ریزش مو در خرگوش های خانگی که همچنین به عنوان آلوپسی شناخته می شود، یک نگرانی شایع در بین صاحبان این حیوانات خانگی است. در حالی که ریزش مو در خرگوش ها کاملا طبیعی است، ریزش غیر طبیعی خز همراه با پوسته پوسته شدن پوست و شوره سر، ظاهر پوسته پوسته، التهاب و زخم های باز باعث نگرانی است.
خرگوش ها به علت عفونت های انگلی (شپش، کک، کنه و قارچ)، اختلالات دستگاه ادراری، مشکلات دندانی، عدم تعادل هورمونی و عفونت های باکتریایی، بخش هایی از خز خود را از دست می دهند. علل دیگر ریزش مو در خرگوش های خانگی، عبارت اند از:
- حاملگی کاذب
- نظافت بیش از حد
- درگیری و دعوا بین خرگوش ها
در بسیاری از موارد، ریزش مو می تواند با خارش شدید همراه باشد که می تواند دردناک و ناراحت کننده باشد. خوشبختانه، بیشتر این نگرانی ها را می توان با مصرف دارو و مراقبت بیشتر درمان کرد.
از دست دادن خز می تواند به طور طبیعی و همچنین به علت بیماری های زمینه ای رخ دهد. ریزش مو به عنوان ریزش کامل یا جزئی مو تعریف می شود. همه خرگوش ها در طول چرخه زندگی خود خزشان را می ریزند و هیچ محدودیتی برای اینکه یک خرگوش می تواند در هر زمان چقدر خز از دست بدهد، وجود ندارد.
علائم ریزش مو می تواند به آرامی یا ناگهانی پیشرفت کند. الگو یا درجه ریزش مو به همراه سایر علائم و نشانه ها می تواند به شما در تعیین علت آلوپسی کمک کند. این مسئله به شما امکان می دهد تشخیص دهید که آیا ریزش مو خرگوش خانگی تان به خودی خود اتفاق می افتد (ریزش موی اولیه) یا با بیماری دیگری (ریزش موی ثانویه) مرتبط است.
مطالعه بیشتر: بیماری های خرگوش
ریزش مو طبیعی در خرگوش های خانگی
در یک خرگوش سالم هر سه ماه یکبار خز دچار ریزش می شود. اگر فرآیند پوست اندازی به طور معمول اتفاق بیفتد، با ریزش موهای ریخته شده، همه نواحی دوباره پر از خز می شوند. پوست اندازی طبیعی در خرگوش ها از یک الگوی متمایز پیروی می کند. خرگوش خانگی شما شروع به از دست دادن خز از ناحیه گردن خود می کند و به دنبال آن خز از گردن، پشت، شکم و دم می ریزد. این روند 2-6 هفته طول می کشد.
به این ترتیب، مقداری خز خرگوش می ریزد و طول دوره پوست اندازی از خرگوشی به خرگوش دیگر متفاوت است. خرگوش خانگی شما ممکن است به صورت توده ای خز خود را از دست بدهد و در نتیجه لکه های طاس ایجاد شود. در ریزش معمولی، این چرخه باید یک فرآیند ثابت باشد.
با این حال، در مورد ریزش موی تکه ای، همیشه بهتر است مطمئن شوید که خرگوش خانگی شما به طور معمول پوست اندازی می کند و خز خود را در نتیجه استرس، کسالت یا ضعف بیش از حد از دست نمی دهد. علاوه براین، بیماری و عفونت می تواند منجر به ریزش تکه ای خز در خرگوش های خانگی شود، اما همیشه با علائم قابل مشاهده دیگری مانند پوسته پوسته شدن، خارش، قرمزی و زخم همراه است.
همچنین مهم است که به خاطر داشته باشید که پوست اندازی طبیعی یک فرآیند فصلی در خرگوش ها است.
اگر خرگوش خانگیتان ریزش خز دارد، بهتر است با دامپزشک آنلاین مشورت کنید.
ریزش غیر طبیعی خز در خرگوش های خانگی
پوست و خز خرگوش خانگی شما باید نشان دهنده سلامتی حیوان خانگی شما باشد. شرایطی که باعث بروز سطوح غیرطبیعی ریزش خز می شود، از تحریک کننده تا جدی، خطرناک و کشنده متغیر است. برخی از این شرایط حتی می توانند برای گونه های دیگر مسری باشند.
اگر مشکوک هستید که از دست دادن خز خرگوش خانگی شما با یک بیماری زمینه ای مرتبط است، انجام درمان مناسب می تواند بسیار مفید باشد. روش درمانی مطلوب می تواند خرگوش های آسیب دیده را به سلامتی، رفتار و سطح انرژی طبیعی خود بازگرداند.
مطالعه بیشتر: عجایب دنیای خرگوش ها
علل ریزش غیر طبیعی خز در خرگوش
هر نوع ریزش خز، چه تکه تکه یا کلی باشد، اگر با موارد زیر همراه باشد، عاملی برای نگرانی در نظر گرفته می شود:
- ایجاد شوره سر
- ظاهر پوسته دار خز
- التهاب یا زخم های باز
- پوسته پوسته شدن پوست
از دست دادن خز می تواند ناشی از هجوم شدید کک باشد که می تواند منجر به ایجاد خارش شدید شود. هنگامی که خرگوش خانگی تان به طور مکرر پوست خود را می خراشد، خارش می تواند باعث از بین رفتن خز شود. در مورد کک هم مسئله همینطور است.
علاوه براین، از دست دادن خز می تواند توسط انواع مختلف کنه هایی که خرگوش ها را تحت تاثیر قرار می دهند، ایجاد شود. خوشبختانه، هجوم انگلی را می توان با داروهای مدرن که برای لاگومورف ها بی خطر هستند، درمان کرد. این درمان‌ها به سرعت انگل ها را از بین می‌برند و خرگوش ها را بدون خارش و بدون علامت به سلامتی قبلی خود باز می گردانند. بنابراین علت از دست دادن خز را التیام می بخشند.
مطالعه بیشتر: استرس در حیوانات خانگی
جرب سارکوپتیک در خرگوش های خانگی
در خرگوش ها، جرب به صورت پوسته های سفید یا بژ ظاهر می شود که معمولاً از لبه های پلک ها، حاشیه چشم ها، دهان، بینی و انگشتان پا شروع می شود. این وضعیت توسط کنه، Sarcoptes scabiei و سایر گونه های Sarcoptes ایجاد می شود. پوسته های جرب بوی نامطبوع به ویژه در گوش ها ایجاد می کنند.
عدم درمان این عارضه باعث پیشرفت پوسته پوسته شدن پوست می شود. تا زمانی که ضایعات مناطق وسیعی از بدن را بپوشانند و باعث خارش و متعاقبا ریزش مو شوند، این اختلال به پیشرفت خود ادامه می دهد. این امر خطر ابتلا به عفونت های باکتریایی یا قارچی را افزایش می دهد.
بنابراین، حتی خفیف ترین موارد جرب باید فورا درمان شوند. بدتر شدن علائم منجر به بروز عوارض شدید می شود و درمان را دشوارتر می کند. از بین بردن این انگل ها دشوار نیست و درمان اغلب به نتایج مثبت فوری منجر می شود.
شانکر گوش در خرگوش های خانگی
شانکر گوش یا Psoroptes cuniculi یکی از ناتوان کننده ترین و دردناک ترین هجوم کنه ها است که خرگوش خانگی می تواند آن را تجربه کند. علائم مایت گوش در خرگوش های خانگی، عبارت اند از:
- تکان سر
- تکان گوش
- تحریک شدید
- ریزش موهای اطراف گوش
- خاراندن گوش ها بیش از حد معمول
- پوسته پوسته شدن و دلمه بستن کانال گوش
- خرگوش خانگی شما ممکن است به علت درد از لمس شدن گوش خود متنفر باشد.
علائم شدیدتر کنه های گوش در خرگوش ها شامل اسپاسم عضلات چشم و پیچ خوردگی سر (تورتیکولی) است. در درازمدت، کنه های گوش می توانند باعث از بین رفتن پوست گوش و بروز عفونت هایی شوند که می تواند به گوش داخلی آسیب برساند و به سیستم عصبی مرکزی برسد.
درمان مایت گوش در خرگوش شامل 3 بار تزریق ایورمکتین هر 14-10 روز یک بار یا تزریق موکسیدکتین هر 10 روز برای دو دوره درمانی است. عفونت های خفیف ممکن است با قطره گوش درمان شوند. تمام حیواناتی که با حیوان خانگی آسیب دیده در تماس هستند باید تحت درمان قرار گیرند، حتی اگر علائمی از خود نشان ندهند. علاوه براین، دامپزشک حیوان خانگی شما ممکن است داروهای مسکن برای تسکین درد و تحریک تجویز کند.
کنه های خز در خرگوش های خانگی
کنه های خز یا Cheyletilla parasitivorax نسبت به شانکر گوش یا جرب منجر به بروز علائم خفیف تری می شوند. خارش ناشی از کنه های خز نیز به شدت سایر کنه ها نیست. کنه های خز اغلب به صورت پوسته هایی در پوست ظاهر می شوند که شبیه شوره سر هستند. با پیشرفت آلودگی، خز خرگوش ممکن است شروع به ریزش کند و لکه های طاس ایجاد شود.
اما با این حال، برخی از انواع کنه های خز به راحتی با معاینه بصری یا خراش دادن پوست شناسایی نمی شوند. با این حال، درمان با داروهای مناسب، مانند سلامکتین، اغلب مشکل را برطرف می کند، حتی اگر کنه های خز دیده نشوند.
جهت ویزیت تصویری و فوری با متخصص دامپزشکی آنلاین همین الان کلیک کنید.
کنه موش استوایی در خرگوش خانگی
کنه موش استوایی (Ornithonyssus bacoti) در هر دو منطقه نیمه گرمسیری و معتدل یافت می شود. آن ها از خرگوش ها و بسیاری از پستانداران تغذیه می کنند. هجوم کنه موش های گرمسیری می تواند بسیار خارش دار باشد و در نتیجه باعث ریزش موی خز به صورت تکه تکه در خرگوش های خانگی می شود.
این کنه ها را می توان با ایورمکتین یا سلامکتین از بین برد، اما حذف دائمی آن برای کنه های موش های گرمسیری که روی بدن خرگوش ها زندگی می کنند، چالش برانگیزتر است. این دشواری به این علت است که کنه های موش های گرمسیری به طور دائم روی بدن میزبان اصلی، که اغلب موش ها و گاهی کبوتر هستند، زندگی می کنند.
بنابراین، انتقال کنه ها به خرگوش ها و سایر حیوانات خانگی شما تا زمانی که میزبان های اولیه (موش یا کبوتر) از محیط محلی شما حذف شوند، ادامه خواهد داشت.
مایت حفره ای جرب
گرچه این آلودگی در خرگوش ها نسبتاً غیرمعمول است، اما مایت جرب می تواند منجر به خارش بسیار ناراحت کننده و دردناک شود که می تواند منجر به ریزش شدید موی سر شود. حتی با بیوپسی پوست، مشاهده کنه های جرب دشوار است. این انگل در خوکچه های هندی بیشتر از خرگوش ها شایع تر است، کنه های جرب می توانند باعث خارش آن قدر شدید شوند که خرگوش خانگی شما ممکن است تهاجمی، خشمگین و غیر اجتماعی شود.
حتی آرام ترین خرگوش نیز در صورت آلودگی به کنه های جرب می تواند سرکش و بدخلق شود. علاوه بر این، خرگوش خانگی شما ممکن است هیچ علامت بیماری دیگری به جز خاراندن نشان ندهد. کنه های حفره ای جرب را می توان با سلامکتین درمان کرد و در عرض 24 ساعت پس از درمان خرگوش ها را تسکین داد.
دامپزشک حیوان خانگی شما ممکن است نتواند علامتی را که آشکارا اشتباه است پیدا کند، با این حال، درمان با سلامکتین ممکن است مشکلات فیزیکی و رفتاری را کاهش دهد.
از مصرف شامپوهای حاوی پرمترین یا پیرترین و پودرهای کک خودداری کنید. حتی اگر آن ها برای خرگوش ها تبلیغ می شوند، مانند سلامکتین یا ایورمکتین بی خطر یا موثر نیستند. طبق گفته Acta Veterinaria Scandinavica، سلمکتین یا ایورمکتین داروهای موثری در درمان آلودگی کنه ها در خرگوش ها هستند.
حمام ضد انگلی در خرگوش های خانگی
همچنین گزارش هایی مبنی بر شوک شدید یا مرگ در خرگوش ها پس از استفاده از حمام های حشره کشی که معمولاً ایمن در نظر گرفته می شوند، دریافت شده است. این محصولات عبارت اند از:
- شامپو بچه
- پیرترین یا شامپو پیرترین
- غوطه ور شدن در گوگرد و آهک
- کارباریل دیپس یا شامپو کارباریل دیپس
عوارض و مرگ و میر اغلب با استرس ناشی از حمام کردن، مردن و غوطه ور شدن همراه است. این مورد فقط ناشی از مواد شیمیایی نیست. سرمازدگی، مشکلات کبدی و گرمای بیش از حد نیز باید بررسی شوند. مراقب علائم شوک مانند ضعف، افسردگی شدید و رنگ پریدگی غشاهای مخاطی باشید. در صورت بروز مشکلات، مراقبت های فوری مانند گرم کردن بدن، مصرف کورتیکواستروئیدها و تزریق مایعات گرم IV مورد نیاز خواهد بود.
آخرین دیدگاه‌ها