عوارض بیماری پارکینسون، می توانند وضعیت جسمی، روانی، حتی زندگی جنسی مبتلایان به پارکینسون را تحت تاثیر قرار دهند. بیماری پارکینسون یک بیماری عصبی است که طیف گسترده ای از عملکردها را تحت تأثیر قرار می دهد. تغییراتی که در طی بیماری پارکیسون رخ می دهد می تواند تأثیر بسزایی در جنبه های جسمی و روانی زندگی فرد داشته باشد.
علائم بارز بیماری پارکینسون شامل لرزش، حرکات کند و سفتی است. با این حال، روش هایی برای مدیریت بسیاری از عوارض بیماری پارکیسون وجود دارند که می توانند در بهتر شدن کیفیت زندگی فرد مبتلا به بیماری پارکینسون موثر باشند. برای کسب اطلاع بیشتر درباره برخی از عوارض مرتبط با بیماری پارکینسون این مقاله را تا انتها بخوانید.
عوارض پارکینسون و اختلال در تکلم
از آنجا که بیماری پارکینسون بر روی عضلات بدن تأثیر می گذارد، گفتار فرد می تواند مختل و درک آن دشوارتر شود. با گذشت زمان و به تدریج، تغییر در توانایی تفکر بیماران نیز می تواند ارتباط را برای آنها دشوار کند. فعالیت های اجتماعی و سایر ارتباط های فردی آنها ممکن است به چالش کشیده شوند.
یک بررسی از سال 2017 نشان می دهد که گفتاردرمانی برای کمک به مبتلایان به پارکینسون در ادامه ارتباط موثر است. حتی می تواند به بهبود یا حفظ کیفیت زندگی فرد کمک کند.
عوارض پارکینسون و اختلال در بلع
مشکلات جویدن و اختلال بلع نیز احتمال دارد در مراحل بعدی این بیماری رخ دهند. این موارد می تواند در نتیجه تغییر در سیستم عصبی خودمختار یا عضلات گلو ایجاد شود که به عضلات حلق معروف هستند.
این تغییرات خطر گیر افتادن غذا در گلو و خفگی در بیماران را افزایش می دهد، که خطرناک و جدی هستند. اگر به طور تصادفی ذرات غذا وارد شود، ممکن است منجر به ذات الریه در بیماران گردد.
همچنین احتمال دارد فرد بزاق بیش از حد تولید کند و یا نتواند بزاق را به راحتی ببلعد. این وضعیت می تواند منجر به آب ریزش از دهان شود، که شاید شرم آور باشد.
برخی از داروها می تواند این علائم را بهبود ببخشند. همچنین گفتار درمانی گاهی اوقات به فرد کمک می کند تا عضلات گلو خود را تمرین دهد تا بتوانند موثرتر فعالیت داشته باشند.
افسردگی و اضطراب
افسردگی می تواند همراه با بیماری پارکینسون رخ دهد و علائم آن را بدتر کند. برخی از محققان این موضوع را مطرح می كنند که 40–50٪از افراد مبتلا به بیماری پارکینسون افسردگی را تجربه می کنند. آنها معتقدند که مقابله با این عوارض پارکینسون برای بیمار و اطرافیانش، دشوارتر از تحمل علائم جسمی است.
برخی از عوارض اعصاب و روان ناشی از پارکینسون، عبارتند از:
- اضطراب
- روان پریشی
- اختلالات خلقی
- اختلالات خواب
- تغییر در رفتار و تفکر
با این حال، علائم افسردگی قابل درمان هستند و بهبود آن ها امکان پذیر است.
هنگامی که علائم افسردگی ظاهر می شود راهکارهای پزشکی می تواند کیفیت زندگی فرد را بهتر کند و باعث بهبود عملکرد و احتمال کند شدن علائم شود.
اختلال عملکرد جنسی
عوامل مختلفی در بیماری پارکینسون می تواند روی میل جنسی تأثیر بگذارد. حتی احتمال دارد فرد دچار ارگاسم یا نعوظ شود.
به گفته انجمن بیماری پارکینسون آمریکا، در مبتلایان به پارکینسون کاهش میل جنسی و عملکرد بدنی می تواند به دلیل کاهش سطح دوپامین روی دهد و منجر به بروز عوارض زیر شود:
- عدم اوج
- کاهش حرکت بدنی
- کاهش گردش خون، که بر توانایی نعوظ تأثیر می گذارد.
خشکی واژن نیز می تواند یک مشکل باشد. علاوه بر آن، افسردگی و اضطراب می تواند سطح انرژی و علاقه فرد به چیزهایی را که قبلاً از آن لذت می برده مانند رابطه جنسی را کاهش دهد. خستگی نیز می تواند یک عامل باشد.
افسردگی و تغییرات خلقی همچنین می تواند باعث تغییر رفتار و نگرش فرد شود. به عنوان مثال فرد شاید احساس کند که شریک او “مثل سابق” نیست.
در موارد نادر، داروهایی که سطح دوپامین را در افراد مبتلا به پارکینسون افزایش می دهند، همچنین می توانند میل جنسی فرد را به یک حد غیر معمول افزایش دهند. اگرچه این وضعیت نادر است، اما شاید برای برخی از افراد مشکل ساز شود.
درمان برای بسیاری از عوارض جنسی ناشی از بیماری پارکینسون در دسترس است. مثلا:
- سعی کنید علائم و عوارض اصلی را درمان کنید.
- استفاده از روان کننده می تواند به خشکی واژن کمک کند.
- مشاوره احتمال دارد در حل تنش های یک رابطه موثر باشد.
اگر شخصی دچار اختلال نعوظ شود، پزشک می تواند داروهای زیر را تجویز کند:
- تادالافیل (Cialis)
- سیلدنافیل (ویاگرا)
- vardenafil (لویترا)
- داروهای تزریقی، مانند آلپروستادیل (Caverject)
- دستگاه های مکانیکی، مانند پمپ های خلاء و کاشت آلت تناسلی مرد
اختلال خواب
اختلالات خواب در میان افراد مبتلا به بیماری پارکینسون معمول هستند. بیماری پارکینسون می تواند بر چگونگی تنظیم خواب و بیداری بدن تأثیر بگذارد، اما مشکلات جسمی نیز می تواند خواب را دشوار کند.
برخی از مشکلات مربوط به خواب شامل موارد زیر است:
- آپنه خواب
- خواب آلودگی روزانه
- کابوس و رویاهای زنده
- مشکل در خوابیدن یا خواب ماندن
- مشکل پس از بیدار شدن از خواب
- سندرم پا های بی قرار یا تکان دادن پا
دلایل احتمالی این مسائل عبارتند از:
- ناراحتی جسمی
- عوارض داروهای خاص
- تغییر در ساعت بیولوژیکی بدن
یک پزشک احتمال دارد موارد زیر را پیشنهاد کند:
- نور درمانی
- درمان دارویی، مانند ملاتونین یا ازوپیکلون
- برداشتن اشیا از اطراف تخت برای پیشگیری از آسیب دیدگی
- فشار مثبت راه هوایی (برای افراد مبتلا به آپنه خواب)، اگرچه این راهکار در مبتلایان به پارکینسون به دلیل مشکلات ایمنی احتمالی بحث برانگیز است.
برخی از نکات مربوط به سبک زندگی برای خواب بهتر یا ایمن عبارتند از:
- خوابیدن در یک اتاق تاریک و خنک
- استفاده از اتاق خواب فقط برای خوابیدن
- اجتناب از مصرف قهوه، الکل و سایر محرک ها
- ر صورت امکان در طول روز در فضای باز ورزش کنید.
- برداشتن اشیا از اطراف تخت برای پیشگیری از آسیب دیدگی
- در صورت امکان، یک برنامه منظم برای خواب را دنبال کنید.
مشکلات ادراری و عوارض پارکینسون
حدود 30-40٪ افراد مبتلا به بیماری پارکینسون، مشکلات ادراری را تجربه می کنند. آنها احتمال دارد نشت ادرار داشته باشند، زیرا نیاز به دفع ادرار بیشتر دارند، یا دفع ادرار برای آنها مشکل است. تغییر در سیستم عصبی خودمختار یکی از دلایل این عارضه است.
مواردی که برای کاهش نیاز به دستشویی رفتن در شب، برای مبتلایان به پارکینسون می توانند مفید باشند:
- درست قبل از خواب به دستشویی بروید.
- نوشیدن مایعات را 3 ساعت قبل از خواب قطع کنید.
- در مورد داروها برای کمک به مدیریت ادرار از پزشک خود مشورت بگیرید.
داروهایی که احتمال دارد در مدیریت ادرار در بیماران موثر باشد، عبارتند از:
- تولترودین (دیترول)
- سلیفناسین (Vesicare)
- داریفناسین (Enablex)
- اکسی بوتینین (Enablex)
یبوست و عوارض پارکینسون
برخی از آمارها نشان می دهد که تا دو سوم افراد مبتلا به بیماری پارکینسون یبوست را تجربه می کنند. برخی از دلایل این مشکل می تواند شامل موارد زیر باشد:
- ضعف عضلانی
- عوارض جانبی داروهای خاص
- کاهش احتمالی در مصرف مایعات
- تأثیر بیماری پارکینسون بر روی سیستم عصبی خودمختار، که شامل سیستم گوارشی است.
یبوست به نوبه خود، می تواند اضطراب و ناراحتی را افزایش و کیفیت زندگی فرد را کاهش دهد.
برخی از راه حل های ممکن برای این مشکل شامل موارد زیر است:
- فیزیوتراپی
- افزایش مصرف فیبر و مایعات
- مصرف داروها، مانند ملین ها
- سعی در مداخلات رژیم غذایی، از جمله پروبیوتیک ها
فرد باید قبل از مصرف هر دارویی برای یبوست با پزشک مشورت کند، زیرا برخی از داروهای جایگزین می توانند با سایر داروها تداخل داشته باشند.
زوال عقل
تغییر پروتئین در مغز، مانند اجسام لوئی، می تواند منجر به زوال عقل در بیماران مبتلا به پارکینسون شود.
انجمن آلزایمر تخمین می زند که 50-80٪ افراد مبتلا به بیماری پارکینسون در نهایت به زوال عقل مبتلا می شوند. به طور متوسط، زوال عقل از زمان بروز علائم حدود 10 سال طول می کشد.
برخی از علائم رایج زوال عقل، عبارتند از:
- توهم و هذیان
- گفتار نامشخص
- افسردگی، تحریک پذیری و اضطراب
- مشکلات خواب و خواب آلودگی در روز
- مشکل در به خاطر سپردن چیزها، تمرکز و قضاوت کردن
دارو می تواند به کاهش روند زوال عقل کمک کند، اما علائم معمولاً با گذشت زمان شدیدتر می شوند.
درد ناشی از عوارض پارکینسون
درد یکی از علائم رایج بیماری پارکینسون است. ارقام موجود در یک گزارش حاکی از آن است که بیش از 60٪ افراد مبتلا به این بیماری احساس درد می کنند. از میان لیست علائم آزار دهنده، درد بعد از لرزش و سفتی اندام ها، قرار دارد.
طبق همین گزارش، 40-90٪ درد جسمی مرتبط با بیماری پارکینسون، اسکلتی – عضلانی است و افراد بیشتر احساس سوزش، گرفتگی یا درد می کنند.
برخی از راه های کاهش درد، عبارتند از:
- تحریک نخاع
- مصرف داروهای بدون نسخه یا تجویز شده توسط پزشک
- ماساژ درمانی، موسیقی درمانی، تای چی یا سایر روش های درمانی مکمل
فشار خون
سیستم عصبی خودمختار، جریان و فشار خون را کنترل می کند. بیماری پارکینسون این سیستم را تحت تأثیر قرار داده و منجر به تغییرات فشار خون در طول روز می شود.
یک عارضه آن، افت فشار خون ارتواستاتیک است که به افت فشار خون اشاره دارد و باعث می شود فرد هنگام ایستادن دچار سرگیجه یا غش می شود. حتی می تواند منجر به سقوط شود.
برخی از افراد، فشار خون بالا را هنگام شب یا خوابیدن تجربه می کنند. این نوسانات می تواند منجر به مشکلات قلبی شود.
یک پزشک احتمال دارد بتواند دارویی را برای تثبیت فشار خون و پیشگیری از تغییرات چشمگیر تجویز کند. پوشیدن جوراب های واریس نیز می تواند موثر باشد.
حس بویایی
95٪از افراد مبتلا به بیماری پارکینسون به دلیل تأثیر این بیماری بر سیستم عصبی، برخی از احساسات بویایی خود را از دست می دهند.
این یک علامت اولیه بیماری است و احتمال دارد سالها قبل از ظهور علائم دیگر رخ دهد. پزشکان، اختلالات بویایی را علامت پیش بینی کننده احتمالی بیماری پارکینسون می دانند.
سخن آخر
بیماری پارکینسون ممکن است که منجر به بروز طیف وسیعی از عوارض جانبی شود. داروهایی که پزشکان برای درمان بیماری پارکینسون تجویز می کنند نیز می توانند منجر به عوارض جانبی خاصی شوند که برخی از آنها با علائم و عوارض خود بیماری هم پوشانی دارند.
در تماس بودن با یک تیم مراقبت های بهداشتی می تواند به مدیریت علائم، عوارض و تغییرات مرتبط با بیماری پارکینسون در هنگام بروز کمک کند.
آخرین دیدگاه‌ها