بارداری عقب افتاده یا دیررس

بارداری عقب افتاده یا دیررس زمانی رخ می دهد که زایمان در هفته 41 بارداری شروع نمی شود. تاخیر در زایمان ممکن است باعث نگرانی یا اضطراب شما شود. با این حال، باید بدانید که زایمان بین هفته های 37 تا 42 بارداری معمول است. ممکن است به دلایل زیادی مانند بارداری اول یا تمایل ژنتیکی رخ دهد. معمولاً این عارضه هیچ خطری ندارد، اما اگر بارداری به هفته 42 یا 43 برسد، ممکن است در برخی موارد عوارض خاصی ایجاد کند. اگر در چنین موقعیتی هستید، با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مشورت کنید که بارداری شما را به دقت زیر نظر دارد و شما را در مورد مراحل آینده راهنمایی می کند. برای اطلاع از دلایل بارداری تاخیری و اقداماتی که می توانید برای مقابله با آن انجام دهید، پست را بخوانید.

مطالعه بیشتر: زایمان طبیعی

چرا زایمان عقب می افتد؟

زایمان معمولا بین هفته های 37 تا 41 بارداری شروع می شود، اما در برخی موارد، بارداری ممکن است بیش از هفته 42 طولانی شود. به این حالت حاملگی دیررس، پس از ترم یا طولانی مدت گفته می شود.

هیچ دلیل دقیقی برای عقب افتادن نوزاد وجود ندارد، اما از هر 100 زن، حدود 5 نفر بارداری دیررس دارند. در اینجا برخی از دلایل احتمالی وجود دارد که تصور می شود علت بارداری دیررس باشد:

• بارداری اول
• افزایش وزن مادر
• استعداد ژنتیکی (ارثی)
• سابقه بارداری تاخیری قبلی
• تاریخ سررسید اشتباه محاسبه شده
• وضعیت نوزاد، مانند وضعیت بریچ
• مکونیوم در مایع آمنیوتیک
• حجم کم مایع آمنیوتیک
• جفت با عملکرد ناکافی

مطالعه بیشتر: درد زایمان و راه های کاهش آن

آیا بارداری دیرهنگام می تواند مشکل ساز باشد؟

اگر یک هفته تاخیر داشته باشید (در هفته چهل و یکم)، تا زمانی که بارداری خوب پیش می رود، ممکن است هیچ خطر یا عارضه ای برای کودک یا شما وجود نداشته باشد. با این حال، اگر یک هفته بیشتر به تاخیر بیفتد (تا هفته 42 یا هفته 43 پیش می رود)، ممکن است خطراتی وجود داشته باشد.

شما و نوزاد احتمالاً با خطرات زیر روبرو هستید:

• سزارین
• عفونت داخل رحم
• مرده زایی (1 در 1000)
• طولانی شدن زمان زایمان
• کودک بزرگتر از اندازه متوسط ​​است.
• مشکلات غیرمنتظره در دوران بارداری
• جفت قادر به تامین مواد مغذی و اکسیژن برای جنین نیست.
• عوارض زایمان مانند عفونت، پارگی شدید واژن، خونریزی پس از زایمان
• دیستوشی شانه (در حین زایمان، شانه نوزاد پشت استخوان لگن گیر می کند).
• آسپیراسیون مکونیوم در اثر رنگ آمیزی مایع آمنیوتیک با مکونیوم ایجاد می شود و توسط کودک استنشاق می شود و باعث مشکلات تنفسی می شود.
• الیگوهیدرآمنیوس (کاهش سطح مایع آمنیوتیک) می تواند منجر به افت ضربان قلب جنین یا فشردگی بند ناف در حین انقباضات شود.

بنابراین، پزشک به طور مداوم شما را تحت نظر خواهد داشت تا خطرات را به حداقل برساند.

مطالعه بیشتر: زایمان طبیعی با بیهوشی اپیدورال

مراقبت و نظارت در بارداری تاخیری

پس از سپری شدن موعد مقرر، پزشک چگونه شما را تحت نظر خواهد داشت. به شما پیشنهاد می شود تعداد دفعات لگد زدن نوزادتان را بشمارید. این یک روش آسان برای اطمینان از اینکه کودک شما خوب عمل می کند است.

تست بدون استرس دو بار در هفته انجام می شود و ضربان قلب جنین به دقت با CTG (کاردیوتوکوگرافی) کنترل می شود. اگر در تست بدون تنش ناهنجاری شناسایی شود، تست استرس انقباضی انجام می شود. این به تعیین هر گونه نارسایی جفتی رحمی کمک می کند که نشان دهنده کاهش جریان خون در جفت است. علاوه بر آنها:

• سرعت سنجی داپلر با اندازه گیری سرعت جریان خون از طریق شریان نافی به ارزیابی عملکرد جفت کمک می کند.
• انجام یک پروفایل بیوفیزیکی (BPP) برای بررسی حرکات نوزاد، سطح مایع آمنیوتیک، تون عضلات و الگوهای تنفسی.
• انجام آزمایش شاخص مایع آمنیوتیک برای تعیین سطح مایع – سطوح کافی مایع آمنیوتیک نشان دهنده عملکرد مناسب جفت است.
• گام بعدی شروع زایمان با تکنیک های مختلف و اثبات شده پزشکی است.

مطالعه بیشتر: اختلالات مایع آمنیوتیک

در صورت لزوم همین الان با متخصص زنان آنلاین در پزشکت تلفنی مشورت کنید.

روش های القای زایمان چیست؟

اگر بارداری بیش از 41 هفته طولانی شود، پزشکان معمولا القای زایمان را پیشنهاد می کنند. در صورت وجود هر گونه عارضه ای برای نوزاد و نیاز به زایمان سریع، در این صورت زایمان القاء می شود.

حتی اگر هیچ عارضه ای وجود نداشته باشد، برای جلوگیری از هر گونه عارضه غیرضروری، پزشک پس از اتمام تاریخ زایمان، القای زایمان را پیشنهاد می کند:

• حدود 9 نوزاد از هر 3000 نوزاد در اثر عدم ایجاد زایمان پس از موعد مقرر جان خود را از دست دادند.
• تنها 1 نوزاد از هر 3000 نوزاد در هنگام زایمان پس از موعد مقرر جان خود را از دست دادند.

قبل از اینکه پزشک زایمان را القا کند، معاینه واژینال را انجام می دهد تا بررسی کند که آیا دهانه رحم شما برای زایمان آماده است یا خیر. از داروهایی استفاده می کنید که به رسیدن دهانه رحم برای شروع زایمان کمک می کند. یکی از روش های القایی زیر استفاده خواهد شد:

غشاء و فرآیندهای غشایی: جدا کردن غشای کیسه آمنیوتیک از دیواره رحم برای شروع زایمان.

پارگی مصنوعی غشاها: برش کوچکی که با یک قلاب پلاستیکی در کیسه ایجاد می‌شود می‌تواند شروع به زایمان کند.

پروستاگلاندین ها: هورمون هایی به شکل ژل برای رسیدن به دهانه رحم اعمال می شود که می تواند باعث زایمان شود.

کاتتر بالون در حال رسیدن دهانه رحم: این لوله با فشار بر دهانه رحم به کشش و باز شدن دیواره دهانه رحم کمک می کند. کاتتر به مدت 15 ساعت یا تا زمانی که بیفتد در جای خود باقی می ماند.

اکسی توسین: یک هورمون مصنوعی که به شکل قرص (خوراکی مصرف می شود) یا شیاف (وارد واژن) یا از طریق قطره IV تجویز می شود می تواند به شروع زایمان کمک کند.

مطالعه بیشتر:زایمان در آب گرم

عوامل خطر مرتبط با القای زایمان

با این حال، برخی از عوامل خطر مرتبط با القای زایمان نیز وجود دارد. آنها عبارتند از:

• افزایش شانس سزارین
• ممکن است پس از زایمان طبیعی دچار خونریزی شدید شود.
• القای زایمان ممکن است در ابتدا موثر نباشد، بنابراین باید آن را تکرار کنید.
• استفاده از پروستاگلاندین ها ممکن است باعث تهوع، استفراغ، درد عضلانی و اسهال شود.
• نیاز به اپیدورال برای کاهش اثر درد زایمان. این همچنین خطر مداخلات مامایی مانند زایمان کمکی واژینال با استفاده از فورسپس یا وکیوم را افزایش می دهد.

در طول القای زایمان، پزشک به طور مداوم ضربان قلب نوزاد را بررسی می کند و سلامت شما را نیز تحت نظر دارد. اگر این روش ها خطرناک به نظر می رسند، چند راه طبیعی برای القای زایمان وجود دارد.

مطالعه بیشتر: فرق زایمان طبیعی و سزارین

آیا می توان زایمان را به طور طبیعی القا کرد؟

در اینجا چند راه اثبات شده برای القای زایمان طبیعی وجود دارد.

طب سوزنی: سوزن ها در نقاط خاصی از بدن برای تامین انرژی و تحریک اندام های خاصی که شروع کننده زایمان هستند، وارد می شوند.

تحریک نوک پستان: مالش یا چرخاندن آرام نوک سینه ها می تواند به ترشح اکسی توسین که شروع کننده زایمان است کمک کند.

رابطه جنسی: داشتن رابطه جنسی می تواند منجر به ارگاسم شود که باعث آزاد شدن اکسی توسین برای شروع انقباض می شود.

پیاده روی: پیاده روی می تواند به کودک کمک کند تا روی دهانه رحم فشار بیاورد و باعث ترشح اکسی توسین شود که انقباضات را شروع می کند.

همیشه قبل از امتحان هر یک از این تکنیک ها با پزشک صحبت کنید.

جهت ویزیت غیرحضوری و فوری با متخصص زنان و زایمان همین الان کلیک کنید.

چگونه از بارداری عقب افتاده جان سالم به در ببریم؟

در اینجا نکاتی وجود دارد که می توانید برای زنده ماندن از بارداری دیررس دنبال کنید:

• زیاد استراحت کنید.
• تکنیک های تمدد اعصاب و مدیتیشن را تمرین کنید.
• خودتان را درگیر فعالیت های سبکی کنید که از آنها لذت می برید.
• از درخواست کمک از دوستان و اعضای خانواده خود دریغ نکنید.
• در صورت بروز هر گونه ناراحتی با پزشک خود صحبت کنید.

برخی از زنان به دلایل احتمالی مانند وراثت یا وضعیت بریچ نوزاد، حاملگی دیررس را تجربه می کنند. اگر حجم مایع آمنیوتیک یا مکونیوم در مایع آمنیوتیک کم باشد، پزشک ممکن است حاملگی دیررس را تشخیص دهد. اگر بارداری شما از هفته چهل و دوم فراتر رود، ممکن است عوارضی مانند عفونت رحم، مرده زایی، خونریزی پس از زایمان و غیره ایجاد کند. بنابراین اگر بارداری شما به تاخیر افتاده است، سریعا با پزشک مشورت کنید. پزشکان می توانند وضعیت شما را با استفاده از تکنیک های مختلف مانند تست های بدون استرس و سرعت سنجی داپلر بررسی کنند. پزشکان شما ممکن است با استفاده از دارو یا روش های طبیعی، زایمان را القا کنند. بهترین راه برای مقابله با این موقعیت، حفظ آرامش، بدون استرس و استراحت کافی است.

آیا القای زایمان دردناک تر است؟

زایمان القایی احتمالاً دردناک تر از زایمان خود به خودی است. بنابراین باید به شما تسکین درد مناسب ارائه شود. این می تواند از تسکین درد ساده، مانند حواس پرتی، رایحه درمانی، هیپنوتیزم درمانی، طب سوزنی تا اپیدورال باشد. شما باید تشویق شوید تا از مهارت های مقابله ای خود نیز استفاده کنید، و مراقبان زایمان باید حمایت کنند. در حالت ایده آل، به شما این فرصت داده می شود که در آب کار کنید

زایمان بعد از القا ممکن است دردناک تر باشد زیرا زایمانی که خود به خود شروع می شود معمولاً به تدریج ایجاد می شود و به شما زمان می دهد تا به هر احساس جدید عادت کنید. شما به این حس عادت می کنید زیرا بدن شما این شانس را دارد که مواد تسکین دهنده ای به نام اندورفین را آزاد کند.

چگونه القاء بر زایمان تأثیر می گذارد؟

میزان نظارت مورد استفاده در زایمان القایی به این معنی است که حرکت زن ممکن است محدود شود. از سوی دیگر، برخی از زنان، القایی را دوست دارند، زیرا آنها را قادر می‌سازد تا بر شناخت تقریباً زمان تولد نوزادشان کنترل داشته باشند. آنها همچنین احساس اطمینان می کنند که از نزدیک تحت نظر خواهند بود. القاء در ترم یا بعد از آن ممکن است منجر به کاهش میزان سزارین شود.

اگر القای زایمان کارساز نباشد چه اتفاقی می افتد؟

اگر القای شما مؤثر واقع نشد، ماما یا پزشک گزینه های دیگر را با شما در میان گذاشته و از شما حمایت خواهد کرد. گزینه های دیگر شامل تلاش دیگری برای القای زایمان یا سزارین است. سلامتی شما باید در نظر گرفته شود و سلامت کودک شما باید با استفاده از نظارت الکترونیکی جنین (با رضایت شما) ارزیابی شود.