اسپینا بیفیدا (Spina bifida) یکی از نقایص هنگام تولد است که زمانی اتفاق می افتد که ستون فقرات و نخاع کودک به درستی شکل نگیرند. این بیماری یک نوع نقص در لوله عصبی کودک تازه متولد شده است. لوله عصبی، ساختاری است که در جنین در حال رشد نهایتاً تبدیل به مغز، نخاع و بافت هایی که نخاع کودک را احاطه می کنند، می شود. به طور طبیعی، این لوله عصبی در اوایل بارداری تشکیل شده و در روز 28 ام جنینی دو لبه آن بهم آمده و یک لوله تشکیل می دهند که به آن لوله عصبی گفته می شود. در نوزادانی مبتلا به اسپینا بیفیدا ، بخشی از این لوله عصبی به درستی رشد پیدا نکرده و در نتیجه بسته نمی شود. در نتیجه این بسته نشدن لوله عصبی، باعث ایجاد نقص در نخاع و استخوان های ستون فقرات کودک مبتلا خواهد شد.
بسته به نوع نقص، اندازه، محل و عوارض ناشی از این عارضه، اسپینا بیفیدا می تواند از نوع خفیف یا شدید باشد. در صورت نیاز، درمان زودرس اسپینا بیفیدا شامل عمل جراحی می شود، اگرچه که این درمان نمی تواند به طور کامل این عارضه و مشکلات ناشی از آن را برطرف کند.
علت اسپینا بیفیدا
پزشکان مطمئن نیستند که چه عواملی باعث ایجاد عارضه اسپینا بیفیدا می شود. با این حال تصور می شود که مجموعه ای از عوامل ژنتیکی، تغذیه ای و عوامل محیطی مانند سابقه خانوادگی نقص لوله عصبی و کمبود فولات (ویتامین B-9) باعث بروز عارضه اسپینا بیفیدا می شود.
عوامل خطر اسپینا بیفیدا
اسپینا بیفیدا در بین سفید پوستان و اسپانیایی ها شایع تر از دیگر ملیت ها بوده و زنان بیشتر از مردان دچار این عارضه می شوند. پزشکان و محققان از علت اصلی بروز اسپینا بیفیدا آگاه نیستند.
با این حال عوامل زیر به عنوان عوامل خطر ابتلا به این عارضه در نظر گرفته می شود:
کمبود فولات
- شکل طبیعی ویتامین B-9 ، برای رشد کودک سالم از اهمیت بسیاری برخوردار است.
- فرم مصنوعی آن که در مکمل ها و غذاهای غنی شده یافت می شود، اسید فولیک نامیده می شود.
- کمبود فولات خطر ابتلا به اسپینا بیفیدا و سایر نقایص لوله عصبی را تا حد قابل توجهی افزایش می دهد.
مصرف برخی از داروها
به عنوان مثال، به نظر می رسد مصرف داروهای ضد تشنج، مانند والپروئیک اسید (Depakene) در دوران بارداری باعث نقص لوله عصبی می شوند. این عارضه ممکن است در نتیجه اختلال در مصرف فولات یا فولیک اسید بدن ناشی از این دارو به وجود بیاید.
دیابت
زنان مبتلا به دیابت که قند خون آن ها در طول بارداری به خوبی کنترل نشده باشد، خطر ابتلای کودکان آن ها به بیماری اسپینا بیفیدا بیشتر خواهد بود.
چاقی و اضافه وزن
چاقی پیش از بارداری در مادران، احتمال بروز اسپینا بیفیدا در نوزاد را افزایش خواهد داد.
افزایش دمای بدن
برخی شواهد نشان می دهد که افزایش دمای بدن (هایپرترمی) در هفته های اولیه بارداری ممکن است خطر اسپینا بیفیدا را افزایش دهد. بالا رفتن دمای اصلی بدن، به دلیل تب یا استفاده از سونا یا وان گرم از جمله مواردی است که می تواند احتمال ابتلای نوزاد به عارضه اسپینا بیفیدا را افزایش دهد.
سابقه خانوادگی نقص لوله عصبی
زوج هایی که در گذشته یک فرزند مبتلا به نقص لوله عصبی داشته اند احتمال اینکه کودکان بعدی آن ها دچار این عارضه باشند بسیار بیشتر از دیگر زوج ها خواهد بود. همچنین اگر دو فرزند قبلی خانواده تحت تأثیر این بیماری قرار گرفته باشند، این خطر افزایش خواهد یافت. علاوه بر این ، زنی که با نقص لوله عصبی متولد شده است، احتمال این که کودک وی با عارضه اسپینا بیفیدا متولد شود بیشتر خواهد بود. با این حال، بیشتر نوزادان مبتلا به اسپینا بیفیدا در والدینی متولد می شوند که هیچ سابقه خانوادگی مشخصی از این بیماری ندارند.
اگر با فاکتورهای خطر ابتلا به اسپینا بیفیدا آشنایی پیدا کرده اید، بهتر است با پزشک در مورد دوز فولیک اسید مورد نیازخود پیش از بارداری یا در حین بارداری مشورت کنید. تا در صورت نیاز برای شما فولیک اسید تجویز شود. اگر داروهای به خصوصی مصرف می کنید حتما نوع و دوز مصرفی خود را به پزشک خود بگویید. در صورتی که نیاز به مصرف داروی خاصی داشته باشید، پزشک با تنظیم دوز مصرفی می تواند احتمال بروز اسپینا بیفیدا را به حداقل ممکن برساند.
انواع اسپینا بیفیدا
اسپنا بیفیدا ممکن است انواع متفاوتی داشته و شامل اسپینا بیفیدا مخفی، میلومننگوسل و نوع بسیار نادر آن مننگوسل شود.
اسپینا بیفیدا مخفی (Spina bifida occulta)
اکولتا Occulta در اسم این نوع از اسپینا بیفیدا به معنی مخفی است. این نوع از اسپینا بیفیدا شایع ترین و خفیف ترین نوع این بیماری است. اسپینا بیفیدا مخفی در بین فاصله یا جدایی کوچکی که در یک یا چند استخوان ستون فقرات به وجود می آید. بسیاری از افراد مبتلا به اسپینا بیفیدا مخفی ممکن است حتی متوجه بروز آن نشوند. مگر اینکه این عارضه به صورت کاملاً اتفاقی در یکی از تصویر برداری ها نشان و تشخیص داده شود.
مایلومنینگوسل
مایلومنینگوسل (اسپینا بیفیدا باز) یکی از شدیدترین انواع این بیماری است. در اثر این عارضه کانال ستون فقرات در امتداد چندین مهره در قسمت تحتانی یا میانی ستون فقرات باز خواهد بود. غشا و عصب های ستون فقرات در هنگام تولد از این منفذ باز بیرون شده و در پشت کودک کیسه بزرگی را شکل خواهند داد. عارضه مایلومنینگوسل حتی می تواند جان کودک را به خطر انداخته و باعث بروز عفونت های شدید و جدی شود. همچنین این عارضه می تواند باعث فلج و اختلال عملکرد مثانه و روده فرد مبتلا شود.
علائم اسپینا بیفیدا
علائم و نشانه های ناشی از ابتلا به اسپینا بیفیدا بر اساس نوع و شدت آن متفاوت بوده و ممکن است در هر شخص با علائم خاصی بروز پیدا کند.
اسپینا بیفیدا پنهان
معمولاً این نوع بدون علائم است زیرا عصب های ستون فقرات درگیر نخواهد شد.
اما گاهی اوقات ممکن است شاهد بروز علائمی زیر باشید:
- رشد موهای غیر طبیعی
- لکه هایی بر روی پوست کودک تازه متولد شده در بالای ستون مهره ها
- گاهی اوقات لکه های پوستی نشانه ای از بروز اختلالات در ستون مهره های کودک بوده و تنها با استفاده از تصویر برداری ام آر آی یا سونوگرافی قابل تشخیص خواهد بود.
مایلومنینگوسل
در این نوع شدید از اسپینا بیفیدا شاهد بروز علائم زیر خواهیم بود:
- کانال نخاعی در امتداد چندین مهره در قسمت تحتانی یا میانی کمر فرد مبتلا باز خواهد ماند.
- غشاها، نخاع یا اعصاب از بدو تولد حالت بیرون زدگی داشته و کیسه ای را در پشت کمر کودک مبتلا تشکیل خواهند داد.
- معمولاً بافت ها و اعصاب معمولاً در معرض دید هستند. اگرچه گاهی اوقات پوستی کیسه به وجود آمده در پشت کمر فرد را می پوشاند.
زمان مراجعه به پزشک
به طور معمول، ابتلای کودک به میلومنینگوسل پیش یا درست بلافاصله بعد از تولد تشخیص داده خواهد شد. این کودکان باید در طول زندگی توسط تیم تخصصی پزشکان تحت مراقبت قرار گرفته و خانواده های این کودکان نیز باید در مورد عوارض مختلف ناشی از این نوع اسپینا بیفیدا آموزش ببینند. كودكان مبتلا به اسپینا بیفیدا پنهان ممکن است هیچگونه علائم و عوارضی نداشته باشند، در نتیجه کودک فقط نیازمند مراقبت های روتین کودکان بوده و نیازی به تحت نظر بودن منظم در آینده نخواهد داشت.
تشخیص اسپینا بیفیدا
اگر باردار هستید، آزمایش غربالگری قبل از تولد برای بررسی ابتلا به اسپینا بیفیدا و سایر نقایص هنگام تولد اهمیت بسیار زیادی داشته و می تواند به تشخیص این عارضه پیش از تولد کمک کند. اما این آزمایشات کامل نبوده و بعضی از مادران که نتیجه آزمایش خون آن ها برای ابتلای کودک به اسپینا بیفیدا مثبت بوده، کودکان کاملاً سالم به دنیا آورده و در نتیجه آزمایش به اشتباه کودک را مبتلا به اسپینا بیفیدا تشخیص داده است. بهتر است در دوران بارداری در مورد آزمایش های پیش از تولد، خطرات آن و نتایج احتمالی این آزمایشات با پزشک صحبت کنید.
آزمایش خون برای تشخیص اسپینا بیفیدا
ابتلا به اسپینا بیفیدا با آزمایش خون مادر نیز قابل تشخیص است اما معمولاً این تشخیص با سونوگرافی انجام خواهد شد.
- تست آلفا-fetoproteine سرم مادر (MSAFP). برای آزمایش MSAFP، نمونه ای از خون مادر برای آلفا-فتوپروتئین (AFP)، نوعی پروتئین که توسط کودک تولید می شود گرفته شده و مورد آزمایش قرار خواهد گرفت. طبیعی است که مقدار کمی AFP بتواند از جفت عبور کرده و وارد جریان خون مادر شود اما مقادیر بالای AFP به طور غیر طبیعی می تواند نشان دهنده این باشد که کودک دارای نقص لوله عصبی مانند اسپینا بیفیدا است، با این حال همیشه مقادیر بالای AFP نشان دهنده ابتلای جنین به اسپینا بیفیدا نخواهد بود.
- آزمایش برای تأیید سطح بالای AFP. متغیر بودن سطح AFP می تواند به علت عوامل دیگری از جمله محاسبه غلط سن جنین یا بارداری چند قلویی به وجود آمده باشد به همین خاطر پزشک ممکن است برای تأیید این آزمایش دستور به تکرار آن بدهد. در مرحله بعدی اگر هنوز نتایج این آزمایش بالا باشد، کودک نیاز به ارزیابی های بیشتر مثل سونوگرافی خواهد داشت.
- آزمایش های خون دیگر. پزشک ممکن است آزمایش MSAFP را با دو یا سه آزمایش خون دیگر انجام دهد. این آزمایشات معمولاً همراه با آزمایش MSAFP انجام می شود اما هدف آنها بررسی سایر ناهنجاری ها مانند تریزومی 21 (سندرم داون) است و ارتباطی به نقص لوله عصبی نخواهد داشت.
سونوگرافی
سونوگرافی جنین دقیق ترین روش برای تشخیص اسپینا بیفیدا کودک قبل از زایمان است. برای تشخیص این عارضه سونوگرافی را می توان در سه ماهه اول (11 تا 14 هفته) و سه ماهه دوم (18 تا 22 هفته) انجام داد. البته سونوگرافی در سه ماهه دوم می تواند Spina bifida را با دقت زیاد تشخیص دهد. بنابراین، این معاینه و سونوگرافی برای شناسایی و رد احتمال ابتلا به ناهنجاری های مادرزادی مانند اسپینا بیفیدا از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. همچنین سونوگرافی پیشرفته می تواند علائم اسپینا بیفیدا مانند ستون فقرات باز یا ویژگی های خاص را در کودک به خوبی نشان دهد. نوع پیشرفته سونوگرافی حتی می تواند به بررسی میزان شدت عارضه در زمان بارداری کمک کند.
آمینو سنتز
اگر سونوگرافی پیش از تولد ابتلای جنین به اسپینا بیفیدا را تأیید کند، پزشک ممکن است انجام آمنیوسنتز را درخواست کند. در طول آمنیوسنتز، پزشک از سوزن برای خارج کردن نمونه ای از مایعات از کیسه آمنیوتیک که کودک را احاطه کرده است استفاده می کند. نمونه به دست آمده را در آزمایشگاه مورد بررسی دقیق قرار خواهد داد. این آزمایش ممکن است برای رد احتمال ابتلای جنین به بیماری های ژنتیکی اهمیت بسیار زیادی داشته باشد. البته باید در نظر داشته باشید که اسپینا بیفیدا به ندرت با بیماری های ژنتیکی در ارتباط است. پیش از انجام آمنیو سنتز در مورد خطرات انجام آمنیوسنتز از جمله خطر اندک از سقط جنین، با پزشک خود صحبت کنید.
عوارض اسپینا بیفیدا
اسپینا بیفیدا ممکن است باعث حداقل علائم یا ناتوانی جسمی جزئی در فرد مبتلا شود. اما در شدید، اسپینا بیفیدا می تواند منجر به ناتوانی جسمی قابل توجهی شود.
این شدت تحت تأثیر موارد زیر خواهد بود:
- پوشیده بودن ناحیه درگیر با پوست
- اندازه و محل بروز نقص در لوله عصبی
- کدام عصب نخاعی از ناحیه آسیب دیده نخاعی بیرون زده باشد.
لیست عوارض جانبی که در ادامه به آن ها اشاره خواهیم کرد شاید به نظر بسیار زیاد و حتی باور نکردنی به نظر برسد. اما همه کودکان دچار این عوارض جانبی احتمالی نشده و این عوارض قابل درمان هستند
عوارض جانبی عبارتند از:
مشکلات پیاده روی و تحرک
ممکن است در نتیجه ابتلا به اسپینا بیفیدا اعصابی که ماهیچه های پا را کنترل می کنند در زیر ناحیه نقص نخاع اسپینا بیفیدا به درستی کار نکنند. این می تواند باعث ضعف عضلات پاها و گاهی فلج فرد مبتلا شود. اینکه کودک می تواند به طور معمول راه برود یا خیر نیز بستگی به محل بروز نقص، اندازه و مراقبت های قبل و بعد از تولد کودک خواهد داشت.
عوارض ارتوپدی
کودکان مبتلا به میلومانینوگسل ممکن است به دلیل ضعف عضلات در پاها و کمر دچار مشکلات مختلفی در پاها و ستون فقرات خود شوند. نوع مشکلات به محل بروز این نقص بستگی خواهد داشت.
معمولاً مشکلات احتمالی ارتوپدی شامل موارد زیر می شود:
- رشد غیر طبیعی
- انقباضات عضلانی
- دررفتگی مفصل ران
- تغییر شکل استخوان و مفصل
- ستون فقرات خمیده (اسکولیوز)
مشکلات روده و مثانه
در کودکان مبتلا به میلومینینگوسل، اعصابی مسئول کنترل مثانه و روده دیگر به درستی کار نکرده و باعث مشکلاتی در فرد مبتلا خواهد شد. این عارضه به این خاطر است که عصب کنترل کننده حرکات روده و مثانه از پایین ترین قسمت نخاع گرفته می شود.
تجمع مایعات در مغز (هیدروسفالی)
نوزادان متولد شده با میلومنینگوسل معمولاً دچار تجمع مایعات در مغز یا هیدروسفالی می شوند.
مشکل عملکردی شانت
شانت های قرار گرفته در داخل مغز برای درمان هیدروسفالی ممکن است متوقف یا عفونی شوند. علائم هشدار دهنده ناشی از این عارضه ممکن است متفاوت باشند.
بعضی از علائم هشدار دهنده ناشی از توقف عملکرد شانت ها عبارتند از:
- تشنج
- گیجی
- سردرد
- حالت تهوع
- خواب آلودگی
- تحریک پذیری
- مشکلات تغذیه
- تورم یا قرمزی در طول تکان دادن
- تغییر در چشم ها (نگاه رو به پایین ثابت)
ناهنجاری کیاری نوع دوم
ناهنجاری کیاری نوع II، یک ناهنجاری شایع در مغز کودکان است. ایت وضعیت همراه با اسپینا بیفیدا نوع میلیمینینگوسل بروز پیدا می کند. ساقه مغز یا پایین ترین بخش از مغز که در بالای ستون فقرات قرار گرفته است. در نتیجه این بیماری، پایین تر از قسمت طبیعی قرار می گیرد که باعث مشکلات تنفسی و بلع غذا در فرد خواهد شد. در موارد نادر نیز ممکن است فشار در بعضی از نواحی مغزی اتفاق افتاده و برای کاهش فشار فرد مبتلا به کیاری نیاز جراحی داشته باشد.
عفونت در بافت های اطراف مغز (مننژیت)
- برخی از نوزادان مبتلا به میلومانینوسل ممکن است دچار مننژیت شوند.
- این عفونت می تواند زندگی فرد را به خطر انداخته و باعث روز آسیب های مغزی شود.
اختلال تنفسی در خواب
كودكان و بزرگسالان مبتلا به اسپینا بیفیدا، به خصوص میلومنینگوسل، ممكن است دچار آپنه خواب یا سایر اختلالات تنفسی در خواب شوند. ارزیابی اختلال خواب در مبتلایان به میلومینینگوسل به تشخیص مشکلات تنفسی مثل آپنه خواب کمک کرده و وضعیت سلامتی و کیفیت زندگی فرد مبتلا را تاحد قابل توجهی افزایش خواهد داد.
مشکلات پوستی
كودكان مبتلا به اسپینا بنفيدا ممكن است دچار زخم در کف پاها، پاها، باسن يا کمر خود شوند. این افراد در صورت بروز تاول یا زخم ممکن است حتی متوجه بروز آن نشوند. همین زخم ها و تاول های شناسایی نشده ممکن است تبدیل به زخم های عمیق یا عفونت های پا شده و درمان آن تبدیل به یک چالش بزرگ برای فرد مبتلا شود. از طرف دیگر احتمال بروز زخم در کودکان مبتلا به میلومینینگوسل بسیار بیشتر از دیگر افراد مبتلا است.
حساسیت به لاتکس
احتمال حساسیت کودکان مبتلا به اسپینا بیفیدا نسبت به محصولات لاتکس یا مواد پلاستیکی بسیار بیشتر از کودکان سالم است. این حساسیت نسبت به لاتکس می تواند باعث بروز ضایعات پوستی، عطسه، خارش، آب ریزش بینی یا آب ریزش چشمی شود. این عارضه همچنین می تواند باعث بروز آنفلاکسی در فرد مبتلا شود. آنفلاکسی عارضه ای شود که باعث تورم صورت شده و مسیر تنفسی فرد را با اختلال مواجه کرده و در بعضی از موارد می تواند زندگی فرد را با مشکل مواجه کند. در نتیجه بهتر است هنگام زایمان و مراقبت از کودک مبتلا به اسپینا بیفیدا از دستکش و تجهیزات بدون لاتکس استفاده کنید.
عوارض جانبی دیگر
ممکن است با بزرگتر شدن کودکان مبتلا به اسپینا بیفیدا عوارض جانبی این بیماری نیز افزایش یابد. حتی باعث بروز عوارضی مانند عفونت ادراری، اختلالات دستگاه گوارش (GI) و افسردگی در این کودکان شود. كودكان مبتلا به میلومینینگوسل ممكن است دچار اختلالات یادگیری مانند مشكلات توجه و مشكل در یادگیری خواندن و ریاضی شوند.
درمان اسپینا بیفیدا
درمان اسپینا بیفیدا به شدت بیماری بستگی خواهد داشت.
اسپینا بیفیدا آکولتا (occulta) اغلب به هیچ درمانی برای بهبودی نیاز نخواهد داشت. اما دیگر انواع اسپینا بیفیدا با توجه به شدت نیاز به درمان توسط پزشک متخصص خواهند داشت.
عمل جراحی قبل از تولد
در صورت عدم درمان اسپینا بیفیدا، عملکرد عصبی در نوزادان مبتلا به اسپینا بیفیدا می تواند بعد از تولد شدت بگیرد. جراحی (جراحی جنین) قبل از هفته 26 بارداری از جمله مواردی است که می تواند برای درمان این عارضه انجام شود. جراحان در حین انجام این عمل جراحی رحم مادر را باز کرده و نخاع کودک را ترمیم خواهند کرد. در بعضی از بیماران این عمل جراحی ممکن است به شیوه غیر تهاجمی تری از طریق فتوسکوپ صورت بگیرد. تحقیقات نشان می دهد که کودکان مبتلا به اسپینا بیفیدا که قبل از تولد تحت عمل جراحی قرار گرفته اند احتمال بروز ناتوانی در آن ها تا حد زیادی کاهش یافته و احتمالاً نیازی به عصا یا سایر وسایل کمکی برای پیاده روی نخواهند داشت.
جراحی جنین همچنین ممکن است خطر هیدروسفالی را تا حد قابل توجهی کاهش دهد. بهتر است در مورد مناسب بودن این شیوه درمانی با پزشک خود مشورت کنید. حتی در مورد مزایا و خطرات احتمالی مثل زایمان زودرس و عوارض دیگر صحبت کنید. پیش از انجام عمل جراحی ارزیابی جامعی از وضعیت مادر و جنین باید صورت پذیرد تا امکان پذیر بودن عمل جراحی با توجه به شرایط موجود مورد تأیید قرار گیرد. این عمل جراحی حتماً باید در یک مرکز درمانی معتبر و با حضور متخصصین جراحی جنین صورت پذیرد. تیم جراحی این عمل جراحی شامل جراح مغز، اعصاب کودکان، متخصص زنان و جنین، متخصص قلب و عروق و نوزادان می شود.
سزارین
بسیاری از نوزادان مبتلا به میلومنینگوسل تمایل دارند تا در داخل رحم در وضعیت بریچ (breech) قرار بگیرند. اگر کودک شما در این موقعیت قرار گرفته باشد یا پزشک وجود کیست را تشخیص دهد، سزارین ایمن ترین شیوه برای تولد کودکانی با چنین وضعیتی خواهد بود.
عمل جراحی بعد از تولد
ابتلا به میلومنینگوسل نیاز به عمل جراحی خواهد داشت.
انجام این عمل جراحی زود هنگام می تواند احتمال ابتلا به عفونت مرتبط با اعصاب را به حداقل رسانده و به حفاظت بیشتر از نخاع در برابر تروما کمک زیادی کند. در طی این عمل جراحی، جراح مغز و اعصاب نخاع و بافتهای در معرض این بیماری را با ماهیچه و پوست خواهد پوشاند. در عین حال، جراح مغز و اعصاب ممکن است برای کنترل هیدروسفالی مغزی کودک یک شانت (shunt) در مغز کودک قرار دهد.
پیشگیری از ابتلا به اسپینا بیفیدا
پزشک ممکن است برای کاهش احتمال ابتلای جنین به بیماری اسپینا بیفیدا و سایر نقص های لوله عصبی، در سه ماهه اول بارداری اسیدفولیک تجویز کند.
ابتدا اسید فولیک مصرف کنید.
تأمین اسید فولیک مورد نیاز بدن در هفته های اول بارداری برای جلوگیری از اسپینا بیفیدا اهمیت بسیار زیادی دارد. از آنجا که بسیاری از خانم ها در ماه های اولیه بارداری متوجه بارداری خود نمی شوند به همین خاطر متخصصان توصیه می کنند که همه زنان در سن باروری، روزانه 400 میکرو میلی گرم (mcg) اسید فولیک مصرف کنند.
غذاهایی که دارای 400 میکروگرم اسید فولیک در هر وعده خود هستند عبارتند از:
- برنج
- ماکارونی
- نان غنی شده
- برخی از غلات صبحانه
برنامه ریزی برای بارداری
خانم های در سن بارداری باید روزانه 400 تا 800 میلی گرم اسید فولیک مصرف کنند.
بدن نمی تواند اسید فولیک طبیعی موجود در موارد غذایی را به راحتی اسید فولیک مصنوعی جذب کند. به همین خاطر بهتر است برای پیشگیری از بروز اسپینا بیفیدا حتماً از مکمل های اسید فولیک استفاده کنید. علاوه بر این مصرف اسید فولیک خطر سایر نقص های مادرزادی مثل شکاف لب، شکاف کام و برخی از نقایص مادرزادی مربوط به قلب را به حداقل خواهد رساند. همچنین داشتن رژیم غذایی سالم از جمله غذاهای سرشار از فولات یا غنی شده با اسید فولیک،ایده بسیار خوبی است.
این ویتامین به طور طبیعی در غذاهای زیر وجود دارد:
- لوبیا
- شیر
- آووکادو
- نخود فرنگی
- زرده تخم مرغ
- مرکبات و آب میوه ها
- سبزیجات سبز تیره مانند کلم بروکلی و اسفناج
اگر مبتلا به اسپینا بیفیدا بوده یا قبلاً کودک مبتلا به اسپینا بیفیدا به دنیا آورده باشید، بدون شک قبل از اقدام به بارداری به اسید فولیک اضافی برای پیشگیری از ابتلای کودک بعدی خود به این بیماری احتیاج خواهید داشت. اگر داروهای ضد تشنج مصرف می کنید یا مبتلا به دیابت هستد، ممکن است نیاز به دوز بیشتری از ویتامین ب در طول روز داشته باشید. در نتیجه بهتر است همیشه قبل از مصرف مکمل های اسید فولیک حتماً با پزشک خود در این مورد مشورت کنید.
آمادگی برای ملاقات با پزشک
از آن جایی که مدت زمان ملاقات با پزشک کوتاه بوده و حرف های زیادی برای گفتن خواهید داشت. در نتیجه بهتر است با آمادگی کامل به پزشک مراجعه کرده و از این زمان کوتاه نهایت استفاده را ببرید.
قبل از حضور در مطب موارد زیر را آماده کنید:
- اطلاعات مهم شخصی را یادداشت کنید.
- لیستی از تمامی علائم و نشانه های بیماری را تهیه کنید.
- لیستی از تمامی داروهای مصرفی خود تهیه کنید. نام تمامی داروها، مکمل ها و ویتامین های که مصرف می کنید را همراه با میزان مصرف خود یادداشت کنید.
- دوست یا یکی از اعضای خانواده خود را همراه ببرید. گاهی اوقاتت به خاطر سپردن تمامی موارد و اطلاعاتی که پزشک در اختیارتان قرار می دهد، کار دشواری است. در نتیجه بردن همراه به یادآوری اطلاعات مهم و نکات کمک زیادی خواهد کرد.
- سؤالات خود را یادداشت کنید. تمامی سؤالات مربوط و غیر مربوطی که به ذهنتان رسیده و قصد پرسیدن آن ها از پزشک را دارید را یادداشت کرده و همراه خود به مطب ببرید.
خلاصه
- اسپینا بیفیدا یکی از نقایص هنگام تولد است.
- این بیماری یک نوع نقص در لوله عصبی کودک تازه متولد شده است.
- زمانی رخ می دهد که ستون فقرات و نخاع کودک به درستی شکل نگیرند.
بسته به نوع نقص، اندازه ، محل و عوارض ناشی از این عارضه، می تواند از نوع خفیف یا شدید باشد. در صورت نیاز، درمان زودرس اسپینا بیفیدا شامل عمل جراحی می شود، اگرچه که این درمان نمی تواند به طور کامل این عارضه و مشکلات ناشی از آن را برطرف کند.
آخرین دیدگاه‌ها