل دوز روزانه را می توان یک بار در روز مصرف کرد.
- حداکثر دوز مصرف آن در بزرگسالان 300 میلی گرم در روز است. اگر به دوزهای به این اندازه نیاز دارید، دزیپرامین را باید در بیمارستان شروع کنید. این به پزشک شما امکان می دهد هر روز شما را از نزدیک تحت نظر داشته باشد و ضربان و ریتم قلب شما را بررسی کند.
دوز دزیپرامین در کودکان (سن 13 تا 17 سال)
- دوز معمولی: 25-100 میلی گرم در روز در دوزهای منقسم یا به صورت تک دوز.
- درمان نگهدارنده: پس از بهبود افسردگی کودک، در صورت نیاز به درمان طولانی مدت، باید از کمترین دوز موثر استفاده کرد. هنگامی که کودک شما به دوز نگهدارنده رسید، کل دوز روزانه را می توان یک بار در روز مصرف کرد.
- حداکثر دوز: پزشک کودک شما ممکن است به تدریج دوز را به 100 میلی گرم در روز افزایش دهد. در بیماری شدیدتر، پزشک کودک شما ممکن است دوز را به 150 میلی گرم در روز افزایش دهد. دوزهای بالای 150 میلی گرم در روز توصیه نمی شود. دزیپرامین برای استفاده در کودکان کمتر از 13 سال توصیه نمی شود.
دوز بالا (سن 65 سال و بالاتر)
- دوز معمولی: 25-100 میلی گرم در روز در دوزهای منقسم یا به صورت تک دوز.
- درمان نگهدارنده: پس از بهبود افسردگی، اگر به درمان طولانی مدت نیاز دارید، باید از کمترین دوز موثر استفاده کنید. پس از رسیدن به دوز نگهدارنده، کل دوز روزانه را می توان یک بار در روز مصرف کرد.
- حداکثر دوز: پزشک ممکن است به آرامی دوز شما را به 100 میلی گرم در روز افزایش دهد. در بیماری شدیدتر، پزشک ممکن است دوز را تا 150 میلی گرم در روز افزایش دهد. دوزهای بالای 150 میلی گرم در روز توصیه نمی شود.
به طور کلی دزیپرامین برای درمان طولانی مدت تجویز می شود. اگر آن را طبق دستور مصرف نکنید، خطرات جدی دارد. علاوه بر آن قطع ناگهانی این دارو می تواند با بروز علائم ترک همراه مانند حالت تهوع، سردرد یا بی حالی (احساس ناراحتی یا ناراحتی) باشد. از طرفی هم اگر به هیچ وجه این دارو را مصرف نکنید، علائم افسردگی شما ممکن است بهبود نیابد.
سوالات متداول
چگونه بفهمیم نورپرامین برای درمان افسردگی موثر است؟ علائم افسردگی شما باید کاهش یابد و خلق و خوی شما بهتر شود. دزیپرامین می تواند در عرض 2 تا 5 روز شروع به کار کند، اما ممکن است 2 تا 3 هفته طول بکشد تا بهبودی بزرگ در علائم خود مشاهده کنید.
آیا مصرف زیاد نورپرامین خطرناک است؟ مصرف بیش از حد این دارو هم می تواند باعث افزایش سطح دارو و بروز علائم مسمومیت دارویی شود، از جمله:
- گیجی
- تشنج
- استفراغ
- خواب آلودگی
- غش کردن
- مشکل در تمرکز
- سفت شدن ماهیچه ها
- کاهش سرعت تنفس
- افت فشار خون خطرناک
- احساس بسیار هیجانی
- افزایش یا کاهش دمای بدن
- تغییرات در ریتم و ضربان قلب
- توهمات بصری (دیدن چیزهایی که واقعی نیستند)
- گشاد شدن مردمک ها (گشاد شدن مراکز تیره چشم)
- رفلکس های بیش فعال (مشکلات هماهنگی یا انقباض عضلانی)
- کما
- مرگ
در صورت مصرف بیش از حد این دارو سریعا به مراکز درمانی مراجعه کنید.
آخرین دیدگاه‌ها