احتمال زنده ماندن نوزاد نارس چقدر است؟

احتمال زنده ماندن نوزاد نارس تا حدودی با همدیگر متفاوت است. نوزادانی که بیش از هفته 28 بارداری متولد می شوند، نسبت به نوزادانی که زودتر به دنیا آمده اند، شانس زنده ماندن بهتری دارند. وزن هنگام تولد، جنسیت نوزاد و سن مادر چند عامل مهم تعیین کننده در میزان احتمال زنده ماندن نوزاد نارس هستند. نوزادانی که خیلی زود متولد می شوند می توانند با حمایت و مراقبت های پزشکی پیشرفته زنده بمانند. با این حال، خطر ابتلای آنها به ناتوانی های مختلف در مراحل بعدی وجود دارد.

میزان احتمال زنده ماندن و رشد نوزاد نارس بسته به اینکه چقدر زودتر از موعد مقرر به دنیا آمده اند متفاوت باشد. نزدیک به 15 میلیون نوزاد نارس به دنیا می آیند و در ایالات متحده از هر 10 نوزاد یک نوزاد نارس است.

در طول هر هفته از بارداری تحولات قابل توجهی در جنین رخ می دهد. از این رو، نوزادان نارس ممکن است فاقد تعدادی از این پیشرفت ها باشند، حتی می توانند در خارج از رحم زنده بمانند. با این حال، نوزادانی که نزدیک به موعد مقرر متولد می شوند، ممکن است رشد و تکامل بهتری داشته باشند. برای اطلاعات بیشتر در مورد میزان بقای نوزاد نارس و عوامل خطر به ادامه مطلب مراجعه کنید.

زایمان زودرس و نوزاد نارس

طبق تعریف سازمان بهداشت جهانی، زایمان زودرس یا نارس به زمانی گفته می شود که نوزادان قبل از اتمام هفته 37 بارداری زنده به دنیا می آیند. بر اساس سن حاملگی یا سن بارداری، زایمان زودرس را می توان به دسته های زیر تقسیم کرد:

بسیار نارس: زمانی که نوزاد قبل از هفته ۲۸ به دنیا می آید.
خیلی زودرس: زمانی که نوزادی بین هفته های 28 تا 32 به دنیا می آید.
نارس متوسط یا دیررس: زمانی که نوزادی بین هفته های 32 تا 37 به دنیا می آید.

معمولاً توصیه می شود که تا زمانی که یک وضعیت اورژانس پزشکی یا وضعیت سلامتی جدی وجود ندارد، سزارین یا زایمان القایی قبل از هفته 39 بارداری برنامه ریزی نشود. با این حال، با پیشرفت در علوم پزشکی، تخمین زده می شود که از هر 10 نوزاد نارس متولد شده، 9 نفر زنده می مانند و رشد طبیعی دارند.

عوامل موثر بر میزان زنده ماندن نوزادان نارس

یک مطالعه مؤسسه ملی بهداشت که روی 4000 نوزاد مشاهده شد، نشان داد که عوامل زیر بر بقا و ناتوانی نوزادان نارس تأثیر می‌گذارند:

جنسیت نوزاد
سن مادر
وزن هنگام تولد
حاملگی چند قلو
عفونت ها و شرایط مزمن مانند دیابت، فشار خون بالا و غیره
اینکه آیا به مادر دارویی برای تحریک رشد جنین داده شده است یا خیر؟

محققان دریافتند که شانس بیشتری برای زنده ماندن بدون در نظر گرفت بازه زمانی وجود دارد که:

نوزاد دختر باشد.
مادر سن حاملگی زیادی داشته باشد.
نوزاد وزن بیشتری در هنگام تولد داشته باشد.

از آنجایی که نوزادان نارس قادر به رسیدن به مراحل رشد در دوران بارداری نیستند، ممکن است مشکلات سلامتی جدی داشته باشند. در سال 2018، تولد زودرس و وزن کم هنگام تولد 17 درصد مرگ و میر در نوزادان را به خود اختصاص دادند. با این حال، نوزادانی که زنده می مانند ممکن است دچار مشکلات تنفسی، مشکلات گوارشی یا مشکلات خونریزی در مغز شوند. همچنین ممکن است خطر ابتلا به بیماری‌های بلندمدت مانند فلج مغزی، اختلال در یادگیری، تاخیر رشد یا عملکرد پایین‌تر در مدارس را داشته باشند.

بعد از زایمان خیلی زودرس چه انتظاری داریم؟

نوزادان بسیار نارس نیاز به مراقبت های پیشرفته از متخصصان متخصص، از جمله متخصصان زنان و زایمان، نوزادان، متخصصان طب مادر و جنین و سایر متخصص اطفال دارند.

اولین چیزی که پس از زایمان بسیار زودرس باید در نظر گرفت این است که آیا کودک توانایی تنفس دارد و آیا والدین و پزشکان تصمیم به احیای نوزاد دارند یا خیر. هنگامی که احیا کار نمی کند، پزشکان سعی می کنند به جای استفاده از درمان برای کمک به زنده ماندن نوزاد، او را راحت کنند.

درمان در چنین مواردی به عوامل زیر بستگی دارد:

سلامت جسمانی نوزاد
سن حاملگی که در آن نوزاد متولد می شود.
این که آیا مغز نوزاد آسیب دیده است که می تواند به دلیل کمبود اکسیژن یا خونریزی در مغز رخ دهد.
ماه اول پس از تولد، حیاتی ترین دوره است، زیرا در آن زمان است که نوزاد مشکلات عمده ای را تجربه می کند.

به ندرت، نوزادانی که قبل از هفته 23 به دنیا می آیند زنده می مانند. نوزادانی که بین هفته های 23 تا 25 متولد می شوند ممکن است زنده بمانند اما ممکن است ناتوانی های طولانی مدت را تجربه کنند. چون در این شرایط اندام های حیاتی به طور کامل تشکیل نشده اند.

میزان طول عمر نوزادان نارس

در زیر نرخ بقای نوزادان نارس متولد شده در سنین مختلف بارداری آورده شده است.

نوزادانی که کمتر از 24 هفته به دنیا می آیند: نوزادانی که قبل از 24 هفتگی به دنیا می آیند شانس زنده ماندن نادری دارند، شانس زنده ماندن آنها معمولاً کمتر از 50 درصد است، اما اگر زنده بمانند، ممکن است عوارض سلامتی مادام العمر داشته باشند.

نوزادان متولد شده در هفته 24: نوزادانی که در هفته 26 به دنیا می آیند، حدود 78 درصد شانس زنده ماندن دارند. علاوه بر این، در درازمدت، از هر 10 کودک، 4 کودک دچار مشکلات بینایی، شنوایی یا رشد فکری می شوند.

نوزادان متولد شده در هفته 28

نوزادانی که در هفته 28 به دنیا می آیند 80 تا 90 درصد شانس زنده ماندن دارند. از نظر آماری، آنها تنها 10 درصد شانس ابتلا به مشکلات طولانی مدت سلامتی را دارند که شامل مشکلات تنفسی، عفونت ها، مشکلات گوارشی و مشکلات مربوط به خون می شود.

نوزادان متولد شده در هفته 30 تا 32

زمانی که نوزاد در هفته 32 به دنیا می آید، شانس زنده ماندن می تواند تا 95 درصد باشد. همچنین احتمال مرگ و میر و ایجاد مشکلات درازمدت سلامت به شدت کاهش می یابد.

نوزادان متولد شده در هفته 34 تا 36

نوزادی که در هفته 34 یا بعد از آن متولد می شود، نتایج سلامتی مشابهی با نوزادی که پس از یک دوره بارداری کامل 40 هفته به دنیا می آید، دارد. بنابراین، احتمال اینکه نوزاد به اندازه نوزادی که نارس به دنیا نیامده است سالم باشد. همچنین، در درازمدت، نوزادان خوب عمل می کنند و به طور کلی به اندازه نوزادان ترم سالم هستند. با این حال، پزشکان همچنان ممکن است مراقبت های بیمارستانی نوزادان را برای یک یا دو هفته دیگر توصیه کنند.

توجه به این نکته ضروری است که آمار ممکن است برای همه نوزادان صدق نکند. هر نوزادی متفاوت است. همچنین، عوامل میزان بقا که قبلا ذکر شد، نقش مهمی در پیش آگهی دارند.

عوارض زایمان زودرس در هر مرحله

به دلیل نابالغ بودن اندام ها، نوزادانی که از زایمان زودرس جان سالم به در می برند، دچار عوارض کوتاه مدت و بلندمدت می شوند. نوزادان نارس ممکن است دچار مشکلات سلامتی مختلفی شوند، از جمله:

مشکلات تنفسی: ممکن است از تاکی پنه گذرا در نوزادان تا دیسپلازی برونکوپولمونری متغیر باشد.
پیامدهای عصبی: اختلالات حسی عصبی مانند ناشنوایی، نابینایی، هیپو یا هیپرتونی، عملکرد شناختی ضعیف تر، و همچنین ناهنجاری های عصبی رشدی.
فلج مغزی: ناتوانی حرکتی غیر پیشرونده که منجر به پلژی، اسپاستیسیتی و دیستونی می شود. علائم آن ممکن است زمانی که کودک بین یک تا سه سال است ظاهر شود.
ناتوانی های یادگیری: ممکن است زمانی که کودک مدرسه را شروع می کند، این اختلالات ظاهر شوند.

شانس ابتلا به مشکلات سلامتی ممکن است با توجه به سن متفاوت باشد:

برای نوزادانی که در 24 هفتگی به دنیا می آیند، 60 درصد آنها ممکن است در سه سالگی ناتوانی نداشته باشند.
نوزادانی که در 25 هفتگی به دنیا می آیند، 70 درصد آنها ممکن است در سه سالگی ناتوانی نداشته باشند.
برای نوزادانی که در هفته 26 به دنیا می آیند، 80 درصد آنها ممکن است در سه سالگی ناتوانی نداشته باشند.

حدود 50 درصد از نوزادانی که بین 23 تا 25 هفتگی متولد می شوند ممکن است تا سن شش سالگی دچار مشکلات رفتاری و توجه شوند. آنها همچنین ممکن است در سازگاری با مدرسه مشکل داشته باشند.

تقریباً 40 درصد از نوزادانی که بین 25 تا 26 هفته به دنیا می آیند ممکن است دچار مشکلات مربوط به شنوایی، بینایی و رشد عقلانی شوند. این مشکلات ممکن است تا بزرگسالی ادامه یابد.

چگونه از زایمان زودرس پیشگیری کنیم؟

در دوران بارداری، باید حتماً در طی 12 هفته اول برای مراقبت های دوران بارداری به پزشک مراجعه کنید. پزشک می تواند با استفاده از آخرین دوره قاعدگی یا بر اساس اولین سونوگرافی، تاریخ زایمان شما را محاسبه کند و معاینات فیزیکی لازم را انجام دهد و در مورد عوامل خطر یا نگرانی ها، در صورت وجود، بحث کند. پزشک همچنین می‌تواند وجود هرگونه عفونت یا التهاب را در کل دوران بارداری کنترل کند تا از هر گونه فاکتور خطری که بر جنین تأثیر می‌گذارد اجتناب کند.

دانستن موارد زیر می تواند به شما کمک کند تا به خوبی برای مراقبت از کودک آماده شوید. برای رفع شک و تردید خود می توانید سوالات زیر را از پزشک بپرسید.

سن بارداری که نوزاد من در چه سنی به دنیا می آید؟
آیا کودک قبل از تولد مشکلات رشدی دارد؟ عوارض مرتبط با آن چیست؟ چه آزمایشاتی برای بررسی شدت انجام شد؟
چه درمان هایی در مراقبت از کودک من قبل از تولد استفاده خواهد شد؟ خطرات و مزایای هر یک از این درمان ها چیست؟ آیا جایگزینی وجود دارد؟
بعد از ترخیص از بیمارستان باید مراقب چه عواقبی باشم؟ بیماری های زمینه ای در سال اول یا زمانی که کودک مدرسه را شروع می کند چه می تواند باشد؟
نوزاد من پس از تولد به چه نوع پیگیری نیاز دارد؟ بعد از تولد چند بار مراجعه مجدد ممکن است لازم باشد؟

سخن آخر

هرچه نوزاد زودتر به دنیا بیاید، شانس زنده ماندن کمتر می شود. خوشبختانه، پیشرفت‌های فناوری پزشکی ممکن است به پزشک کمک کند تا خطرات را زودتر تشخیص دهد، بنابراین به شما امکان می‌دهد بهتر آماده شوید. بازه سنی که در آن نوزاد نارس عاری از هر گونه خطری است ممکن است متفاوت باشد و ممکن است کودک همچنان به نظارت طولانی مدت نیاز داشته باشد. مراقبت های دوران بارداری کافی، درک و اجتناب از عوامل خطر، و معاینات منظم می تواند به بهبود میزان و احتمال زنده ماندن نوزاد در صورت تولد نارس کمک کند.