استرس در پرندگان خانگی

استرس در پرندگان خانگی بسیار مهم است. استرس می تواند نقش زیادی در سلامت کلی انسان و حیوانات خانگی داشته باشد. از آنجا که پرندگان خانگی به طور طبیعی موجودات بسیار حساسی هستند، نمی توانند مانند سایر حیوانات خانگی مثل گربه ها و سگ ها با استرس کنار بیایند. توانایی تشخیص استرس در پرنده ها، برای حفظ محیطی آرام که پرنده بتواند در آن زندگی کند بسیار مهم است. صاحبان پرندگان خانگی باید یاد بگیرند که چگونه میزان استرس این حیوانات را کنترل کنند. حتی در صورت لزوم اقداماتی را برای سالم و شاد بودن پرندگان خانگی خود انجام دهند.

چرا پرندگان استرس را تجربه می کنند؟

پرندگان نیز به دلایل مختلف می توانند استرس را تجربه کنند. پرندگان موجوداتی هستند که بر طبق عادات همیشگی و یک ثبات پایدار زندگی می کنند. بنابراین هر گونه  تغییر در برنامه یا محیط زندگی می تواند به یک عامل استرس زا برای آنها تبدیل شود.

عوامل مختلفی مانند ایجاد تغییراتی در محیط پیرامون، انتقال به خانه جدید، دیدن اعضای جدید در خانواده یا حیوانات خانگی ناآشنا، صداهای بیرون (سروصدای ساختمان سازی در خیابان، صدای بوق ماشین ها، رعد و برق) و تغییر مکان می توانند باعث ایجاد استرس در پرندگان شوند.

بعضی از پرندگان با دیدن سایه یک پرنده شکاری که بالای سر آنها پرواز می کند یا دیدن کلاغی که از کنار پنجره عبور می کند به شدت می ترسند. این ترس در پرندگان کاملا غریزی است. همچنین تغییر در چرخه نور، مانند جا به جایی قفس پرنده به یک اتاق تاریک، کم کردن نور به دلیل صرفه جویی و یا پوشاندن قفس همه از عوامل استرس در پرندگان خانگی به شمار می روند.

مطالعه بیشتر: شپش پر در پرندگان 

 

علائم استرس در پرندگان خانگی 

پرندگان می توانند به روش های مختلف استرس خود را بروز دهند. به محض مشاهده این علائم باید به دامپزشک مراجعه کرده و در جهت رفع مشکل اقدام کنید. بعضی از پرندگان ممکن است در اثر استرس آسیب بیشتری ببینند. بنابراین باید نسبت به مشاهده هر یک از علائم زیر در پرنده خود کاملا هشیار باشید:

• ترس
• پرخاشگری
• تغییر در آواز
• خطوط استرس
• رفتارهای مخرب
• رفتارهای تکراری
• از دست دادن اشتها
• چیدن پر و یا خودزنی

خطوط استرس

یکی از رایج ترین علائم فیزیکی استرس در پرندگان خانگی، ایجاد خطوط استرس بر روی پرهای پرنده است. خطوط استرس خطوط کوچکی هستند که به صورت افقی در پرهای پرنده شکل می گیرند. ارزیابی خطوط استرس در پرهایی که هنوز بر روی بدن پرنده هستند، دشوار است. اما بررسی پرهای ریخته در کف قفس می تواند به سرعت نشان دهد که آیا پرنده در محیط زندگی خود با یک عامل استرس زا روبرو است یا خیر.

وجود خطوط  استرس دقیقاً نشان نمی دهد که پرنده چه مشکلی دارد. در عوض، آنها یک علامت هستند که صاحب پرنده می تواند با کمک آنها به دنبال منابع احتمالی استرس در حیوان خانگی خود باشد.

مطالعه بیشتر: بیماری های پرندگان زینتی

چیدن پر و خودزنی

یکی دیگر از علائم رایج استرس و بی حوصلگی در پرندگان چیدن پر است. این بیماری می تواند در پرندگان بزرگ و کوچک رخ دهد. چیدن پر در پرندگان ممکن است توسط یک محرک مانند سر و صدای زیاد حاصل از ساختمان سازی آغاز شود، اما می تواند با متوقف شدن محرک همچنان ادامه یابد. این مشکل در  بعضی از پرندگان فراتر از چیدن پر و خودزنی ادامه می یابد.

آنها می توانند پوست خود را بجوند. حتی برخی دیگر از پرندگان عضله یا استخوان خودشان را از بین می برند. انجام این کار می تواند آسیب جدی به سلامت پرنده وارد کند. پرندگانی با این علائم باید بلافاصله به نزد دامپزشک برده شوند. ممکن است برای آنها دارو تجویز شود.  یا حتی به وسایلی مجهز شوند تا نتوانند به بدن خود دسترسی پیدا کرده و به آن آسیب برسانند.

پرخاشگری

حمله ناگهانی یا پرخاشگری در پرنده خانگی نشانه آن است که پرنده در محیط خود دچار استرس شده است. رفتارهای پرخاشگرانه مانند گاز گرفتن و جیغ کشیدن  بیش از حد، تقریبا به صورت ناگهانی و یک شبه بروز می کند. پرنده در این شرایط شروع به فریاد زدن و پرواز کردن در اطراف قفس خود می کند. اگر این نوع تغییر رفتار را در حیوان خانگی خود مشاهده کردید، بهتر است برای رد یا تایید هرگونه مشکلات احتمالی در اولین فرصت به یک دامپزشک مراجعه کنید. اگر پرنده شما از نظر سلامتی مشکلی نداشت، با کمی دقت می توانید علل ایجاد استرس در پرنده خود را پیدا کنید.

در هر زمان و مکانی که هستی سوالتو از دامپزشک آنلاین بپرس.

 

از دست دادن اشتها

کاهش علاقه به خوردن غذا در پرنده ای که به طور معمول اشتهای خوبی دارد نشان دهنده وجود استرس و یا ابتلا به بیماری است. بهترین کار در این شرایط، تعیین وقت ملاقات با دامپزشک برای تایید یا رد بیماری پرنده است.

پس از آنکه سلامتی پرنده شما تایید شد، می توانید برای پیدا کردن عوامل استرس زا که باعث کاهش اشتهای پرنده شده است، تلاش کنید.

برای آشنایی با مواد غذایی مسموم کننده پرندگان، مقاله مسمومیت غذایی در پرنده را مطالعه کنید.

تغییر در آواز

برخی از پرندگان در صورت قرار گرفتن در معرض استرس شروع به فریاد زدن می کنند. در حالی که در برخی موارد صداهای بلند می تواند کاملا طبیعی باشد. ولی فریاد هدفمند پرنده معمولا بلند و آزار دهنده بوده و نشانه استرس محسوب می شود.

برخی انواع  پرندگان تحت استرس، رفتاری  کاملا برعکس دارند. به این معنا که صدای خود را کاهش می دهند. ساکت و آرام شدن قابل توجه یک  پرنده می تواند نشانه استرس، بی حوصلگی و یا بیماری باشد.

رفتار تکراری

بعضی از پرندگان و به خصوص کاکادوها، هنگام استرس رفتارهای کلیشه ای از خود نشان می دهند. این موارد می تواند شامل گام برداشتن پیاپی، ضربه زدن انگشتان پا و چرخش سر باشد. آنها این رفتارها را از خود نشان می دهند تا هنگام خستگی زیاد خود را تحریک کنند.

ترس

گاهی ممکن است آدم ها حتی بدون اینکه متوجه شود، باعث ایجاد استرس در پرنده شود.  ممکن است شخص مستقیماً با پرنده در تماس نباشد. به عنوان مثال حتی عادی ترین چیزها مانند پیراهن با رنگ روشن، کلاه، ریش یا سبیل جدید می تواند محرک ترس در پرنده باشد. در اولین قدم باید تشخیص دهید که چه چیزی پرنده را می ترساند. به محض شناسایی عامل ایجاد استرس می توانید به آسانی در جهت رفع آن اقدام کنید.

رفتارهای مخرب

پرندگانی که رفتارهای مخرب نشان می دهند کاملاً در معرض استرس قرار گرفته اند. شایع ترین تاثیر استرس در پرندگان بی حوصلگی است. پرندگان خانگی موجودات بسیار باهوشی هستند. این حیوانات وقتی در قفس قرار می گیرند معمولاً تحریک ذهنی سالمی ندارند و این مساله می تواند منجر به ناامیدی، استرس ، رفتارهای نامطلوب و حتی بیماری در آنها شود.

سوالی داری؟ کلیک کن.

ویزیت آنلاین با بهترین متخصصان دامپزشکی 

چگونه می توان استرس در پرندگان را درمان کرد؟

اگر یک عامل استرس زا در محیط پرنده وجود داشته باشد، باید آن را شناسایی و سپس برطرف کنید. اگر پرنده دارای رفتار خود تخریبی است و یا عامل استرس برای شما قابل شناسایی نیست، در اسرع وقت با دامپزشک صحبت کنید تا یک برنامه درمانی ارائه دهد.

دامپزشک ممکن است یک نسخه درمانی تجویز کند. اگر پرنده شما به هر دلیلی دچار ترس و استرس شد قبل از هر چیز رفتار خود را کنترل کنید، در این شرایط انجام راهکارهای ساده زیر برای مدیریت استرس پرنده خانگی توصیه می شود:

سر پرنده خود فریاد نزنید.

تحت هیچ شرایطی با پرنده ای که تحت استرس و فشار روانی قرار دارد و ترسیده است فریاد نزنید. با انجام این کار نه تنها حیوان را وحشت زده می کنید، بلکه به پرنده آموزش می دهید که با رفتار بد خود می تواند به راحتی جلب توجه کند.

از ایجاد تغییرات ناگهانی خودداری کنید.

به عنوان مثال مواردی مانند نقل مکان به خانه جدید و هرگونه تغییر در روال زندگی می تواند باعث استرس پرندگان شود. حتی انتقال ساده قفس به سمت دیگر اتاق نیز می تواند برای پرنده استرس زا باشد. اگر جابجایی لازم است، سعی کنید ملحفه ای را روی قفس پرنده قرار دهید. سپس قفس را به آرامی برداشته و جا به جا کنید. این کار باعث می شود آرامش پرنده حفظ شده و بتواند به آرامی با محیط جدید خود آشنا شود.

فاصله خود را از پرنده حفظ کنید.

اگر پرنده شما به دلیل ترس یا عصبی بودن به شما حمله کند، دور شدن سریع ممکن است حیوان را بیشتر تحریک کند. سعی کنید هنگام نزدیک شدن به قفس یا تلاش برای نوازش، به آرامی به او نزدیک شوید.

به بهداشت قفس پرنده اهمیت دهید.

پرندگان به دلیل ابتلا به بیماری ها ممکن است دچار استرس شوند. به بهداشت قفس و محل نگهداری پرنده توجه کنید. آلودگی در محیط قفس می تواند به راحتی باعث بیماری پرنده شود. اگر فکر می کنید پرنده خانگی شما از بیماری خاصی رنج می برد، به دامپزشک مراجعه کنید. آنها می توانند در تعیین سلامت پرنده و نحوه درمان به شما کمک کنند.

پرنده خود را آموزش دهید.

اگر پرنده ای دارید که دوست ندارد زیاد به او نزدیک شوید، اما در عین حال می خواهید اجتماعی تر شود، قرار دادن یک میله در قفس ممکن است او را آرام کند.

شرایط تحریک را فراهم کنید.

مهمترین عامل استرس زای پرندگان خستگی است. اطمینان حاصل کنید که پرنده شما فعالیت های تحریک کننده و اسباب بازی های کافی برای سرگرمی دارد. ذهنپرنده خود را با انواع پازل ها، تماشای تلویزیون، گوش دادن به صدای رادیو یا هر چیز هیجان انگیز دیگری که مناسب می دانید، تحریک کرده و به چالش بکشید.

تغذیه کافی را فراموش نکنید.

رژیم غذایی ناکافی می تواند باعث ایجاد استرس در پرنده شما شود. برخورداری از تغذیه مناسب با یک رژیم غذایی متعادل برای سلامتی پرنده ضروری است. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد رژیم و تغذیه پرنده خود می توانید با دامپزشک مشورت کنید.

پرنده را از قفس خارج کنید.

برخی از پرندگان در خارج از قفس از توجه بیشتر صاحب خود بهره مند می شوند و می توانند وقت بیشتری را در خارج از قفس خود سپری کنند.

روش های پیشگیری از استرس در پرندگان چیست؟

اگرچه ممکن است استرس کاملاً قابل پیشگیری نباشد، اما به رفتارهای پرنده خود توجه کرده و سعی کنید از ایجاد هرگونه تغییر ناگهانی در سبک زندگی پرنده خودداری کنید. اگر قفس پرنده را به مکان جدیدی منتقل می کنید که پرنده آن را دوست ندارد، این کار را به مرور زمان انجام دهید. با این روش پرنده  به تدریج به مکان جدید انس می گیرد. در نتیجه نسبت به محیط اطراف خود احساس امنیت می کند و می فهمد که خطری در کمین او نیست.

اگر حیوانات خانگی شما نسبت به ورود یک عضو جدید در خانواده ناراحت است سعی کنید پرنده را به عضو جدید عادت دهید. آگاهی از حساسیت های عمومی پرنده قبل از ایجاد هرگونه تغییری باعث پیشگیری از یروز استرس می شود. همچنین سر و صدا می تواند برای پرنده در حکم تهدید یا خطر باشد. و در نتیجه باعث ایجاد استرس در پرنده شود. با دقت به محیط اطراف باید تشخیص دهید که چه صداهایی بر پرنده شما تأثیر منفی می گذارد تا اثرات آن را به حداقل برسانید.

انتقال قفس آنها به منطقه ای آرام از خانه می تواند استرس ناشی از صدا را در پرنده کاهش دهد. اگر نسبت به حیوان خانگی خود تردید دارید، بلافاصله با دامپزشک تماس بگیرید. در مورد هر گونه سوال در مورد حیوان خانگی خود همیشه با دامپزشک مشورت کنید، زیرا آنها حیوان خانگی شما را معاینه کرده اند و از سابقه سلامتی حیوان خانگی اطلاع دارند. در نتیجه می توانند بهترین توصیه ها را برای حیوان خانگی شما داشته باشند.